Nagulat si Jameson at tinanong, “Talaga bang ganito kahigpit ang proseso ng pagbibigay ng gamot?”Tumango ang doktor at sinabi, “Sa ngayon, maraming tao sa black market ang handang magbayad ng napakalaking halaga para sa mga Apothecary Restoration Pill. Ang presyo ng isang piraso ay lampas na sa ilang milyong dolyar. Kaya, para masigurado na maiinom ng mga pasyente ang gamot, kailangan naming itala nang maingat ang bawat piraso ng Apothecary Restoration Pill. Simula ngayon hanggang sa ma-discharge ang pasyente, sa tuwing iinom sila ng gamot, isang espesyalista ang personal na magdadala at magbabantay habang iniinom ito ng pasyente.”Bigla itong naunawaan ni Jameson. Ang Apothecary Restoration Pill lang siguro ang gamot sa merkado na kayang ganap na gamutin ang anumang uri ng cancer. At dahil wala pang suplay nito sa merkado, siguradong handang magbayad ng malaking halaga ang mga mayayamang may sakit para dito. Kung walang mahigpit na kontrol sa mga gamot na ito, maaaring may isang ta
Habang lalo pang bumubuti ang kalagayan ni Jimmy, nakarating na sina Charlie at Vera sa Pu’er sa Yorkshire Hill.Ang lungsod na ito, na ipinangalan sa tsaa, ay may kasaysayang mahigit isang libong taon. Hindi lang ito naging bahagi ng sinaunang Mass Tea Street, kundi isa rin sa pinakamahalagang lugar ng produksyon ng Pu'er tea sa kasalukuyan.Noong umalis si Vera sa Diggero maraming taon na ang nakalipas, dinala niya ang abo ng kanyang mga magulang at inilibing ito sa Pu’er. Mahigit tatlong daang taon na ang lumipas mula noong huli siyang bumalik dito, kaya’t halos hindi na niya matandaan kung ano ang hitsura ng lungsod noon.Ayon kay Vera, ang tanging dinala niya mula sa Diggero ay ang mga urn ng kanyang mga magulang. Nang inilibing sila sa Pu’er, palihim siyang pumili ng isang lugar na ayon sa Feng Shui ay may pambihirang enerhiya. Wala siyang ginawang kabaong, at hindi rin siya nagtayo ng libingan o lapida.Ang paghahanap sa dalawang urn na inilibing mahigit tatlong daang taon n
Nagpatuloy siya, “Hindi ko lang alam kung nandoon pa rin ang puno ng Pu'er tea. Kung wala na ito, baka mahirapan tayong hanapin ang eksaktong lugar.”Sinabi ni Charlie, “Ayos lang, sasamahan kita hanggang sa mahanap natin ito.”Tumango si Vera nang may pasasalamat at sinabi kay Charlie, “Kung buhay pa ang punong iyon ng Pu'er tea, dapat ay mahigit isang libong taon na ito. Siguradong ito ang pinakamalaki at pinaka masaganang puno ng tsaa dito.”Hindi niya napigilang mapabuntong-hininga at sabihin, “Pero kahit ganoon, hindi pa rin ito maikukumpara sa mother Pu'er tea tree sa Heavenly Lake na sampung libong taon ang edad.”Napangiti si Charlie, “Napakalaki ng agwat ng isang libong taon sa sampung libong taon.”Habang papalapit sila, mas naging malinaw ang mga detalye ng Mount Twint.Itinuro ni Vera nang sabik ang isang napakalago at matayog na puno ng tsaa malapit sa tuktok ng bundok at sinabi kay Charlie, “Kung hindi ako nagkakamali, sa ilalim ng punong iyon nakalibing ang abo ng
