Ilang araw na niyang kilala si Vera ngayon pero hindi niya pa naririnig na pinasalamatan siya ni Vera.Kahit hindi na siya banggitin, ngunit hindi man lang nagpasalamat si Vera kahit na napakarami nang nagawa ng master niya para kay Vera at binigay pa sa kanya ang buong Scarlet Pinnacle Manor. Mukhang ang lahat ng ginawa ng master niya para kay Vera ay makatwiran lang. Hindi lang na hindi niya ito kinilala, ngunit kuripot pa siya na sabihin ang salitang ‘salamat’.May mga oras pa kung saan may ilang opinyon si Madam Marilyn tungkol kay Vera. Pakiramdam niya na ang babaeng ito ay bata, mukhang may pinag-aralan, at isang young lady ng isang noble family, pero sobrang yabang niya rin at kulang sa etiketa. Nasa 90s na ang master niya, pero abala pa rin siya sa mga ginagawa niya at sobrang maasikaso sa kanya, pero kahit kailan ay hindi siya nagpakita ng respeto na karapat-dapat para sa kanya.Pero, sa sandaling ito, nasorpresa nang sobra si Madam Marilyn habang naisip niya, ‘Napakarami n
Tumango si Vera at sinabi, “Siguradong napagod ka pagkatapos ng mahabang paglalakbay. Magpahinga ka muna nang mabuti. Marahil ay tumira ako sa Aurous Hill sa mga darating na panahon, kaya samantalahin mo rin ang oras na ito para magpahinga nang mabuti.”Pinagdaup ni Mr. Raven ang kanyang mga kamay nang magalang at sinabi, “Naiintindihan ko!”Pagkatapos itong sabihin, may naalala siya at tinanong nang nagmamadali, “Siya nga pala, Miss, narinig ko kay Logan na nahanap mo na ang taong hinahanap mo?”“Oo.” Tumango si Vera at sinabi, “Nasa Aurous Hill siya. Kahit na hindi mo na siya naaalala, siguradong naaalala ka niya, kaya hindi ka dapat umalis sa Scarlet Pinnacle Manor pansamantala para hindi mabunyag ang pagkakakilanlan mo.”Sinabi nang magalang ni Mr. Raven, “Okay. Naiintindihan ko, Miss!”Habang nagsasalita siya, ilang tauhan ang pumasok dala-dala ang maraming bagay na nakabalot sa bubble wrap.Pagkatapos silang bilangin nang isa-isa ni Mr. Raven at siguraduhin na walang proble
Alas siyete ng umaga.Umalis sa oras ang wedding convoy ni Sheldon at pumunta sa villa ng pamilya Harker para sunduin ang bride.Ngayon ang araw na pinakahihintay. May daang-daang mag-asawa na nagdaraos ng kasal sa Aurous Hill, at ang mga kotse na dumadaan sa kalye at eskinita ng Aurous Hill ay parang isang mahabang bakal na dragon.Nang dumating sa oras ang convoy ni Sheldon sa labas ng villa ng pamilya Harker, ang mga batang henerasyon ng pamilya Harker at mga miyembro ng natal family ni Yashita ay tinanggap din ang mga miyembro ng pamilya ni Heldon na pinapangunahan ni Sheldon sa pinto. May hawak na isang bouquet ng bulaklak si Sheldon sa kanyang kamay habang dumiretso siya sa bridal chamber ni Yashita.Dahil mahigit 50 years old na sina Sheldon at Yashita, ang marriage reception nila ay hindi kasing sigla ng mga marriage reception ng kabataan. Hindi hinarangan ng mga miyembro ng pamilya Harker ang pinto, at hindi rin nagkagulo ang mga miyembro ng pamilya Schulz. Nakangiti ang l
Natulala nang kaunti si Sheldon at natauhan siya nang makita niya ang mga pulang sapatos.Bigla siyang nawalan ng kontrol sa mga emosyon niya at napaluha nang makita niya na ang taong nagbigay sa kanya ng mga sapatos ay ang kanyang anak na lalaki, si Jaime.Hindi inaasahan ni Jaime na biglang mapapaiyak ang kanyang ama. Nagmamadali siyang umabante at niyakap siya, bahagyang itiniklop ang mag binti niya, at tinulungan ang kanyang ama na punasan ang mga luha niya gamit ang kanyang manggas. Hindi inaasahan ni Sheldon na magiging sobrang maaalalahanin ng kanyang anak na lalaki. Naisip niya si Sophie, na naghihintay pa rin para sa kasal sa hotel, at naramdaman niya na pwede na siyang mamatay nang walang pagsisisi sa sandaling ito.Sa wakas ay napagtanto na niya na ngayon niya lang talaga naintindihan ang kahulugan ng buhay pagkatapos mabuhay ng limampung taon.Walang maikukumpara sa kasiyahan at kapayapaan ng isang pamilya.Kahit na marahil ay hindi na magkaroon ng ugnayan sina Sheld
Walang nakakaintindi kung bakit ang matandang lalaki, na palaging matatag, ay umiiyak na parang bata ngayong araw. Ginamit niya ang dalawang manggas niya nang salitan para punasan ang mga luha niya habang umiiyak siya.Mabilis na tumakbo si Rosalie papunta sa kanya at tinanong nang kinakabahan, “Lolo, bakit ka umiiyak sa napakagandang araw tulad nito?!”Napagtanto ng matandang lalaki na nawalan siya ng kontrol sa mga emosyon niya at nataranta siya habang tinakpan niya ang kanyang mukha para subukang kontrolin ang mga emosyon niya, pero kapag ginagawa niya ito, mas lalo siyang nawawalan ng kontrol. Dumaloy ang mga luha niya sa kanyang mga daliri at sa mga kulubot sa kanyang mga kamay. Nanginginig ang buong katawan niya habang umiiyak siya, kaya nabalisa ang lahat.Si Yashita lang ang nakakaintindi sa nararamdaman ng kanyang ama sa sandaling ito.Alam niya na siguradong malungkot ang kanyang ama dahil hindi makikita ng kanyang ina ang eksena na ito.Minsan, mararamdaman ng mga buhay
Hinawakan ni Lord Harker ang kamay ni Yashita, pagkatapos ay tumingin siya kay Sheldon at sinabi sa seryosong ekspresyon, “Kung mahal mo si Yashita, wala akong pakialam kung saan kayo titira o kung ano ang magiging uri ng pamumuhay niyo. Ayos lang kung hindi niyo ako pupuntahan ng isang taon, tatlo hanggang limang taon, o kahit walo hanggang sampung taon. Hindi ako magagalit dito, pero ang gusto ko lang hilingin sayo ay tratuhin mo nang mabuti si Yashita. Huwag mo siyang kamuhian o apihin kahit na hindi mo na siya mahal. Hayaan mong bumalik siya nang ligtas sa pamilya Harker kung buhay pa ako. Hindi kita sisisihin. Kung wala na ako dito, hayaan mong bumalik siya dito kasama si Rosalie para dito na siya tumanda. Hindi ka sisisihin ng pamilya Harker. Kaya mo bang gawin ito?”Nang sinabi ni Lord Harker ang mga salitang ito, umiyak sina Yashita at Rosalie, at namula ang mga mata nila.Si Sheldon, na nasa tabi, ay nahiya rin.Alam niya na may masamang reputasyon ang pamilya Schulz.Gust
Nang dumating si Charlie sa hotel, nagbigay galang na sina Sheldon at Yashita bilang parte ng tradisyon ng kasal nila.Pagkatapos ay nagpahinga saglit ang magkasintahan sa kanilang kwarto habang pumunta ang iba sa Sky Garden para maghanda sa paparating na kasal.Ayaw ni Charlie sa maraming tao, kaya dumiretso siya sa Sky Garden. Nagkataon na nasa Sky Garden din sila Nanako, Sophie, at Rosalie.Dahil kaunti lang ang mga tao at hindi pwedeng pumasok ang mga tagalabas sa Sky Garden, hindi masyadong masigla o maingay ang kapaligiran dito.Ang atmospera ng buong lugar ng kasal ay puno ng pagmamahal dahil sa pinagsamang pagsisikap nina Rosalie at Nanako. Ang mga inayos na bulaklak ni Nanako ay mas lalong nagmukhang maharlika at elegante.Nagsuot pa si Nanako ng isang ceremonial kimono ngayong araw. Nang makita niya si Charlie, humakbang siya nang dahan-dahan habang lumapit siya kay Charlie at sinabi nang masaya, “Charlie-kun, nandito ka na!”Tumango si Charlie at ngumiti. Nang tumingin
Pagkatapos ay lumapit ang isang babae at sinabi kay Rosalie, “Miss Rosalie, gusto kang tanungin ni Mr. Colter kung dumating na ba ang saksi. Kung nandito na ang saksi, gusto niyang suriin ang proseso kasama ka at ang saksi.”“Dumating na siya.” Tumango si Rosalie, tumingin kay Charlie, at tinanong siya, “Mr. Wade, ayos na ba para sayo na sundan ako para makipagkita kay Mr. Colter? Siya ang emcee na kinuha ko para pamahalaan ang kasal ng mga magulang ko.”Sinabi nang masaya ni Charlie, “Okay, pwede na tayong makipagkita sa kanya.”Gumaan ang pakiramdam ni Rosalie at mabilis na tinanong ang babae, “Nasaan na ngayon si Mr. Colter?”Sinabi ng babae, “Nasa lounge sa likod si Mr. Colter.”“Okay.” Tumango si Rosalie at sinabi kay Charlie, “Mr. Wade, pumunta na tayo doon!”Sinundan ni Charlie si Rosalie sa banquet hall sa Sky Garden at pumunta sa lounge sa likod ng banquet hall.Kumatok siya sa pinto, at isang boses ng middle-age na lalaki ang narinig mula sa loob. “Mangyaring pumasok k