Tiniis ni Madeline ang sakit sa kanyang pulso at kalmadong nagsabi, "Anong problema, Jeremy? Ako to, si Linnie." Linnie.Lumipad ang pangalan ng iyon sa tainga ni Jeremy papunta sa kanyang puso. Nawala ang kasamaan sa kanyang mga mata habang ang kanyang madidilim na mata ay naging maliwanag. Para bang napansin niya lang ngayon na hawak niya nang mahigpit si Madeline. Mabilis siyang bumitaw at hinaplos ang kanyang pulso. "Nasaktan ba kita?" Umiling si Madeline. "Hindi. Pero Jeremy, bakit ganyan ang reaksyon mo? Anong nangyari sa'yo nung nawala ka?" Nanatiling tahimik si Jeremy, nakakunot nang maigi ang kanyang noo. Ngunit wala siyang sinabi. Sa halip, inapakan niya lang ang accelerator at nagpatuloy na nagmaneho. 'Anong nangyari sa'kin noong nawala ako?' tahimik niyang tanong sa kanyang sarili. Para lang mabuhay at makabalik na kanya, kailangan niyang magdusa nang matindi. Maaga pa nang makabalik sila sa Whitman Manor. Nakaupo sina Lilian at Jackson sa rug malapit sa
Sinabi ito ni Madeline para seryosohin ni Lilian ang isyu na si Jeremy ang tunay niyang ama. Syempre, maganda kung magagawa niyang pasalitain si Lilian. "Lily, naiintindihan mo ba ang sinasabi ko?" Pasensyosong tanong ni Madeline. Kinurap ni Lilian ang kanyang malalaking mga mata na para bang naintindihan niya ito. Pagkatapos, pinadyak niya ang kanyang maiikling mga binti at naglakad pabalik sa sala. Tinignan niya si Jeremy, nasasalamin sa kanyang maliliwanag na mata ang anyo ni Jeremy. "Lily, ang handsome mister ang tunay mong ama." Inulit ito ni Madeline. Hindi niya alam kung naintindihan siya ni Lilian pero kahit papaano ay nakakita siya ng isang kislap sa mga mata ng batang babae. Siguro para makapagsalitang muli si Lilian at pagalingin ang kanyang trauma, baka kailangan niya ng higit pa sa counseling. Pagkatapos bumalik ng mga bata sa kanilang mga kwarto ay ganoon rin ang ginawa nina Madeline at Jeremy. Nagpunta sa banyo si Jeremy para makinig habang hinahanda n
"Jeremy, kahit hindi ko alam ang pinadaan mo sa nagdaang anim na buwan, alam ko na nahirapan ka. Pero, hinihiling ko rin na sana maniwala ka sa'kin. Walang ibang lalaki sa puso ko maliban sa'yo." Hinigpitan ni Madeline ang kanyang yakap. Kahit na wala siyang sinabi, alam niya na narinig ng lalaki ang kanyang sinabi. Kinabukasan ay nagising nang maaga si Madeline. Naghanda siya ng agahan at mga baon para sa mga anak niya bago sila ipahatid sa eskwelahan. Pagkatapos nito, pumunta siya sa kusina para maghanda ng pagkain para kay Jeremy. Nakatanggap si Madeline ng tawag mula kay Ryan nang matapos siyang kumain ng agahan. Sinabihan siya nito na makipagkita sa opisina ng abogado sa susunod na kalahating oras. Nang tinanong niya si Jeremy kung gusto niya siyang samahan, nagkataon na may kausap siya sa phone. Sinabi niya sa kanya na may nangyari sa opisina. Kaya mag-isang nagpunta si Madeline sa opisina ng abogado. Sa daan niya papunta roon, hindi niya mapigilang mapuno ng kakatuwa
Nang makatayo sila, sobrang nailang si Madeline nang mapansin niya ang kamay ka nasa kanyang baywang. Hindi rin siya makawala ngayon. Gusto niyang tulungan si Ryan na pumunta sa kama sa lalong madaling panahon. Ngunit pagkatapos marating ang gilid ng kama, hinigpitan ni Ryan ang hawak nito sa kanya na para bang ayaw siya nitong bitawan. Malungkot ang kanyang boses. "Sa totoo lang, ayaw talaga kitang pakawalan," sabi niya. Ano? Natulala si Madeline. Hindi nagtagal, nagpatuloy si Ryan sa pagtatapat sa kanya. "Eveline, napagtanto ko na nahulog talaga ako sa'yo," sabi niya. "..." Hindi makapaniwala si Madeline sa kanyang biglaang pagtatapat. Bahagya niyang hinigpitan ang kanyang yakap, nanatili sa ilong ni Madeline ang amoy niya. Hindi ito ang amoy na gusto niyang bumalot sa kanya. Binitawan siya ni Madeline at kalmadong nagsabi, "Ryan, umupo ka muna." "Eveline, hindi mo kailangang mag-alala. Hindi kita papahirapan. Nangako ako sa'yo na hahayaan kitang makipagbalikan ka
Isinilid ni Jeremy ang isang kamay niya sa bulsa niya at lumapit kay Ryan nang walang gana. "Papupuntahin ko ang lawyer ko bukas para kausapin ka. Di mo kailangang humakbang," Sinabi niya. Naasikaso na niya ang lahat nang perpekto. "Kapag nakaisip ka pa ng palusot para patagalin ang proseso, papatunayan nito na may iba kang motibo noong pinakasalan mo si Eveline noon," Idinagdag niya. Kalmadong tumingin si Ryan kay Jeremy. "Ang tunay kong motibo ay protektahan si Eveline. Jeremy, masyado kang nag-iisip." "Masyado ko itong di inisip. Kaya naibigay ko ang pinakamamahal kong babae sa'yo nang parang tanga," Sinabi ni Jeremy habang may bakas ng bangis sa kanyang mata. Tinignan niya ang kanang binti ni Ryan na nakabalot ng plaster cast. Mapanghamak ang tono ng boses niya nang magsalita siya, "Saktong-sakto ang oras kung kailan nangyari ang aksidente." Tapos lumapit siya sa tabi ng kama. Tinitigan niya ang napinsalang binti ni Ryan nang may duda. "Gusto kong makita ang sugat sa binti
Di inakala ni Madeline na gagawin ito ni Jeremy. Nagsimula siyang magpumiglas matapos matuliro saglit. Gayunpaman, sobrang lakas ni Jeremy. Binuksan nito ang ngipin niya at nilaliman ang halik nang sadya. Kaagad na uminit ang mukha ni Madeline. Nahiya at nailang siya ngunit wala siyang magawa. Tumikom ang bibig ni Ryan nang subukan niyang iwasan ang titig nito. Ngunit imposibleng mapigilan niya ang kanyang sarili na tignan sila. "Anong ginagawa niyo?!" Biglang sumugod papasok ng ward si Mrs. Jones. Itinaas ni Jeremy ang tingin niya at tinitigan nang masama ang nanay ni Ryan. Inalis niya ang sarili niya kay Madeline nang galit. Ngunit di niya tuluyang binitawan si Madeline at patuloy na niyakap ito. Nang mapansin si Madeline na yakap ni Jeremy, sumugod si Mrs. Jones sa tabi niya nang galit. "Eveline Montgomery, wala ka bang hiya? Nandito si Ryan! Ang kapal ng mukha mong gawin ang… nakakahiyang bagay na ito… sa harapan ng asawa mo kasama ang ibang lalaki?! Ikaw…" Nanggigi
"Noong nalaman ko na iiwan mo na ako habang buhay at mawawala ka na sa buhay ko, ayaw ko nang mag-isip pa. Di na ako takot. Takot lang ako na di na kita makakasama ulit." Nang pakinggan niya ang bawat salitang binanggit ni Madeline, kumislap ang mata ni Jeremy nang may pagsisisi at pagpapasalamat. "Kami ni Ryan ay ikinasal lang sa labas. Di niya ako pinilit sa kahit na ano. Di ko rin kinailangang kumbinsihin ang sarili ko na umasal na parang mag-asawa kasama niya. Dahil sa noon pa may lalaking pangalan ay Jeremy Whitman sa kailaliman ng puso ko." Ang pangungusap lang na ito ay umantig sa puso niya. Di nagtagal, narinig niya itong lumuha. "Hindi ko inakala na ang lalaking ito ay babalik sa tabi ko. Pero ayaw kong patuloy niya akong saktan sa paraang ito matapos bumalik sa tabi ko. "Jeremy, sobra ba na hilingin kong magkaroon ng isang simpleng pagmamahal at tahimik na buhay kasama ka? O sadyang di lang tayo para sa isa't isa?" Tumulo ang luha mula sa mga mata niya nang itanon
Pakiramdam ni Madeline nananaginip siya habang inaantok. May paulit-ulit na tumatawag sa kanya sa panaginip niya. "Eveline, Eveline gising na." Ang maamo ngunit nag-aalalang boses ng isang lalaki ay umingay sa kanyang tainga nang paulit-ulit. Kumunot ang noo ni Eveline at dahan-dahang idinilat ang kanyang mata. Dahan-dahan niyang naaninag ang mukha ni Ryan sa gitna ng malabo niyang paningin. "Eveline, gising ka na ba?" Tanong niya. "Ryan?" "Ako ito," Tumingin sa kanya si Ryan nang nag-aalala. "Ayos ka lang ba?" Tanong niya. Ayos? Muling bumalik ang diwa niya. Naalala niya ang nangyari bago siya nawalan ng malay kanina. Tapos napagtanto niya na nakahiga siya sa kama. Umupo siya kaagad habang humuhulas ang kumot sa kanyang balikat. Napansin niya sa gulat na naalis ang kanyang damit. Ang suot na lamang niya ay isang kamiseta. Nagtaka lamang siya sa buong sitwasyon. Hinila niya ang kumot at ibinalot ito kaagad sa kanyang sarili. "Paano nangyari ito?" Nagtatakang tan
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si