Sa ganitong sitwasyon, hindi madaling makapasok nang lantaran, at hindi rin magiging madali ang makapasok nang palihim. Dahil, marami ng mga guwardiya at surveillance camera na walang butas.Kahit na makalusot siya, marahil ay mahuli siya. Hindi naman siya pwedeng pumasok gamit ang dahas, tama?Napansin ng guwardiya na mukhang wala namang masamang intensyon si Charlie kaya sinabi niya, “Iho, sinasabi ko sayo, ang lugar na ito ay isang tea plantation lang at may simpleng proseso kami ng paggawa ng tsaa dito. Wala rito ang mga totoong namumunoi. Kung gusto mo talagang makipag-usap tungkol sa isang kolaborasyon, pumunta ka sa downtown area ng Pu’er. May gusali roon na tinatawag na Violet Tower, iyon ang headquarters namin. Kailangan mong magpa-appointment muna doon. Kung papayagan ka nila na bumisita dito, sila mismo ang magpapaalam sa amin.”Medyo nalungkot si Vera at marahan na hinila ang manggas ni Charlie, at sinabi, “Bakit hindi na lang muna tayo pumunta sa Pu’er at kausapin ang g
Magarang ilaw at palamuti ang nagpaliwanag sa mamahaling mansyon ng pamilya Wilson.Sapagkat ngayong gabi ay ipinagdiriwang ang ika-70 kaarawan ni Lady Wilson, ang pinuno ng pamilya Wilson.Ang kanyang mga apo at mga asawa nito ay lumapit sa kanya upang ibigay ang kanilang mga mamahaling regalo.“Lola, narinig ko na gusto niyo raw po ng Chinese tea. Kung saan-saan po ako naghanap upang mabili itong isang daang taong gulang na Pu’er tea na may presyong kalahating milyong dolyar upang iregalo sa inyo.” “Lola, isa ka matapat na Buddhist. Itong estatwa ni Buddha ay inukit mula sa tunay na Hetian jade, ito ay nagkakahalaga ng $700,000…”Habang nakatingin sa mga regalong nakabalot nang maayos sa kanyang harapan, si Lady Wilson ay masayang tumawa. Ang paligid ay nabalot ng kasiyahan at kapayapaan.Matapos ang ilang saglit ay biglang dumating ang pinakamatandang manugang ni Lady Wilson na si Charlie Wade at nagsabing, “Lola, maaari mo ba akong pahiramin ng ilang milyong dolyar? Si Mrs.
Sampung bilyong dolyar?! Nagulat si Charlie. Dilat ang kanyang mga mata at ang kanyang bibig ay nakanganga. Alam niya na napakayaman ng kanyang lolo, ngunit dati, masyado pa siyang bata upang maunawaan ang konsepto ng pera. Alam niya lang na ang pamilya Wade ay isa sa pinakamayamang pamilya sa Eastcliff, maging sa bansa, pero hindi siya sigurado sa kanilang buong kayamanan. Ngayon, nalaman na niya. Kung ang sampung bilyong dolyar ay maliit na pera lang, ang ibig sabihin ay mas malaki pa sa isang trilyong dolyar ang buong kayamanan ng pamilya Wade! Sa totoo lang, sa sandalling ito, siya ay naantig at bumigay nang kaunti. Gayunpaman, nang maisip niya ang namatay niyang mga magulang at kung paano naging parte ng dahilan ang kanyang lolo sa kanilang pagkamatay, alam niya na hindi niya siya mapapatawad nang madali. Nang maramdaman ang kanyang pagkabigo, sinabi nang mabilis ni Stephen, “Young Master, ikaw ay isang miyembro ng pamilya Wade, kaya sayo ang pera. Bukod dito, kung ii
Kinabukasan, pagkatapos maghain ng almusal, sumakay si Charlie sa kanyang iskuter papunta sa opisina ng Emgrand Group.Ipinarada niya ang kanyang iskuter sa gilid ng paradahan ng Emgrand. Sa sandaling pinatay niya ang kanyang iskuter, isang itim na Bently ang mabagal na pumarada sa harap ng kanyang lugar.Tumingala siya nang hindi sinasadya at nakita ang magnobyo na papalabas ng kotse.Ang lalaki ay may suot na may tatak na amerikana, gwapo, at matalino sa paningin. Samantala, ang babae ay mabulaklak ang suot. Kahit na matingkad, matatawag siyang maganda.Ang babae ay si Wendy Wilson, ang pinsan ni Claire, at ang lalaki ay ang kanyang nobyo, si Gerald White.Hindi alam ni Charlie kung bakit sila nandito, pero alam niya na ang pinakamabisang paraan upang makalayo sa gulo ay lumayo sa kanila.Gayunpaman, kapag mas sabik siyang magtago sa kanila, mas malaki ang tyansa na makita siya nila.Napansin siya ni Wendy sa sulok ng kanyang mga mata. Sinigaw niya nang malakas, “Hoy, Char
