Nanonood si Coach Zavier sa gilid. Nang makita niya na dumedepensa lang si Aurora at tuloy-tuloy na tinatalo, umirap siya.Para sa kanya, ang tactic ni Aurora ang pinaka mahina sa mga mahihina.Dahil mabilis ang atake ng kalaban sa lower body at mas mahina ang lakas niya sa upper body, dapat ay nag-focus na lang siya sa pag-atake sa upper body ng kalaban tulad ng kung paano siya inatake nang mabangis ng kalaban sa kanyang lower body.Sa ganitong paraan, marahil ay nakahanap siya ng pagkakataon at nabaliktad ang sitwasyon sa isang iglap. Ito rin ang tradisyonal na iniisip ng maraming coach.Pero, ito rin ang pangunahing dahilan kung bakit napakaraming coach ang hindi kayang maging top coach, at kahit noong player pa sila, hindi sila naging top player.Sa pananaw ni Charlie, kahit na labang ito sa dalawang hukbo o dalawang tao, ang pinaka maganda at pinaka matatag na paraan ay tanggalin ang trump card ng kalaban.Tulad sa gera, kung natalo ang ace master ng kalaban, hindi lamang hi
Sa sandaling ito, hindi niya mapigilang magsisi nang sobra.Papasok na si Aurora sa quarter-finals, pero nag-away sila.Sa ganitong paraan, kung magkakaroon siya ng magandang resulta sa laban, wala na siyang kinalaman sa kanya.Sa sandaling ito, iniba ni Aurora ang istilo ng pakikipaglaban niya. Hindi na siya ang dumedepensa at umaatras, ngunit maagap na siyang umaatake sa kalaban.Dahil may pinsala ang kanang binti ng kalaban, naapektuhan nang sobra ang kakayahan niya. Ngayong hinahabol siya at inaatake ni Aurora, ang bawat hakban niya ay nagsasanhi ng matalas na sakit sa kanang binti niya.Bukod dito, naging pabigat na ang kanang binti niya at hindi na ito makasabay sa buong katawan niya.Hindi lamang siya pinahirapan nang sobra nito na depensahan ang sarili niya at iwasan ang mga atake ni Aurora, ngunit nahirapan din siya nang sobra na mag kontra-atake.Tuloy-tuloy na tumama ang mga atake ni Aurora sa katawan ng kalaban.Ang Thai player na sobrang agresibo kanina lang ay haw
Dahil sa tagumpay ni Aurora, opisyal nang nakapasok ang maangas na young lady sa quarter finals ng International University Combat and Fighting Championship.Ito ang pinakamagandang score at performance ni Aurora sa International University Combat and Fighting Championship.Nang ginanap ang championship sa Canada noong nakaraang taon, pumunta pa talaga si Aurora doon para sumali sa championship. Pero, sa panahong iyon, nabigo siyang makapasok sa groups, at ang huling ranking niya ay 30th.Ngayon, hindi inaasahan na nakamit ni Aurora ang hindi inaasahang tagumpay.Pagkatapos i-anunsyo ng referee ang pagkapanalo niya, nakipagkamayan si Aurora sa Thai player. Pagkatapos, saglit na niyakap ng dalawang babae ang isa’t isa.Hindi matagal, tumalikod si Aurora at tumakbo nang nagmamadali papunta kay Charlie. Sa sandaling dumating siya kay Charlie, masaya siyang tumalon sa yakap niya.“Master Wade, maraming salamat!”Binalot ni Aurora ang mga braso niya sa leeg ni Charlie at patuloy siya
Binigyan siya ng thumbs up ni Adam bago niya siya pinuri, “Ate, ang galing mo talaga sa huling round! Nang makita ko na hindi ka lamang sa unang dalawang round, akala ko na siguradong matatalo ka!”Ngumiti rin si Graham at sinabi, “Tama, Aurora. Nagpawis din nang malamig ang papa mo dahil sa iyo kanina lang!”Sumagot nang nahihiya si Aurora, “Ang lahat ng ito ay dahil sa paalala ni Master Wade. Kung hindi, natalo talaga ako sa laban…”Habang nagsasalita siya, niyakap nang malambing ni Aurora ang braso ni Charlie habang sinabi, “Si Master Wade na rin ang magiging coach ko sa hinaharap!”“Ah?!” Nagulat si Graham nang marinig niya na si Master Wade na ang bagong coach ng kanyang anak na babae. Kahit na sabik na sabik siya, tinanong niya na may kinakabahang ekspresyon sa kanyang mukha, “Paano ka nakapagbiro nang ganyan? Sobrang daming mahalagang bagay ang ginagawa ni Master Wade araw-araw. Paano siya magkakaroon ng oras para makisali sa pambatang laro na ito kasama ka? Paano kung maant
Sa mga mata ni Aurora, ang posisyon ni Charlie ay pangalawa lamang sa kanyang ama, kay Graham.Pero, hindi ito alam ni Coach Zavier.Naramdaman niya lang na naloko ni Charlie si Aurora dahil sa swerte niya. Iyon ang dahilan kung bakit naniwala at nagtiwala si Aurora sa kanya.Kaya, suminghal siya at sinabi nang mapanghamak, “Aurora, huwag kang magpaloko sa ganitong uri ng bata at walang karanasan na binata. Kaya lang magsalita ng taong ito, pero wala siyang totoong abilidad o galing. Kung hahayaan mo talaga siya na maging coach mo, siguradong hindi ka magkakaroon ng kahit anong pagkakataon na manalo sa mga susunod na laban sa hinaharap!”Sinabi ni Aurora nang medyo naiinis, “Pinagbabawalan kitang sabihin ang mga iyan kay Master Wade! Ang lakas at kapangyarihan ni Master Wade ay lampas sa imahinasyon mo! Kung hindi dahil sa paalala ni Master Wade ngayong araw, kung nakinig talaga ako sa tactical arrangement mo, natalo na ako sa huling laban. Talagang imposible para sa akin na makara
Sumagot nang malamig si Graham, “Isa ka lang coach sa combat and fighting. Bakit ang dami mong sinasabi? Kahit na ako, si Graham Quinton, ay hindi kasama sa pinakamataas at pinaka maimpluwensyang pamilya sa Aurous Hill, may ilang abilidad at kapangyarihan pa rin ako. Hindi ako naniniwala na may abilidad kang harangan ang anak ko sa isang salita lang!”“Graham Quinton?!” Sinabi ni Hanson at tinanong nang kinakabahan, “Ikaw si Graham Quinton, ang pinuno ng pamilya Quinton?!”Sumagot nang malamig si Graham, “Oo, ako iyon. Bakit? May opinyon ka ba tungkol dito?”“Hindi, hindi ako mangangahas!” Sumagot nang nagmamadali si Hanson. Pagkatapos, ngumiti siya at sinabi, “Mr. Quinton, pinahiya ko talaga ang sarili ko sa harap mo. Hindi ko inaasahan na ikaw ang ama ni Aurora. Sobrang tagal ko nang hinahangaan ng dakilang pangalan mo. Ikaw rin ang taong nag-donate at nag-sponsor sa combat and fighting hall sa Aurous University of Finance and Economics…”Nandidiri na nang sobra si Graham sa lala
Nang sinuntok ni Hanson si Charlie, puno siya ng panghahamak sa kanya.Ginamit niya ang buong enerhiya niya sa suntok na ito. Naniniwala rin siya na matatalo niya si Charlie sa harap ng lahat.Dapat sabihin na may lakas talaga si Hanson.Dahil, siya ang national Sanda champion. Walang laban sa kanya ang mga ordinaryong tao.Mabilis at brutal ang suntok niya. Kahit si Aurora na maraming taon nang nag-eensayo ng Sanda ay hindi nag-react, lalo na si Graham at Adam.Gayunpaman, ang bilis na ipinagmamalaki ni Hanson, ay mabagal na galaw lang na walang banta sa mga mata ni Charlie.Sa totoo lang, wala man lang masyadong lakas ang suntok ni Hanson para sa kanya.Kahit na manatil siyang nakatayo at hayaan siyang suntukin siya, hindi siya masasaktan kahit kaunti ng suntok na iyon.Kahit na hindi banta sa kanya ang suntok, hindi pa rin pwedeng hayaan ni Charlie na tamaan siya ng talunan na ito.Kaya, nang malapit nang tumama ang suntok ni Hanson sa kanyang mukha, biglang itinaas ni Char
Tumawa si Charlie at sinabi, “Hindi pa nagsisimula ang laban. Paano mo nalaman na hindi ka mananalo? Sigurado ako na matatalo mo si Joanna.”Nahiya si Aurora at sinabi, “Master Wade, malinaw sa akin ang sarili kong abilidad. Sobrang lakas ni Joanna. Siya lang ang Brazilian na Sanda player na may pambihirang talento sa buong women’s team at mas magaling nga siya kaysa sa akin. Halos imposibleng matalo ko siya…”Bahagyang lumapit si Charlie sa kanyang taing nang malgod at binulong, “Huwag mong kalimutan ang mahiwagang gamot na binigay ko sa iyo dati. Sa ngayon, maganda ang kalagayan ng katawan mo pero kumpara sa mga top players, malaki pa rin ang puwang. Kapag ginamit mo ang mahiwagang gamot, malaki ang ilalakas at ibibilis ng reaksyon mo. Naniniwala ako na malaki rin ang itataas ng abilidada mo. Hindi problema ang pagtalo sa Brazilian, kay Joanna!”Pagkatapos, naalala ni Aurora ang mahiwagang gamot na binigay ni Charlie.Sa sandaling iyon, hinanap niya si Master Wade para sa kanyang
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago