Sa ganitong sitwasyon, hindi madaling makapasok nang lantaran, at hindi rin magiging madali ang makapasok nang palihim. Dahil, marami ng mga guwardiya at surveillance camera na walang butas.Kahit na makalusot siya, marahil ay mahuli siya. Hindi naman siya pwedeng pumasok gamit ang dahas, tama?Napansin ng guwardiya na mukhang wala namang masamang intensyon si Charlie kaya sinabi niya, “Iho, sinasabi ko sayo, ang lugar na ito ay isang tea plantation lang at may simpleng proseso kami ng paggawa ng tsaa dito. Wala rito ang mga totoong namumunoi. Kung gusto mo talagang makipag-usap tungkol sa isang kolaborasyon, pumunta ka sa downtown area ng Pu’er. May gusali roon na tinatawag na Violet Tower, iyon ang headquarters namin. Kailangan mong magpa-appointment muna doon. Kung papayagan ka nila na bumisita dito, sila mismo ang magpapaalam sa amin.”Medyo nalungkot si Vera at marahan na hinila ang manggas ni Charlie, at sinabi, “Bakit hindi na lang muna tayo pumunta sa Pu’er at kausapin ang g
Ang Violet Group ay isang kilalang kumpanya sa Yorkshire Hill, pero dahil nakatuon sila sa industriya ng tsaa, hindi sila masyadong kilala sa labas ng industriyang ito.Hindi pa naririnig ni Sophie ang pangalan na Violet Group dati. Gayunpaman, palagi siyang mabilis at direkta, kaya agad siyang kumuha ng panulat at papel mula sa kanyang mesa at sinabi, “Okay, Mr. Wade. Ano ang gusto mong gawin ko sa aking panig?”Sinabi ni Charlie, “Gusto kong ikaw ang makipag-usap sa may-ari nila bilang kinatawan ng Schulz Group. Kung magtataka sila kung bakit ang isang prominenteng dalaga mula sa pamilya Schulz ay interesado sa isang kumpanya ng tsaa tulad nila, sabihin mo lang na mahilig ang lolo mo sa Madagascar sa tsaa nila, kaya gusto mong bilhin ang kumpanya. Sa madaling salita, magpakita ka ng tono ng isang mayaman at pabago-bago ang isip na tao.”Sumang-ayon nang walang pag-aalinlangan si Sophie at sinabi, “Okay, Mr. Wade. Bigyan mo ako ng sampung minuto. Aalamin ko muna ang pangunahing imp
“Kung hindi sila magiging public, walang magagawa si Gideon kundi patuloy na hawakan ang negosyo na ito at ang taunang kita na sampu-sampung milyong dolyar. Ang nakukuha niya lang talaga ay nasa sampu-sampung milyon. Mukhang walang pag-asa ang pangarap niya na maging public at makuha ang ilang daang milyon.”Nasorpresa si Charlie sa kung gaano kabilis nabuod ni Sophie ang napakaraming impormasyon sa loob lang ng sampung minuto. Pinapahalagahan niya talaga ang kanyang galing, desisyon, at kasanayan sa negosyo.Tinanong niya si Sophie, “Miss Schulz, sa pananaw mo, gaano kalaki ang dapat nating i-alok para tagumpay na makuha ang kumpanya na ito?”Sumagot si Sophie, “Mr. Wade, ayon sa impormasyon na nakuha ko, si Gideon, ang boss nila, ay may 57.6% na shares, pero kung isasama ang ibang equity structure at option holdings, ang kabuuang pag-aari niya siguro ay nasa 78.5%, kaya walang duda na siya ang major shareholder. Para tagumpay na makuha ang Violet Group, basta’t makukuha natin ang
Sa sandaling ito, sa loob ng Violet Tower sa downtown ng Pu’er.Katatapos lang ng 62 years old na si Gideon ang pagho-host ng isang distributor conference. Dahil kailangan pa niyang dumalo sa isang hapunan kasama ang mga distributor sa isang hotel mamaya, saglit lang siya makakapagpahinga sa kanyang opisina sa ngayon kahit na pagod na siya, pagkatapos ay titipunin niya ang kanyang lakas para pumunta sa banquet venue pagdating ng oras.Medyo malungkot si Gideon ngayong araw. Sa mga nagdaang taon, mas nagiging makapangyarihan ang mga distributor sa harap ng grupo. Dati, ang grupo ang may kontrol sa mga distributor, sinususri ang performance nila, pinipilit silang magdagdag ng imbentaryo, at madalas na hinahawakan ang kanilang year-end rebates sa iba’t ibang dahilan upang mas lalo silang magsumikap at mas maging masunurin.Pero sa pag-usbong ng e-commerce nitong mga nakaraang taon, unti-unting nawala ang ganap na kalamangan ng mga tradisyunal na tatak sa harap ng mga distributor, lalo
Naniniwala siya na bago kumita ng pera, kailangang siguraduhin muna na maayos ang kalidad ng tsaa para maging makatarungan ang perang kinikita. Dahil sa kanyang dedikasyon at paggalang sa tsaa, hindi siya kailanman nagkaroon ng tunay na pagkakataong yumaman nang biglaan.Pero sa kabilang dako, iba ang mga mapanlinlang na negosyante. Kung makakabenta sila ng isang batch ng dahon ng tsaa sa halagang 50 dollars at makapagbenta ng sampu-sampung libong batch sa isang araw, madali silang kikita ng milyon-milyon sa isang araw.Minsan, kapag nakikita ni Gideon kung paano sila kumita nang ganoon kalaki, nawawalan din siya ng gana sa industriya ng tsaa. Pakiramdam niya, karamihan sa mga industriya ay nauuwi sa sitwasyon kung saan ang masama ang siyang nagpapaalis sa mabuti. At kung susubukan niyang makipagsabayan sa kanila, baka siya pa ang tuluyang mawala sa industriya. Kaya kaysa hayaan na mangyari iyon, mas mabuting mag-cash out na lang siya sa lalong madaling panahon.Ngunit hindi madali
Si Gideon, na naiinis, ay nagmura, “Sa mga salita niyong kabataan, sobrang gulo ng Pu’er tea market ngayong taon!”Huminto saglit si Gideon bago nagpatuloy, “Letse! Hindi lang na desperadong binababaan ng mga tea company ang mga presyo para pabagsakin ang market, ngunit kahit ang mga bagong brand ay gumagamit din ng taktika sa marketing at presyuhan para patuloy na atakahin ang lugar ng mga tradisyonal na tea company sa market. Sinasabi niyo na masarap ang tsaa niyo, sinasabi nila na ang presyo ng parehong tsaa sa kabila ay kalahati lang ng presyo namin. Pinapatikim niyo sa kanila ang parehong tsaa, sinasabi nila na walang pagkakaiba sa lasa. Paano natin sila matatalo?!”Nainis din nang sobra si Wind habang sinabi, “Mas marami na ang mga taong umiinom ng tsaa ngayon, pero kaunti lang talaga ang may talagang nakakaintindi sa tsaa. Sumusunod lang sila sa uso. Hindi nila mapapansin ang pagkakaiba sa tsaa na 100 dollars kada kilo o 10 thousand dollars kada kilo.”Tumango si Gideon sa pa
Nagulantang si Gideon at ang kanyang anak, si Wind, sa mga sinabi ng sekretarya.Narinig na nila ang reputasyon ng Schulz Group. Dahil, ang pamilya Schulz ay isa sa mga pinakamalakas na pamilya sa Oskia, at talagang isa sila sa mga may pinakamalakas na presensya sa bansa.Sa kabaliktaran, kahit na tinatawag silang group, ang Violet Group ay wala man lang sa Growth Enterprise Market. Kahit hindi na banggitin na nalista sila sa Yorkshire Hill, halos maituturing lang sila na medyo kilalang enterprise sa Pu’er City.Kahit sa pinakamabangis na panaginip nila, hindi nila maiisip na makukuha sila ng isang napakataas na pamilya tulad ng Schulz Group. Dahil, masyadong malawak ang pagkakaiba ng katayuan nila. Ang mga asset ng Schulz Group ay isang libong beses na mas mataas sa Violet Group.Kaya, may hindi makapaniwalang ekspresyon si Gideon habang tinanong niya ang sekretarya, “Niloloko mo ba ako? Gustong makipag-usap sa atin ng Schulz Group tungkol sa acquisition?”Mukhang naagrabyado ang
Magarang ilaw at palamuti ang nagpaliwanag sa mamahaling mansyon ng pamilya Wilson.Sapagkat ngayong gabi ay ipinagdiriwang ang ika-70 kaarawan ni Lady Wilson, ang pinuno ng pamilya Wilson.Ang kanyang mga apo at mga asawa nito ay lumapit sa kanya upang ibigay ang kanilang mga mamahaling regalo.“Lola, narinig ko na gusto niyo raw po ng Chinese tea. Kung saan-saan po ako naghanap upang mabili itong isang daang taong gulang na Pu’er tea na may presyong kalahating milyong dolyar upang iregalo sa inyo.” “Lola, isa ka matapat na Buddhist. Itong estatwa ni Buddha ay inukit mula sa tunay na Hetian jade, ito ay nagkakahalaga ng $700,000…”Habang nakatingin sa mga regalong nakabalot nang maayos sa kanyang harapan, si Lady Wilson ay masayang tumawa. Ang paligid ay nabalot ng kasiyahan at kapayapaan.Matapos ang ilang saglit ay biglang dumating ang pinakamatandang manugang ni Lady Wilson na si Charlie Wade at nagsabing, “Lola, maaari mo ba akong pahiramin ng ilang milyong dolyar? Si Mrs.
Nagulantang si Gideon at ang kanyang anak, si Wind, sa mga sinabi ng sekretarya.Narinig na nila ang reputasyon ng Schulz Group. Dahil, ang pamilya Schulz ay isa sa mga pinakamalakas na pamilya sa Oskia, at talagang isa sila sa mga may pinakamalakas na presensya sa bansa.Sa kabaliktaran, kahit na tinatawag silang group, ang Violet Group ay wala man lang sa Growth Enterprise Market. Kahit hindi na banggitin na nalista sila sa Yorkshire Hill, halos maituturing lang sila na medyo kilalang enterprise sa Pu’er City.Kahit sa pinakamabangis na panaginip nila, hindi nila maiisip na makukuha sila ng isang napakataas na pamilya tulad ng Schulz Group. Dahil, masyadong malawak ang pagkakaiba ng katayuan nila. Ang mga asset ng Schulz Group ay isang libong beses na mas mataas sa Violet Group.Kaya, may hindi makapaniwalang ekspresyon si Gideon habang tinanong niya ang sekretarya, “Niloloko mo ba ako? Gustong makipag-usap sa atin ng Schulz Group tungkol sa acquisition?”Mukhang naagrabyado ang
Si Gideon, na naiinis, ay nagmura, “Sa mga salita niyong kabataan, sobrang gulo ng Pu’er tea market ngayong taon!”Huminto saglit si Gideon bago nagpatuloy, “Letse! Hindi lang na desperadong binababaan ng mga tea company ang mga presyo para pabagsakin ang market, ngunit kahit ang mga bagong brand ay gumagamit din ng taktika sa marketing at presyuhan para patuloy na atakahin ang lugar ng mga tradisyonal na tea company sa market. Sinasabi niyo na masarap ang tsaa niyo, sinasabi nila na ang presyo ng parehong tsaa sa kabila ay kalahati lang ng presyo namin. Pinapatikim niyo sa kanila ang parehong tsaa, sinasabi nila na walang pagkakaiba sa lasa. Paano natin sila matatalo?!”Nainis din nang sobra si Wind habang sinabi, “Mas marami na ang mga taong umiinom ng tsaa ngayon, pero kaunti lang talaga ang may talagang nakakaintindi sa tsaa. Sumusunod lang sila sa uso. Hindi nila mapapansin ang pagkakaiba sa tsaa na 100 dollars kada kilo o 10 thousand dollars kada kilo.”Tumango si Gideon sa pa
Naniniwala siya na bago kumita ng pera, kailangang siguraduhin muna na maayos ang kalidad ng tsaa para maging makatarungan ang perang kinikita. Dahil sa kanyang dedikasyon at paggalang sa tsaa, hindi siya kailanman nagkaroon ng tunay na pagkakataong yumaman nang biglaan.Pero sa kabilang dako, iba ang mga mapanlinlang na negosyante. Kung makakabenta sila ng isang batch ng dahon ng tsaa sa halagang 50 dollars at makapagbenta ng sampu-sampung libong batch sa isang araw, madali silang kikita ng milyon-milyon sa isang araw.Minsan, kapag nakikita ni Gideon kung paano sila kumita nang ganoon kalaki, nawawalan din siya ng gana sa industriya ng tsaa. Pakiramdam niya, karamihan sa mga industriya ay nauuwi sa sitwasyon kung saan ang masama ang siyang nagpapaalis sa mabuti. At kung susubukan niyang makipagsabayan sa kanila, baka siya pa ang tuluyang mawala sa industriya. Kaya kaysa hayaan na mangyari iyon, mas mabuting mag-cash out na lang siya sa lalong madaling panahon.Ngunit hindi madali
Sa sandaling ito, sa loob ng Violet Tower sa downtown ng Pu’er.Katatapos lang ng 62 years old na si Gideon ang pagho-host ng isang distributor conference. Dahil kailangan pa niyang dumalo sa isang hapunan kasama ang mga distributor sa isang hotel mamaya, saglit lang siya makakapagpahinga sa kanyang opisina sa ngayon kahit na pagod na siya, pagkatapos ay titipunin niya ang kanyang lakas para pumunta sa banquet venue pagdating ng oras.Medyo malungkot si Gideon ngayong araw. Sa mga nagdaang taon, mas nagiging makapangyarihan ang mga distributor sa harap ng grupo. Dati, ang grupo ang may kontrol sa mga distributor, sinususri ang performance nila, pinipilit silang magdagdag ng imbentaryo, at madalas na hinahawakan ang kanilang year-end rebates sa iba’t ibang dahilan upang mas lalo silang magsumikap at mas maging masunurin.Pero sa pag-usbong ng e-commerce nitong mga nakaraang taon, unti-unting nawala ang ganap na kalamangan ng mga tradisyunal na tatak sa harap ng mga distributor, lalo
“Kung hindi sila magiging public, walang magagawa si Gideon kundi patuloy na hawakan ang negosyo na ito at ang taunang kita na sampu-sampung milyong dolyar. Ang nakukuha niya lang talaga ay nasa sampu-sampung milyon. Mukhang walang pag-asa ang pangarap niya na maging public at makuha ang ilang daang milyon.”Nasorpresa si Charlie sa kung gaano kabilis nabuod ni Sophie ang napakaraming impormasyon sa loob lang ng sampung minuto. Pinapahalagahan niya talaga ang kanyang galing, desisyon, at kasanayan sa negosyo.Tinanong niya si Sophie, “Miss Schulz, sa pananaw mo, gaano kalaki ang dapat nating i-alok para tagumpay na makuha ang kumpanya na ito?”Sumagot si Sophie, “Mr. Wade, ayon sa impormasyon na nakuha ko, si Gideon, ang boss nila, ay may 57.6% na shares, pero kung isasama ang ibang equity structure at option holdings, ang kabuuang pag-aari niya siguro ay nasa 78.5%, kaya walang duda na siya ang major shareholder. Para tagumpay na makuha ang Violet Group, basta’t makukuha natin ang
Ang Violet Group ay isang kilalang kumpanya sa Yorkshire Hill, pero dahil nakatuon sila sa industriya ng tsaa, hindi sila masyadong kilala sa labas ng industriyang ito.Hindi pa naririnig ni Sophie ang pangalan na Violet Group dati. Gayunpaman, palagi siyang mabilis at direkta, kaya agad siyang kumuha ng panulat at papel mula sa kanyang mesa at sinabi, “Okay, Mr. Wade. Ano ang gusto mong gawin ko sa aking panig?”Sinabi ni Charlie, “Gusto kong ikaw ang makipag-usap sa may-ari nila bilang kinatawan ng Schulz Group. Kung magtataka sila kung bakit ang isang prominenteng dalaga mula sa pamilya Schulz ay interesado sa isang kumpanya ng tsaa tulad nila, sabihin mo lang na mahilig ang lolo mo sa Madagascar sa tsaa nila, kaya gusto mong bilhin ang kumpanya. Sa madaling salita, magpakita ka ng tono ng isang mayaman at pabago-bago ang isip na tao.”Sumang-ayon nang walang pag-aalinlangan si Sophie at sinabi, “Okay, Mr. Wade. Bigyan mo ako ng sampung minuto. Aalamin ko muna ang pangunahing imp
Sa ganitong sitwasyon, hindi madaling makapasok nang lantaran, at hindi rin magiging madali ang makapasok nang palihim. Dahil, marami ng mga guwardiya at surveillance camera na walang butas.Kahit na makalusot siya, marahil ay mahuli siya. Hindi naman siya pwedeng pumasok gamit ang dahas, tama?Napansin ng guwardiya na mukhang wala namang masamang intensyon si Charlie kaya sinabi niya, “Iho, sinasabi ko sayo, ang lugar na ito ay isang tea plantation lang at may simpleng proseso kami ng paggawa ng tsaa dito. Wala rito ang mga totoong namumunoi. Kung gusto mo talagang makipag-usap tungkol sa isang kolaborasyon, pumunta ka sa downtown area ng Pu’er. May gusali roon na tinatawag na Violet Tower, iyon ang headquarters namin. Kailangan mong magpa-appointment muna doon. Kung papayagan ka nila na bumisita dito, sila mismo ang magpapaalam sa amin.”Medyo nalungkot si Vera at marahan na hinila ang manggas ni Charlie, at sinabi, “Bakit hindi na lang muna tayo pumunta sa Pu’er at kausapin ang g
Nagpatuloy siya, “Hindi ko lang alam kung nandoon pa rin ang puno ng Pu'er tea. Kung wala na ito, baka mahirapan tayong hanapin ang eksaktong lugar.”Sinabi ni Charlie, “Ayos lang, sasamahan kita hanggang sa mahanap natin ito.”Tumango si Vera nang may pasasalamat at sinabi kay Charlie, “Kung buhay pa ang punong iyon ng Pu'er tea, dapat ay mahigit isang libong taon na ito. Siguradong ito ang pinakamalaki at pinaka masaganang puno ng tsaa dito.”Hindi niya napigilang mapabuntong-hininga at sabihin, “Pero kahit ganoon, hindi pa rin ito maikukumpara sa mother Pu'er tea tree sa Heavenly Lake na sampung libong taon ang edad.”Napangiti si Charlie, “Napakalaki ng agwat ng isang libong taon sa sampung libong taon.”Habang papalapit sila, mas naging malinaw ang mga detalye ng Mount Twint.Itinuro ni Vera nang sabik ang isang napakalago at matayog na puno ng tsaa malapit sa tuktok ng bundok at sinabi kay Charlie, “Kung hindi ako nagkakamali, sa ilalim ng punong iyon nakalibing ang abo ng
Habang lalo pang bumubuti ang kalagayan ni Jimmy, nakarating na sina Charlie at Vera sa Pu’er sa Yorkshire Hill.Ang lungsod na ito, na ipinangalan sa tsaa, ay may kasaysayang mahigit isang libong taon. Hindi lang ito naging bahagi ng sinaunang Mass Tea Street, kundi isa rin sa pinakamahalagang lugar ng produksyon ng Pu'er tea sa kasalukuyan.Noong umalis si Vera sa Diggero maraming taon na ang nakalipas, dinala niya ang abo ng kanyang mga magulang at inilibing ito sa Pu’er. Mahigit tatlong daang taon na ang lumipas mula noong huli siyang bumalik dito, kaya’t halos hindi na niya matandaan kung ano ang hitsura ng lungsod noon.Ayon kay Vera, ang tanging dinala niya mula sa Diggero ay ang mga urn ng kanyang mga magulang. Nang inilibing sila sa Pu’er, palihim siyang pumili ng isang lugar na ayon sa Feng Shui ay may pambihirang enerhiya. Wala siyang ginawang kabaong, at hindi rin siya nagtayo ng libingan o lapida.Ang paghahanap sa dalawang urn na inilibing mahigit tatlong daang taon n