Ito rin ang unang pagkakataon na nakita ni Charlie si Doris.Inaamin niya na si Doris ay isang napakaganda at nakakaakit na babae!Siya ay humigit-kumulang dalawampu’t pito o walong gulang na may payat ngunit malaman na katawan, nakakaakit na itsura, at mayroong napaka-mature at marangal na pag-uugali.Habang nakaupo sa harap ng mesa ni Doris, nagsimula si Charlie, “Hindi ako madalas pupunta sa opisina, kaya gusto kong alagaan mo ang kumpanya para sakin. At saka, pakitago ang aking tunay na pagkakakilanlan sa publiko.”Alam ni Doris na si Mr. Wade, na nakaupo sa harap niya, ay nagmula sa pambihirang pamilya Wade. Para sa isang kilalang pamilya tulad ng sa kanila, ang Emgrand Group ay isa lamang pangkaraniwang negosyo, kaya normal lang sa kanya na hindi ito pamahalaan. Kaya naman ay mabilis niyang sinabi, “Sige po. Mr. Wade, sabihan mo lang ako kung may kailangan ka, at tutulungan po kita.”Sa sandaling ito, isang sekretarya ang kumatok sa pinto at sinabi, “Miss Young, isang lalaki
Sa ganitong sitwasyon, hindi madaling makapasok nang lantaran, at hindi rin magiging madali ang makapasok nang palihim. Dahil, marami ng mga guwardiya at surveillance camera na walang butas.Kahit na makalusot siya, marahil ay mahuli siya. Hindi naman siya pwedeng pumasok gamit ang dahas, tama?Napansin ng guwardiya na mukhang wala namang masamang intensyon si Charlie kaya sinabi niya, “Iho, sinasabi ko sayo, ang lugar na ito ay isang tea plantation lang at may simpleng proseso kami ng paggawa ng tsaa dito. Wala rito ang mga totoong namumunoi. Kung gusto mo talagang makipag-usap tungkol sa isang kolaborasyon, pumunta ka sa downtown area ng Pu’er. May gusali roon na tinatawag na Violet Tower, iyon ang headquarters namin. Kailangan mong magpa-appointment muna doon. Kung papayagan ka nila na bumisita dito, sila mismo ang magpapaalam sa amin.”Medyo nalungkot si Vera at marahan na hinila ang manggas ni Charlie, at sinabi, “Bakit hindi na lang muna tayo pumunta sa Pu’er at kausapin ang g
Nagpatuloy siya, “Hindi ko lang alam kung nandoon pa rin ang puno ng Pu'er tea. Kung wala na ito, baka mahirapan tayong hanapin ang eksaktong lugar.”Sinabi ni Charlie, “Ayos lang, sasamahan kita hanggang sa mahanap natin ito.”Tumango si Vera nang may pasasalamat at sinabi kay Charlie, “Kung buhay pa ang punong iyon ng Pu'er tea, dapat ay mahigit isang libong taon na ito. Siguradong ito ang pinakamalaki at pinaka masaganang puno ng tsaa dito.”Hindi niya napigilang mapabuntong-hininga at sabihin, “Pero kahit ganoon, hindi pa rin ito maikukumpara sa mother Pu'er tea tree sa Heavenly Lake na sampung libong taon ang edad.”Napangiti si Charlie, “Napakalaki ng agwat ng isang libong taon sa sampung libong taon.”Habang papalapit sila, mas naging malinaw ang mga detalye ng Mount Twint.Itinuro ni Vera nang sabik ang isang napakalago at matayog na puno ng tsaa malapit sa tuktok ng bundok at sinabi kay Charlie, “Kung hindi ako nagkakamali, sa ilalim ng punong iyon nakalibing ang abo ng
Habang lalo pang bumubuti ang kalagayan ni Jimmy, nakarating na sina Charlie at Vera sa Pu’er sa Yorkshire Hill.Ang lungsod na ito, na ipinangalan sa tsaa, ay may kasaysayang mahigit isang libong taon. Hindi lang ito naging bahagi ng sinaunang Mass Tea Street, kundi isa rin sa pinakamahalagang lugar ng produksyon ng Pu'er tea sa kasalukuyan.Noong umalis si Vera sa Diggero maraming taon na ang nakalipas, dinala niya ang abo ng kanyang mga magulang at inilibing ito sa Pu’er. Mahigit tatlong daang taon na ang lumipas mula noong huli siyang bumalik dito, kaya’t halos hindi na niya matandaan kung ano ang hitsura ng lungsod noon.Ayon kay Vera, ang tanging dinala niya mula sa Diggero ay ang mga urn ng kanyang mga magulang. Nang inilibing sila sa Pu’er, palihim siyang pumili ng isang lugar na ayon sa Feng Shui ay may pambihirang enerhiya. Wala siyang ginawang kabaong, at hindi rin siya nagtayo ng libingan o lapida.Ang paghahanap sa dalawang urn na inilibing mahigit tatlong daang taon n
Nagulat si Jameson at tinanong, “Talaga bang ganito kahigpit ang proseso ng pagbibigay ng gamot?”Tumango ang doktor at sinabi, “Sa ngayon, maraming tao sa black market ang handang magbayad ng napakalaking halaga para sa mga Apothecary Restoration Pill. Ang presyo ng isang piraso ay lampas na sa ilang milyong dolyar. Kaya, para masigurado na maiinom ng mga pasyente ang gamot, kailangan naming itala nang maingat ang bawat piraso ng Apothecary Restoration Pill. Simula ngayon hanggang sa ma-discharge ang pasyente, sa tuwing iinom sila ng gamot, isang espesyalista ang personal na magdadala at magbabantay habang iniinom ito ng pasyente.”Bigla itong naunawaan ni Jameson. Ang Apothecary Restoration Pill lang siguro ang gamot sa merkado na kayang ganap na gamutin ang anumang uri ng cancer. At dahil wala pang suplay nito sa merkado, siguradong handang magbayad ng malaking halaga ang mga mayayamang may sakit para dito. Kung walang mahigpit na kontrol sa mga gamot na ito, maaaring may isang ta
Lubos na nagulat si Jameson nang malaman niyang hindi lang pala si Charlie ang boss ng Apothecary Pharmaceutical kundi siya rin ang taong nagbigay ng pagkakataong maligtas ang kanyang anak sa panahong pinaka nangangailangan sila ng tulong.Nagsisi siya sa kamangmangan niya dati, at sa sandaling ito, nakaramdam siya ng matinding pasasalamat para kay Charlie.Ngumiti si Liam at sinabi, “Mr. Smith, wala kang dapat ipag-alala. Sinabi sa akin ni Mr. Wade na wala siya sa siyudad ngayon, kaya sa mga susunod na araw, mas mabuting ituon mo ang pansin mo sa pagsama sa paggamot ng anak mo. Kapag medyo bumuti na ang kalagayan ng anak mo at bumalik na si Mr. Wade sa Aurous Hill, siya na mismo ang mag-aayos ng inyong pagkikita.”Taos-pusong nagpasalamat si Jameson, “Kung ganoon, pakisabi kay Mr. Wade ang aming taos-pusong pasasalamat. Sobrang nagpapasalamat ang buong pamilya ko sa kabutihang-loob at pagiging mapagbigay niya!”Tumango si Liam habang pinagmamasdan ang kasalukuyang estado ni Jameso
Pagkasabi nito, dinugtungan ng doktor, “Kinuha na namin ang blood sample bago uminom ng gamot ang anak mo. Dadalhin na namin siya sa radiology department para bigyan ng contrast agent, tapos magsisimula na tayo sa full-body PET-CT scan. Pagkatapos ng CT scan, agad naming ibibigay sa kanya ang dalawang Apothecary Restoration Pills.”Nagulat si Jameson at nagtanong, “Dalawang pills agad?”Tumango ang doktor. “Oo. Dahil sa kritikal na kondisyon ni Jimmy, plano naming bigyan siya ng five-day rapid consolidation period. Sa loob ng limang araw na ito, bibigyan namin siya ng dalawang Apothecary Restoration Pills araw-araw para mapabilis ang paggaling niya. Pagkalipas ng limang araw, papasok tayo sa stabilization period, at isang pill na lang ang ibibigay natin sa kanya araw-araw hanggang sa ma-discharge siya.”Bumuntong hininga nang maluwag si Jameson. Ang pag-inom ng dalawang Apothecary Restoration Pills araw-araw sa loob ng limang araw ay siguradong malaking tulong para sa kanyang anak.
Mabilis na inayos ni Liam ang mga bagay-bagay para sa kanilang tatlo.Nilagay sina Leni at Shermaine sa adult ward, habang si Jimmy ay nilagay sa children’s ward. Si James, na ginabayan ng staff, ay nakumpleto na rin ang mga proseso ng pagpapa-ospital para sa kanyang anak, at pakiramdam niya na nananaginip siya sa buong oras.Akala niya na nawalan na ng pagkakataon ang anak niya na sumali sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical. Kanina lang, kausap niya ang kanyang asawa kung ibabalik ba nila ang kanilang anak sa United States para alagaan siya hanggang sa dulo.Sa hindi inaasahan, nagbago nang sobra ang lahat sa isang iglap.Dahil may ilang kaalaman na siya sa Apothecary Restoration Pill, ang naisip na lang ni Jameson sa sandaling ito ay maliligtas na talaga ang buhay ng anak niya.Hindi niya maiwasan na isipin kung sino ang nasa likod ng biglaang pagbabago na ito. Si Mr. Lavor ba ito, na nagkataon na nakilala ni Leni? May ganito kalaking impluwensya ba talaga siya?Haban
Sa sandaling sinabi niya ang mga ito, isang lalaki ang nagsalita, “Captain Sun, mga kaibigan ko sila, papasukin mo sila.”Lumingon ang ilang tao at napagtanto nila na ang taong nagsalita ay walang iba kundi si Liam Weaver, ang general manager ng Apothecary Pharmaceutical.Nang makita si Liam, ang security guard, na tinatawag na Captain Sun, ay sinabi agad nang magalang, “Mr. Weaver, dahil mga kaibigan mo sila, paki-rehistro ang impormasyon nila.”Ayon sa mga regulasyon ng Apothecary Pharmaceutical, ang kahit sinong panlabas na bisita ay kailangan gabayan ng internal staff. Ang bawat staff member na tumatanggap ng bisita ay dapat tapat na i-rehistro ang impormasyon para sa pamamahala, at kahit si Liam ay kailangan gawin ang patakaran na ito.Tumango si Liam at tumingin sa tatlong tao. Pagkatapos nito, ngumiti siya at sinabi, “Kilala ko si Mr. Smith. Para naman sa dalawa, pakibigay sa akin ang personal identification niyo, at irerehistro ko kayo.”Hindi napigilan ni Leni ang pananab
“Jameson Smith?!” Sinabi ni Liam dahil hindi niya napigilan ang sorpresa niya. Hindi niya maiwasang itanong, “Master Wade, pasensya na sa pagiging direkta ko, pero bakit ka nag-ayos para sa kanya?”Ngumiti si Charlie at sumagot, “Sabihin na lang natin na aksidente niyang nakuha ang isang tagong pabuya. Sinabi ko sa kanya dati na kung tapat siyang gagawa ng charity nang walang hinihinging kapalit, marahil ay bigyan siya ng pagkakataon ng Apothecary Pharmaceutical. Tanggalin na lang natin ang ‘marahil’ ngayon.”Sinabi ni Liam nang walang pag-aatubili, “Naiintindihan ko, Master Wade. Aayusin ko ang lahat ng kailangan.”Nagpatuloy si Charlie, “May dalawang kabataan pa nakilala ko nang nagkataon, kaya tadhana rin ito. Pakiayos din nang mabuti ang mga bagay-bagay para sa kanila.”Idinagdag niya, “Pero, sa sandaling naipasok na ang mga pasyente, ilagay mo ang anak ni Jameson sa pediatric ward, hiwalay sa dalawa. Huwag mong ipaalam sa kanila ang tungkol sa pagkakakilanlan ko, pero humanap