Ang higpit ng hawak ng lalaki sa panga ni Erika ay unti-unting kumakawala sa kanyang hininga.Her slender neck, so fragile, looked like it could snap with the slightest pressure.He held a twisted blend of hatred and desire for her, but love drew him in even stronger—a love so fierce he wanted to tear her apart.Kulog ang umalingawngaw, niyanig ang lupa.Sa isang kidlat, nagliwanag ang maputlang mukha ni Erika, kita ang tensyon sa kanyang mga mata. Si Mr. Santos, para bang nasa ilalim ng isang mahika, ay dahan-dahang lumapit, ang mga labi halos dumampi sa kanya.This was the woman he had obsessed over for years, the one who drove him to claw his way up from the depths.Ngunit bago pa man dumikit ang kanyang mga labi kay Erika, hinampas ni Erika ang kanyang ulo nang buong lakas.Bang!Kahit si Logan, na mabilis na patungo sa kanya sakay ng kotse, narinig ang tunog ng pagbunggo ng kanilang mga ulo.His heart clenched painfully, but he made no sound, focusing only on getting to her befor
Bumuhos ang ulan kasabay ng malalakas na kulog sa kalangitan. Mahigpit na kumapit si Erika sa tie ni Logan, ibinabaon ang mukha sa kanyang dibdib. Nanginginig siya nang di mapigilan, magulo ang emosyon at kalat ang isip—hindi niya alam ang gagawin o sasabihin. Tanging ang gabing iyon ang naiisip niya: ang kidlat, ang kulog, ang mga puno na gumagalaw sa dilim ng mga poste, parang mga anino ng halimaw na gustong lamunin siya.She remembered Mr. Santos’s ferocious, unrestrained grin as he yanked her ankle, pulling her down. She screamed until her voice went hoarse, but there were no passersby on that stormy night. Her body fell into muddy water, splashing it all over her face."Don't be afraid, I'm here." His voice was low and gentle, calming her frantic nerves.He had rushed over, arriving two minutes before his bodyguards, and found her drenched, her small frame soaked through. Her hair clung to her face, her forehead bruised and swollen, her wide, fearful eyes darting.Napangiwi si Lo
Naramdaman ni Erika ang init na kumakalat sa buong katawan niya. Sa gitna ng pag-init, narinig niya ang malambing na tunog ng isang kampanilya na bumasag sa katahimikan. May malamig na pakiramdam na dumampi sa kanyang bukung-bukong, kaya iminulat niya ang kanyang malabong mga mata upang tumingin.From her angle, the sight was enchanting.Her legs were lifted by the man, Logan kneeling between them. He bent his head, thick lashes shadowing his eyes, his lips drawn into a faintly focused line. His steady hands carefully placed an anklet around her ankle.At first glance, Erika was captivated.The anklet was crafted from seven glass-carved lotus flowers, each petal crystal clear, free of impurities. This was a high-quality jadeite; if it had been a complete bracelet, it would be worth a small fortune. Delicately carved with a few tiny bells, the anklet held a refined elegance, lively yet graceful as it lay against her fair skin, making it appear even more luminous."Is this the gift you
Si Logan pinakain siya nang sobrang bilis, kaya't agad na nalasahan ni Erika ang katas ng luya.Like a stubborn child, she resisted, pushing it away with the tip of her tongue. A little of the juice slipped out from the corners of her mouth before she could swallow it.Dumaan ang mapusyaw na dilaw na katas ng luya mula sa kanyang bibig pababa sa kanyang maputing leeg, na parang isang larawang sining.Erika frowned, opening her eyes to meet his dark, deep gaze.His pupils seemed like ancient wells, so deep that just looking into them could drown her.In a low, rough voice, with a hint of threat, he said, "Drink it yourself, or should I keep feeding you?"Nang lumitaw ang tunay na intensyon sa malamig at matapang niyang mukha, naramdaman ni Erika ang konting takot. Nanginginig, bumulong siya, "You… you do it.""Good girl."The man’s thin lips, still touched by the ginger juice, curved into a small smile, his intense eyes locking onto her as if daring her to refuse, ready to punish her e
Dinala ni Logan ang first-aid kit, pinutol ang nag-iinit na sandali sa pagitan nila.Tonight's encounter stirred something intense, but he knew there was still no rush; this flame needed to burn even brighter.Matiyagang hinintay ni Logan ang tamang pagkakataon—yung oras na hindi na siya tatanggihan ni Erika.Nakikita niya itong unti-unting bumubukas sa kanya, at ramdam niyang papalapit na ang araw na iyon.The key was to be patient and not too eager, as pushing her too hard would only scare her off.Siyempre, ang naging resulta ay sunud-sunod na malamig na paligo sa gabi, isang pagkadismaya na nararamdaman nilang pareho, bagama't sa magkaibang paraan.Maingat niyang ginamot ang maliit na sugat sa paa nito, "Buti na lang at maliit lang 'to. Bukas, okay na 'yan."Namamaga ng kaunti ang noo ni Erika, palatandaan ng kung gaano siya kalakas noon.Logan, nababahala na baka magkaroon siya ng concussion, ay nagtanong, "Are you dizzy? Any nausea or vomiting?"Tumingin si Erika sa mangkok ng l
Humupa na ang ulan at hangin sa labas, naririnig ang mahina at tuloy-tuloy na pagtama ng patak sa bintana.Erika was left dazed by his kiss, her eyes brimming with involuntary tears. His kiss was intense, carrying the strong scent of tobacco, dominating and fierce. It overwhelmed her, leaving her barely able to bear it.Alam niya na pinaparusahan siya ni Logan sa ganitong paraan.Not daring to joke with him anymore, she nodded repeatedly. "Yes, I feel it. It’s… intense."Halata sa boses niya ang bahagyang pangangatog, tila may lambing sa bawat salita.Logan restrained the wildness in his eyes. In the past, he would’ve thrown in a few teasing words to fluster her.Pero ngayon, matalim ang tingin niya at malamig ang ekspresyon. Binalik niya ang usapan. "I’ll get to the bottom of the Santos family."Naintindihan agad ni Erika ang ibig sabihin niya. "You think someone else might be backing Mr. Santos?""Don’t jump to conclusions. What you see isn’t always the truth." Logan's words held a
Naka-huddle si Erika sa bathrobe, nakaipit ang mga binti at nakasandal ang ulo sa kanyang mga tuhod.She looked like a stray cat or dog, curled up into a ball, as if she had been left out in the cold.Unti-unting natunaw ang galit ni Logan, napalitan ng awa sa kanyang puso. Tanging isang isip ang nanatili: Napakalaking pagkakamali ko.Napaka-delikado niya at napakahalaga—paano ko siya hinayaang magdusa ng ganito?Erika didn't stir when the door opened. Perhaps he was asleep?Lumuhod si Logan sa harapan niya. Nakapikit ang mga mata niya, mahahabang pilik-mata na nagbibigay ng lilim sa kanyang pisngi, at maputla ang kanyang mukha na may bahagyang pamumula.Realizing what was wrong, he placed his hand on her forehead. She was burning up—she had a fever!Naalala niya kung paano nitong iginiit na kaya ng salabat gamutin ang lahat—sipon, lagnat, kahit anong sakit. Ang lakas ng loob niya, ngunit napaka-fragile pala nito.Walang pag-aalinlangan, binuhat siya ni Logan at dinala pabalik sa kwar
Habang puno pa ng harina ang kamay ni Logan, pinunasan niya ito sa isang tuwalya at lumapit kay Erika. Pagkatapos niyang maghugas ng kamay sa malamig na tubig, dahan-dahan niyang inilagay ang malamig niyang palad sa noo ng babae, tinitingnan ang sugat nito. Napapikit si Erika at mahina niyang sinabi, "Aray, masakit yan..."Logan slightly pulled his hand back, his voice soft and reassuring. "I'll be gentle."With tear-filled eyes, Erika looked up at him. He examined her wounds intently, his calm gaze free of any anger. She tugged at his shirt hesitantly."Are you mad at me?"Tinitigan ni Logan ang babae sa harapan niya, na ang malambot at mahinhin niyang buhok ay nakapagbibigay ng mas maaliwalas na aura sa kanyang mukha. Bahagyang nag-alinlangan si Erika, ang mga daliri ng kanyang paa ay napakapit sa sahig. Ang malalaki at kumikislap niyang mga mata ay tila tumatagos sa kanyang puso.Though Erika knew how to charm him, this simple act of reaching out to him felt like a step forward—lik
Ang mga karanasan ni Logan sa buhay ay parang isang makapal at kapanapanabik na libro, ngunit wala ni isang kabanata tungkol sa pag-ibig. Ngayon, unti-unti niyang natutuklasan ang kagandahan ng unang pag-ibig.Sa harapan, nagpatugtog ng masiglang kanta si Gio, habang masayang ngumuya si Frida ng potato chips. Samantala, magkahawak ang pinkies nina Logan at Erika. Ang babaeng dati’y pumipigil sa kanyang paglapit, ngayo’y nakakapit sa kanya tulad ng isang baging na nakapulupot sa puno, ang maliliit na daliri’y nakayakap sa kanya, na para bang nagbabalik ang alaala ng mga malalabong gabing iyon.Mabilis na tumatakbo ang sasakyan sa kahabaan ng baybaying kalsada, at ang papalubog na araw ay nagpapasok ng mainit na liwanag sa kanilang magkahawak na mga kamay.May tamis doon, may pahiwatig ng mas higit pa.Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang huli niyang nakita si Erika, ngunit lalo itong nagningning. Ang pisngi niya ay may banayad na pamumula sa ilalim ng sinag ng araw, at ang mababang
Pakiramdam ni Erika ay talagang nawawala na siya sa sarili. Simula nang matuklasan niyang si Logan na ang nagiging sandigan niya sa damdamin, hindi niya maiwasang isipin ito nang paulit-ulit.Nabigla siya sa boses ni Frida na nagising sa kanyang pag-iisip. “Rika, may nosebleed ka!”Tumingala si Erika, napatingin sa kanyang repleksyon sa salamin ng tindahan ng swimsuit. Dalawang maliliwanag na linya ng dugo ang umaagos pababa mula sa kanyang ilong.Agad na kumuha ng tissue si Frida para tumulong. “Naku, Rika, iniisip mo ba ang hindi pang-batang bagay?”Hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganitong kahihiyan. Lahat ito ay kasalanan ni Logan. Yung lokong iyon, sadya siyang ginugulo, pinaparamdam sa kanyang kailangan niyang mapansin, tulad ng isang nauuhaw na manlalakbay sa disyerto. Nagpatianod lang siya sa kanyang imahinasyon, iyon lang.Kahit na karaniwan siyang mahiyain, nagawa ni Erika na panatilihing kalmado ang mukha. “May sipon lang ako nitong mga nakaraang araw, baka masyado lan
Umiling si Erika. "Next time na lang."Gusto niyang pag-isipan ang hinaharap kasama si Logan kapag tunay na silang naging malapit at settled na. Ang paggawa ng hakbang na ito ay bihira para sa kanya.Hinatid siya ni Logan sa isang pribadong kwarto. "Magpahinga ka muna rito."Pagpasok ni Dylan, unang napansin niya ang kaunting pagkapukaw sa ayos ni Logan—nakabukas nang bahagya ang kwelyo, mayroong bahagyang pulang marka sa balat. Nakalaylay ang kanyang kurbata, at ang pinaka-kapansin-pansin ay ang "strawberry" mark na iyon.Narinig ni Dylan ang mga tsismis tungkol sa love life ng tiyuhin, ngunit hindi niya alam na may girlfriend pala ito. Iniisip niyang malamang mahirap pigilan ang sarili kapag kasama ang babaeng iyon.Hindi niya inaasahang makita si Logan sa ganitong maselang sandali, lalo na dito sa opisina. Para kay Dylan, si Logan ay palaging modelo ng disiplina at pagiging disente. Sino kaya ang misteryosong babaeng ito?Logan adjusted his tie with calm indifference. "Sit down.""
Hindi alam ni Logan ang gagawin. Ano bang nangyari sa babaeng ito? Ano ba ang nakapagpa-trigger sa'yo? Before he could recover, his private elevator shot up, leaving him behind. Erika slipped from his embrace and strode ahead. The man who was usually so thick-skinned was blushing, though his darker complexion made it less obvious.Napatingin si Erika sa sarili, napansin ang naging impulsive niyang reaksyon. Ngayon na siya na ang presidente ng pamilya Vallejo, hindi na siya pwedeng gumawa ng mga aksyong makakasira sa kanyang reputasyon. Ang sitwasyon niya ay mas komplikado kaysa sa iba. Dati siyang naghirap sa matinding depresyon, pero sa tulong ng ilang taong gamutan, unti-unti siyang nakabangon.Outwardly calm, she barely flinched even if the sky fell. But deep down, her emotions were tightly held back. If the dam ever burst, she knew she’d lose control completely.Habang naglalakad sa corridor, pilit niyang nilulunod ang mga nararamdaman. Pagdating nila sa opisina ng CEO, hindi na
Pagkatapos ipadala ang mensahe, wala pa ring tugon mula sa kabilang linya.Nanlaki ang mga mata ni Erika, puno ng paghanga habang tinitingnan si Frida. “Ate, ang galing mo talaga.”Nakangisi si Frida. “To deal with perverts, you’ve got to out-pervert them by a hundred times. Make them feel as uncomfortable as they make you.”Hindi mapigilang manginig si Erika. “Parang masyado kang natural sa ginagawa mo. Nakakatakot.”The silence from the other side was deafening, as if they had completely vanished. But despite that, Erika still felt unsettled. She knew she wouldn’t rest until she found out who was really behind the harassment.Kung hindi si Mr. Santos, baka si… Lance?Hindi niya ito nakita kamakailan. Nang subtly niyang itanong tungkol dito, sinabi ni Logan na nasa business trip daw si Lance.Sa lunch break, nakatanggap si Erika ng tawag mula kay Maximo, iniimbitahan siyang pumunta sa kompanya para pag-usapan ang arrangements ng playground project.Pagdating niya sa school gate, isan
Sa tahimik na sala, nakaupo ang isang matangkad na lalaki sa leather na sofa, suot ang silk pajamas. Kumislap ang satin fabric na may banayad na liwanag, pinapakalma ang kanyang matipuno at maskulin na aura, binibigyan siya ng isang marangal na anyo.A girl sat on his lap, her fair skin accentuated by her delicate chin and lightly pursed red lips. The two looked perfectly matched.Mainit ang kamay ni Logan habang tinatakpan ang mga mata ni Erika, ang kanyang haplos ay malambing at nakakaakit tulad ng kanyang boses.In this quiet moment, her thoughts began to wander. Even if they couldn’t go any further, just being close to him felt enough to quench her longing.Dahan-dahang iniangat ni Erika ang kanyang kamay at ipinatong ito sa leeg ni Logan, nararamdaman ang lakas ng mga makapal at nakausling ugat sa ilalim ng kanyang mga daliri, isang sensasyong nakabighani sa kanya."Logan, I think..." she started to say, but the housekeeper’s voice cut in from the doorway, “Young Master, it’s urg
Nakataas ang tingin ni Logan, mababa at masidhing titig na tila may tinatagong gutom, parang mabangis na hayop na nakapako ang kagustuhan kay Erika.Habang bumubulong siya, dama ni Erika ang mainit na hininga nito sa kanyang tainga, mabagal at malat na boses, "Baby, what do you want?"Parang napasok siya sa lungga ng isang mabangis na nilalang, kung saan bawat sulok ay may tatak ng kanyang presensya. Maging ang hangin ay mabigat sa kanyang aura, nakakatakot pero nakakaakit, tulad ng pagkakataon nila sa tent noon.Dinilaan niya ang tuyong mga labi, "I..."Sa pagtitig niya sa kanya, napansin niya ang mga natuyong dugo at ang manipis na pawis, patunay ng kanyang hindi mapigilang pagkalalaki. Halos hindi sinasadya, bahagyang lumapit si Erika, "I..."Ngunit biglang narinig ang boses ng isang bata mula sa pasilyo. "Is Teacher Larson really here?"“Oh, my young master, please don’t go in,” sigaw ng butler, bumalik ang katinuan ni Erika.Agad niyang itinulak si Logan palayo at mabilis na tuma
Sa dami ng beses na nasaktan si Logan, tila nasanay na siya sa sakit. Pero walang sakit na mas lalim pa kaysa makita ang mga luha na unti-unting tumulo mula sa mata ni Erika.“It doesn’t hurt,” he rasped, voice rough as he fought to hide the cold fury in his gaze.Kahit halos maghilom na ang mga sugat ni Logan, nag-aalala pa rin si Erika. Ngayon, tila mas malala pa ito dahil sa sariwang dugo na bumalot sa sahig. Mahirap para sa kanya ang makita ito.Logan had faced this senseless punishment because of her. And the one behind it all was Mr. Santos.Nang dumating si Erika, nakita niya kung paano sinikap ni Mr. Santos na ipagtanggol ang sarili, ngunit ang desperasyon niya ay nagtulak sa kanya na saktan si Logan. Lahat ng ito, nasaksihan ni Erika.Lumapit siya kay Symon Santos, na may lihim na damdamin para sa kanya. Malubha ang mga sugat nito at hirap itong bumangon mula sa pagkakahiga. Pero bago pa siya makatayo, hinablot ni Erika ang kwelyo nito at binigyan ng dalawang malakas na sampa
Napalunok si Logan, at gumalaw ang Adam's apple niya habang nanuyo ang kanyang bibig at katawan. Napaisip siya, siguro naman ay walang masama kung magkadikit sila, tama ba?Pero bago pa niya lubusang maisip iyon, kusa nang lumapit siya kay Erika. Halos maabot na niya ang maliit na “isda” nang bumukas ang mga mata ni Erika.Napatitig siya sa kanya nang malabo pa sa antok at nagtanong ng paos na boses, “What are you doing?”Damn it, why is she awake now? Thankfully, Logan’s dark complexion and thick skin kept his flushed face hidden. He quickly grabbed a corner of the blanket, pulling it up with an innocent expression that masked the earlier thoughts in his mind.“Your blanket slipped; I was just covering you up.” Erika gave him a sleepy smile. “You’re so kind.”With that, she drifted back to sleep, a faint smile lingering on her lips, her long eyelashes curling beautifully like a delicate beauty lost in fevered dreams.Napatingala si Logan at napabuntong-hininga. Grabe ang struggle! Tu