Dahil naramdaman niya na sobrang hindi makatwiran ito, iniyak niya, “Ma, alam ko na masama ang loob mo dahil nabuntis ako sa Blackpine, pero sinusubukan ko talagang mabuhay; kung hindi, namatay ako!”“At tungkol sa sampu-sampung milyong dolyar, hindi ko intensyon na mawala ito!”“Inaamin ko na gusto kong dayain si Elaine sa lahat ng pera niya at kunin ang villa niya para mapaganda ang kondisyon ng pamilya natin. Lahat ng pagsisikap at sakripisyo na ginawa ko ay para sa pamilyang ito lang.”Sa sandaling binanggit ni Hannah ang tungkol sa pagbubuntis, nakaramdam si Lady Wilson ng dalawang sampal sa kanyang mukha. Sumigaw agad siya sa galit. “Walang hiyang p*ta ka! Ang lakas ng loob mong banggitin ang pagbubuntis mo! Napakawalang hiya mo! Wala kang moralidad! Walang hiya! Kung hindi ka prinoprotektahan ni Donald, pinalayas na kita sa bahay namin!”Galit na galit siya at nag hyperventilate na siya. Habang nagngangalit, inungol niya, “Huwag mong kalimutan na noong gumapang ka palabas sa
Sa kasalukuyan—sa A06, Thompson First Villa.Pinuno nila Jennifer, Yara, at Yulia ang mga tiyan nila.Matagal na silang naghihintay, pero hindi pa umuuwi ang pamilya ni Lady Wilson, at nagugutom na sila. Nagkataon, na nasa kusina ang mga sangkap na inihanda ni Hannah pero hindi pa ito naluluto. Nagpasya sila na gamitin ang mga sangkap at magluto ng maraming pagkain.Bago pa mag-divest si Donald Webb, medyo maganda ang pamantayan ng pamumuhay ng pamilya Wilson. Pagkatapos mag-invest ni Donald Webb sa Wilson Group, bumalik ang dating gawi ng Wilson Group, at naipagpatuloy ni Lady Wilson ang dati niyang pamumuhay, namumuhay na parang isang empress. Gumanda nang sobra ang pamantayan ng pamumuhay nila sa panahong iyon.Bukod dito, sadyang naghanda si Hannah ng mga mahal na sangkap ngayong araw para ipagdiwang ang tagumpay nila pagkatapos tapusin ng mag-ama si Elaine.Hindi alam ng pamilya Wilson na hindi sila magkakaroon ng pagkakataon na kainin ang mga sangkap na ito, at ang lahat ng
Naiinis na sinabi ni Wendy, “Hoy, mga doktor. Hindi ba dapat ay nagliligtas kayo ng mga buhay at tumutulong sa mga nahihirapan?”Ang driver ay tumingin sa kaniya at seryosong sinabi, “Miss, para malinaw lang, hindi kami mga doktor. At saka, hindi ito isang emergency ambulance mula sa isang public hospital, ngunit isang privately operated ambulance. Parang mga taxi lang, kailangan mo kaming bayaran para gamitin ang serbisyo namin. Magbayad ka at dadalhin namin kayo sa ospital. Naintindihan mo ba?”Hindi makapaniwalang napanganga si Wendy.Naiinis na sinabi ng lalaki, “Ano ba’ng problema niyo? Nabubuhay sa ganoong magandang villa, pero wala man lang kayong pambayad na apat na daang dolyar!”Dahil doon, agad na pumasok ang dalawang lalaki sa kotse, binuksan iyon, at umalis.Napadabog si Wendy sa galit. Napabuntong-hininga si Lady Wilson sa dismaya at sinabi kina Wendy at Hannah, “Matanda na ako at wala na akong lakas. Kayong dalawa ang magdala kay Christopher papasok ng bahay, tapos
