He clearly has a selfless face, but he speaks ambiguous words. Erika didn't dare to look at him, she just thought he was too scary. She didn't even tell anyone, but he actually guessed that she would never take the elevator again.Itinapon ni Logan ang cigarette butt sa lapag at tinapakan, saka ito humakbang pataas nang dahan-dahan patungo sa hagdan kung nasaan si Erika.Unang pumasok sa isip ni Erika ay ang tumakbo. Nakahubad na ang heels niya sa kanya kaya naging madali na lang para sa kanya nang siya’y tumayo. Ramdam na ramdam niya ang lamig ng sahig sa kanyang paa pati na rin sa kanyang puso.Logan took a long step, quickly reached out and grabbed her ankle and approached her. His unique cold fragrance, wrapped in dangerous male hormones, rushed towards Erika fiercely.Erika’s slender ankle was firmly grasped in his palm, unable to move.“Logan…” Bulong niya.Sunod na naramdaman na lamang niya ay ang marahan nitong paghagod sa kanyang mga paa.“Does your feet hurt?” He just finish
Nakabaon pa rin ang buong mukha ni Erika sa dibdib ni Logan. Nang magsimulang umandar ang sasakyan ay saka lang siya nag angat ng tingin sa lalaki. Lihim na napangiti si Logan nang makitang wala na ang kaninang lungkot sa mga mata ni Erika. Para itong isang batang kakatapos lang magtantrums. Gulo-gulo ang buhok at ang iba ay nakakalat pa sa mukha nito. “Asshole!” Bulyaw sa kanya ni Erika at hinampas pa siya nito sa kanyang braso.Sa kabila ng pagtanggi ni Erika ay wala na rin siyang nagawa nang marahan siyang hawakan ni Logan at ayusin ang kanyang gulong buhok.“Stop resisting, Erika. Let me take you home.” Maging ang boses nito ay malumanay rin.Erika averted her gaze from him and pouted her lips. Umiling pa siya. Kung nakahinto pa rin sana ang sasakyan kung nasaan sila ngayon ay agad siyang bababa, ngunit nakaalis na ito sa hotel.“Kaya ko namang umuwi mag-isa…” Mahinang sagot niya sa lalaki.Maya-maya pa ay naramdaman niya ang mainit at matigas na kamay ni Logan sa kanyang kamay.
Matapos isend ni Erika ang message na iyon ay agad niyang itinago ang kanyang phone nang biglang pumasok ang principal sa classroom niya kasunod ang isang lalaking nakasuot ng corporate attire. May dala pa itong itim na office bag at tila ba may hinahanap. Nang dumako ang tingin sa kanya ay tinanguan siya nito na ipinagtaka niya.“Teacher Larson, someone’s looking for you,” ani ni Mr. Gozon, ang principal nila, at itinuro ang lalaki sa likuran niya.Bago pa siya makapagsalita ay agad itong lumapit sa kanya at nakipagkamay sa kanya.“Bakit po…?”“Teacher Larson, I’m from Valle Corp, Mr. Vallejo’s assistant,” pagpapakilala nito sa kanya kaya napatango siya.Nang marinig iyon ni Mr. Gozon ay agad na tinulak nito si Klare palapit sa lalaki dahilan para maputol ang usapan nilang dalawa ni Erika. Napatingin ang lalaki kay Klare nang pasimple nitong tinulak si Erika at inilahad pa ang kanyang kamay sa harapan.“Hi!”Nangunot ang noo ni lalaki at nanatiling nakatingin sa kanya. Samantala, si
Nang makaalis si Max ay tila ba biglang gumaan ang atmospera sa classroom ni Erika. Agad pa siyang nilapitan ni Mr. Gozon at bigla siyang niyakap nito. Nang humiwalay sa kanya ay tiningnan nito ang lahat at saglit pang pumalakpak.“Teacher Larson, this entire school is so thankful for your hardwork. Ang buong akala ko ay tuluyan mo na ngang binitiwan ang proyekto na ito, ngunit pasikreto ka pala kung kumilos,” papuri nito sa kanya at akmang yayakapin pa siya muli kaya umatras na siya.Humalakhak na lamang ito nang mapakla at binalingan ng tingin si Klare.“Hindi gaya ng iba na hindi marunong tumupad sa usapan at akala ay laro lang ang lahat ng ito.”Halos masuka si Erika dahil sa pandidiri sa ugali ng principal habang pinakikinggan niya itong magsalita. Tila ba agad na kinalimutan nito ang naging pakikitungo nito sa kanya bago pa man nila malaman ang tungkol sa kontrata. “Maybe it was Teacher Frida’s boyfriend who gave you the wine, Teacher Klare, at hindi si Mr. Vallejo. Baka sa dam
“Dalawang milyon! May higit kang isang daang milyon, pero ginagastos mo ito sa basurang ganito?” Hiyaw ni Dylan kay Erika.Isang malakas na tunog ang narinig nang ibagsak ng lalaki ang dalang painting ni Erika sa sahig. Nabasag ang salamin at isang piraso ng bubog ang tumama sa braso ng babae. Maingat niyang pinulot ang painting mula sa mga basag na piraso. Mabuti na lang at hindi nasira ang mismong artwork.“Pasensya na, Mr. Florida,” mahinang sabi ni Erika, “kailangan ko itong ipareframe bago ko maibigay sayo ulit.”Napanganga si Damon. Nakita niya ang kapatid na ilang buwan nang tuliro, at ngayon ay nagwawala sa harap nila. Gusto niyang tulungan itong maglabas ng galit.Dahil sa totoo lang, matagal na niyang sinisikap makitungo kay Erika. Tuwing magkikita sila, hanggang hapunan lang ito, pagkatapos ay aalis na. Hinding-hindi niya sinamahan ang mga ito sa mga nightclub.Madalas siyang pag-usapan ng mga kapatid ni Damon sa likod. Tinatawag siyang “pekeng alta” at isang “tunay na sant
Matapos magsalita, tumingin si Erika sa mga mata ni Dylan at napansin niyang bahagyang lumaki ang mga balintataw nito. Agad siyang umiwas ng tingin.“You didn’t expect to spend so much time on me, did you? Bago mo pa ako ganap na makontrol, nagsimula nang maglagay ng pressure ang pamilya mo. Kahit gaano pa ako kalamig sa’yo, natuloy ka pa rin kay Sue. Ang tanging mali sa plano mo ay hindi ako naging sunud-sunuran gaya ng inaasahan mo. Kaya nagalit ka at ginamit ang aking ‘pagiging malamig’ bilang dahilan para pagtakpan ang tunay mong intensyon.”“Sanay na ako sa ganyang mga taktika mula pa noong tatlong taong gulang ako. Dapat yata magpasalamat pa ako. Muli mong pinatunayan sa akin na ang relasyong batay sa pantay na katayuan ay mali na sa simula pa lang.”“Pagkatapos noon, nagkasundo ang pamilya n’yo at ang mga Valentine, at naging maunlad ang negosyo. Pero para sa isang tulad kong simpleng tao, ang kailangan ko lang ay tatlong beses na pagkain sa isang araw, bubong sa aking ulo, at
Sa gitna ng malakas na bagyo, ang itim na payong ay bahagyang nakahilig kay Erika. Heavy rain streamed down the smooth satin fabric, splattering as it hit the ground below. Nakapuno ng luha ang mata ni Erika, nakatingin sa matangkad na lalaking nakasuot ng malinis na suit.Parang palagi nalang kapag nawawala siya sa kontrol, si Logan ang nakakasalubong niya.Kung nalaman lang ni Erika ang tunay niyang pagkakakilanlan noon, hindi sana siya gumawa ng ganoong kapusukan.Ngayon, si Logan ay may presensyang tila isang nobleng ipinanganak. Kahit walang sinasabi, para siyang isang bituin sa isang pelikula. Matangkad, elegante, at kagalang-galang—isang taong hinding-hindi niya maaabot.Logan glanced at the disheveled woman on the ground. Her face was smeared with makeup, giving her a slightly comical yet pitiful appearance. Tears traced down her cheeks, a line of sorrow etched into her skin.There was a captivating beauty in her vulnerability. Para siyang sirenang sugatan sa karagatan, napaka
Erika’s ears flushed red, as if only around this man did she seem like an ordinary woman—filled with a mix of emotions: happiness, anger, sorrow, and joy.Logan carried her upstairs. The garden was quiet under the rain, the only sound being the raindrops falling onto the leaves and grass. It was oddly soothing.Iniyakap ni Erika ang kanyang mga braso sa leeg ni Logan habang maingat siyang binaba nito sa bathtub. Tiningnan niya ito nang pataas. Logan had already taken off his coat, and the white shirt underneath clung to his skin, revealing his toned physique.Nakatagilid ang likod niya habang nakaluhod sa gilid ng bathtub, inaayos ang tubig. Kitang-kita ang hubog ng kanyang likuran at ang mga masel na bumabakat sa basang damit.Ngayon naintindihan ni Erika kung ano ang ibig sabihin ng "half hide, half reveal."Lalo na sa ilalim ng dim na ilaw, ang balat niya ay tila naging mas madilim kaysa dati, at ang mga nakaumbok na masel ay nagbigay ng mas ligaw at kaakit-akit na anyo.Parang isa