Pagkatapos ng kanyang photoshoot, sinabi ni Quinn kay Yason, “Mr. Yandell, kung wala nang iba, mauuna na ako. Hindi maganda ang pakiramdam ko ngayong araw.”Nagmamadaling tinanong ni Yason nang nag-aalala, “Miss Quinn, hindi pa tuluyang gumagaling ang stomach discomfort mo, hindi ba?”Umiling si Quinnt bago sinabi, “Gumawa ako ng pelikula sa United States kailan lang. Hindi ako sanay sa pagkain at inumin doon. Bukod dito, dahil matagal ang paggawa ng pelikula, sa tingin ko ay napinsala ko ang tiyan ko sa panahong iyon. Kaya, balak kong magpagaling sa bahay sa mga susunod na panahon. Hindi mo kailangang mag-ayos ng kahit anong trabaho o aktibidad para sa akin sa susunod na buwan.”Natural ay hindi nangahas si Yason na suwayin siya at sinabi nang nagmamadali, “Huwag kang mag-alala, Miss Quinn. Pwede kang magpahinga sa buong buwan Siguradong pupunta ako sa bahay mo at hihingi ng tawad sa ama mo sa ibang araw. Noong gumagawa ka ng pelikula sa United States, dapat ay nagpadala ako ng ila
Nausisa nang sobra si Quinn dahil dito.Alam niya na ang Kobayashi Stomach Pill, na may magandang epekto, magandang benta, at magandang reputasyon, ay ginawa talaga ayon sa sinaunang Oskan prescriptions. Sa madaling salita, ninanakawa lang nila ang medical achievements ng kanilang Oskian ancestor.Pero, kailangan niyang aminin na mas epektibo nga ang Kobayashi Stomach Pill kaysa sa parehong uri ng Oskian medicine na ginawa ng maraming domestikong pharmaceutical company.Kaya, hindi niya alam kung ang epekto ba ng Apothecary Stomach Pill ay maikukumpara talaga sa Kobayashi Stomach Pill.Pero, gusto niya talaga ang pangalan na Apothecary Stomach Pill.Kaya, tinanong ni Quinn ang kanyang agent, “Binigyan ba nila tayo ng mga sample?”“Oo.” Nagmamadaling naglabas ang kanyang agent ng isang sachet ng Apothecary Stomach Pill mula sa courier enveloper bago niya ito ibinigay kay Quinn.Nagulantang si Quinn at sinabi, “Ano? Binigyan lang nila tayo ng maliit na sachet na ito?”“Oo…” Sumag
Binuksan ni Quinn ang sachet ng Apothecary Stomach Pill, na may laman lang na 1.3 grams na powder. Sa sandaling binuksan niya ang sachet, naamoy niya ang isang napakalakas na amoy ng medisina.Kahit na ang mga parehong gamot tulad ng Kobayashi Stomach Pill at Ottasan Stomach Pill ay may malakas na amoy ng medisina, naramdaman ni Quinn na ang amoy ng dalawang ibang medisina ay hindi mas mabango at mas nakakaginhawa kumpara sa amoy ng Apothecary Stomach Pill.Sa sandaling ito, naamoy din ni Dorothy na nakatayo sa gilid ang amoy ng stomach powder at tinanong nang kinakabahan, “Quinn, sobrang lakas ng amoy ng gamot na ito. Sa tingin mo ba ay nagdagdag sila ng mga artipisyal na flavor dito?”Binigyan siya ng blangkong tingin ni Quinn bago niya sinabi, “Huwag kang magsabi ng kalokohan! Malinaw na tunay na herbal scent ito. Pinapatunayan lang na ginamit nila ang mga pinakamagandang halamang gamot at materyales para sa medisina nila.”Habang nagsasalita siya, tumingala si Quinn bago niya i
Sa mga nakaraang panahon, madalas nakakaramdam ng maraming sakit si Quinn tuwing gabi. Ito ay dahil lumalala ang kanyang stomach discomfort at mas nagiging madalas at mas masakit sa gabi.Kaya, imposible para sa kanya na matulog nang payapa sa gabi. Karaniwan, gigising siya sa sobrang sakit na nararamdaman niya sa loob ng isa o dalawang oras. Pagkatapos, iinom siya ng isang sachet ng Kobayashi Stomach Pill bago siya matutulog ilot. Pagkatapos ulit matulog sa isa o dalawang oras, gigising ulit siya sa sakit at uulit ito nang uulit.Kaya, ang paghihirap na dinadanas niya sa gabi ay halos katulad sa nararamdaman ng isang tao pagkatapos ng isang laban. Gumagamit ito ng maraming pisikal na lakas at enerhiya.Pero, sa wakas ay napagtanto at naranasan na ni Quinn ang kaligayahan ng paggising nang natural pagkatapos matulog sa buong gabi!Hindi nakaramdaman si Quinn ng kahit anong stomach discomfort pagkatapos matulog ng ten o’clock ng gabi, hanggang sa eight thirty ng umaga.Paglipas ng
Nang tinawagan ni Dorothy si Liam, pinamamahalaan ni Liam ang paggawa ng Apothecary Stomach Pill sa Apothecary Pharmaceutical.Ang buong production line ng Apothecary Pharmaceutical ay nakatuon nang buo sa paggawa ng isang medisina, ang Apothecary Stomach Pill.Ito ay dahil sobrang taas talaga ng bisa ng stomach medicine. Kaya, nakumbinsi si Liam na pagkatapos ilabas ang stomach medicine, mabilis itong kakalat at kukuha ng atensyon sa buong bansa at kahit sa buong mundo.Kaya, sinimulan ni Liam ang paggawa ng stomach medication na ito sa buong kapasidad para maghanda sa opisyal na listing at marketing ng medisina, ayon sa requirement ni Charlie.Pagkatapos makatanggap ng tawag mula kay Dorothy, ngumiti si Liam at tinanong, “Miss Chan, iniisip ko kung nakapagpasya na ba si Miss Goldin na gumawa ng desisyon tungkol sa endorsement ng aming stomach medicine?”Sumagot si Dorothy, “Heto na nga, Mr. Weave. Dati ay hindi pa nag-eendorse ng kahit anong gamot si Quinn. Pumayag lang kami na
May napaka interesanteng kababalaghan sa entertainment industry. Ang mga taong may napakalakas at makapangyarihang background ay madalas nagpapanggap na sobrang ordinaryong tao mula sa sobrang ordinaryong background. Sa kabaliktaran, ang mga walang background ay madalas nagpapanggap na galing sila sa malaki at makapangyarihang pamilya. Para namang titingalain sila ng mga tao kung galing sila sa malaki at makapangyarihang pamilya.Sa totoo lang, si Quinn ang may pinakamalakas na pamilya sa buong domestic entertainment industry.Kaya, sobrang disiplinado rin ni Quinn sa entertainment industry. Hinding-hindi siya nasasangkot sa kahit anong iskandalo o hindi siya gumagawa ng kahit ano na makakasira sa sarili niyang reputasyon.Madalas ay tinatanggap ng ibang artista ang kahit anong trabaho o endorsement na inalok sa kanila, kahit ano pa ang ipag-endorse sa kanil. Handa silang pirmahan ang kontrata basta’t mababayaran sila ng kumpanya.Pero, iba si Quinn. Bihira lang siyang tumanggap ng
Habang papunta si Quinn sa Aurous Hill, nakasakay si Charlie sa kanyang motorsiklo papunta sa stadium.Ngayong araw ang quarter-final match ng maangas na young lady Aurora.Kailangan niyang kalabanin ang third seed ng championship ngayong araw, si Joanna ng Brazil.Ang laban ngayon ang magpapasiya kung sino sa dalawang player na ito ang makakapasok sa top four.Kung magtatagumpay si Aurora at mananalo siya ngayong araw, kailangan niya pang sumabak sa isang laban para malaman kung sino ang dalawang matitira sa apat na player.Kung mananalo siya sa laban na iyon, mapupunta siya sa finals.Sa ganitong paran, tatlong laban na lang ang natitira sa championship na ito.Kaya, nagpasya si Charlie na huwag palampasin ang kahit anong laban ni Aurora sa hinaharap. Kailangan niyang makitang manalo siya sa championship gamit ang sariling mga mata niya.Habang papunta si Charlie sa stadium, tinawagan siya ni Liam at sinabi, “Master Wade, katatanggap ko lang ng tawag. Naghahanda nang pumunta
Pagkatapos, isang tunog ng kiss ang lumabas sa kanyang bibig.Nahiya nang kaunti si Claire at hindi niya na ito matiis sa tawag. Pagkatapos, nahiya siya nang kaunti at sumagot, “Nanalo ka! Hindi ako makapinawala na kaya mo pang maging imoral sa tawag!”Ngumiti si Charlie at sinabi, “Asawa kita, kaya paano mo nasabi na naging imoral ako?”Pagkatapos, patuloy na nagmakaawa at kinulit siya ni Charlie, “Mabuti kong asawa, bigyan mo lang ako ng kiss, okay? Please!”Sa upper-class society ng Aurous Hill, kilala ng halos lahat si Master Wade bilang Tunay na Dragon. Kahit sinong ordinaryong tao ay magiging mapagpakumbaba at magalang sa kanya sa tuwing nakikita nila siya. Kailan pa nilang nakita na nagmamakaawa si Charlie sa iba?Ang asawa niya lang, si Claire, ang nag-iisang tao na kaya siyang pagmakaawain para sa isang bagay.Kahit na nahihiya nang kaunti si Claire, nakaramdam din siya ng sobrang tamis sa puso niya. Kaya, sinabi niya nang malambot, “Okay, sige. Panalo ka! Isa lang, pero
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang