“Mabuti naman!” Ngumiti nang malambing si Aurora saka niya inabot ang medicine box at ang pulang sandalwood box kay Charlie. Pagkatapos, nagsalita siya, “Master Wade, lahat ng mga medicinal herbs at materyales na kailangan mo ay nasa loob ng medicine box. Hinanda ni papa ang lahat para sa’yo. May premium purple ginseng rin na apat na daang taon na ang tanda sa loob ng pulang sandalwood box. Nagkataon lang na nakuha ito ni papa, naniniwala siyang makakatulong ang premium purple ginseng na ito sa’yo. Kaya, sinabihan niya akong dalhin ito para iabot bilang regalo…”Nasorpresa nang kaunti si Charlie, “Isang premium purple ginseng na higit sa apat na daang taon ang tanda?! Paano napunta sa kamay ng papa mo ang ganitong klase ng kakaibang item?”Sumagot si Aurora, “Hindi ko rin alam. Madalas marami siyang paraan para kumuha ng mga medicinal herbs at iba pang mga materyales. Marami sa mga top suppliers ng medicinal herbs sa bansa ang direktang nagbebenta ng mga materyales sa kanya. Kapag na
Dahil gustong imbitahan ni Charlie si Aurora sa loob ng bahay niya, tumango na lamang siya saka niya sinundan ang lalaki papunta sa loob ng villa.Pagkapasok, pinaupo ni Charlie si Aurora sa sopa sa sala. Pagkatapos, inilabas niya ang tea set para paghandaan ng tsaa ang babae.Marahang hinawakan ni Aurora ang tasa ng tsaa na ginawa ni Charlie para sa kanya. Sumunod, nagsalita siya, “Nga pala, Master Wade, binisita ko si Jasmine dalawang araw ang nakararaan!”“Talaga ba?” Napatanong si Charlie, “Binisita mo ba siya sa kumpanya o sa bahay niya?”“Pumunta ako sa bahay niya.” Dagdag ni Aurora, “Nag-aalala akong masama ang pakiramdam ni Jasmine pagkatapos ng lahat ng pinagadaanan niya kaya pumunta ako sa bahay nila para bisitahin siya.”Tumango nang bahagya si Charlie. Sa pagkakataong ito, naalala niyang hindi pa sila nagkikita ni Jasmine pagkatapos niya itong tulungang makabalik sa kanyang posisyon bilang tagapagmana ng pamilya Moore at resolbahan ang krisis na nangyari. Kaya, tinanon
Pagkatapos ihatid si Aurora sa labas ng bahay at panoorin itong umalis, dinala ni Charlie ang mga medicinal herbs at materyales na inabot ng babae papunta sa kwarto nila ni Claire sa 2nd floor.Sapat na ang mga medicinal herbs at mga materyales na hinatid ni Aurora ngayon para makagawa siya ng isang batch ng Healing Pills pati na rin isang batch ng Rejuvenating Pills.Hindi niya na magagamit ang Healing Pill sa sarili niya. Pero, malaki ang maitutulong nito sa isang ordinaryong tao. Nang maaksidente si Jasmine sa Japan, ang Healing Pill ang nagligtas ng buhay niya.Para naman sa Rejuvenating Pill, balak ni Charlie na gumawa pa ng isa pang batch nito. Bibigyan niya ng isang Rejuvenating Pill si Graham at itatago niya naman ang natitira sakaling magkaroon ng hindi inaasahang pangyayari.Gumawa si Charlie ng 30 na ordinaryong Healing Pills at 30 rin na Rejuvenating Pills.Nang makita niya ang mga bago niyang gawang pills, bigla niyang naalala ang kanyang biyenan na si Elaine.Sa tot
Nasorpresa si Jefferson nang marinig ito pero hindi niya mapigilang mapuno ng tuwa.Tumawa siya saka siya sumagot, “Old Master Lennard, narinig kong kayang pumatay ng maraming magagaling na ninjas ng taong ito. Hindi mapapantayan ang lakas niya. Normal lang siguro na maging malupit ang tadhana sa kanya, tama ba?”Taimtim na tumugon si Chandler, “Jefferson, marami sa mundo ang may malulupit na tadhana sa buhay. Kahit ang mga biyuda ay may tadhana na kasing tigas ng bakal. Subalit, pambihira ang kahit sinong may tadhana ng True Dragon. Kung nasa sinaunang panahon tayo, masasabing siya ang crown prince ng isang bansa o kaya isang magaling na heneral. Kahit anong mangyari, isa lang ang masasabi ko, hindi ordinaryo ang taong ito!”Natahimik si Jefferson sa loob ng ilang sandali saka siya seryosong nagsalita, “Old Master Lennard, gusto talagang mahanap ng apo ko ang taong ito. Baka naman pwede mo kaming bigyan ng kaunting impormasyon…”Bumuntong hininga si Chandler, “Mas mataas ang tadha
Tumango si Chandler nang bahagya saka siya seryosong nagsalita, “Oras na para tumigil siya sa kanyang paghahanap. Kung hindi, magiging malupit lang ang kahihinatnan niya. Siya lang ang masasaktan sa dulo.”Paulit-ulit na pinasalamatan ni Jefferson si Chandler saka niya mabilis na ibinaba ang tawag. Sumunod, agad niyang tinawagan si Sophie gamit ang video call.Gumamit ng video call si Jefferson dahil alam niyang kapag sinagot ni Sophie ang tawag, magagamit niya ang speaker ng gadget niya. Sa ganitong kaso, hindi lamang si Sophie ang makakarinig ng sasabihin niya, pero pati na rin ang anak niyang si Helen at ang apo niyang si Jaime. Maririnig nila ang lahat ng gusto niyang iparating.Natatakot si Jefferson dahil alam niyang hindi naniniwala si Sophie sa mga hula at kapalaran. Kung sasabihin niyang may mga tigre sa bundok, hindi aatras ang apo niya, sa halip, susugod pa ito diretso sa pinamamahayan ng mga mabangis na hayop.Kaya, gusto niyang ipaalam ang bagay na ito sa harap ni Hele
“Ano?!”Sa sandaling narinig ni Sophie na pinapatigil ng kanyang lolo ang paghahanap niya sa kanyang tagapagligtas, hindi niya maintindihan ang layunin niya. Kaya, tinanong niya nang mausisa, “Bakit, Lolo?”Sumagot nang malabo si Jefferson, “Hindi maganda para sayo na hanapin siya. Kaya, mas mabuti kung kalimutan mo na lang ito.”Kumunot ang noo ni Sophie, at sobrang mapilit siya habang sinabi, “Lolo, ang taong hinahanap ko ay ang tagapagligtas namin ng kapatid ko! Niligtas niya ang buhay namin! Kaya, kahit ano pa, patuloy ko siyang hahanapin. Hindi ako susuko kahit na hindi ko siya mahanap!”Medyo nabalisa si Jefferson habang taimtim siyang sumagot, “Hindi ito tungkol sa kung mahahanap mo ba siya o hindi! May kinalaman ito sa kaligtasan mo sa hinaharap!”Hindi nakumbinsi si Sophie, at tinanong niya, “Kaligtasan ko? Anong kinalaman nito sa kaligtasan ko sa hinaharap?”Seryosong sumagot si Jefferson, “Sinabi ni Old Master Lennard na taliwas ang kapalaran mo sa kanya. Sa sandaling
“Ang mas makapangyarihan pa ay ang kalendaryo na nagawa nila ay katulad na katulad sa nakalkula ng science ngayon. Sobrang liit ng pagkakaiba at may isang araw lang na pagkakaiba sa kalendaryo kada limang libong taon. Sa tingin mo ba ay isa rin itong feudal superstition?”Biglang hindi na alam ni Sophie kung ano ang isasagot niya sa sinabi ng kanyang ina. Kaya, naglabas na lang siya ng isang malakas na pahayag, “Walang totoong batayan para sa ganitong uri ng bagay. Kaya, hindi pa rin ako maniniwala!”Bumuntong hininga si Helen sa sandaling ito bago siya nagpatuloy sa seryosong tono, “Noong isang henerasyon na mas bata pa ako, may kaunting pagkakaunawa kami sa kultura ng East at West. Hindi kami naniniwala na mas magaling ang West o East. Sa halip, titingnan namin ang problema sa objective at dialectical na pananaw. Pero, nakontrol na ng West culture ang henerasyon niyo, na ipinanganak pagkatapos ng ‘90s o ‘00s!”“Naniniwala ka sa science at sa internet, pero ayaw mong maniwala sa es
Nang makita niya na hindi na siya sinasagot ni Sophie, bumuntong hininga nang kaunti si Helen bago niya sinabi sa seryosong boses, “Sophie, kailangan mong maintindihan na ang lahat ng bituin sa dalawang trilyong galaxy o mas marami pa ay may sariling tuntunin sa paggana nila. Paano pa ang buhay ng bilyong-bilyong tao?”Pagkatapos nito, nakahalukipkip si Helen bago sinabi nang tapat, “Dati ay pumupunta ako sa templo para magsunog ng insenso at sambahin ang Buddha. Pero, palagi niyong iniisip ng ama mo na sobrang mapamahiin ako. Kahit ano pa, tinuro ng Buddhism sa amin na tingnan ang mundo bilang isang butil ng buhangin!”“Kahit na isa lang itong buhangin, walang hanggan ang loob nito!”“Kung ikukumpara, ang galaxy ay parang isang butil lang din ng buhangin sa buong daigdig, pero may malaking mundo rin ito sa loob nito.”“Ang hangarin ng divination at panghuhula ay sabihin ang totoo sa mga tao. Ang lahat ay may sariling tuntunin, mula sa buhangin at sa mga bituin. Kahit na hindi mo i
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang