Habang sinasabi niya ito, puno ng emosyon si Kenneth, “Dahil maraming dekada na silang hindi nagkita, marahil ay may pagkakataon silang magkita sa langit.”Tumango si Christopher bago niya sinabi nang mapagpakumbaba, “Chairman Wilson, bakit hindi ka pumasok at umupo?”Tumango si Kenneth bago siya tumawa at sinabi, “Kung gano’n, sige. Pasensya na kung naabala ko kayo!”“Hindi, hindi, hindi mo kami inabala!”Nagmamadaling pinangunahan ni Christopher si Kenneth sa courtyard papunta sa sala. Pagkatapos, mabilis niyang ipinakilala si Kenneth kay Lady Wilson. “Ma! Ito ang chairman ng Modestway Group, si Kenneth Wilson!”Nagulantang si Lady Wilson.Modestway Group?!Sobrang sikat na public-listed group iyon!Bakit nandito ang chairman ng Modestway Group?Kahit na sobrang nalilito siya, tumayo pa rin siya upang batiin siya, puno ng sabik. “Ah! Maligayang pagdating sa aming bahay, Chairman Wilson. Patawarin mo ang isang matandang tulad ko at hindi kita nabigyan ng angkop na pagtanggap!
Nang maisip niya ito, hindi maiwasang masabik ni Lady Wilson habang sinabi niya kay Kenneth, “Ah, Chairman Wilson, isa talagang mabuting tao ang ama mo na sobrang nagpapasalamat siya sa kanyang tagapagligtas! Talagang naalala niya ang lahat nang nangyari pagkatapos ng ilang taon.”Tumango si Kennet at nagbuntong hininga bago sinabi, “Dahil nga, siya ang tagapagligtas niya. Hindi nakalimutan ng ama ko ang lahat kahit na lumipas ang maraming taon.”Pagkatapos, naglabas si Kenneth ng isang kalidad na kahon ng alahas sa kanyang bulsa at iniabot ito kay Lady Wilson, habang sinabi, “Pinasa ito sa akin ng ama ko bago siya mamatay at sinabi niya sa akin na ipadala ko ito sa tagapagligtas kahit anong mangyari. Dahil pumanaw na si Lord Wilson, sa iyo ko na lang ito ibibigay, Lady Wilson.”Inisip ni Lady Wilson na marahil ay planong bigyan ng bihirang kayamanan ng ama ni Kenneth ang matandang lalaki dahil niligtas niya ang kanyang buhay. Kaya, mabilis niyang binuksan nang sabik ang kahon ng al
Nang maisip niya ito, mabilis niyang ipinakilala si Christopher at sinabi, “Iti ang pinakamatandang anak ko, si Christopher.”Bahagyang tumango si Kenneth kay Christopher, pero mukhang hindi siya interesado sa kanya.Pagkatapos, ipinakilala ni Lady Wilson si Harold. “Chairman Wilson, ito ang apo kong lalaki, si Harold.”Mabilis siyang binati ni Harold, “Hello, Chairman Wilson! Sana ay alagaan mo ako sa hinaharap!”Tumango lang si Kenneth at nanatiling nakatingin kay Wendy kahit na hindi pa siya ipinakilala ni Lady Wilson.Sa huli, ngumiti si Lady Wilson habang ipinakilala niya si Wendy kay Kennet. “Chairman Wilson, ito ang apo kong babae, si Wendy.”Dito, huminga nang maluwag si Kenneth.Ito ang unang pagkakataon na bumisita siya sa pamilya Wilson, at nag-aalala siya na asawa ni Wendy si Harold. Kung gano’n, hindi niya magagawa ang plano niya.Pero, nang marinig niya na miyembro rin ng pamilya Wilson si Wendy, biglang nag-apoy ang puso ni Kenneth.Kahit na si Wendy ay hindi an
Natuwa nang sobra si Lady Wilson nang marinig niya na handang tulungan ni Kenneth ang pamilya Wilson.Pero, hindi masaya si Wendy.Wala sa Wilson Group ang isip niya.Sa totoo lang, wala siyang pakialam sa Wilson Group.Ang gusto niya lang ay pakasalan ang isang mayamang binata para mainggit ang lahat sa kanya at tingalain siya!Bukod dito, ang Wilson Group ay isa lang sa mga pag-aari ng pamilya Wilson. Anong kinalaman niya dito?Ang nagpapalungkot sa kanya ay ang katotohanan na walang pakialam si Gerald sa kanya, at hindi rin siya sigurado sa hinaharap niya.Wala talagang pakialam si Wendy sa Wilson Group!Nang makita ni Lady Wilson na walang pakialam si Wendy, mabilis niya siyang siniko at sinabi, “Wendy, bakit ka nakatulala? Bilisan mo at pasalamatan mo si Chairman Wilson!”Nagulantang si Wendy at tumingala siya bago niya sinabi, “Bakit ko siya pasasalamatan?”Nagalit si Lady Wilson nang marinig niya ito. “Syempre dapat mong pasalamatan si Chairman Wilson dahil handa niyan
”Ah…” Ngumiti nang hindi mapalagay si Kenneth bago sinabi, “Sa totoo lang, kailangan kong maging sobrang matalino pagdating sa pag-invest. Una, kailangan kong tingnan ang mga partikular na kondisyon ng Wilson Group, at kailangan kong malaman kung may halaga ba na mag-invest ako sa kumpanya. Pagkatapos, kailangan ko ring malaman kung magkano ang ilalagay niyang pera sa kumpanya at kung gaano katagal para mabalik ang investment ko. Makakapagpasya lang ako na mag-invest sa Wilson Group kapag nalaman ko na ang mga bagay na ito.” Alam ni Lady Wilson ang kasalukuyang sitwasyon ng Wilson Group. Bukod dito, ayon sa kanilang sitwasyon, walang tao ang gugustuhin na mag-invest sa Wilson Group.Bakit nila gagawin ito? Walang saysay lang na mag-invest ng sampu-sampung milyong dolyar sa Wilson Group. Dahil, naka-blacklist na ang Wilson Group sa Emgrand Group, kaya wala nang makikipagtulungan sa Wilson Group.Bukod dito, ang ginagawa ng Wilson Group ay renovation at refurbishment. Ang ganitong ne
Tumakbo si Wendy palabas ng bahay pagkatapos siyang sampalin ni Lady Wilson. Pero, pinigilan siya ni Christopher bago pa siya makalabas ng courtyard.Kinumbinsi siya ni Christopher na bumalik sa bahay, pero tumanggi siya. Naramdaman ni Wendy na ang dahilan kung bakit naging ganito siya dahil kay Lady Wilson. Kung hindi dahil sa kanya, magiging ganito ba siya ka-miserable?Kaya, nagalit nang sobra si Wendy sa sandaling ito at gusto niyang tumakbo palayo ng kanilang bahay hangga’t kaya niya.Gayunpaman, kinalimutan niya ito nang marinig niya ang sinabi ng kanyang ama.Sa sandaling ito, sinabi nang tapat ni Christopher, “Wendy, saan ka pupunta kung tatakbo ka sa bahay? Wala ka ngang trabaho, at wala kang matitirahan sa labas! Dahil, isa kang babae, at imposible na lumabas ka at magtrabaho ngayon para makapag renta ka ng titirahan, tama? Alam ko na mali ang lola mo, pero ano pang magagawa natin bukod sa pagdikit sa lola mo? Siya pa rin ang pinuno ng pamilya Wilson.Nanahimik saglit si
Alam ni Wendy na sobrang labo na ng hinaharap niya.Pinunasan ni Lady Wilson ang luha sa mukha ni Wendy at sinabi nang seryoso, “Wendy, dati ay ikaw ang prinsesa ng bahay natin. Pinalaki kita sa layaw, pinalaki ka sa layaw ng mga magulang mo, at pinalaki ka rin sa layaw ng kapatid mo. Hindi ka nag-focus sa pag-aaral, at kahit nagtapos ka, hindi ka nagtrabaho, pero tanggap pa rin namin iyon. Pero, dati iyon. Hindi na tulad ng dati ang pamilya natin. Wendy, kailangan mong magbago. Kailangan mong maging mature para kunin mo ang ilang responsibilidad sa pamilya Wilson. Kung hindi, mas lalo lang maghihirap ang pamilya natin.”Tumango si Wendy bago sinabi, “Lola, patawarin mo ako. Mapaglaro ako dati at wala akong natutunan. Pasensya na at wala akong magawa para sa pamilya natin…”Pinisil ni Lady Wilson ang kamay ni Wendy at sinabi nang tapat, “Wendy, ang lahat ng iyong ay tapos na. Ikaw ay, at ikaw palagi, ang mahal kong apo. Paano kita masisisi?”Pagkatapos sinabi ni Lady Wilson nang ta
Pagkatapos mag-shower sa gabing iyon, nagbalot lang ng tuwalya si Wendy sa sarili niya bago siya kumatok sa pinto ng kwarto ni Kenneth.Hindi na lumabas ulit si Wendy sa kwarto ni Kenneth sa gabing iyon.Kinabukasan nang umaga, sobrang pangit ng ekspresyon nina Christopher at Hannah, at sobrang nahihiya sila at hindi mapalagay nang makita nila si Kenneth na bumababa sa hagdan kasama si Wendy.Nang napagtanto ni Kenneth na marahil ay hindi nasiyahan ang mag-asawa sa kanya dahil sa relasyon nila ni Wendy, mabilis niyang sinabi nang walang pag-aalangan, “Nagpasya na ako na mag-invest ng walumpung milyong dolyar sa pamilya Wilson para tulungan kayong itayo ulit ang Wilson Group. Para ipakita ko ang katapatan ko, magpapadala ako ng sampung milyong dolyar sa Wilsong Group ngayon. Babayaran ko ang pitumpung milyong dolyar sa Wilson group sa loob ng isang buwan!”Sa sandaling narinig nila ang mga sinabi niya, nasabik nang sobra ang lahat sa pamilya Wilson.Hindi na nahiya at hindi mapalag
Parang naputol ang daloy ng kuryente sa utak ni Charlie sa sandaling iyon. Sa ngayon, mukhang malaki na ang posibilidad na sadyang ipinadala si Raymond sa Aurous Hill, at ang taong nagplano ng lahat ng ito ay marahil ang mismong ama niya na pumanaw na dalawampung taon na ang nakalipas.Dahil dito, nakaramdam si Charlie ng kakaibang tensyon at bigat sa dibdib. Ano ba talaga ang nangyari sa mga magulang niya noon? Hindi lang ito nauwi sa isang trahedya, kundi mukhang may matagal at malawak na plano na pala para sa kanya, kahit bago pa man nangyari ang lahat.Nang mangyari ang aksidente sa mga magulang niya, agad siyang inilagay ni Stephen sa ampunan. Isa na iyon sa mga plano ng ama niya noon pa man. At sa hindi inaasahan, pati ang pagpapapunta kay Mr. Cole sa Aurous Hill at ang pagsasaayos ng ‘bitag’ na ito para sa kanya halos dalawampung taon ang lumipas, ay bahagi rin pala ng plano ng kanyang ama.Habang iniisip ito ni Charlie, agad niyang kinuha muli ang cellphone at tinawagan si Ja
Pagkasabi nito, muling nagtanong si Charlie, “Siya nga pala, Jasmine, pwede mo ba akong tulungan na maghanap ng impormasyon tungkol sa taong ito?”Sagot ni Jasmine, “Kakausapin ko ang kasalukuyang namamahala sa Vintage Deluxe. Naka-save pa sa computer ang mga employee records nila. Hindi kasi orihinal na naka-rehistro sa Moore Group ang Vintage Deluxe kaya hindi naisama ang files sa main HR system ng Moore Group, at hindi rin ganoon kahigpit ang file management nila.”Sabi ni Charlie, “Kung ganoon, pakikuha sana ang impormasyon, at kapag nahanap mo na, pakipadala agad ito sa akin sa lalong madaling panahon.”“Okay, Master Wade!”Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Vera, “Kapag nakuha na natin ang impormasyon mamaya, paki-forward kay Mr. Sandsor ito at pakisabi sa kanya na sana ay tulungan niya akong suriin ang lahat ng impormasyon kaugnay sa tanong ito.”Agad na sumagot si Vera, “Huwag kang mag-alala, Young Master, agad ko siyang sasabihan.”Tumango si Charlie at balisa sil
Noong una, akala niya ay sinuwerte lang talaga siya na nakuha niya ang Apocalyptic Book. Pero kamakailan, nabanggit ng uncle niya na nakuha raw ng mga magulang niya noon ang Preface to the Apocalyptic Book, kaya nagsimula siyang maghinala na baka may koneksyon ang dalawang aklat. Pero wala siyang matibay na ebidensya.Ngayon, bigla niyang nadiskubre na ang manager ng Vintage Deluxe na si Raymond ay matalik palang kaibigan ng tatay niya mula pa mahigit dalawampung taon na ang nakaraan. At si Raymond din mismo ang nag-abot ng jade vase sa biyenan niyang si Jacob.Noong nangyari iyon, nasa labas si Charlie ng VIP room habang sina Raymond at Jacob ay nasa loob. Hindi niya mismo nasaksihan ang eksaktong nangyari, pero ayon sa kwento ni Jacob pagkatapos, si Raymond daw ang naglabas ng jade vase mula sa magandang packaging at iniabot ito sa kanya. Pero nadulas ito sa kamay ni Jacob at nahulog sa sahig. Ngayon na alam niyang kasangkot si Raymond, hindi na ito maaaring isang simpleng pagkakata
Nang makita ni Vera ang pangungusap na ito, agad niyang sinabi, “Ang Queens na ito ay siguro ang Queens, New York City. Kaya't ang larawang ito ay talagang kuha sa Queens. Tungkol naman sa ‘Cole’, mukhang ang tao sa larawan kasama ang tatay mo ay may apelyidong Cole at siya ay may lahing Oskian. Ang hindi lang natin alam ay ang buong pangalan niya.”“Tama ka…” Tumango si Charlie nang marahan habang patuloy na nakakunot ang kanyang kilay.Bumulong siya, “May pakiramdam ako na pamilyar ang lalaking may apelyidong Cole, pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalala kung saan ko siya nakita dati.”Nagmamadaling sinabi ni Vera, “Wag kang mag-alala, Young Master. Ang pakiramdam ng pagiging pamilyar ay tiyak na may pinagmulan sa iyong alaala. Baka lang hindi malalim ang alaala mo sa taong iyon, o baka saglit lang ang pagkikita niyo. Kaya, wag kang mag-alala. Kung mag-iisip ka nang mabuti, tiyak may maalala kang mga palatandaan.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tinanong ni Vera si Charlie, “B
Itinuro ni Vera ang isang karatula na may postcode sa tabi ng pinto ng tindahan at sinabi, “Young Master, ang tindahang ito ay nasa Queens, New York.”Nagtanong si Charlie nang mausisa, “Ganoon ba? Paano mo nalaman? Hindi ko halos mabasa ang mga salita dito dahil sa resolution na ito.”Ipinaliwanag ni Vera, “Dati akong nakatira sa Queens. Ang laki, kulay, at pwesto ng karatulang ito para sa postal code ay tipikal na istilo ng Queens noon. Hindi ko lang alam kung sinusunod pa nila ang parehong istilo ngayon.”“New York…” Tumango si Charlie, bigla niyang naalala ang sinabi ng tiyuhin niya ilang araw na ang nakalipas. Bumili ang mga magulang niya ng set ng mga sinaunang libro mula sa isang antique shop sa New York. Ang set ng mga librong ito ay walang iba kundi ang Preface to the Apocalyptic Book.Kasama ng antique shop sa larawan, biglang naalala ni Charlie ang isang bagay at sinabi kay Vera, “Maaaring ito nga ang antique shop kung saan nabili ng tatay ko ang Preface to the Apocalypti
Nang marinig ni Charlie ang mga sinabi ni Vera, tumingin siya agad sa itim na photo album na hawak niya. Sa unang tingin, halatang luma na ang album.Sa nakaraang dekada, dahil sa mabilis na pag-usbong ng mga smartphone, hindi namamalayan ng karamihan na nadidigitize na nila lahat ng mga larawan nila. Kunti na lang ang bumibili ng mga photo album na iba't ibang laki at kapal tulad ng ginagawa ng mga tao dalawampung taon na ang nakalipas para ayusin ang mga litrato nila.Hindi alam ni Charlie kung ano ang laman ng album, kaya kinuha niya ito mula kay Vera at maingat na binuksan ang unang pahina. Ang unang bagay na tumama sa mata niya sa unang pahina ay dalawang magkahiwalay na larawan ng dalawang kabataan na kuha sa harap ng Statue of Liberty sa America.Ang lalaki sa larawan ay kamukhang-kamukha ni Charlie, pero medyo luma ang pananamit dahil suot ng lalaki ang kilalang knit sweater at kupas na jeans na sikat noong mga panahong iyon. Siya ang ama ni Charlie, si Curtis.Ang babae sa
Pagkasabi nito, sumunod siya kay Charlie palabas ng dining room at pumunta sa courtyard kung saan dating nakatira ang mga magulang ni Charlie.Dahil malaki ang courtyard na iyon, may apat na magkadikit na kwarto ang mga magulang ni Charlie noon. Bukod sa main hall at bedroom, may study rin at sariling kwarto si Charlie.Sa madaling sabi, parang isang three-bedroom apartment na may living room ito. Ilang taon din siyang nanirahan doon kaya kabisado na niya ang buong ayos ng lugar. Bukod pa roon, halos walang nabagong anuman kaya madali para sa kanya na suriin ito.Pagpasok sa main hall, halos pareho pa rin ang mga kasangkapan at ayos ng lahat mula noong huling naroon sila ng mga magulang niya. Sa isang iglap, bumalik sa alaala ni Charlie ang mga sandaling magkasama sila ng kanyang mga magulang noong bata pa siya, at biglang sumiklab ang samu’t saring damdamin sa puso niya.Mabilis niyang nilibot ang mga kwarto kasama si Vera. Maliban sa mga kasangkapan, may mga bagong kumot at unan s
Madalas mag-alala si Ashley noon tungkol sa pagpapalaki kay Charlie pagdating sa ugali niya, pagkatao, at mga pinapahalagahan sa buhay. Bilang ina, natural lang na gusto niyang maibigay ang pinakamahusay na edukasyon, kapaligiran, at gabay para sa anak niya. Pero ang tanging magagawa lang niya ay panoorin si Charlie habang lumalaki sa ampunan kasama ng ibang bata, at panoorin siyang tumigil sa pag-aaral sa high school para magtrabaho sa isang construction site, nang hindi man lang niya kayang makialam o makagambala kahit kaunti.May mga pagkakataong nag-aalala siya na baka maapektuhan ang pananaw sa buhay ni Charlie, o kaya’y masyado siyang matutong makibagay sa mga kalakaran ng mundo sa ganoong kapaligiran. Pero sa kabutihang palad, nahanap ni Charlie ang tamang balanse sa pagitan ng pagiging anak-mayaman noong bata pa siya, at ng pagiging ulilang mahirap pagkatapos niyon. Dahil doon, napanatili niya ang maayos na pananaw sa buhay at matibay na pakiramdam ng katarungan.Hindi lang ni
Sarado na ngayon ang sikat na templong ito sa mga bisita.Mag-isa lang si Ashley na nakatayo sa loob ng courtyard, habang napapaligiran ng amoy ng insenso na nanatili sa hangin. Nakatingala siya sa maliwanag na buwan at damang-dama ang halo-halong emosyon. Matagal na niyang inaasam ang kanyang anak, si Charlie, na dalawampung taon na niyang hindi nakikita.Ang layo ng Harmony Temple sa lumang mansyon ng mga Wade ay isa o dalawang milya lang, sampung minuto lang ang biyahe sakay ng kotse. Pero kahit ganoon, paulit-ulit na ipinapaalala ni Ashley sa sarili niya na hindi pa ito ang tamang oras para magkita sila ng anak niya.Nang makita ng pekeng abbess na tila malungkot si Ashley habang nakatayo nang mag-isa sa courtyard, marespeto siyang lumapit at nagtanong, “Madam, ilang kanto na lang ang layo niyo kay Young Master. Siguro ay sabik na sabik ka nang makita siya, tama po ba?”Tumango si Ashley, “Dalawampung taon ko nang hindi nakikita ang anak ko. Paanong hindi ako mananabik?”Pagka