Si Travis ay isang lalaki na may napakataas na katayuan at reputasyon. Kaya sobrang nairita siya sa sinabi ni Jack. “Anong ibig mong sabihin?”“Mr. Lane, ako na ang bahala sa kanya!”Sinabi ni Matthew sa mababang boses habang umabante siya upang ipagtanggol si Travis. “Kung mangangahas kayong pigilan si Mr. Lane sa pag-alis, huwag niyo akong sisihin sa pagiging walang awa.”Sumuporta ang lahat nang makita nilang kikilos si Matthew.“Mr. Gibson, ipatikim mo sa kasuklam-suklam na lalaking ito ang lakas ng iyong mga kamao!”“Talagang gustong kontrolin ng tagalabas ang buong samahan ng metaphysics. Baliw siya! Sa tingin ko ay dapat niya nang tigilan ang pananaginip habang gising.”“Pigilan mo siya. Huwag mong hayaan na gawin niya ang gusto niya!”Sa sandaling ito, ngumiti si Jack habang tumingin siya nang masama kay Matthew na may malamig na ekspresyon sa kanyang mukha. “Kung sa tingin mo ay kaya mo akong talunan, subukan mo.”Nagalit si Matthew sa sandaling ito at sumugod siya kay
Sa sandaling ito, nakalupasay pa rin si Matthew sa sahig at ang kanyang mukha ay namumula sa hiya. Hindi niya makontrol ang kanyang katawan at gusto niya talagang mamatay sa sandaling iyon.Iwinasiwas ni Jack ang kanyang kamay at nawalan ng lakas si Matthew at agad siyang bumagsak sa lapag. Sobrang nahihiya siya sa sarili niya sa oras na iyon.“Nakumbinsi ka na ba ngayon, Mr. Gibson?” Tinanong ni Zeke habang tumatawa.Kinagat ni Matthew at ang kanyang ngipin at dugo ang lumabas sa kanyang mga gilagid habang binulong nang mapait, “Sige, ikaw ang nanalo… ikaw ang nanalo…”Nang yumuko si Matthew dahil sobrang natalo siya, ang buong paligid ay tahimik dahil wala nang nangahas na magsalita.Pagkatapos, lumingon si Jack kay Charlie at sinabi, “Ah, ninakaw mo ang kabibe na gusto kong bilhin sa auction noong isang araw. Dahil nakita mo na ang kakayahan at mahiwagang abilidad ko, maglalakas-loob ka pa rin bang maging mayabang ngayon?”Nagkibit balikat si Charlie at sinabi, “Dahil lang sa
Nang nakita ni Jack makulit si Charlie hanggang sa uli, suminghal na lang siya at inutos kay Zeke. “Mukhang pagod na talagang mabuhay ang ibang tao. Kahit ano pa ito, tuturuan ko siya kung saan siya nararapat. Zeke, pakikuha ako ng tatlong haliging sandalyas na gawa sa kahoy, lilang ginto na taga-sunog ng insenso, at kahoy na melokoton na ispada. Ipapakita ko sa kanya kung sino ang tunay na maestro.”Hindi nangahas na maging mabagal ni Zeke. Kaya, mabilis niyang inihanda ang mga bagay na pinakuha ni Jack.Pagkatapos ng ilang sandali, inilagay ni Jack ang melokoton na ispada sa taga-sunog ng insenso. Sa sandaling ito, makapal na usok mula sa insenso ang kumalat.Itinaas ni Mr. Yaleman ang melokoton na ispada at agad siyang umawit.Sa sandaling ito, si Graham, na nakatayo sa tabi niya, ay biglang nahilo na tila ba tinurukan siya ng gamot.Tiniis niya ito nang ilang sandali bago siya nagmakaawa, “Mr. Yaleman, hanggang kailan ito magtatagal…”“Ang enerhiya na ‘yin’ sa iyong pamilya a
Sumagot nang malamig si Charlie, “Iyan ang iyong linya ng buhay. Ang dahilan kung bakit madaling natanggal ang masamang ispiritu ay dahil ginamit ni Jack ang iyong linya ng buhay bilang kapalit! Sa loob ng tatlong araw, ang pulang linya ay hahaba hanggang sa siko mo! Pagkatapos, agad kang mamamatay. Ginamit ni Jack ang lahat ng kabutihan at mabuting gawa mo na naipon mo sa buong buhay mo, at sinakripisyo niya ang buhay mo kapalit ng lahat ng buhay ng miyembro ng pamilya Quinton!”Nagulat si Graham nang marinig ang sinabi ni Charlie. Nanigas siya dahil sa sobrang gulat.Nag-panic din si Adam sa sandaling ito habang tumingin siya sa mga tao sa paligid nila.Ang lahat ng maestro na naroroon ay bahagyang tumango dahil nakita nila ang eksenang ito. Hindi mabubuhay si Graham nang higit sa tatlong araw.Lumuhod si Adam sa sahig bago siya nagmakaawa kay Jack, “Mr. Yaleman! Pakiusap, pakiusap at iligtas mo ang buhay ng pangalawang tito ko!”Sa sandaling ito, tumingin nang mayaban si Jack k
Sa loob lamang ng limang minuto, ang lahat ng preskong pagkain sa lamesa ay nabulok na at napakaraming itim na lamok ang lumabas sa mga bulok na pagkain.Mayroong isang tandang na pinalaki ng pamilya White simula noong sisiw pa lang ito sa bakuran ng pamilya White.Kaunting itim na lamok ang lumipad sa tandang nang mabilis. Bago pa lumipas ang sampung segundo, sumigaw ang tandang habang balisa nitong iwinasiwas ang kanyang pakpak. Pagkatapos, bumagsak ito sa lupa at nangisay hanggang mamatay ito.Pagkatapos ng ilang segundo, maraming malalaking itim na lamok ang lumabas sa mga balahibo ng patay na tandang.Sa sandaling ito, makapal na mga itim na lamok ang bumalot sa langit habang sumugod sila sa mga tao na parang buhawi.Sobrang gulo ng bakuran habang ang mga tao ay desperadong iniiwasan ang mga itim na lamok, dahil hindi lamang sobrang makamandag ng mga itim na lamok ngunit kaya rin nilang pumasok sa laman ng sa pamamagitan ng mga sugat sa balat.Kahit sobrang liit lang ng mga
“Hindi, hindi! Hindi, hindi siya tao! Isa siyang diyos!”“Hindi, huwag mong ipatama sa akin ang kidlat! Luluhod ako at hihingi agad ng tawad kay Mr. Wade.”“Tulungan mo ako. Nagkamali ako!”Ilang mga bisita ang lumuhod habang yumuko sila sa harap ni Charlie.Nanigas sa gulat si Graham.Gayunpaman, tinamaan lang ng kidlat ang mga itim na lamok, ginawa silang uling nang walang sinasaktang tao.Sa sandaling ito, sobrang nagulat at natakot si Jack!Kailanman ay hindi niya inakala na may ganitong kapangyarihan si Charlie!Isa lang siyang langgam kumpara kay Charlie!Kung tinamaan siya ng mabangis na kidlat, siguradong mamatay siya sa ilang segundo!Nag-panic si Jack sa oras na ito. Kaya, mabilis siyang tumayo bago siya tumakbo upang tumakas sa bakuran. Gusto niyang tumakas sa Aurous Hill at hindi na siya ulit babalik dito! Paano nagkaroon ng ganitong kagalang-galang na tao sa Aurous Hill?“Sinusubukan mo bang tumakas?”Ngumiti si Charlie habang itinaas niya ang kanyang kamay sa
Naglalaban ang lahat kanina para sa posisyon bilang pinuno pero ngayon, lahat ay sabik na pamunuhan ni Charlie ang buong samahan ng metaphysics sa Aurous Hill at kahit na sa lugar ng Newton. Walang tumutol sa mga bisita dahil talagang nakumbinsi sila sa kakayahan ni Charlie.Wala pa silang nakikitang taong katulad ni Charlie na kayang utusan ang kidlat at kulog sa isang salita!Ito ang ang lupain ng metaphysics. Mayroong kakaibang kapangyarihan si Charlie na mas mataas pa sa imahinasyon ng lahat!Nang tumingin sila kay Jack, na nakahandusay sa sahig pagkatapos mapaso ng kidlat, alam nila na hindi mawari ang kapangyarihan at lakas ni Charlie. Kaya gusto nilang maging pinuno si Charlie upang mapamunuhan niya sila at mabigyan sila ng payo at gabay.Kumunot ang noo ni Charlie at sinabi, “Hindi ako miyembro ng samahan ng metaphysics at hindi rin ako madalas nag-aaral ng Feng Shui. Hindi rin ako talaga interesado sa metaphysics. Kaya, sana ay papayag kayong si Finn na lang ang mamumuno a
Natuwa nang sobra si Zeke at pinagdaup niya ang mga kamay niya habang pinasasalamatan si Charlie. “Salamat sa kabaitan mo, Mr. Wade. Siguradong babaguhin ko na ang aking sarili at pangakong hindi na ito mangyayari ulit!”“Sige.” Tumango sa lugod si Charlie.Pagkatapos, tumingin siya kay Graham na hanggang ngayon ay gulat pa rin.Bahagyang tinanong ni Charlie, “Ngayon, Graham, sabihin mo sa akin. Sa tingin mo ba talaga ay nagsinungaling ako sa iyo para makuha ko ang pera ng pamilya Quinton?”Nanlambot agad ang mga binti ni Graham at lumuhod siya bago sinabi, “Hindi ako mangangahas! Hindi ako maglalakas-loob! Nalito lang ako saglit pero hindi ako nawalan ng kumpiyansa sa iyo, Mr. Wade. Ngayon ay tuluyang nakumbinsi na ako na ikaw ang tunay na maestro sa pagdating sa metaphysics! Patawarin mo ako, Mr. Wade!”Pagkatapos niyang magsalita, sinunggaban ni Graham ang kwelyo ni Adam bago isinigaw, “Ung*s! Lumuhod ka at humingi ka ng tawad kay Mr. Wade ngayon din!”Nanginginig na sa takot
Parang naputol ang daloy ng kuryente sa utak ni Charlie sa sandaling iyon. Sa ngayon, mukhang malaki na ang posibilidad na sadyang ipinadala si Raymond sa Aurous Hill, at ang taong nagplano ng lahat ng ito ay marahil ang mismong ama niya na pumanaw na dalawampung taon na ang nakalipas.Dahil dito, nakaramdam si Charlie ng kakaibang tensyon at bigat sa dibdib. Ano ba talaga ang nangyari sa mga magulang niya noon? Hindi lang ito nauwi sa isang trahedya, kundi mukhang may matagal at malawak na plano na pala para sa kanya, kahit bago pa man nangyari ang lahat.Nang mangyari ang aksidente sa mga magulang niya, agad siyang inilagay ni Stephen sa ampunan. Isa na iyon sa mga plano ng ama niya noon pa man. At sa hindi inaasahan, pati ang pagpapapunta kay Mr. Cole sa Aurous Hill at ang pagsasaayos ng ‘bitag’ na ito para sa kanya halos dalawampung taon ang lumipas, ay bahagi rin pala ng plano ng kanyang ama.Habang iniisip ito ni Charlie, agad niyang kinuha muli ang cellphone at tinawagan si Ja
Pagkasabi nito, muling nagtanong si Charlie, “Siya nga pala, Jasmine, pwede mo ba akong tulungan na maghanap ng impormasyon tungkol sa taong ito?”Sagot ni Jasmine, “Kakausapin ko ang kasalukuyang namamahala sa Vintage Deluxe. Naka-save pa sa computer ang mga employee records nila. Hindi kasi orihinal na naka-rehistro sa Moore Group ang Vintage Deluxe kaya hindi naisama ang files sa main HR system ng Moore Group, at hindi rin ganoon kahigpit ang file management nila.”Sabi ni Charlie, “Kung ganoon, pakikuha sana ang impormasyon, at kapag nahanap mo na, pakipadala agad ito sa akin sa lalong madaling panahon.”“Okay, Master Wade!”Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Vera, “Kapag nakuha na natin ang impormasyon mamaya, paki-forward kay Mr. Sandsor ito at pakisabi sa kanya na sana ay tulungan niya akong suriin ang lahat ng impormasyon kaugnay sa tanong ito.”Agad na sumagot si Vera, “Huwag kang mag-alala, Young Master, agad ko siyang sasabihan.”Tumango si Charlie at balisa sil
Noong una, akala niya ay sinuwerte lang talaga siya na nakuha niya ang Apocalyptic Book. Pero kamakailan, nabanggit ng uncle niya na nakuha raw ng mga magulang niya noon ang Preface to the Apocalyptic Book, kaya nagsimula siyang maghinala na baka may koneksyon ang dalawang aklat. Pero wala siyang matibay na ebidensya.Ngayon, bigla niyang nadiskubre na ang manager ng Vintage Deluxe na si Raymond ay matalik palang kaibigan ng tatay niya mula pa mahigit dalawampung taon na ang nakaraan. At si Raymond din mismo ang nag-abot ng jade vase sa biyenan niyang si Jacob.Noong nangyari iyon, nasa labas si Charlie ng VIP room habang sina Raymond at Jacob ay nasa loob. Hindi niya mismo nasaksihan ang eksaktong nangyari, pero ayon sa kwento ni Jacob pagkatapos, si Raymond daw ang naglabas ng jade vase mula sa magandang packaging at iniabot ito sa kanya. Pero nadulas ito sa kamay ni Jacob at nahulog sa sahig. Ngayon na alam niyang kasangkot si Raymond, hindi na ito maaaring isang simpleng pagkakata
Nang makita ni Vera ang pangungusap na ito, agad niyang sinabi, “Ang Queens na ito ay siguro ang Queens, New York City. Kaya't ang larawang ito ay talagang kuha sa Queens. Tungkol naman sa ‘Cole’, mukhang ang tao sa larawan kasama ang tatay mo ay may apelyidong Cole at siya ay may lahing Oskian. Ang hindi lang natin alam ay ang buong pangalan niya.”“Tama ka…” Tumango si Charlie nang marahan habang patuloy na nakakunot ang kanyang kilay.Bumulong siya, “May pakiramdam ako na pamilyar ang lalaking may apelyidong Cole, pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalala kung saan ko siya nakita dati.”Nagmamadaling sinabi ni Vera, “Wag kang mag-alala, Young Master. Ang pakiramdam ng pagiging pamilyar ay tiyak na may pinagmulan sa iyong alaala. Baka lang hindi malalim ang alaala mo sa taong iyon, o baka saglit lang ang pagkikita niyo. Kaya, wag kang mag-alala. Kung mag-iisip ka nang mabuti, tiyak may maalala kang mga palatandaan.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tinanong ni Vera si Charlie, “B
Itinuro ni Vera ang isang karatula na may postcode sa tabi ng pinto ng tindahan at sinabi, “Young Master, ang tindahang ito ay nasa Queens, New York.”Nagtanong si Charlie nang mausisa, “Ganoon ba? Paano mo nalaman? Hindi ko halos mabasa ang mga salita dito dahil sa resolution na ito.”Ipinaliwanag ni Vera, “Dati akong nakatira sa Queens. Ang laki, kulay, at pwesto ng karatulang ito para sa postal code ay tipikal na istilo ng Queens noon. Hindi ko lang alam kung sinusunod pa nila ang parehong istilo ngayon.”“New York…” Tumango si Charlie, bigla niyang naalala ang sinabi ng tiyuhin niya ilang araw na ang nakalipas. Bumili ang mga magulang niya ng set ng mga sinaunang libro mula sa isang antique shop sa New York. Ang set ng mga librong ito ay walang iba kundi ang Preface to the Apocalyptic Book.Kasama ng antique shop sa larawan, biglang naalala ni Charlie ang isang bagay at sinabi kay Vera, “Maaaring ito nga ang antique shop kung saan nabili ng tatay ko ang Preface to the Apocalypti
Nang marinig ni Charlie ang mga sinabi ni Vera, tumingin siya agad sa itim na photo album na hawak niya. Sa unang tingin, halatang luma na ang album.Sa nakaraang dekada, dahil sa mabilis na pag-usbong ng mga smartphone, hindi namamalayan ng karamihan na nadidigitize na nila lahat ng mga larawan nila. Kunti na lang ang bumibili ng mga photo album na iba't ibang laki at kapal tulad ng ginagawa ng mga tao dalawampung taon na ang nakalipas para ayusin ang mga litrato nila.Hindi alam ni Charlie kung ano ang laman ng album, kaya kinuha niya ito mula kay Vera at maingat na binuksan ang unang pahina. Ang unang bagay na tumama sa mata niya sa unang pahina ay dalawang magkahiwalay na larawan ng dalawang kabataan na kuha sa harap ng Statue of Liberty sa America.Ang lalaki sa larawan ay kamukhang-kamukha ni Charlie, pero medyo luma ang pananamit dahil suot ng lalaki ang kilalang knit sweater at kupas na jeans na sikat noong mga panahong iyon. Siya ang ama ni Charlie, si Curtis.Ang babae sa
Pagkasabi nito, sumunod siya kay Charlie palabas ng dining room at pumunta sa courtyard kung saan dating nakatira ang mga magulang ni Charlie.Dahil malaki ang courtyard na iyon, may apat na magkadikit na kwarto ang mga magulang ni Charlie noon. Bukod sa main hall at bedroom, may study rin at sariling kwarto si Charlie.Sa madaling sabi, parang isang three-bedroom apartment na may living room ito. Ilang taon din siyang nanirahan doon kaya kabisado na niya ang buong ayos ng lugar. Bukod pa roon, halos walang nabagong anuman kaya madali para sa kanya na suriin ito.Pagpasok sa main hall, halos pareho pa rin ang mga kasangkapan at ayos ng lahat mula noong huling naroon sila ng mga magulang niya. Sa isang iglap, bumalik sa alaala ni Charlie ang mga sandaling magkasama sila ng kanyang mga magulang noong bata pa siya, at biglang sumiklab ang samu’t saring damdamin sa puso niya.Mabilis niyang nilibot ang mga kwarto kasama si Vera. Maliban sa mga kasangkapan, may mga bagong kumot at unan s
Madalas mag-alala si Ashley noon tungkol sa pagpapalaki kay Charlie pagdating sa ugali niya, pagkatao, at mga pinapahalagahan sa buhay. Bilang ina, natural lang na gusto niyang maibigay ang pinakamahusay na edukasyon, kapaligiran, at gabay para sa anak niya. Pero ang tanging magagawa lang niya ay panoorin si Charlie habang lumalaki sa ampunan kasama ng ibang bata, at panoorin siyang tumigil sa pag-aaral sa high school para magtrabaho sa isang construction site, nang hindi man lang niya kayang makialam o makagambala kahit kaunti.May mga pagkakataong nag-aalala siya na baka maapektuhan ang pananaw sa buhay ni Charlie, o kaya’y masyado siyang matutong makibagay sa mga kalakaran ng mundo sa ganoong kapaligiran. Pero sa kabutihang palad, nahanap ni Charlie ang tamang balanse sa pagitan ng pagiging anak-mayaman noong bata pa siya, at ng pagiging ulilang mahirap pagkatapos niyon. Dahil doon, napanatili niya ang maayos na pananaw sa buhay at matibay na pakiramdam ng katarungan.Hindi lang ni
Sarado na ngayon ang sikat na templong ito sa mga bisita.Mag-isa lang si Ashley na nakatayo sa loob ng courtyard, habang napapaligiran ng amoy ng insenso na nanatili sa hangin. Nakatingala siya sa maliwanag na buwan at damang-dama ang halo-halong emosyon. Matagal na niyang inaasam ang kanyang anak, si Charlie, na dalawampung taon na niyang hindi nakikita.Ang layo ng Harmony Temple sa lumang mansyon ng mga Wade ay isa o dalawang milya lang, sampung minuto lang ang biyahe sakay ng kotse. Pero kahit ganoon, paulit-ulit na ipinapaalala ni Ashley sa sarili niya na hindi pa ito ang tamang oras para magkita sila ng anak niya.Nang makita ng pekeng abbess na tila malungkot si Ashley habang nakatayo nang mag-isa sa courtyard, marespeto siyang lumapit at nagtanong, “Madam, ilang kanto na lang ang layo niyo kay Young Master. Siguro ay sabik na sabik ka nang makita siya, tama po ba?”Tumango si Ashley, “Dalawampung taon ko nang hindi nakikita ang anak ko. Paanong hindi ako mananabik?”Pagka