Habang pababa ang eroplano, tumunog ang telepono ni Logan. Nagsimulang magsalita si Erika, punong-puno ng kasabikan, at hindi napigilan ni Logan ang bahagyang ngumiti. Mukhang miss din siya ng batang iyon.The moment he answered, however, the background noise on her end made his face tighten – something was wrong."Mr. Santos, I never expected someone as low as you to still be around." Erika’s voice was calm and steady, betraying no hint of fear.Sinubukan niyang bigyan ng oras si Logan, kaya't sinadya niyang banggitin ang ilang pangalan para mabigyan siya ng babala.Logan glanced at Max. “Check out this Mr. Santos, and send a bodyguard over immediately.”Medyo matatagalan bago siya makalabas sa airport, ngunit patuloy siyang nakikinig sa boses ni Erika, nag-aalala kahit na sinasadyang hinahabaan ni Erika ang usapan kay Mr. Santos.Sa kabila ng kanyang tapang, isa pa rin siyang dalaga, matapang ngunit marupok, at matagal na niyang hinihintay si Logan upang siya’y samahan.How scared m
Ang higpit ng hawak ng lalaki sa panga ni Erika ay unti-unting kumakawala sa kanyang hininga.Her slender neck, so fragile, looked like it could snap with the slightest pressure.He held a twisted blend of hatred and desire for her, but love drew him in even stronger—a love so fierce he wanted to tear her apart.Kulog ang umalingawngaw, niyanig ang lupa.Sa isang kidlat, nagliwanag ang maputlang mukha ni Erika, kita ang tensyon sa kanyang mga mata. Si Mr. Santos, para bang nasa ilalim ng isang mahika, ay dahan-dahang lumapit, ang mga labi halos dumampi sa kanya.This was the woman he had obsessed over for years, the one who drove him to claw his way up from the depths.Ngunit bago pa man dumikit ang kanyang mga labi kay Erika, hinampas ni Erika ang kanyang ulo nang buong lakas.Bang!Kahit si Logan, na mabilis na patungo sa kanya sakay ng kotse, narinig ang tunog ng pagbunggo ng kanilang mga ulo.His heart clenched painfully, but he made no sound, focusing only on getting to her befor
Bumuhos ang ulan kasabay ng malalakas na kulog sa kalangitan. Mahigpit na kumapit si Erika sa tie ni Logan, ibinabaon ang mukha sa kanyang dibdib. Nanginginig siya nang di mapigilan, magulo ang emosyon at kalat ang isip—hindi niya alam ang gagawin o sasabihin. Tanging ang gabing iyon ang naiisip niya: ang kidlat, ang kulog, ang mga puno na gumagalaw sa dilim ng mga poste, parang mga anino ng halimaw na gustong lamunin siya.She remembered Mr. Santos’s ferocious, unrestrained grin as he yanked her ankle, pulling her down. She screamed until her voice went hoarse, but there were no passersby on that stormy night. Her body fell into muddy water, splashing it all over her face."Don't be afraid, I'm here." His voice was low and gentle, calming her frantic nerves.He had rushed over, arriving two minutes before his bodyguards, and found her drenched, her small frame soaked through. Her hair clung to her face, her forehead bruised and swollen, her wide, fearful eyes darting.Napangiwi si Lo
Naramdaman ni Erika ang init na kumakalat sa buong katawan niya. Sa gitna ng pag-init, narinig niya ang malambing na tunog ng isang kampanilya na bumasag sa katahimikan. May malamig na pakiramdam na dumampi sa kanyang bukung-bukong, kaya iminulat niya ang kanyang malabong mga mata upang tumingin.From her angle, the sight was enchanting.Her legs were lifted by the man, Logan kneeling between them. He bent his head, thick lashes shadowing his eyes, his lips drawn into a faintly focused line. His steady hands carefully placed an anklet around her ankle.At first glance, Erika was captivated.The anklet was crafted from seven glass-carved lotus flowers, each petal crystal clear, free of impurities. This was a high-quality jadeite; if it had been a complete bracelet, it would be worth a small fortune. Delicately carved with a few tiny bells, the anklet held a refined elegance, lively yet graceful as it lay against her fair skin, making it appear even more luminous."Is this the gift you
Si Logan pinakain siya nang sobrang bilis, kaya't agad na nalasahan ni Erika ang katas ng luya.Like a stubborn child, she resisted, pushing it away with the tip of her tongue. A little of the juice slipped out from the corners of her mouth before she could swallow it.Dumaan ang mapusyaw na dilaw na katas ng luya mula sa kanyang bibig pababa sa kanyang maputing leeg, na parang isang larawang sining.Erika frowned, opening her eyes to meet his dark, deep gaze.His pupils seemed like ancient wells, so deep that just looking into them could drown her.In a low, rough voice, with a hint of threat, he said, "Drink it yourself, or should I keep feeding you?"Nang lumitaw ang tunay na intensyon sa malamig at matapang niyang mukha, naramdaman ni Erika ang konting takot. Nanginginig, bumulong siya, "You… you do it.""Good girl."The man’s thin lips, still touched by the ginger juice, curved into a small smile, his intense eyes locking onto her as if daring her to refuse, ready to punish her e
Dinala ni Logan ang first-aid kit, pinutol ang nag-iinit na sandali sa pagitan nila.Tonight's encounter stirred something intense, but he knew there was still no rush; this flame needed to burn even brighter.Matiyagang hinintay ni Logan ang tamang pagkakataon—yung oras na hindi na siya tatanggihan ni Erika.Nakikita niya itong unti-unting bumubukas sa kanya, at ramdam niyang papalapit na ang araw na iyon.The key was to be patient and not too eager, as pushing her too hard would only scare her off.Siyempre, ang naging resulta ay sunud-sunod na malamig na paligo sa gabi, isang pagkadismaya na nararamdaman nilang pareho, bagama't sa magkaibang paraan.Maingat niyang ginamot ang maliit na sugat sa paa nito, "Buti na lang at maliit lang 'to. Bukas, okay na 'yan."Namamaga ng kaunti ang noo ni Erika, palatandaan ng kung gaano siya kalakas noon.Logan, nababahala na baka magkaroon siya ng concussion, ay nagtanong, "Are you dizzy? Any nausea or vomiting?"Tumingin si Erika sa mangkok ng l
Humupa na ang ulan at hangin sa labas, naririnig ang mahina at tuloy-tuloy na pagtama ng patak sa bintana.Erika was left dazed by his kiss, her eyes brimming with involuntary tears. His kiss was intense, carrying the strong scent of tobacco, dominating and fierce. It overwhelmed her, leaving her barely able to bear it.Alam niya na pinaparusahan siya ni Logan sa ganitong paraan.Not daring to joke with him anymore, she nodded repeatedly. "Yes, I feel it. It’s… intense."Halata sa boses niya ang bahagyang pangangatog, tila may lambing sa bawat salita.Logan restrained the wildness in his eyes. In the past, he would’ve thrown in a few teasing words to fluster her.Pero ngayon, matalim ang tingin niya at malamig ang ekspresyon. Binalik niya ang usapan. "I’ll get to the bottom of the Santos family."Naintindihan agad ni Erika ang ibig sabihin niya. "You think someone else might be backing Mr. Santos?""Don’t jump to conclusions. What you see isn’t always the truth." Logan's words held a
Naka-huddle si Erika sa bathrobe, nakaipit ang mga binti at nakasandal ang ulo sa kanyang mga tuhod.She looked like a stray cat or dog, curled up into a ball, as if she had been left out in the cold.Unti-unting natunaw ang galit ni Logan, napalitan ng awa sa kanyang puso. Tanging isang isip ang nanatili: Napakalaking pagkakamali ko.Napaka-delikado niya at napakahalaga—paano ko siya hinayaang magdusa ng ganito?Erika didn't stir when the door opened. Perhaps he was asleep?Lumuhod si Logan sa harapan niya. Nakapikit ang mga mata niya, mahahabang pilik-mata na nagbibigay ng lilim sa kanyang pisngi, at maputla ang kanyang mukha na may bahagyang pamumula.Realizing what was wrong, he placed his hand on her forehead. She was burning up—she had a fever!Naalala niya kung paano nitong iginiit na kaya ng salabat gamutin ang lahat—sipon, lagnat, kahit anong sakit. Ang lakas ng loob niya, ngunit napaka-fragile pala nito.Walang pag-aalinlangan, binuhat siya ni Logan at dinala pabalik sa kwar
Mas alam ni Logan kaysa sinuman kung gaano kahanga-hanga ang katawan ni Erika, dahil marami na siyang pagkakataon na pinagmamasdan ito gamit ang kanyang sariling mga kamay sa mga nakaraang araw at gabi.Hanggang ngayon, sa tunay na pagtingin niya sa kanya, ang kanyang mata ay puno ng walang takot na paghanga.Ang masikip na swimsuit sa ilalim ng tuwalya ay binibigyan ng hugis ang perpektong katawan ni Erika, bawat kurba ay malinaw na naaaninag.Kahit na ang mga braso at mga binti lamang ang nakalabas, at ang swimsuit ay puti lamang at walang palamuti, mas lalong pinapalakas nito ang kanyang nais kaysa kung ganap siyang hubo’t hubad.Ramdam ni Erika ang mainit na tingin ni Logan sa kanya kahit hindi na siya tumingin pabalik, at isang bahagyang ngiti ang gumugol sa mga labi niya.Iniinat niya ang mga braso at gumagalaw nang may banayad at maingat na kahinhinan. Bawat galaw ay eksakto, nag-aalab ang apoy sa puso ng lalaki. Sa isang splash, dumive si Erika nang maayos. Ang pagpasok niya s
Kaya't gusto niya pa ng higit—higit pa sa isang pansamantalang magandang impression. Hindi lang ito tungkol sa pagmamahal na nararamdaman niya. Ito ay tungkol sa lahat—ang kanyang kahinaan, ang kanyang puso, na nakalantad para sa kanya.Nang punuin ni Erika ng tawa ang hangin, ang mga kilay ni Logan ay bumaba, may malambot na pagmamahal sa kanyang mga mata. Hindi niya napigilan ang mapangiti sa tunog nito."Why are you laughing?" he asked, his voice tinged with warmth.Erika’s dark eyes sparkled with a playful glint. "Don’t you think it’s interesting, thinking about our relationship?" she replied.Logan’s understanding smile deepened, and he chuckled softly. "Does the wine taste good?"Nagbigay ng magaan na baling si Erika, ang kanyang labi ay bahagyang nakangiti. "Okay lang. Natutunan ko na ang bartending. Bakit hindi mo subukan sa susunod?""Magiging isang karangalan," sagot ni Logan, ang kanyang boses ay matatag, ngunit hindi maikakaila ang malalim na pagkahulog ng pagmamahal sa to
Hindi inisip ni Erika na darating ang ganitong panahon. Hindi matagal na ang nakaraan, kung saan siya ay kasing-ingat kay Logan tulad ng isang tao na nag-iingat sa magnanakaw. Noong mga panahong iyon, hawak ni Logan ang kanyang mga paa sa ilalim ng mesa, at ngayon, nagbago ang mga papel.Ang dating mahina ay siya na ngayong may hawak ng kontrol. Tulad ng sinasabi online: "Noon, hindi mo ako pinansin, pero ngayon, ako na ang hindi mo kayang abutin."Sa pag-iisip ng mga salitang iyon, isang mahina at malumanay na tawa ang umabot sa labi ni Erika.Under the dim lighting, the little girl with clear features, fair skin, a slender neck, and delicate collarbones became visible. Ipinagulong niya ang cocktail glass sa kanyang kamay, at ang hangin mula sa dagat ay nilalaro ang ilang hibla ng buhok sa kanyang mga templo.Ang kanyang ngiti ay kumikinang at puno ng kasiyahan.To Logan, it seemed like a living metaphor, vivid and intoxicating.How could there be such a clean, beautiful, yet mesmeri
That man is too intense.Biglang sumiksik sa puso ni Erika ang frustrasyon—pinapaligaya siya ng kaunti, pinapaligaya siya ng sapat para magdusa ang puso niya. Naisip ni Erika ang mga nagbebenta ng produkto sa mga matatanda—pinapalakas nila ang loob ng mga tao gamit ang libreng itlog sa simula, pero unti-unti, ang pain ng mga itlog ay nagdadala sa kanila sa isang bitag na hindi nila inaasahan.Pinanood ni Gio ang dalawang babae habang papalayo, at nakita niyang may sigarilyo sa bibig ni Logan. Agad siyang lumapit para takpan siya mula sa hangin."It's not that one family doesn't live in the same family. Teacher Larson is just like you—cold on the outside, but warm on the inside. When will that little girl finally get some peace?"Logan exhaled a puff of white smoke, and his sexy Adam's apple bobbed as he spoke, "If you can't offer her a future, I advise you not to interfere."Gio shot him a glare, "The elders in your family aren’t as easygoing as the old antiques in the Briones. You’re
Alam na ni Erika na tinutukso siya ni Logan, kaya’t inilubog niya ang ulo sa dibdib ni Logan at niyakap ito sa baywang. “Logan, nakita ko na.” “Hm?”“Yung bundok na tinutukoy mo sa itaas ng dagat, ang ganda.”Logan gently cupped the back of her head. “I’m free now. I’ll take you there.”“Mm, but let me hug you first…”Napagtanto ni Erika na, bukod sa pisikal na pag-asa kay Logan, mayroon din siyang espiritwal na pagkakabit sa kanya.Kahit hindi siya gumalaw, basta't niyayakap siya ni Logan ng ganito, hindi na niya ramdam ang kabuntot na kalungkutan sa puso. Naiintindihan siya ni Logan at hinawakan siyang mahigpit. Ang taas ng katawan nito ay nagsilbing proteksyon mula sa malamig na hangin mula sa dagat, kaya't naramdaman ni Erika ang init at ginhawa.Frida's breathless voice rang out, "Babe, you’re so silly!"Para bang naglalaro sila ng taguan, at habang naririnig na ang mga ingay na papalapit, binitiwan ni Erika si Logan at tumalon mula sa trunk. Habang inaabot niya ang kanyang mga
Ang mga karanasan ni Logan sa buhay ay parang isang makapal at kapanapanabik na libro, ngunit wala ni isang kabanata tungkol sa pag-ibig. Ngayon, unti-unti niyang natutuklasan ang kagandahan ng unang pag-ibig.Sa harapan, nagpatugtog ng masiglang kanta si Gio, habang masayang ngumuya si Frida ng potato chips. Samantala, magkahawak ang pinkies nina Logan at Erika. Ang babaeng dati’y pumipigil sa kanyang paglapit, ngayo’y nakakapit sa kanya tulad ng isang baging na nakapulupot sa puno, ang maliliit na daliri’y nakayakap sa kanya, na para bang nagbabalik ang alaala ng mga malalabong gabing iyon.Mabilis na tumatakbo ang sasakyan sa kahabaan ng baybaying kalsada, at ang papalubog na araw ay nagpapasok ng mainit na liwanag sa kanilang magkahawak na mga kamay.May tamis doon, may pahiwatig ng mas higit pa.Ilang araw pa lang ang lumipas mula nang huli niyang nakita si Erika, ngunit lalo itong nagningning. Ang pisngi niya ay may banayad na pamumula sa ilalim ng sinag ng araw, at ang mababang
Pakiramdam ni Erika ay talagang nawawala na siya sa sarili. Simula nang matuklasan niyang si Logan na ang nagiging sandigan niya sa damdamin, hindi niya maiwasang isipin ito nang paulit-ulit.Nabigla siya sa boses ni Frida na nagising sa kanyang pag-iisip. “Rika, may nosebleed ka!”Tumingala si Erika, napatingin sa kanyang repleksyon sa salamin ng tindahan ng swimsuit. Dalawang maliliwanag na linya ng dugo ang umaagos pababa mula sa kanyang ilong.Agad na kumuha ng tissue si Frida para tumulong. “Naku, Rika, iniisip mo ba ang hindi pang-batang bagay?”Hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganitong kahihiyan. Lahat ito ay kasalanan ni Logan. Yung lokong iyon, sadya siyang ginugulo, pinaparamdam sa kanyang kailangan niyang mapansin, tulad ng isang nauuhaw na manlalakbay sa disyerto. Nagpatianod lang siya sa kanyang imahinasyon, iyon lang.Kahit na karaniwan siyang mahiyain, nagawa ni Erika na panatilihing kalmado ang mukha. “May sipon lang ako nitong mga nakaraang araw, baka masyado lan
Umiling si Erika. "Next time na lang."Gusto niyang pag-isipan ang hinaharap kasama si Logan kapag tunay na silang naging malapit at settled na. Ang paggawa ng hakbang na ito ay bihira para sa kanya.Hinatid siya ni Logan sa isang pribadong kwarto. "Magpahinga ka muna rito."Pagpasok ni Dylan, unang napansin niya ang kaunting pagkapukaw sa ayos ni Logan—nakabukas nang bahagya ang kwelyo, mayroong bahagyang pulang marka sa balat. Nakalaylay ang kanyang kurbata, at ang pinaka-kapansin-pansin ay ang "strawberry" mark na iyon.Narinig ni Dylan ang mga tsismis tungkol sa love life ng tiyuhin, ngunit hindi niya alam na may girlfriend pala ito. Iniisip niyang malamang mahirap pigilan ang sarili kapag kasama ang babaeng iyon.Hindi niya inaasahang makita si Logan sa ganitong maselang sandali, lalo na dito sa opisina. Para kay Dylan, si Logan ay palaging modelo ng disiplina at pagiging disente. Sino kaya ang misteryosong babaeng ito?Logan adjusted his tie with calm indifference. "Sit down.""
Hindi alam ni Logan ang gagawin. Ano bang nangyari sa babaeng ito? Ano ba ang nakapagpa-trigger sa'yo? Before he could recover, his private elevator shot up, leaving him behind. Erika slipped from his embrace and strode ahead. The man who was usually so thick-skinned was blushing, though his darker complexion made it less obvious.Napatingin si Erika sa sarili, napansin ang naging impulsive niyang reaksyon. Ngayon na siya na ang presidente ng pamilya Vallejo, hindi na siya pwedeng gumawa ng mga aksyong makakasira sa kanyang reputasyon. Ang sitwasyon niya ay mas komplikado kaysa sa iba. Dati siyang naghirap sa matinding depresyon, pero sa tulong ng ilang taong gamutan, unti-unti siyang nakabangon.Outwardly calm, she barely flinched even if the sky fell. But deep down, her emotions were tightly held back. If the dam ever burst, she knew she’d lose control completely.Habang naglalakad sa corridor, pilit niyang nilulunod ang mga nararamdaman. Pagdating nila sa opisina ng CEO, hindi na