Pakiramdam ni Lady Wilson ay umiikot ang mundo niya pagkatapos siyang sampalin ni Jennifer.Hindi niya kailanman inasahan na hindi siya sasaktan ni Jennifer, sa kabila ng lahat ng mga nakakainsultong salitang binabato sa kanya kanina.Ngunit noong nagpakita siya ng kabaitan, kinutya niya si Jennifer sa maling paraan.Kahit na si Jennifer ay isang marahas na tao, siya ay isa pa ring tunay na anak.Noong marinig niya ang tungkol sa ina niya na sinubukang magpakamatay sa pamamagitan ng pag-inom ng pesticide, pagkatapos mapilit ng kanyang hipag, agad siyang nagmadaling umuwi mula sa bahay ng kanyang biyenan.Sa oras na iyon, ang kanyang ina ay may lubha nang nararamdaman at hindi na pwedeng magamot pa.Sa ospital, sinabi ng ina ni Jennifer sa isang mahinang boses na gusto na niyang umuwi dahil hindi komportable para sa kaniya na manatili roon.Alam ni Jennifer na ang kanyang ina ay malapit nang mamatay, kaya ninais niyang tulungan ang kanyang pamilya na magtipid ng pera sa pamamagit
Si Lady Wilson ay nagalit, ngunit sa sandaling ito, wala siyang lakas ng loob na gumanti kahit na wala siyang kinatatakutan.Sinabi ng mga tauhan ni Donald sa isang malamig na boses, “Narito kami ngayong araw dahil sa utos ni Mr. Webb na tanggalin ang lahat ng mga ari-arian sa villa na ito. Ayon kay Mr. Webb, maliban sa mga dekorasyon at malalaking piraso ng kagamitan tulad ng kama at sofa, at iba pang appliances, mahahalagang gamit, pati na rin ang wine sa basement ay kailangang tanggalin mula sa villa!”Nang marinig ito, si Lady Wilson ay lubos na nagdalamhati.Noong una, patuloy niyang iniisip na ibenta ang lahat ng gamit sa villa at lalo na ang mga wine na iyon sa basement cellar, na pwedeng mabenta sa halagang isang milyong dolyar, para lang sa ekstrang pera kapag naubusan siya ng pera. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na ang mayamang si Donald ay kukuhain ang mga bagay na ito, at inutusan ang kanyang mga tauhan na gawin iyon bago pa niya iyon gawin1Nakasimangot, sinabi ni La
Hindi kailanman inasahan ni Lady Wilson na si Hannah, na palaging sumusunod sa kanya, ay sasagot at sisigaw sa kaniya.Ang pagsagot ni Hannah ay nagsanhi sa kaniya na mabigla. Gayunpaman, pagkatapos mapagtanto na wala na siyang katulong pa ngayon, siya ay lubos na natalo at hindi na nagsalita pa.Kung naging mabait lang siya kay Jennifer noong una, silang tatlo ay magiging matapat niyang mga utusan, at si Hannah ay hindi maglalakas-loob na sumagot sa kaniya.Sa kasamaang palad, ngayong ginawa niyang kalaban si Jennifer at ang iba pang mga babae, at kung ginalit niya si Hannah ngayon, wala nang iba pang tutulong sa kaniya.Kaya, nahihiya niyang sinabi, “Ayaw kong makipagtalo sa ‘yo. Bilisan mo’t ibalik mo si Christopher sa kanyang kwarto, tapos kargahin mo si Harold papasok!”Nakasimangot sa sakit at nauutal sa pag-iyak, sinabi ni Christopher, “Mom, buti na lang at naaalala mo pa rin ako. Hindi ko na kaya…”Dali-daling sinabi ni Lady Wilson, “Wendy, Hannah. Bilisan niyo’t dalhin n
Nang makita si Harold sa ganoong miserableng kalagayan, hindi mapigilan ni Hannah na maluha at sinabing, “Harold, pasensya na pero wala akong magagawa. Wala tayong makakain dito sa bahay at kinuha ng mga tauhan ni Donald ang lahat ng pwede nating ibenta para sa pera. Saan ba ako makakahanap ng pangkain mo…”Umiyak si Wendy, “Mom, maghanap kaya ako ng trabaho bukas?”Tumango si Hannah at sinabing, “Magandang ideya, pero pwede ka lang maghanap ng trabaho bukas, at maghihintay ka pa ng isang buwan para sa sahod mo. Halos New Year’s Eve na; hindi naman pwedeng mag-celebrate tayo ng New Year nang walang kakainin…”Ngayon naman, nagsuhestyon si Lady Wilson, “Hindi ‘yon pwede. Maghanap ka na lang ng trabaho na nagbabayad oras-oras o araw-araw!”Sinabi ni Wendy, “Mukhang ‘yon lang ang magagawa natin…”Samantala, sa third floor, si Jennifer, ay nakikipag-usap din kina Yara at Yulia. Parehas lang ang hinaharap nilang sitwasyon sa pamilya Wilson — wala silang pera.Kaya, sinabi ni Jennifer
Namangha si Charlie sa spiritual victory method ni Elaine, at kasabay nito, siya ay napabuntong-hininga dahil maayos na ang problema.Bago ito, siya ay nag-aalala na ilalantad ni Carmen ang tunay niyang pagkatao. Ang kanyang tita ay palaging mayabang sa kanyang modus operandi. Maaari siyang madala, at hindi sinasadyang ilantad ang kanyang sarili bilang isang miyembro ng pamilya Wade.Sa kabutihang palad, si Carmen ay nakaisip ng magandang ideya sa pamamagitan ng pagbigay kay Elaine ng isang 100 milyong cheke, na nagsanhi sa kanya na agad na tumigil at tukuyin siya bilang isang peke.At saka, ang salitang “Citibank” ay lubos na nagsanhi ng malalim at masakit na sugat sa loob ni Elaine, nagsasanhi sa kanyang direktang sagot sa suhol ni Carmen na sapilitan.Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na mamangha.Ang kanyang tita ay namumuhay sa isang mapayapa at magandang kapaligiran sa Eastcliff sa loob ng maraming taon kaya sanay na siyang nirerespeto kahit saan man siya magpunta.
Pinalaki sa layaw si Carmen, at may maganda at mayaman na buhay siya. Dahil sa maganda at marangyang pagpapalaki, noon pa man ay mayabang na siya at hindi palakaibigan.Ang pinakamagandang parusa para sa kanya ay hayaan siyang mabuhay nang mahirap at tanggalin ang lakas ng loob niya.Nang maisip ito, nagpadala ng voice message si Charlie kay Albert at sinabi, “Albert, ayos lang ang kwarto at ang kapaligiran sa akin, pero dapat buong araw siyang babantayan ng mga tauhan mo; huwag na huwag niyo siyang payagan na bumili online o umorder ng takeout!”“Kung bibili siya ng kahit anong bagay o umorder ng takeout, dapat pigilan ng mga tauhan mo ang delivery man at siguraduhin mo na hindi sila darating sa kanya.”“Para naman sa mga pang araw-araw na pagkain niya, hayaan mo na lang ang mga tauhan mo na bilhin ang gusto nila para sa kanya, pero tandaan mo na hindi dapat ito lalagpas sa limampung dolyar araw-araw.”Sa kasalukuyan—sa Cliffcouls.Pinatugtog ni Albert ang voice message na ipina
Hinding-hindi inaasahan ni Carmen na mangyayari talaga ang sinabi ni Albert.Iniisip niyang humiling ng magandang pagtrato mula kay Charlie, pero sa halip na sumunod sa hiling niya, binawasan pa ni Charlie ang budget niya sa pagkain mula limampung dolyar at ginawa itong tatlumpung dolyar.Sa wakas ay naramdaman na niya ang sakit na dinanas ni Lady Wilson.Kung alam niya lang na ito ang kalalabasan, bakit pa siya mag-aabala na magreklamo?Habang nakatingin sa mukha ni Carmen na puno ng sakit, kinutya ni Albert habang may mapaglarong ngisi.“Anong sabi ko? Sinabi ko sayo na siguradong babawasan ni Master Wade ang budget mo sa pagkain, pero hindi ka naniwala sa akin. Kaya, nagsisisi ka na ba ngayon?”Habang may malungkot na ekspresyon, walang sinabi si Carmen, at hindi siya nangahas na magsalita, dahil alam niya na kung magrereklamo siya, mas magiging malala ang kalalabasan. Marahil ay tinapay at hotdog na lang ang kakainin niya kung magpapatuloy siya.Ngumiti si Albert nang makita
Kahit na si Carmen ang may kasalanan dahil kusa niyang hinanap ang biyenan na babae ni Charlie, hindi dapat tratuhin nang malupit ni Charlie si Carmen. Pinuwersa pa niya na manatili siya sa shantytown ng Aurous Hill nang isang linggo sa Bagong Taon.Pinapatunayan nito na hindi madaling paamuhin si Charlie tulad ng iniisip ni Jeremiah. Lalo na ang pabalikin siya sa pamilya Wade at sumunod sa mga utos niya.Nagpasya si Jeremiah na hindi niya dapat madaliin ang bagay na ito. Kung hindi, marahil ay bumalik ito sa kanya.Nang mapagtanto ito, sinabi niya, “Carmen, kahit ano pa, ikaw ang may kasalanan tungkol dito. Kaya kahit na medyo sumobra si Charlie, hindi mo kailangang kalabanin siya nang sobra. Kailangan kong hilingin sayo na tiisin muna siya nang ilang araw, at iisip tayo ng mas magandang solusyon sa hinaharap.”Naginhawaan si Carmen at sumagot nang mabilis, “Alam ko, Pa. Pasensya na at wala ako sa tabi mo sa mga susunod na araw, lalo na sa Bagong Taon…”Ngumiti nang kaunti si Jer
“Sa sumunod na dalawang taon, kumuha ang aking ama at si Fleur ng mga determinadong makabayan na gustong ibalik ang bansa natin. Patuloy silang nakipaglaban sa Qing army, pero dahil sa limitadong lakas nila, hindi nila nabago ang unti-unting pagsasama-sama ng Qing army.”“Sa taong 1662, ang tanyag na traydor, si Sanguine, ay pinatay ang hari ng Yorkshire Hill. Napuno ng lungkot ang aking ama at nagdalamhati siya nang sobra. Nakipagtulungan siya kay Fleur at pinangunahan ang mga makatarungan na tao mula sa Qing Eliminating Society para patayin si Sanguine. Sa kasamaang palad, nabigo ang misyon nila.”“Ang aking ama at si Fleur ay hinabol ng sampu-sampung libong sundao mula sa Qing army, at dahil nasa ilalim na ng kontrol ng Qing army ang mga rehiyon sa loob ng bansa, nagpasya silang tumakas sa Taiwan at magtago doon para patuloy na labanan ang Qing army. Sa hindi-inaasahan, hindi matagal pagkatapos nilang umalis, dumating ang balita na biglang pumanaw ang leader ng Taiwan. Dahil wala
Nang marinig niya ang pangalan na ‘Fleur Wiley’, lumaki ang mga mata ni Charlie sa gulat at tinanong, “Babae ang leader ng Qing Eliminating Society?”Tumango si Vera, nagngalit, at sinabi, “Hindi lang siya isang babae, ngunit siya ang pinakamalupit na babae sa buong mundo!”Tinanong ni Charlie sa sorpresa, “Kung siya ang kapatid ng sinumpaang kapatid ng iyong ama, hindi ba’t nabubuhay na rin siya ng tatlo o apat na raang taon?”Nag-isip saglit si Vera at sinabi, “Isang taon na mas bata si Felur sa ama ko, at dalawampu’t tatlong taon na mas matanda siya kaysa sa akin. Apat na raang taon na siya ngayon.”Sinabi ni Charlie, “Uminom din siguro siya ng Eternal Pill, tama?”“Syempre,” sinabi nang emosyonal ni Vera, “Ang Eternal Pill ay binigay sa ama ko at kay Fleur ng kanilang master. Sa una ay nag-iwan siya ng tig-isang pill sa kanila, umaasa na maipagpapatuloy nila ang layunin na pabagsakin ang Qing Dynasty. Bukod sa tig-isang Eternal Pill, ipinagkatiwala rin ng master nila sa ama ko
“Mabilis kong pinahiga nang pansamantala ang aking ama, at binigyan niya ako ng isang hindi kilalang pill, inutusan ako na inumin ito nang masunurin nang hindi nagtatanong.”“Hindi ko alam ang mga epekto ng pill na ito, pero hindi ko kayang suwayin ang utos ng aking ama. Kaya, ininom ko ang pill. Pagkatapos ko itong inumin, sinabi sa akin ng ama ko kung anong pill ito at ang mga epekto nito.”Habang nagsasalita siya, namula ang mga mata niya, at sinabi niya sa malambot na boses, “Para naman sa kung bakit hindi ito ininom ng aking ama at binigay ang Eternal Pill sa akin, sinabi niya na ito ay dahil ayaw niyang makita ang araw nang siya, bilang ama, ay kailangan akong panoorin na tumanda at mamatay nang unti-unti sa harap niya. Sinabi rin ng ama ko na kung may pill na kayang hayaan ang isang ama na mabuhay para panoorin ang kanyang anak na babae na unti-unting tumanda at mamatay, hindi isang elixir ang pill na iyon ngunit isang lason.”‘Sinabi ng ama ko na kailangan niyang mamatay bag
Humagikgik si Vera, itinupi ang mga kamay niya nang matiwasay sa isang bahagi ng kanyang baywang, at yumuko nang bahagya kay Charlie. Sinabi niya nang magalang, “Young Master, hindi mo ako kailangan maging magalang nang sobra sa akin. Tawagin mo na lang ako na Vera.”Sinabi nang tapat ni Charlie, “Hindi, halos 400 years old ka na, kaya dapat kitang tawagin bilang nakakatanda ko…”Ngumiti si Vera at sinabi nang seryoso, “Sa pananaw ko, isa lang akong babae na hindi lumaki, hindi isang imortal at matandang mangkukulam. Kahit na halos apat na raang taon na talaga ako nabubuhay, pakiramdam ko na tila ba 17 years old lang ako…”“Ah…” Nalaman ni Charlie na hindi akma ang sitwasyon niya, na may dalawang magkasalungat na boses na nagtatalo sa isipan niya.Sinabi ng isang boses, “Tama siya. Kahit na halos apat na raang taon na siyang nabubuhay, noon pa man ay 17 o 18 years old lang siya.”Sinabi ng isang boses, “Pero halos 400 years old na siya ngayon! Anong ibig sabihin ng 400 years old?!
Nang maglaho ang katawan ni Vera sa itaas ng bundok, agad bumalik ang kamalayan ni Charlie sa realidad mula sa kailaliman ng mga bundok sa timog ng Yorkshire Hill.Sa sandaling binuksan niya ang mga mata niya, naniwala na siya nang buo sa mga sinabi ni Vera. Naniniwala siya na ang babaeng ito ay nabubuhay na mula tatlong daang taon na ang nakalipas hanggang ngayon. Sa sandaling ito, sa wakas ay napagtanto na niya kung bakit palagi niyang nararamdaman na kahanga-hanga si Vera kahit na hindi niya maintindihan kung ano ang mayroon sa kanya.Sa edad na 17 o 18, bihasa na siya sa halos mala-diyos na sining ng panghuhula, na kahit ang isang katulad ni Chandler, na 100 years old, ay hindi na-master.Sa 17 o 18, walang tigil siyang hinabol ng Qing Eliminating Society. Kung limang taon na siya hinabol ng Qing Eliminating Society, hindi ba’t nakikipagtagisan ng talas ng isip na siya sa kanila noong 12 years old pa lang siya?Bukod dito, sa edad na 17 o 18, misteryoso siyang lumitaw sa Aurous
Tinanong ni Charlie si Vera nang hindi namamalayan, “Ipininta mo ba ang painting na ito?”Tumango si Vera at sinbi, “Ipininta ko ito ilang araw na ang nakalipas. Ipininta ko ito para sayo, Young Master.”Hindi maiwasang mamangha ni Charlie. Hindi niya inaasahan na may pambihirang galing si Vera sa pagpipinta. Kailan lang, sinabi ng biyenan na lalaki niya na may isang art exhibition na isasagawa ng Calligraphy and Painting Association, at nahihirapan siyang makahanap ng mga magagandang likha. Kung dadalhin ni Charlie ang painting na ito doon, marahil ay gumawa ito ng kaguluhan sa mga landscape painter sa buong bansa!Biglang sinunggaban ni Vera nang kanang kamay ni Charlie, na may singsing, at pinagsama ang daliri nila. Pagkatapos ay sinabi niya nang may umaasang ekspresyon, “Young Master, maaari ko bang imungkahi na dalhin ka para makita ang hitsura nito gamit ang sarili mong mga mata noong tatlong daang taon na ang nakalipas?”Pagkasabi nito, ang singsing, na nanatiling tahimik ka
“Ano… Anong sinabi mo?!” Pakiramdam ni Charlie na namanhid ang buong katawan niya dahil sa mga sinabi ni Vera. Hindi ito pagmamalabis. Nakaramdam talaga siya ng mahinang kuryente mula sa kanyang ulo hanggang paa!Sinabi ni Vera na napanood niya ang Mother of Pu’er Tea na nabigong lampasan ang kalamidad nito sa Heavenly Lake tatlong daang taon na ang nakalipas. Ang ibig sabihin ba nito ay mahigit 300 years old na siya?!Sa una ay hindi kayang maniwala ni Charlie sa sinabi ni Vera. Dahil, kahit na nahanap talaga ng isang tao ang daan sa mahabang buhay, karaniwan ay unti-unting proseso ito.Marahil ay mag-cultivate ang isang tao sa 20s o 30s, pero madalas posible na magsimula ang cultivation sa edad na 50 o 60, o mas matanda pa.Habang lumalalim ang cultivation ng isang tao, humahaba ang buhay niya, pero kahit ang isang cultivator na mahigit 100 years old, tulad ng great earl ng Qing Eliminating Society, ay napanatili lang ang hitsura niya na isang lalaki na nasa 60 years old.Kung m
Humagikgik si Vera at sinabi, “Nagkataon, may natira pa na huling piraso ng Pu’er tea. Nag-aatubili akong inumin ito, at hinihintay ko ang araw na maitimpla ko ito para sayo para matikman mo ito. Charlie, mangyaring maghintay ka saglit!”Sinabi nang nagmamadali ni Charlie, “Miss Lavor, hindi mo na kailangan abalahin ang sarili mo. Bigyan mo na lang ako ng isang baso ng tubig.”Tumayo si Vera at hindi na lumingon habang sinabi, “Ang Pu’er tea na mayroon ako ay ang pinakamasarap ng Pu’er tea sa buong mundo. Charlie, siguradong pagsisisihan mo sa hinaharap kung hindi mo ito titikman.”Pagkatapos itong sabihin, idinagdag ni Vera, “At saka, ipapaliwanag ko ang lahat ng mga bagay kung saan ka nalilito, simula sa piraso ng Pu’er tea na iyon.”Pagkatapos ay mabilis na kinuha ni Vera ang kumpletong tea set niya at ang Pu’er tea na palagi niyang pinapahalagahan nang hindi na hinihintay ang sagot ni Charlie.Pagkatapos bumalik sa tabi ng kama, maingat na sinindihan ni Vera ang uling ng olibo
Nang marinig ang paliwanag ni Vera, kumunot ang noo ni Charlie at tinanong, “Paano iyon posible? Nagsisinungaling ka siguro sa akin.”“Bakit ako magsisinungaling sayo?” Sinabi nang sigurado ni Vera, “Totoo talaga ito! Kaya kong mangako sa buhay ko!”Umiling si Charlie at sinabi nang sobrang seryoso at tapat, “Paniniwalaan kita kahit na may pagdududa ako. Naniniwala ako na kaya nga ng singsing na ito na ipadala ang tao sa iba, pero nang mangyari ang pagsabog kanina, hindi ikaw ang iniisip ko… Ang iniisip ko ay ang mga pumanaw na magulang ko…”Pagkasabi nito, patuloy na binulong ni Charlie, “Mukhang lumitaw sa isipan ko ang imahe ng asawa ko sa dulo. Kung totoo ang sinabi mo, dapat ay ipinadala ako ng singsing na ito sa asawa ko…”Tinikom ni Vera ang mga labi niya at sinabi nang may kaunting lungkot, “Charlie, hindi ako nagsisinungaling sayo. Natural na alam ko na hindi mo ako iisipin sa sandali ng buhay at kamatayan. Kaso nga lang ay ang ama ko ang nag-iwan ng singsing na ito sa aki