Si Lady Wilson ay isang tipikal na tao na pagsasamantalahan at papaalisin ang isang tao kapag hindi na sila mahalaga pa.Dati, kailangan niya si Jennifer para tulungan siya sa detention center. Kaya, noong oras na ‘yon, siya ay lubos na magalang kay Jennifer at tinuturing siya na parang sarili niyang anak.Gayunpaman, sa katunayan, kinamumuhian niya ang mga mahihirap na tulad ni Jennifer.Kaya, ganap na niyang nakalimutan si Jennifer simula noong siya ay makalabas ng detention center.Para sa kanya, si Jennifer ay isang gamit lang para sa mga mahahalagang okasyon. Sa sandaling makalipas na ang mahalagang sandali, ayaw na niyang makasama pa si Jennifer.Gayunpaman, hindi niya kailanman naisip na lilitaw si Jennifer sa kanyang bahay!Hindi inaasahan ni Jennifer na itatanggi ni Lady Wilson ang lahat ng mga bagay na ginawa niya.Sa kanyang paningin, si Lady Wilson ang taong naglabas sa kanila, nag-ayos para sa isang driver na dalhin sila sa Thompson First, at nagregister ng kanilang
Napatanong nang galit si Lady Wilson, “Kailan ko pa hinigi ang tulong niyo? Kailan ko sinabi na kailangan ko kayo na tulungan akong turuan ng leksyon ang manugang ko? Dahil nga sa inyo kaya hindi ko kayang makita si Elaine, kaya binugbog niyo siya!”Hindi makapaniwalang tumiig si Jeninifer kay Lady Wilson at lubos na nalungkot. “Lady Wilson, nagbago ka na! Dati, dinepesahan ka namin at pinrotektahan nang buong lakas, pero eto lang ang makukuha namin sa huli!”Sinabi ni Lady Wilson nang may blangkong mukha, “Pasensya na kung na-disappoint kayo, pero ito ay isa ring leksyon sa inyo: alamin niyo ang lugar niyo at ‘wag tangkahin na makipagkaibigan sa mga taong hindi niyo abot!”Nanggigil, sinabi ni Jennifer, “Oh! Gano’n ba, gurang? Sige! Mananatili lang ako rito! Tingnan natin kung ano ang magagawa mo!”Sabay na sinabi nina Yulia at Yara, “Tara ‘yon! Hindi kami aalis!”Hindi inaasahan ni Lady Wilson na magiging matapang ang tatlo, kaya malamig niyang sinabi, “Tumigil kayo sa kalokohan
Si Lady Wilson ay biglang natuliro.Si Jennifer at ang mga babae ay pinadala rito ni Donald Webb?Ano ang iniisip ni Donald?!Maaari kaya na ang mga katulong na sinabi niyang kinuha niya para sa kaniya, ay ang tatlong tao na ito?!Habang siya ay tuliro, napasalia si Jennifer sa pananabik pagkatapos marinig ang mga salita ng lalaking may malaking katawan, “Sir, sigurado po ba kayo? Pwede ba talaga kaming manirahan dito?”Tumango ang lalaki. “Syempre! Inayos na kanina ng driver ang fingerprints niyo sa home security, hindi ba? Kaya, pwede niyong tratuhin ang lugar na ‘to na parang sarili niyong bahay!”Desperadong napahiyaw si Lady Wilson, “Pwede niyo bang sabihin kay Mr. Webb na ayaw namin ng ganitong mga katulong? Mga hampaslupa lang sila, ano ang posibleng maitutulong nila para sa amin? Pwede bang bigyan niyo kami ng tatlong propesyonal na caregivers, ‘yong mga klase na kaya ring maglaba at magluto?”Nagsalita ang lalaki sa isang malamig na boses, “Asa ka! Lola, kahit na mukha
Sinabi ni Jennifer, “Tiningnan namin ang mga kwarto sa villa na ito ngayon lang at nalaman namin na kinuha ng Pamilya Wilson ang lahat ng malalaki at magagandang kwarto, iniiwan lang ang mga pangit at maliliit na kwarto. Dahil tatlo kaming may pantay na karapatan sa kanila, pwede ba kaming humiling ng paglipat ng kwarto?”“Oo nga!” Nagising si Yulia at nananabik na sinabi, “Gusto kong manirahan sa malaking kwarto na nakaharap sa timog!”Sinubukan ng lalaki na magsanhi ng gulo at nakangiting sinabi, “Syempre, wala kaming pakialam sa mga kwarto, kayo na ang bahala roon.”“Buti naman!” Sinabi ni Jennifer, “Gusto ko ‘yong malaking kwarto sa third floor! Kaninong kwarto ‘yon? Bilisan niyo’t alisin ang mga gamit niyo do’n, kung ‘di ay itatapon ko na lang ‘yon sa labas!”Pagalit na sumigaw si Lady Wilson, “Ang kapal ng mukha mo! Kwarto ko ‘yon! Walang pwedeng kumuha no’n!”Tumawa nang malamig si Jennifer, “Gurang, umalis ka nga sa harap ko! Kanina, binibigay ko sa ‘yo ang respeto ko at
Pakiramdam ni Lady Wilson ay umiikot ang mundo niya pagkatapos siyang sampalin ni Jennifer.Hindi niya kailanman inasahan na hindi siya sasaktan ni Jennifer, sa kabila ng lahat ng mga nakakainsultong salitang binabato sa kanya kanina.Ngunit noong nagpakita siya ng kabaitan, kinutya niya si Jennifer sa maling paraan.Kahit na si Jennifer ay isang marahas na tao, siya ay isa pa ring tunay na anak.Noong marinig niya ang tungkol sa ina niya na sinubukang magpakamatay sa pamamagitan ng pag-inom ng pesticide, pagkatapos mapilit ng kanyang hipag, agad siyang nagmadaling umuwi mula sa bahay ng kanyang biyenan.Sa oras na iyon, ang kanyang ina ay may lubha nang nararamdaman at hindi na pwedeng magamot pa.Sa ospital, sinabi ng ina ni Jennifer sa isang mahinang boses na gusto na niyang umuwi dahil hindi komportable para sa kaniya na manatili roon.Alam ni Jennifer na ang kanyang ina ay malapit nang mamatay, kaya ninais niyang tulungan ang kanyang pamilya na magtipid ng pera sa pamamagit
“Sa sumunod na dalawang taon, kumuha ang aking ama at si Fleur ng mga determinadong makabayan na gustong ibalik ang bansa natin. Patuloy silang nakipaglaban sa Qing army, pero dahil sa limitadong lakas nila, hindi nila nabago ang unti-unting pagsasama-sama ng Qing army.”“Sa taong 1662, ang tanyag na traydor, si Sanguine, ay pinatay ang hari ng Yorkshire Hill. Napuno ng lungkot ang aking ama at nagdalamhati siya nang sobra. Nakipagtulungan siya kay Fleur at pinangunahan ang mga makatarungan na tao mula sa Qing Eliminating Society para patayin si Sanguine. Sa kasamaang palad, nabigo ang misyon nila.”“Ang aking ama at si Fleur ay hinabol ng sampu-sampung libong sundao mula sa Qing army, at dahil nasa ilalim na ng kontrol ng Qing army ang mga rehiyon sa loob ng bansa, nagpasya silang tumakas sa Taiwan at magtago doon para patuloy na labanan ang Qing army. Sa hindi-inaasahan, hindi matagal pagkatapos nilang umalis, dumating ang balita na biglang pumanaw ang leader ng Taiwan. Dahil wala
Nang marinig niya ang pangalan na ‘Fleur Wiley’, lumaki ang mga mata ni Charlie sa gulat at tinanong, “Babae ang leader ng Qing Eliminating Society?”Tumango si Vera, nagngalit, at sinabi, “Hindi lang siya isang babae, ngunit siya ang pinakamalupit na babae sa buong mundo!”Tinanong ni Charlie sa sorpresa, “Kung siya ang kapatid ng sinumpaang kapatid ng iyong ama, hindi ba’t nabubuhay na rin siya ng tatlo o apat na raang taon?”Nag-isip saglit si Vera at sinabi, “Isang taon na mas bata si Felur sa ama ko, at dalawampu’t tatlong taon na mas matanda siya kaysa sa akin. Apat na raang taon na siya ngayon.”Sinabi ni Charlie, “Uminom din siguro siya ng Eternal Pill, tama?”“Syempre,” sinabi nang emosyonal ni Vera, “Ang Eternal Pill ay binigay sa ama ko at kay Fleur ng kanilang master. Sa una ay nag-iwan siya ng tig-isang pill sa kanila, umaasa na maipagpapatuloy nila ang layunin na pabagsakin ang Qing Dynasty. Bukod sa tig-isang Eternal Pill, ipinagkatiwala rin ng master nila sa ama ko
“Mabilis kong pinahiga nang pansamantala ang aking ama, at binigyan niya ako ng isang hindi kilalang pill, inutusan ako na inumin ito nang masunurin nang hindi nagtatanong.”“Hindi ko alam ang mga epekto ng pill na ito, pero hindi ko kayang suwayin ang utos ng aking ama. Kaya, ininom ko ang pill. Pagkatapos ko itong inumin, sinabi sa akin ng ama ko kung anong pill ito at ang mga epekto nito.”Habang nagsasalita siya, namula ang mga mata niya, at sinabi niya sa malambot na boses, “Para naman sa kung bakit hindi ito ininom ng aking ama at binigay ang Eternal Pill sa akin, sinabi niya na ito ay dahil ayaw niyang makita ang araw nang siya, bilang ama, ay kailangan akong panoorin na tumanda at mamatay nang unti-unti sa harap niya. Sinabi rin ng ama ko na kung may pill na kayang hayaan ang isang ama na mabuhay para panoorin ang kanyang anak na babae na unti-unting tumanda at mamatay, hindi isang elixir ang pill na iyon ngunit isang lason.”‘Sinabi ng ama ko na kailangan niyang mamatay bag
Humagikgik si Vera, itinupi ang mga kamay niya nang matiwasay sa isang bahagi ng kanyang baywang, at yumuko nang bahagya kay Charlie. Sinabi niya nang magalang, “Young Master, hindi mo ako kailangan maging magalang nang sobra sa akin. Tawagin mo na lang ako na Vera.”Sinabi nang tapat ni Charlie, “Hindi, halos 400 years old ka na, kaya dapat kitang tawagin bilang nakakatanda ko…”Ngumiti si Vera at sinabi nang seryoso, “Sa pananaw ko, isa lang akong babae na hindi lumaki, hindi isang imortal at matandang mangkukulam. Kahit na halos apat na raang taon na talaga ako nabubuhay, pakiramdam ko na tila ba 17 years old lang ako…”“Ah…” Nalaman ni Charlie na hindi akma ang sitwasyon niya, na may dalawang magkasalungat na boses na nagtatalo sa isipan niya.Sinabi ng isang boses, “Tama siya. Kahit na halos apat na raang taon na siyang nabubuhay, noon pa man ay 17 o 18 years old lang siya.”Sinabi ng isang boses, “Pero halos 400 years old na siya ngayon! Anong ibig sabihin ng 400 years old?!
Nang maglaho ang katawan ni Vera sa itaas ng bundok, agad bumalik ang kamalayan ni Charlie sa realidad mula sa kailaliman ng mga bundok sa timog ng Yorkshire Hill.Sa sandaling binuksan niya ang mga mata niya, naniwala na siya nang buo sa mga sinabi ni Vera. Naniniwala siya na ang babaeng ito ay nabubuhay na mula tatlong daang taon na ang nakalipas hanggang ngayon. Sa sandaling ito, sa wakas ay napagtanto na niya kung bakit palagi niyang nararamdaman na kahanga-hanga si Vera kahit na hindi niya maintindihan kung ano ang mayroon sa kanya.Sa edad na 17 o 18, bihasa na siya sa halos mala-diyos na sining ng panghuhula, na kahit ang isang katulad ni Chandler, na 100 years old, ay hindi na-master.Sa 17 o 18, walang tigil siyang hinabol ng Qing Eliminating Society. Kung limang taon na siya hinabol ng Qing Eliminating Society, hindi ba’t nakikipagtagisan ng talas ng isip na siya sa kanila noong 12 years old pa lang siya?Bukod dito, sa edad na 17 o 18, misteryoso siyang lumitaw sa Aurous
Tinanong ni Charlie si Vera nang hindi namamalayan, “Ipininta mo ba ang painting na ito?”Tumango si Vera at sinbi, “Ipininta ko ito ilang araw na ang nakalipas. Ipininta ko ito para sayo, Young Master.”Hindi maiwasang mamangha ni Charlie. Hindi niya inaasahan na may pambihirang galing si Vera sa pagpipinta. Kailan lang, sinabi ng biyenan na lalaki niya na may isang art exhibition na isasagawa ng Calligraphy and Painting Association, at nahihirapan siyang makahanap ng mga magagandang likha. Kung dadalhin ni Charlie ang painting na ito doon, marahil ay gumawa ito ng kaguluhan sa mga landscape painter sa buong bansa!Biglang sinunggaban ni Vera nang kanang kamay ni Charlie, na may singsing, at pinagsama ang daliri nila. Pagkatapos ay sinabi niya nang may umaasang ekspresyon, “Young Master, maaari ko bang imungkahi na dalhin ka para makita ang hitsura nito gamit ang sarili mong mga mata noong tatlong daang taon na ang nakalipas?”Pagkasabi nito, ang singsing, na nanatiling tahimik ka
“Ano… Anong sinabi mo?!” Pakiramdam ni Charlie na namanhid ang buong katawan niya dahil sa mga sinabi ni Vera. Hindi ito pagmamalabis. Nakaramdam talaga siya ng mahinang kuryente mula sa kanyang ulo hanggang paa!Sinabi ni Vera na napanood niya ang Mother of Pu’er Tea na nabigong lampasan ang kalamidad nito sa Heavenly Lake tatlong daang taon na ang nakalipas. Ang ibig sabihin ba nito ay mahigit 300 years old na siya?!Sa una ay hindi kayang maniwala ni Charlie sa sinabi ni Vera. Dahil, kahit na nahanap talaga ng isang tao ang daan sa mahabang buhay, karaniwan ay unti-unting proseso ito.Marahil ay mag-cultivate ang isang tao sa 20s o 30s, pero madalas posible na magsimula ang cultivation sa edad na 50 o 60, o mas matanda pa.Habang lumalalim ang cultivation ng isang tao, humahaba ang buhay niya, pero kahit ang isang cultivator na mahigit 100 years old, tulad ng great earl ng Qing Eliminating Society, ay napanatili lang ang hitsura niya na isang lalaki na nasa 60 years old.Kung m
Humagikgik si Vera at sinabi, “Nagkataon, may natira pa na huling piraso ng Pu’er tea. Nag-aatubili akong inumin ito, at hinihintay ko ang araw na maitimpla ko ito para sayo para matikman mo ito. Charlie, mangyaring maghintay ka saglit!”Sinabi nang nagmamadali ni Charlie, “Miss Lavor, hindi mo na kailangan abalahin ang sarili mo. Bigyan mo na lang ako ng isang baso ng tubig.”Tumayo si Vera at hindi na lumingon habang sinabi, “Ang Pu’er tea na mayroon ako ay ang pinakamasarap ng Pu’er tea sa buong mundo. Charlie, siguradong pagsisisihan mo sa hinaharap kung hindi mo ito titikman.”Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Vera, “At saka, ipapaliwanag ko ang lahat ng mga bagay kung saan ka nalilito, simula sa piraso ng Pu’er tea na iyon.”Pagkatapos ay mabilis na kinuha ni Vera ang kumpletong tea set niya at ang Pu’er tea na palagi niyang pinapahalagahan nang hindi na hinihintay ang sagot ni Charlie.Pagkatapos bumalik sa tabi ng kama, maingat na sinindihan ni Vera ang uling ng olibo
Nang marinig ang paliwanag ni Vera, kumunot ang noo ni Charlie at tinanong, “Paano iyon posible? Nagsisinungaling ka siguro sa akin.”“Bakit ako magsisinungaling sayo?” Sinabi nang sigurado ni Vera, “Totoo talaga ito! Kaya kong mangako sa buhay ko!”Umiling si Charlie at sinabi nang sobrang seryoso at tapat, “Paniniwalaan kita kahit na may pagdududa ako. Naniniwala ako na kaya nga ng singsing na ito na ipadala ang tao sa iba, pero nang mangyari ang pagsabog kanina, hindi ikaw ang iniisip ko… Ang iniisip ko ay ang mga pumanaw na magulang ko…”Pagkasabi nito, patuloy na binulong ni Charlie, “Mukhang lumitaw sa isipan ko ang imahe ng asawa ko sa dulo. Kung totoo ang sinabi mo, dapat ay ipinadala ako ng singsing na ito sa asawa ko…”Tinikom ni Vera ang mga labi niya at sinabi nang may kaunting lungkot, “Charlie, hindi ako nagsisinungaling sayo. Natural na alam ko na hindi mo ako iisipin sa sandali ng buhay at kamatayan. Kaso nga lang ay ang ama ko ang nag-iwan ng singsing na ito sa aki