Medyo naging mausisa si Vera nang sinabi ni Charlie na magagamot ang migraine niya gamit ang isang pill.Alam niya na si Charlie ang sanhi ng kanyang migraine, kaya gusto niyang malaman kung anong magagawa ni Charlie para gamutin ang mga sintomas niya nang walang pinapasok na Reiki sa kanya.Pagkatapos ay nilabas ni Charlie ang isang Healing Pill mula sa kanyang bulsa. Ang Healing Pill na ito ay ang pinalakas na bersyon na ginawa niya gamit ang medicine cauldron mula sa Taoist Sect.Tiningnan ni Charlie ang pill at ipinakilala sa kanilang dalawa, “Ito ang pill na nakuha ko nang nagkataon matagal na panahon na ang lumipas. Hindi ako nangangahas na sabihin na kaya nitong buhayin ang patay, pero kaya nitong gamutin ang lahat ng sakit.”Pagkasabi nito, nabalisa nang kaunti si Charlie habang sinabi, “Kaso nga lang ay kaunti na lang ang natitirang pill ko, kaya kailangan ko silang tipirin at maglabas lang ng kala-kalahating pill. Ah, sa totoo lang, sapat na ang sangkapat ng pill na ito p
Pero, alam ni Charlie na si Vera ay isang babae na nakita at naranasan na ang mundong ito. Siguradong may alam siya tungkol sa Reiki dahil mayroon siyang mandarayang singsing at hinahanap siya ng British Lord.Ang pinaka inaalala niya ay hindi mahulaan ni Vera na siya ang benefactor na nagligtas sa kanya sa Northern Europe at nakalimutan niya dahil lang sa pill na ito.Kaya, sinabi nang kaswal ni Charlie, “Nakuha ko ang pill na ito mula sa Antique Street. Mas nagiging kaunti ang mga pill sa tuwing nilalabas ko ang isa.”Nahulaan din ni Vera ang layunin niya at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang sinabi, “Maganda sana kung makakabili pa tayo ng ganitong divine pill at maitago ito kung sakaling may emergency.”Tumango si Charlie. Kung may dala-dala siyang Healing Pill, totoo nga na kaya niyang magligtas ng mga buhay sa kritikal na sandali. Muntikan nang mapatay si Jasmine sa Japan, pero nabuhay siya dahil sa Healing Pill na binigay niya sa kanya.Sa sandaling naisip niy
Nang makita ni Charlie na lumalalim na ang gabi, tumayo siya at sinabi sa kanilang dalawa, “Okay, sige, dahil maayos na ang pakiramdam ni Veron, dapat na akong umalis.”Medyo nag-atubili si Claudia at hindi niya mapigilang itanong, “Charlie, aalis ka na agad kahit na kadarating mo lang? Ayaw mo bang umupo muna saglit habang kumukuha ako ng isang baso ng tubig?”Ngumiti nang kaunti si Charlie at sinabi, “Hindi na. Hindi angkop para sa isang lalaki na nasa hustong gulang tulad ko na manatili nang matagal sa dormitoryo ng mga babae. Kung mananatili ako dito nang mas matagal, sa tingin ko ay aakyat ang dormitory manager at itataboy ako.”Habang nagsasalita siya, may naisip si Charlie at nagbigay ng babala, “Ah, siya nga pala, magsisimula na ang orientation niyo bukas. Sobrang hirap ng orientation, kaya subukan niyo na huwag umalis sa university kung wala kayong gagawin sa panahong ito.”Hindi naintindihan ni Claudia ang malalim na kahulugan sa likod ng mga sinabi ni Charlie, kaya tuman
Ngumiti si Vera at sinabi, “Mas mabuti pa nga na isulat mo ang salitang ‘paghanga’ sa mukha mo pero may lakas ng loob ka pa rin na sabihin na kalokohan ang sinasabi ko…”Tumingin nang kinakabahan si Claudia sa paligid. Nang makita niya na walang ibang tao sa paligid, hininaan niya ang boses niya at sinabi kay Vera, “Veron, huwag mo sanang sabihin ang ganitong kalokohan sa hinaharap. Anong magagawa ko kahit na hinahangaan ko si Charlie? Kasal na si Charlie, kaya wala akong magagawa kundi magsisi na pinanganak ako sa maling panahon…”Tumango si Vera at sinabi, “Iyon ang ibig sabihin ng pagsisisi dahil nahuli kang pinanganak.”Bumuntong nang tahimik si Vera habang may komplikadong ekspresyon habang sinabi niya ito. Pagkatapos ay inayos niya ang mga emosyon niya at sinabi nang nakangiti, “Pero hindi mahalaga kung kasal na siya. Pwede kang maging kabit niya.”Sinabi nang nahihiya ni Claudia, “Bakit… Bakit mas lalong nagiging walang kabuluhan ang kalokohan mo?! Tinutukso mo ba ako?”Sin
Nang makita ni Vera ang resulta ng hexagram na nakaturo kay Charlie, bigla siyang kinabahan ulit nang sobra.Alam niya ang lakas ni Charlie at alam niya na karamihan ng tao ay walang dalang panganib sa kaligtasan niya. Kaya, siguro ay mas malakas ang tao na kaya siyang ilagay sa mapanganib na sitwasyon.Hindi niya maiwasang isipin, ‘Maaari ba na pupunta sa Aurous Hill ang ibang great earl mula sa Qing Eliminating Society? Gano’n siguro! Kung hindi, hindi ako papaalalahanan ni Charlie na bigyang atensyon ang kaligtasan ko!’Nang maisip ito ni Vera, nilabas niya nang hindi namamalayan ang kanyang cellphone at gusto niyang tawagan si Charlie. Pero, hindi niya alam kung ano ang sasabihin pagkatapos kunin ang cellphone niya.Dahil, nagpapanggap siya sa harap ni Charlie, at sa wakas ay napababa na niya ang depensa niya sa kanya. Kung magkukusa siyang balaan siya sa sandaling ito, siguradong magdududa ulit siya sa kanya.Pagkatapos itong pag-isipan nang maingat, pakiramdam pa rin ni Vera
Isa itong lohikal at makatwiran na paliwanag. Minsan, kailangan ng isang daang kasinungalingan para maipaliwanag ang isang kasinungalingan. Ito ay dahil mahirap para sa mga sinungaling na manatiling lohikal, kaya palaging nadidiskubre ang kasinungalingan nila.Pero, sobrang talinong babae ni Vera, kaya sinigurado na niya na ang mga kasinungalingan niya ay matatag, lohikal, at walang butas. Kaya, walang napansin na kakaiba si Charlie pagkatapos makinig sa kanya.Pakiramdam niya na gusto lang gumawa ng isang divination ni Vera para sa kanya dahil sa mabuting intensyon niya.Nang maisip niya ang tungkol dito, hindi na niya ito itinago at sinabi kay Vera ang petsa ng kapanganakan niya.Nang marinig ni Vera ang petsa ng kapanganakan si Charlie, gumaan ang pakiramdam niya dahil ang petsa ng kapanganakan niya ay ang parehong kaarwan na alam niya mula sa impormasyon niya.Mukhang pinagkakatiwalaan talaga siya ni Charlie. Kaya, sinabi niya, “Charlie, tutulungan kitang gumawa ng isang divin
Sa opinyon ni Charlie, kahit na marahil ay pinupuntirya ng Qing Eliminating Society ang pamilya ng lolo at lola niya, dahil sinabi ni Vera na malalagay siya sa panganib, ang ibig sabihin ay kailangan niyang dumaan sa marahas na laban.Hindi natatakot si Charlie. Alam niya na ang araw-araw na buhay niya ay pinaghirapan niya simula noong nabuhay siya sa edad na walong taon.Ang pinaka kinatatakutan niya ay kapag nalagay sa panganib ang pamilya ng lolo at lola niya at ang asawa niya, si Claire, sa parehong oras. Hindi niya sila mapoprotektahan lahat nang mag-isa sa parehong oras.Nang maisip niya ito, ang unang ideya na dumating sa isipan niya ay humanap ng paraan para paalisin muna si Claire sa Aurous Hill.Kung wala sa Aurous Hill si Claire, wala nang aalalahanin si Charlie, at makakapag-concentrate siya sa pagtatanggol ng pamilya ng lolo at lola niya sa Aurous Hill.Pero, hindi makapag-isip si Charlie ng magandang paraan para paalisin si Claire sa Aurous Hill nang walang pagdududa
Tinanong siya nang mabilis ni Kathleen, “Nakipag… Nakipagkita ka na ba kina Lord Acker at Lady Acker?”Bumuntong hininga si Charlie at sinabi nang walang magawa, “Hindi pa, pero natatakot ako na hindi ko na matatago ang pagkakakilanlan ko sa kanila kung nasa panganib talaga sila ngayon.”Tinanong nang kinakabahan ni Kathleen, “Mr. Wade, kailangan mo ba ng kahit anong tulong? Kung kailangan, titipunin ko ang lahat ng tauhan ko para papuntahin sa Aurous Hill sa lalong madaling panahon!”Sinabi nang kalmado ni Charlie, “Hindi na. Sobrang komplikado ng kasalukuyang sitwasyon sa Aurous Hill, at mas lalong magiging magulo kung dadami ang tao. Kung hindi, hindi ko iisipin na paalisin muna si Claire sa Aurous Hill.”Pagkasabi nito, tinanong ni Charlie si Kathleen, “Miss Fox, pwede mo ba akong tulungan na mag-isip ng paraan para papunthin si Claire sa United States at manatili siya doon pansamantala? Mas maganda kung mas maaga.”Pumayag nang walang pag-aatubili si Kathleen at sinabi, “Wala
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang
Nahiya at nabalisa si Vera, “Hindi ko pa nararanasang umibig, pero marami na akong nakitang mga romance drama! Hindi ba’t normal ang mga ganitong mapaglarong asaran sa mga romance drama?”“Oo, oo…” Tumango si Charlie nang nakangiti. Sa sandaling ito, mabagal na lumabas na ang eroplano sa gate, kaya binalk ni Charlie ang usapan sa punto habang binulong, “Dadating tayo sa Londel ng mga dalawang oras. Naaalala mo pa ba ang eksaktong lokasyon ng libingan ng iyong ama?”Tinanggal ni Vera ang kanyang ngiti at sumagot, “Nasa hilagang-silangan ng Ensel Bay ang libingan ng aking ama. Nakita ko ang mga mapa at litrato ng satellite. Tinatawag ng Stoneridge ang lugar na iyon.”Tumango si Charlie, nilabas ang kanyang cellphone para suriin ang mapa, at sinabi, “Medyo mas malapit sa Londel ang Stoneridge. Halos isa’t kalahating oras na biyahe ito mula sa airport.”“Mm-hmm…” Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Nasa isang bundok sa hilagang-silangang bahagi ng Stoneridge ang libingan ng aking
Isang sabay sa uso at mapormang mag-jowa na may suot na pang-mataas na klase ng fashion ang hawak-kamay na dumaan sa VIP passage para kumpletuhin ang proseso ng pagsakay nila. Pagkatapos ay hawak-kamay silang sumakay sa business car ng airport na para lang sa mga VIP.Sa mga tagalabas, ang dalawang ito ay isa sigurong mag-jowa na mga mayaman na tagapagmana. Hindi lang na may suot silang mga high-end na brand, ngunit marahil ay gumastos sila ng daang-daang libo sa private charter para sa biyahe nila.Pero, ito ang pinakamagandang balatkayo para kina Charlie at Vera.Sa kasalukuyang hitsura ni Charlie, walang magdududa na 20 years old lang siya. Kahit na may makita siyang kakilala, hindi nila siya makikilala.Habang papasakay ang dalawa sa eroplano, ginabayan sila ng crew sa isang maluwag na cabin. Hindi pinansin ni Vera ang unang dalawang first-class na upuan at hinawakan ang kamay ni Charlie habang naglakad siya sa likod at sinabi nang malambing, “Darling, gusto kong katabi ka.”M
Hindi maiwasan ni Vera na tanungin siya nang galit, “Hindi ba’t dapat tawagin mo rin akong ‘darling’?”Umubo nang dalawang beses si Charlie at tinanong siya, “Walang ibang tao dito. Gusto mo ba talaga na tawagin kitang ganito?”Nadismaya si Vera at sinabi, “Pinagkasunduan natin ito kanina…”Sinabi agad nang seryoso ni Charlie, “Sige, tutuparin ko ang pangako ko.”Pagkatapos ayusin ang sarili niya, sinabi niya, “Darling, darating tayo sa airport sa loob ng kalahating oras.”Ngumiti nang matamis si Vera at sinabi, “Okay. Salamat, darling!”Si Vera, na kuntento na, ay hindi maiwasan na mapansin ang kaliwang kamay ni Charlie sa manibela, at tinanong niya nang mausisa, “Darling, hindi mo ba sinuot ang singsing na binigay ko sayo nang lumabas ka?”Sumagot nang kaswal si Charlie, “Bakit ko ito isusuot? Kinilala ng singsing ang ama mo bilang may-ari nito, hindi ako. Kung malalagay tayo sa panganib, ite-teleport pa rin ako nito sayo. Kung makikita talaga natin si Fleur, hindi ba’t parang
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni