Hindi sumuko si Jiro. Sa halip, patuloy niyang tinanong, ‘Kung gano’n, bakit hindi mo ito pag-isipan ngayon? Anong klaseng lalaki ang aabot sa pamantayan mo?”Nag-isip nang maingat si Nanako bago sinabi, “Una sa lahat, ang pangunahing pamantayan ay kailangan mas magaling siya kaysa sa akin!”“Mas magaling sa iyo? Sa anong paraan? Sa career niya? Edukasyon? O tagumpay?”Sumagot nang seryoso si Nanako, “Kailangan mas magaling at mas malakas siya sa akin pagdating sa combat and fighting skills! Ayokong humanap ng isang lalaki na hindi ako matatalo sa hinaharap.”Umubo nang hindi mapalagay si Jiro habang iniisip niya, ‘Kahit na mukhang tahimik na tao si Nanako, medyo competitive talaga siya.”Ayos lang kung mahilig siya sa combat and fighting at gusto niyang habulin ang combat and fighting nang mag-isa. Pero, bakit siya maghahanap ng isang lalaki na mas malakas at mas magaling sa kanya pagdating sa pag-ibig?Dahil, mahina siya pagdating sa pisikal na aspeto kaya kaunti lang ang lakas
Ngumiti nang nahihiya si Aurora bago niya sinabi nang masunurin, “Alam ko, Pa. Sasamahan ko si Master Wade at iinom nang kaunti kasam siya.”Bahagyang ngumiti si Charlie bago sinabi, “Aurora, kailangan kong tulungan kang kunin ang lakas ng mahiwagang pill pagkatapos kumain. Kaya, hindi maganda para sayo na uminom ngayon. Kung gusto mo talagang uminom kasama ako, maghintay ka lang at uminom tayo pagkatapos mong manalo sa championship.”Kinagat ni Aurora ang babang labi niya at hindi siya kumpiyansa habang sinabi, “Master Wade, sa totoo lang, kung lalabanan ko si Ito Nanako, hindi man lang ako kumpiyansa nang 20% na mananalo ako… dahil, sobrang lakas talaga ni Ito Nanako. Wala siyang karibal sa mga taong kasing tanda niya.”Ngumiti si Charlie at tinanong, “Gano’n ba talaga kagaling si Nanako?”Sinabi ni Aurora, “Nag-eensayo na si Ito Nanako ng combat and fighting simula noong limang taon pa lang siya. Bukod dito, palagi siyang nag-eensayo sa isang mataas na combat and fighting master
Tumango si Charlie at sinabi, “Okay, pwede mo nang inumin ang medisina ngayon at gagabayan kita sa pag-absorb nang mabilis sa medisina!”Napakagandang medisina na ng mahiwagang pill para sa paggamot ng kahit anong pisikal at panloob na sugat. Dahil nababalot ito ng ilang Reiki, tumaas nang sobra ang kalidad at epekto ng medisina na ito.Ang mga di gaano katanda at mga matatandang tao ay maraming pisikal na kondisyon sa katawan nila, at humihina na rin ang mga organs nila. Kaya, sa sandaling ginamit nila ang mahiwagang pill, direktang aayusin ng epekto ng medisina ang mga katawan nila at hindi na sila kailangang gabayan.Pero, dahil malakas pa ang katawan ng isang batang tao at dahil nasa pinakamataas pa rin ang mga organs niya, hindi mapupunta sa katawan niya ang malakas na mahiwagang epekto ng mga pill kung iinumin niya lang ang medisina.Kung ang katawan ng isang tao ay maikukumpara sa isang sponge, ang katawan ng di gaano katanda o matandang tao ay isang sponge na nawalan na ng
Habang ginagabayan ni Charlie ang pag-absorb ng medisina sa katawan ni Aurora, sadyang naglagay si Charlie ng ilang Reiki sa katawan ni Aurora. Ito ay para tahimik na bigyan suplemento ng Reiki ang katawan ni Aurora na parang isang ulan sa tagsibol.Amg e[eltp mg Reiki ay mas malakas pa sa epekto ng mahiwagang pill an ginawa niya dati. Hindi lamang nito pinalakas ang physical fitness ni Aurora, pinalakas din nito nang sobra ang kanyang mga muscle, meridians, buto, at lamang loob.Kahit na maraming taon nang nagsasanay si Aurora sa combat and fighting, isa pa rin siyang ordinaryong tao. Para sa isang ordinaryong tao, mas malakas pa ang kapangyarihan ng Reiki kaysa sa isang panacea.Hindi na maikukumpara ang pisikal na lakas ni Aurora ngayon.Nang sinabi ni Charlie kay Aurora na tapos na ang lahat, naglabas ng mahabang buntong hininga si Aurora. Pagkatapos, tumayo siya nang nagmamadali bago siya naglakad papunta sa sandbag upang gawin ang ilang set ng punching movements..Gayunpaman
Sinabi nang nagmamadali ni Aurora, “Master Wade, kailangan mong pumunta sa laban ko sa makalawa!”“Huwag kang mag-alala. Siguradong pupunta ako!”***Sa sandaling ito, sa pinakamalaking entertainment company ng bansa, ang Yorkbel Entertainment Group, na matatagpuan sa central business district ng Eastliff, ang pinakamataas na babaeng artista ng Yorkbel, si Quinn, ay nasa studio ng Yorkbel Entertainment Group dahil may shooting siya para sa isang cover ng isang fashion magazine sa sandaling ito.Ito na ang pang-apat na beses na lilitaw siya sa cover ng isang fashion magazine. Kaya, karaniwan na lugar lang ito para sa kanya.Nasa loob ng studio si Quinn at may suot siyang black and white na dress na ginawa mismo para sa kanya ng Chanel. Mukha siyang malayo sa kahali-halina niya at mukha siyang isang malakas na babae na makikita lang sa malayo, pero hindi mapapaglaruan.Pagkatapos kumuha ng ilang sunod-sunod na litrato ng photographer, sa wakas ay nakumpleto na ni Quinn ang kanyang
Pagkatapos ng kanyang photoshoot, sinabi ni Quinn kay Yason, “Mr. Yandell, kung wala nang iba, mauuna na ako. Hindi maganda ang pakiramdam ko ngayong araw.”Nagmamadaling tinanong ni Yason nang nag-aalala, “Miss Quinn, hindi pa tuluyang gumagaling ang stomach discomfort mo, hindi ba?”Umiling si Quinnt bago sinabi, “Gumawa ako ng pelikula sa United States kailan lang. Hindi ako sanay sa pagkain at inumin doon. Bukod dito, dahil matagal ang paggawa ng pelikula, sa tingin ko ay napinsala ko ang tiyan ko sa panahong iyon. Kaya, balak kong magpagaling sa bahay sa mga susunod na panahon. Hindi mo kailangang mag-ayos ng kahit anong trabaho o aktibidad para sa akin sa susunod na buwan.”Natural ay hindi nangahas si Yason na suwayin siya at sinabi nang nagmamadali, “Huwag kang mag-alala, Miss Quinn. Pwede kang magpahinga sa buong buwan Siguradong pupunta ako sa bahay mo at hihingi ng tawad sa ama mo sa ibang araw. Noong gumagawa ka ng pelikula sa United States, dapat ay nagpadala ako ng ila
Nausisa nang sobra si Quinn dahil dito.Alam niya na ang Kobayashi Stomach Pill, na may magandang epekto, magandang benta, at magandang reputasyon, ay ginawa talaga ayon sa sinaunang Oskan prescriptions. Sa madaling salita, ninanakawa lang nila ang medical achievements ng kanilang Oskian ancestor.Pero, kailangan niyang aminin na mas epektibo nga ang Kobayashi Stomach Pill kaysa sa parehong uri ng Oskian medicine na ginawa ng maraming domestikong pharmaceutical company.Kaya, hindi niya alam kung ang epekto ba ng Apothecary Stomach Pill ay maikukumpara talaga sa Kobayashi Stomach Pill.Pero, gusto niya talaga ang pangalan na Apothecary Stomach Pill.Kaya, tinanong ni Quinn ang kanyang agent, “Binigyan ba nila tayo ng mga sample?”“Oo.” Nagmamadaling naglabas ang kanyang agent ng isang sachet ng Apothecary Stomach Pill mula sa courier enveloper bago niya ito ibinigay kay Quinn.Nagulantang si Quinn at sinabi, “Ano? Binigyan lang nila tayo ng maliit na sachet na ito?”“Oo…” Sumag
Binuksan ni Quinn ang sachet ng Apothecary Stomach Pill, na may laman lang na 1.3 grams na powder. Sa sandaling binuksan niya ang sachet, naamoy niya ang isang napakalakas na amoy ng medisina.Kahit na ang mga parehong gamot tulad ng Kobayashi Stomach Pill at Ottasan Stomach Pill ay may malakas na amoy ng medisina, naramdaman ni Quinn na ang amoy ng dalawang ibang medisina ay hindi mas mabango at mas nakakaginhawa kumpara sa amoy ng Apothecary Stomach Pill.Sa sandaling ito, naamoy din ni Dorothy na nakatayo sa gilid ang amoy ng stomach powder at tinanong nang kinakabahan, “Quinn, sobrang lakas ng amoy ng gamot na ito. Sa tingin mo ba ay nagdagdag sila ng mga artipisyal na flavor dito?”Binigyan siya ng blangkong tingin ni Quinn bago niya sinabi, “Huwag kang magsabi ng kalokohan! Malinaw na tunay na herbal scent ito. Pinapatunayan lang na ginamit nila ang mga pinakamagandang halamang gamot at materyales para sa medisina nila.”Habang nagsasalita siya, tumingala si Quinn bago niya i
Parang naputol ang daloy ng kuryente sa utak ni Charlie sa sandaling iyon. Sa ngayon, mukhang malaki na ang posibilidad na sadyang ipinadala si Raymond sa Aurous Hill, at ang taong nagplano ng lahat ng ito ay marahil ang mismong ama niya na pumanaw na dalawampung taon na ang nakalipas.Dahil dito, nakaramdam si Charlie ng kakaibang tensyon at bigat sa dibdib. Ano ba talaga ang nangyari sa mga magulang niya noon? Hindi lang ito nauwi sa isang trahedya, kundi mukhang may matagal at malawak na plano na pala para sa kanya, kahit bago pa man nangyari ang lahat.Nang mangyari ang aksidente sa mga magulang niya, agad siyang inilagay ni Stephen sa ampunan. Isa na iyon sa mga plano ng ama niya noon pa man. At sa hindi inaasahan, pati ang pagpapapunta kay Mr. Cole sa Aurous Hill at ang pagsasaayos ng ‘bitag’ na ito para sa kanya halos dalawampung taon ang lumipas, ay bahagi rin pala ng plano ng kanyang ama.Habang iniisip ito ni Charlie, agad niyang kinuha muli ang cellphone at tinawagan si Ja
Pagkasabi nito, muling nagtanong si Charlie, “Siya nga pala, Jasmine, pwede mo ba akong tulungan na maghanap ng impormasyon tungkol sa taong ito?”Sagot ni Jasmine, “Kakausapin ko ang kasalukuyang namamahala sa Vintage Deluxe. Naka-save pa sa computer ang mga employee records nila. Hindi kasi orihinal na naka-rehistro sa Moore Group ang Vintage Deluxe kaya hindi naisama ang files sa main HR system ng Moore Group, at hindi rin ganoon kahigpit ang file management nila.”Sabi ni Charlie, “Kung ganoon, pakikuha sana ang impormasyon, at kapag nahanap mo na, pakipadala agad ito sa akin sa lalong madaling panahon.”“Okay, Master Wade!”Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Vera, “Kapag nakuha na natin ang impormasyon mamaya, paki-forward kay Mr. Sandsor ito at pakisabi sa kanya na sana ay tulungan niya akong suriin ang lahat ng impormasyon kaugnay sa tanong ito.”Agad na sumagot si Vera, “Huwag kang mag-alala, Young Master, agad ko siyang sasabihan.”Tumango si Charlie at balisa sil
Noong una, akala niya ay sinuwerte lang talaga siya na nakuha niya ang Apocalyptic Book. Pero kamakailan, nabanggit ng uncle niya na nakuha raw ng mga magulang niya noon ang Preface to the Apocalyptic Book, kaya nagsimula siyang maghinala na baka may koneksyon ang dalawang aklat. Pero wala siyang matibay na ebidensya.Ngayon, bigla niyang nadiskubre na ang manager ng Vintage Deluxe na si Raymond ay matalik palang kaibigan ng tatay niya mula pa mahigit dalawampung taon na ang nakaraan. At si Raymond din mismo ang nag-abot ng jade vase sa biyenan niyang si Jacob.Noong nangyari iyon, nasa labas si Charlie ng VIP room habang sina Raymond at Jacob ay nasa loob. Hindi niya mismo nasaksihan ang eksaktong nangyari, pero ayon sa kwento ni Jacob pagkatapos, si Raymond daw ang naglabas ng jade vase mula sa magandang packaging at iniabot ito sa kanya. Pero nadulas ito sa kamay ni Jacob at nahulog sa sahig. Ngayon na alam niyang kasangkot si Raymond, hindi na ito maaaring isang simpleng pagkakata
Nang makita ni Vera ang pangungusap na ito, agad niyang sinabi, “Ang Queens na ito ay siguro ang Queens, New York City. Kaya't ang larawang ito ay talagang kuha sa Queens. Tungkol naman sa ‘Cole’, mukhang ang tao sa larawan kasama ang tatay mo ay may apelyidong Cole at siya ay may lahing Oskian. Ang hindi lang natin alam ay ang buong pangalan niya.”“Tama ka…” Tumango si Charlie nang marahan habang patuloy na nakakunot ang kanyang kilay.Bumulong siya, “May pakiramdam ako na pamilyar ang lalaking may apelyidong Cole, pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalala kung saan ko siya nakita dati.”Nagmamadaling sinabi ni Vera, “Wag kang mag-alala, Young Master. Ang pakiramdam ng pagiging pamilyar ay tiyak na may pinagmulan sa iyong alaala. Baka lang hindi malalim ang alaala mo sa taong iyon, o baka saglit lang ang pagkikita niyo. Kaya, wag kang mag-alala. Kung mag-iisip ka nang mabuti, tiyak may maalala kang mga palatandaan.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tinanong ni Vera si Charlie, “B
Itinuro ni Vera ang isang karatula na may postcode sa tabi ng pinto ng tindahan at sinabi, “Young Master, ang tindahang ito ay nasa Queens, New York.”Nagtanong si Charlie nang mausisa, “Ganoon ba? Paano mo nalaman? Hindi ko halos mabasa ang mga salita dito dahil sa resolution na ito.”Ipinaliwanag ni Vera, “Dati akong nakatira sa Queens. Ang laki, kulay, at pwesto ng karatulang ito para sa postal code ay tipikal na istilo ng Queens noon. Hindi ko lang alam kung sinusunod pa nila ang parehong istilo ngayon.”“New York…” Tumango si Charlie, bigla niyang naalala ang sinabi ng tiyuhin niya ilang araw na ang nakalipas. Bumili ang mga magulang niya ng set ng mga sinaunang libro mula sa isang antique shop sa New York. Ang set ng mga librong ito ay walang iba kundi ang Preface to the Apocalyptic Book.Kasama ng antique shop sa larawan, biglang naalala ni Charlie ang isang bagay at sinabi kay Vera, “Maaaring ito nga ang antique shop kung saan nabili ng tatay ko ang Preface to the Apocalypti
Nang marinig ni Charlie ang mga sinabi ni Vera, tumingin siya agad sa itim na photo album na hawak niya. Sa unang tingin, halatang luma na ang album.Sa nakaraang dekada, dahil sa mabilis na pag-usbong ng mga smartphone, hindi namamalayan ng karamihan na nadidigitize na nila lahat ng mga larawan nila. Kunti na lang ang bumibili ng mga photo album na iba't ibang laki at kapal tulad ng ginagawa ng mga tao dalawampung taon na ang nakalipas para ayusin ang mga litrato nila.Hindi alam ni Charlie kung ano ang laman ng album, kaya kinuha niya ito mula kay Vera at maingat na binuksan ang unang pahina. Ang unang bagay na tumama sa mata niya sa unang pahina ay dalawang magkahiwalay na larawan ng dalawang kabataan na kuha sa harap ng Statue of Liberty sa America.Ang lalaki sa larawan ay kamukhang-kamukha ni Charlie, pero medyo luma ang pananamit dahil suot ng lalaki ang kilalang knit sweater at kupas na jeans na sikat noong mga panahong iyon. Siya ang ama ni Charlie, si Curtis.Ang babae sa
Pagkasabi nito, sumunod siya kay Charlie palabas ng dining room at pumunta sa courtyard kung saan dating nakatira ang mga magulang ni Charlie.Dahil malaki ang courtyard na iyon, may apat na magkadikit na kwarto ang mga magulang ni Charlie noon. Bukod sa main hall at bedroom, may study rin at sariling kwarto si Charlie.Sa madaling sabi, parang isang three-bedroom apartment na may living room ito. Ilang taon din siyang nanirahan doon kaya kabisado na niya ang buong ayos ng lugar. Bukod pa roon, halos walang nabagong anuman kaya madali para sa kanya na suriin ito.Pagpasok sa main hall, halos pareho pa rin ang mga kasangkapan at ayos ng lahat mula noong huling naroon sila ng mga magulang niya. Sa isang iglap, bumalik sa alaala ni Charlie ang mga sandaling magkasama sila ng kanyang mga magulang noong bata pa siya, at biglang sumiklab ang samu’t saring damdamin sa puso niya.Mabilis niyang nilibot ang mga kwarto kasama si Vera. Maliban sa mga kasangkapan, may mga bagong kumot at unan s
Madalas mag-alala si Ashley noon tungkol sa pagpapalaki kay Charlie pagdating sa ugali niya, pagkatao, at mga pinapahalagahan sa buhay. Bilang ina, natural lang na gusto niyang maibigay ang pinakamahusay na edukasyon, kapaligiran, at gabay para sa anak niya. Pero ang tanging magagawa lang niya ay panoorin si Charlie habang lumalaki sa ampunan kasama ng ibang bata, at panoorin siyang tumigil sa pag-aaral sa high school para magtrabaho sa isang construction site, nang hindi man lang niya kayang makialam o makagambala kahit kaunti.May mga pagkakataong nag-aalala siya na baka maapektuhan ang pananaw sa buhay ni Charlie, o kaya’y masyado siyang matutong makibagay sa mga kalakaran ng mundo sa ganoong kapaligiran. Pero sa kabutihang palad, nahanap ni Charlie ang tamang balanse sa pagitan ng pagiging anak-mayaman noong bata pa siya, at ng pagiging ulilang mahirap pagkatapos niyon. Dahil doon, napanatili niya ang maayos na pananaw sa buhay at matibay na pakiramdam ng katarungan.Hindi lang ni
Sarado na ngayon ang sikat na templong ito sa mga bisita.Mag-isa lang si Ashley na nakatayo sa loob ng courtyard, habang napapaligiran ng amoy ng insenso na nanatili sa hangin. Nakatingala siya sa maliwanag na buwan at damang-dama ang halo-halong emosyon. Matagal na niyang inaasam ang kanyang anak, si Charlie, na dalawampung taon na niyang hindi nakikita.Ang layo ng Harmony Temple sa lumang mansyon ng mga Wade ay isa o dalawang milya lang, sampung minuto lang ang biyahe sakay ng kotse. Pero kahit ganoon, paulit-ulit na ipinapaalala ni Ashley sa sarili niya na hindi pa ito ang tamang oras para magkita sila ng anak niya.Nang makita ng pekeng abbess na tila malungkot si Ashley habang nakatayo nang mag-isa sa courtyard, marespeto siyang lumapit at nagtanong, “Madam, ilang kanto na lang ang layo niyo kay Young Master. Siguro ay sabik na sabik ka nang makita siya, tama po ba?”Tumango si Ashley, “Dalawampung taon ko nang hindi nakikita ang anak ko. Paanong hindi ako mananabik?”Pagka