Malinaw na minamaliit ni Harold si Charlie.Bukod dito, puno siya ng sama ng loob kay Claire, na isang direktor ng kumpanya.Nang makita niya ang mag-asawa na nandito upang tumingin ng mga lupain sa Thompson First, gusto niyang gamitin ang pagkakataon na ito upang kutyain at asarin sila.Suminghal si Charlie sa sandaling narinig niya ang sarkastikong tono ni Harold kay Claire at sa kanya. “Ano? Kung ikaw nga ay maaaring tumingin ng mga lupain sa Thompson First, bakit hindi kami pwedeng pumunta dito?”Kinutya ni Harold, “Ang dahilan kung bakit pumunta kami ng pamilya ko dito ay dahil kaya naming bumili ng mga bahay dito! Kaya mo bang bumili ng mga bahay dito?”Ngumiti si Charlie at sumagod, “Sigurado ka bang hindi ko kayang bumili ng kahit anong bahay dito?”Suminghal si Harold sa sandaling ito. “Kung kaya mong bumili ng kahit anong lupain dito, isa na akong multo! Alam mo ba kung magkano ang mga bahay dito? Kahit ang pinakamaliit na bahay sa Thompson First ay isang daan at dalawa
Sa sandaling ito, pumunta ang sales lady kay Charlie at sinabi, “Sir, kung hindi ka bibili ng bahay ngayon, mangyaring umalis ka na. Huwag mo nang guluhin ang ibang kustomer na nandito upang bumili ng lupain ngayon.”Nagbuntong hininga si Claire bago niya hinila ang manggas ni Charlie at sinabi, “Tara na, Charlie. Humanap na lang tayo sa iba.”Pinagsabihan din ng ibang tao si Charlie sa oras na ito. “Kung mahirap ka, maaaring umalis ka na sa halip na maging kahiya-hiya ka rito!”Hindi gumalaw si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Alam niyo ba kung bakit hindi niyo kayang tumira sa mga villa dito? Iyon ay dahil mahina ang mga paningin niya at kahit kailan ay hindi kayo makakabili at makakatira sa villa dito!”Patuloy na ininsulto ni Harold si Charlie. “Hahaha! Charlie, patuloy ka bang magsisinungaling dito? May tao ba dito na hindi mas mayaman sa iyo?”Tinaas ni Charlie ang mga kilay niya at sinabi, “Harold, kanina mo pa sinasabi na hindi ko kayang bumili ng kahit anong lupain sa T
Nag-panic ang sales lady dahil nag-aalala siya na mawawala ang trabaho niya dahil sa ginawa niya kay Charlie kanina. Gayunpaman, iwinasiwas lang ni Charlie ang kanyang kamay bago niya sinabi nang marahan, “Huwag kang mag-alala, maliit na bagay lang iyon at hindi ko iyon dadamdamin.”Pagkatapos, nagpatuloy si Charlie, “Siya nga pala, maaari mo bang ipaliwanag kung ano ang Villa A05 sa mga bulag na taong ito?”Mabilis na ipinaliwanag ng sales lady, “Ang mga villa sa Thompson First ay nahahati sa apat na kategorya: A, B, C, at D. Ang pinaka kaunting kategorya ay ang kategorya A, ang pinakamalaking lugar. Ang mga villa sa kategorya A ay nahahati sa tatlong antas, kasama ang basement. Mayroon ding pribadong elevator sa loob ng bawat villa, dahil ang villa ay may sukat na mas malaki pa sa isang libong metro kwadrado. Mayroon din itong bakuran sa harap at sa likod. Ang presyo ng isa sa mga villa na ito ay mas mataas pa sa isang daang milyong dolyar. Ito ang pinakamahal na villa sa Thompson
Ito ang biyenan na babae ni Charlie, si Elaine!Ang taong kasama niya sa sandaling ito ay walang iba kundi ang kanyang asawa, si Jacob!Nasorpresa nang kaunti sina Charlie at Claire sa sandaling ito. Bakit nandito sila?Mabilis na umabante si Claire at tinanong, “Ma! Pa! Bakit nandito kayo?”Sumagot si Elaine, “Tinawagan kami ng tito at tita mo na gusto nilang tumingin ng mga bahay sa Thompson First at balak nilang bumili ng bahay dito. Inimbita nila kami dito upang tulungan silang tumingin.”Sa totoo lang, tumingin nang masama si Elaine kay Charlie habang sinabi niya ito dahil nainis siya nang kaunti sa sandaling ito.Ayaw niyang pumunta dito dahil gusto nag-away sila ng anak niya kagabi at dahil gusto niya nang lumipat ng bahay.Sa hindi inaasahan, nakatanggap siya ng tawag kay Christopher, pinapapunta siya at ang kanyang asawa upang tumingin ng mga lupain kasama sila.Anong gusto nilang tingnan nila? Hindi ba’t gusto lang nilang ipagmalaki na bibili sila ng bahay sa Thompson
Nang marinig ito ni Christopher, akala niya na sinasadyang kutyain siya ni Jacob. Kaya, tumingin siya sa kanya nang masama at sinabi sa galit na tono, “Jacob, tama na! Bakit mo sinasabi ito? Alam ko na lilipat kayo sa villa sa Thompson First. Nagyayabang ka ba ngayon?”Nagulantang si Jacob sa sandaling ito. “Huh? Lilipat ako sa villa sa Thompson First? Anong sinasabi mo, Kuya?”:Sobrang nalilito rin si Elaine sa sandaling ito. “Kuya, may mali ba dito? Sigurado ka ba na nagkakaintindihan tayo?”Sa sandaling ito, tinuro ni Christopher si Charlie at sinabi na may hindi masayang ekspresyon sa kanyang mukha. “Ang manugang mo ang may-ari ng isa sa pinakamalaking villa sa Thompson First! Siya ang tanungin mo!”Nagulantang sina Elaine at Jacob sa sandaling ito. Pagkataps, tumingin sila nang nagtataka kay Charlie at tinanong nang hindi makapaniwala, “Charlie, totoo ba ang sinabi ng tito mo? Ikaw ba talaga ang may-ari ng isa sa mga pinakamalaking villa sa Thompson First? Totoo ba iyon?”Tum
Hindi matanggap nina Wendy at Christopher ang katotohanan na ito. Tila ba sinampal sila at pinahiya sa publiko! Gusto talaga nilang ilibing ang sarili nila sa oras na iyon.Grabe ito!Sa sandaling iyon, biglang may lumabas na isang matandang lalaki sa villa.Naglakad ang matandang lalaki papunta kay Charlie bago niya tinanong nang magalang, “Hello, ikaw po ba si Mr. Wade?”Tumango si Charlie at sumagot, “Oo, ako nga. Maaari ko bang malaman kung sino ka?”Sumagot ang matandang lalaki, “Hello, Mr. Wade. Ako ang mayordomo ni Mr. White at ako ang responsable na mag-alaga sa villa na ito. Ako si Barry Landon pero pwede mo akong tawaging Barry. Ako ang namamahala sa pagpapanatili ng villa.”“Barry?” Gulat na tumingin sa kanya si Wendy na tila ba nakuryente siya.Hindi ba’t si Barry ang mayordomo ng kanyang nobyo, si Gary? Bakit nandito siya?Sa pamilya White ba ang villa na ito?Kung gano’n, bakit ito binigay kay Charlie?Mabilis na tinanong ni Wendy, “Barry, anong nangyayari? Sa p
Nagulantang din si Gerald.Ang villa sa Thompson First ay ang pinakamahal na pagmamay-ari ng pamilya White.Ang bahay na ito ay pagmamay-ari ni Zeke, ang kasalukuyang pinuno ng pamilya White, at ang tito ni Gerald.Si Zeke ang ama ni Kevin, ang ama ni Gerald ay kinatawan lamang.Kahit na mahal ni Gerald at ng kanyang ama ang Thompson First, hindi nila kayang bumili ng ganito kamahal na villa!Kaya, sobrang nagulat at hindi naging kumportable si Gerald nang marinig niya na ibinigay ng tito niya ang villa kay Charlie. Agad niyang sinabi kay Wendy, “Wendy, maghintay ka lang. Tatanungin ko ang tito ko tungkol dito.”Binaba ni Wendy ang tawag bago siya tumingin nang masama kay Charlie habang kagat-kagat ang kanyang ngipin at tinanong, “Charlie, anong ginawa mo? Paano mo niloko si Tito White na ibigay sa iyo ang villa na ito?”Sa sandaling ito, sumagot nang kalmado si Charlie, “Si Mr. White mismo ang nag-alok sa akin ng villa na ito.”“Nagsisinungaling ka!” Biglang sinabi ni Wendy. “
”Charlie, ito… binigay ba talaga ng pamilya White ang villa na ito sa iyo?” Tinanong sa sorpresa ni Jacob nang bumalik siya sa kanyang diwa.“Oo, pa,” sumagot si Charlie habang ngumiti siya.“Ito… ikaw…” nautal si Jacob. Naramdaman niya na parang nananaginip siya.Nagmadali si Claire sa kanyang ama at sinabi, “Pa, bakit hindi ka muna umupo at magpahinga nang ilang sandali? Dahil, ipinaliwanag na ni Mr. White ang sitwasyon sa lahat, malinaw na dapat sa lahat na si ang nararapat na maging may-ari ng villa na ito.”Partikular na diniinan ni Claire ang mga salitang ‘nararapat na maging may-ari’ dahil gusto niyang marinig ito ng mga kamag-anak niya.Nilagay ni Hannah ang mga kamay niya sa kanyang puso dahil hindi siya makapaniwala at sinabi, “Baliw na talaga ang pamilya White! Kung gusto nilang ibigay ang villa na ito sa iba, bakit hindi nila ito binigay sa akin?”Hindi lang si Hannah ang hindi makapaniwala dahil lahat sila ay nagulat din nang sobra sa sandaling ito. Sa totoo lang, so
Parang naputol ang daloy ng kuryente sa utak ni Charlie sa sandaling iyon. Sa ngayon, mukhang malaki na ang posibilidad na sadyang ipinadala si Raymond sa Aurous Hill, at ang taong nagplano ng lahat ng ito ay marahil ang mismong ama niya na pumanaw na dalawampung taon na ang nakalipas.Dahil dito, nakaramdam si Charlie ng kakaibang tensyon at bigat sa dibdib. Ano ba talaga ang nangyari sa mga magulang niya noon? Hindi lang ito nauwi sa isang trahedya, kundi mukhang may matagal at malawak na plano na pala para sa kanya, kahit bago pa man nangyari ang lahat.Nang mangyari ang aksidente sa mga magulang niya, agad siyang inilagay ni Stephen sa ampunan. Isa na iyon sa mga plano ng ama niya noon pa man. At sa hindi inaasahan, pati ang pagpapapunta kay Mr. Cole sa Aurous Hill at ang pagsasaayos ng ‘bitag’ na ito para sa kanya halos dalawampung taon ang lumipas, ay bahagi rin pala ng plano ng kanyang ama.Habang iniisip ito ni Charlie, agad niyang kinuha muli ang cellphone at tinawagan si Ja
Pagkasabi nito, muling nagtanong si Charlie, “Siya nga pala, Jasmine, pwede mo ba akong tulungan na maghanap ng impormasyon tungkol sa taong ito?”Sagot ni Jasmine, “Kakausapin ko ang kasalukuyang namamahala sa Vintage Deluxe. Naka-save pa sa computer ang mga employee records nila. Hindi kasi orihinal na naka-rehistro sa Moore Group ang Vintage Deluxe kaya hindi naisama ang files sa main HR system ng Moore Group, at hindi rin ganoon kahigpit ang file management nila.”Sabi ni Charlie, “Kung ganoon, pakikuha sana ang impormasyon, at kapag nahanap mo na, pakipadala agad ito sa akin sa lalong madaling panahon.”“Okay, Master Wade!”Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Vera, “Kapag nakuha na natin ang impormasyon mamaya, paki-forward kay Mr. Sandsor ito at pakisabi sa kanya na sana ay tulungan niya akong suriin ang lahat ng impormasyon kaugnay sa tanong ito.”Agad na sumagot si Vera, “Huwag kang mag-alala, Young Master, agad ko siyang sasabihan.”Tumango si Charlie at balisa sil
Noong una, akala niya ay sinuwerte lang talaga siya na nakuha niya ang Apocalyptic Book. Pero kamakailan, nabanggit ng uncle niya na nakuha raw ng mga magulang niya noon ang Preface to the Apocalyptic Book, kaya nagsimula siyang maghinala na baka may koneksyon ang dalawang aklat. Pero wala siyang matibay na ebidensya.Ngayon, bigla niyang nadiskubre na ang manager ng Vintage Deluxe na si Raymond ay matalik palang kaibigan ng tatay niya mula pa mahigit dalawampung taon na ang nakaraan. At si Raymond din mismo ang nag-abot ng jade vase sa biyenan niyang si Jacob.Noong nangyari iyon, nasa labas si Charlie ng VIP room habang sina Raymond at Jacob ay nasa loob. Hindi niya mismo nasaksihan ang eksaktong nangyari, pero ayon sa kwento ni Jacob pagkatapos, si Raymond daw ang naglabas ng jade vase mula sa magandang packaging at iniabot ito sa kanya. Pero nadulas ito sa kamay ni Jacob at nahulog sa sahig. Ngayon na alam niyang kasangkot si Raymond, hindi na ito maaaring isang simpleng pagkakata
Nang makita ni Vera ang pangungusap na ito, agad niyang sinabi, “Ang Queens na ito ay siguro ang Queens, New York City. Kaya't ang larawang ito ay talagang kuha sa Queens. Tungkol naman sa ‘Cole’, mukhang ang tao sa larawan kasama ang tatay mo ay may apelyidong Cole at siya ay may lahing Oskian. Ang hindi lang natin alam ay ang buong pangalan niya.”“Tama ka…” Tumango si Charlie nang marahan habang patuloy na nakakunot ang kanyang kilay.Bumulong siya, “May pakiramdam ako na pamilyar ang lalaking may apelyidong Cole, pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalala kung saan ko siya nakita dati.”Nagmamadaling sinabi ni Vera, “Wag kang mag-alala, Young Master. Ang pakiramdam ng pagiging pamilyar ay tiyak na may pinagmulan sa iyong alaala. Baka lang hindi malalim ang alaala mo sa taong iyon, o baka saglit lang ang pagkikita niyo. Kaya, wag kang mag-alala. Kung mag-iisip ka nang mabuti, tiyak may maalala kang mga palatandaan.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tinanong ni Vera si Charlie, “B
Itinuro ni Vera ang isang karatula na may postcode sa tabi ng pinto ng tindahan at sinabi, “Young Master, ang tindahang ito ay nasa Queens, New York.”Nagtanong si Charlie nang mausisa, “Ganoon ba? Paano mo nalaman? Hindi ko halos mabasa ang mga salita dito dahil sa resolution na ito.”Ipinaliwanag ni Vera, “Dati akong nakatira sa Queens. Ang laki, kulay, at pwesto ng karatulang ito para sa postal code ay tipikal na istilo ng Queens noon. Hindi ko lang alam kung sinusunod pa nila ang parehong istilo ngayon.”“New York…” Tumango si Charlie, bigla niyang naalala ang sinabi ng tiyuhin niya ilang araw na ang nakalipas. Bumili ang mga magulang niya ng set ng mga sinaunang libro mula sa isang antique shop sa New York. Ang set ng mga librong ito ay walang iba kundi ang Preface to the Apocalyptic Book.Kasama ng antique shop sa larawan, biglang naalala ni Charlie ang isang bagay at sinabi kay Vera, “Maaaring ito nga ang antique shop kung saan nabili ng tatay ko ang Preface to the Apocalypti
Nang marinig ni Charlie ang mga sinabi ni Vera, tumingin siya agad sa itim na photo album na hawak niya. Sa unang tingin, halatang luma na ang album.Sa nakaraang dekada, dahil sa mabilis na pag-usbong ng mga smartphone, hindi namamalayan ng karamihan na nadidigitize na nila lahat ng mga larawan nila. Kunti na lang ang bumibili ng mga photo album na iba't ibang laki at kapal tulad ng ginagawa ng mga tao dalawampung taon na ang nakalipas para ayusin ang mga litrato nila.Hindi alam ni Charlie kung ano ang laman ng album, kaya kinuha niya ito mula kay Vera at maingat na binuksan ang unang pahina. Ang unang bagay na tumama sa mata niya sa unang pahina ay dalawang magkahiwalay na larawan ng dalawang kabataan na kuha sa harap ng Statue of Liberty sa America.Ang lalaki sa larawan ay kamukhang-kamukha ni Charlie, pero medyo luma ang pananamit dahil suot ng lalaki ang kilalang knit sweater at kupas na jeans na sikat noong mga panahong iyon. Siya ang ama ni Charlie, si Curtis.Ang babae sa
Pagkasabi nito, sumunod siya kay Charlie palabas ng dining room at pumunta sa courtyard kung saan dating nakatira ang mga magulang ni Charlie.Dahil malaki ang courtyard na iyon, may apat na magkadikit na kwarto ang mga magulang ni Charlie noon. Bukod sa main hall at bedroom, may study rin at sariling kwarto si Charlie.Sa madaling sabi, parang isang three-bedroom apartment na may living room ito. Ilang taon din siyang nanirahan doon kaya kabisado na niya ang buong ayos ng lugar. Bukod pa roon, halos walang nabagong anuman kaya madali para sa kanya na suriin ito.Pagpasok sa main hall, halos pareho pa rin ang mga kasangkapan at ayos ng lahat mula noong huling naroon sila ng mga magulang niya. Sa isang iglap, bumalik sa alaala ni Charlie ang mga sandaling magkasama sila ng kanyang mga magulang noong bata pa siya, at biglang sumiklab ang samu’t saring damdamin sa puso niya.Mabilis niyang nilibot ang mga kwarto kasama si Vera. Maliban sa mga kasangkapan, may mga bagong kumot at unan s
Madalas mag-alala si Ashley noon tungkol sa pagpapalaki kay Charlie pagdating sa ugali niya, pagkatao, at mga pinapahalagahan sa buhay. Bilang ina, natural lang na gusto niyang maibigay ang pinakamahusay na edukasyon, kapaligiran, at gabay para sa anak niya. Pero ang tanging magagawa lang niya ay panoorin si Charlie habang lumalaki sa ampunan kasama ng ibang bata, at panoorin siyang tumigil sa pag-aaral sa high school para magtrabaho sa isang construction site, nang hindi man lang niya kayang makialam o makagambala kahit kaunti.May mga pagkakataong nag-aalala siya na baka maapektuhan ang pananaw sa buhay ni Charlie, o kaya’y masyado siyang matutong makibagay sa mga kalakaran ng mundo sa ganoong kapaligiran. Pero sa kabutihang palad, nahanap ni Charlie ang tamang balanse sa pagitan ng pagiging anak-mayaman noong bata pa siya, at ng pagiging ulilang mahirap pagkatapos niyon. Dahil doon, napanatili niya ang maayos na pananaw sa buhay at matibay na pakiramdam ng katarungan.Hindi lang ni
Sarado na ngayon ang sikat na templong ito sa mga bisita.Mag-isa lang si Ashley na nakatayo sa loob ng courtyard, habang napapaligiran ng amoy ng insenso na nanatili sa hangin. Nakatingala siya sa maliwanag na buwan at damang-dama ang halo-halong emosyon. Matagal na niyang inaasam ang kanyang anak, si Charlie, na dalawampung taon na niyang hindi nakikita.Ang layo ng Harmony Temple sa lumang mansyon ng mga Wade ay isa o dalawang milya lang, sampung minuto lang ang biyahe sakay ng kotse. Pero kahit ganoon, paulit-ulit na ipinapaalala ni Ashley sa sarili niya na hindi pa ito ang tamang oras para magkita sila ng anak niya.Nang makita ng pekeng abbess na tila malungkot si Ashley habang nakatayo nang mag-isa sa courtyard, marespeto siyang lumapit at nagtanong, “Madam, ilang kanto na lang ang layo niyo kay Young Master. Siguro ay sabik na sabik ka nang makita siya, tama po ba?”Tumango si Ashley, “Dalawampung taon ko nang hindi nakikita ang anak ko. Paanong hindi ako mananabik?”Pagka