Alam ni Zell na siguradong hindi niya kakayaning kalabanin si Isaac. Kaya, sumuko na lang siya at nagkompromiso sa sandaling ito.Sobrang hirap talaga para sa kanya na tanggapin na ikakasal niya ang kanyang anak na babae kay Turk. Pero, naramdaman niya na sa halip na galitin si Isaac at pahirapan ang buong pamilya niya, wala siyang magagawa kundi isakripisyo ang interes ng kanyang anak kapalit ang kaligtasan at kapakanan ng buong pamilya nila.Nang makita ni Isaac na pumayag na si Zell sa alok ni Charlie, suminghal siya nang malamig bago niya sinabi, “Dapat ay pumayag ka na lang sa alok ni Master Wade imbis na nagsabi ka ng maraming kalokohan, tama?”Tumango na lang nang paulit-ulit si Zell habang sinabi, “Chairman Cameron, tama ka. Hindi na ako magsasabi ng kahit anong kalokohan sa hinaharap. Mangyaring hayaan mo akong ibalik ang membership ko…”Hindi siya pinansin ni Isaac bago siya lumingon para tumingin kay Charlie at tinanong nang magalang, “Master Wade, anong tingin mo dito?”
Alam niya na sobrang lakas at makapangyarihan ang background ni Isaac. Alam niya rin na kaya niyang gawin ang kahit anong gusto niya. Kung gusto niya talagang paalisin siya at ang buong pamilya niya sa Aurous Hill, siguradong magagawa niya ito.Sa ganitong paraan, sa halip na maipagtanggol niya ang sarili niyang kasal, sisirain niya lang at sasaktan ang sarili niyang natal family.Sa una pa lang ay kaunti lang abilidad ng natal family niya. Ngayon, masasabi na medyo may kaya na sila sa lipunan. Kung pupuwersahin silang umalis hometown dahil sa kanya, siguradong masisira ang buhay nila.Kahit ano pa ito, hindi niya magagawang saktan ang sarili niya at ang natal family niya. Kung hindi, hindi ba’t susumpain at sisisihin siya ng buong pamilya niya para sa suliranin nila?Nang gagawa na siya ng masakit na desisyon na tanggapin ang alok ni Charlie, bigla niyang nakita si Magnolia na nakatayo sa tabi niya.Sa sandaling ito, mukhang nakita ni Lilian ang tagapagligtas niya, at nagmamadali
Nagulat si Magnolia sa pagiging disidido ni Charlie.Sa parehong oras, napagtanto niya rin na imposibleng bigyan siya ni Charlie ng ganito kalaking respeto.Kay,a tumingin lang siya kay Lilian na may humihingi ng tawad na ekspresyon sa kanyang mukha habang sinabi, “Patawarin mo ako, tita. Wala akong magagawa tungkol dito…”Hinding-hindi inaasahan ni Lilian na hindi siya matutulungan ng kanyang tagapagligtas. Kaya, lumingon siya at tumingin kay Draco bago siya umiyak at sinabi, “Draco, kailangan mong iligtas ang mama mo! Draco, alam mo na hindi madali para sa mama mo na palakihin ka, tama?”Sa totoo lang, sobrang hindi komportable ni Draco sa sandaling ito. Dahil, kahit ano pa ito, si Lilian pa rin ang ina niya. Ayaw niyang puwersahin ang mama niya na idivorce ang kanyang ama at pagkatapos ay palayasin sa Aurous Hill.Bukod dito, ayaw niyang ikasal ang ama niya at bigyan siya ng isang stepmother na halos kasing edad niya pagkatapos idivorce ang kanyang ina.Kaya, ibinaba niya na l
Yumuko nang nagmamadali si Zell at sinabi, “Don Albert, mangyaring maghintay ka ng ilang sandali. Kakausapin ko muna saglit ang aking anak. Tayo lang ang nag-uusap tungkol dito, kaya wala pa siyang alam tungkol dito…”Tumingin si Albert sa kanyang relo bago niya sinabi nang malamig, “Bibigyan kita ng tatlong minuto. Hindi kita pagbibigyan nang madali kung mahuhuli ka pa!”Sinabi rin nang matalas si Isaac, “Zell, binabalaan kita. Huwag kang mag-isip ng kahit anong pandaraya simula ngayon. Kapag hindi ko nakita ang marriage certificate sa pagitan ni Turk at ng anak mo, tapos ka na!”Tumango nang paulit-ulit si Zell. Pagkatapos, sinabi niya nang natataranta, “Charlie Cameron at Don Albert, hindi niya na kailangang mag-alala. Hinding-hindi ako mangangahas na mandaya.”Direkta siyang sinipa ni Albert bago niya siya pinagalitan pa, “Ano pang saysay ng pangangako mo sa amin? Pumunta ka at mangako ka kay Master Wade!”Nagmamadaling gumapang si Zell sa harap ni Charlie bago niya sinabi, “M
“Ano?!” Halos bumagsak na si Juliet at ang kanyang ina nang marinig ang mga sinabi niya.Galit na pinagalitan siya ng kanyang asawa, “Zell! Naging matandang tanga ka na ba?! Hindi ba’t sinabi mo na ikakasal si Juliet kay Draco mula sa pamilya Scotson? Bakit mo siya ikakasal sa ama ni Draco, kay Turk? Halos kasing tanda mo si Turk! Paano mo magagawang ikasal ang anak na babae natin sa kanya?”“Tama, pa!” Galit na sumingit din si Juliet, “Kahit na buntis ako, hindi ibig sabihin na kailangan kong pakasalan ang isang nakakadiring matandang lalaki, tama?!”Nahiya nang sobra si Zell habang tumingin siya sa kanyang asawa at anak. Sinampal niya nang paulit-ulit ang sarili niya bago siya umiyak at sinabi, “Kasalanan ko ang lahat! Kasalanan ko ang lahat ng ito! Naguluhan ako at ginalit ko ang tao na hindi ko dapat ginalit. Ngayon, tinawagan ng kabila si Don Albert at Chairman Cameron para papuntahin dito. Binigyan nila akong dalawa ng isang solusyon, iyon ay hayaang ikasal si Juliet sa ama
Samantala, para pagbigyan siya ni Charlie, lumuhod si Lilian at nagkowtow sa sahig habang inuntog niya ang ulo niya sa sahig nang paulit-ulit hanggang sa namaga ito. Pero, hindi naniwala si Charlie dito.Alam ni Charlie kung anong uri ng tao siya.Isang malupit na tao lang siya! Mas masama at mas malupit pa siya sa kanyang biyenan na babae, kay Elaine.Kahit na gusto ni Elaine na pakasalan ng kanyang asawa, ni Claire, ang isang mayamang lalaki, kailanman ay hindi naisip ni Elaine na ikasal ang kanyang anak sa isang lalaking may anak na.Pero, handa talaga si Lilian na puwersahin ang anak niya na maging ama ng anak ng iba dahil lang sa limampung milyong dolyar na dowry. Wala siyang hiya at wala siyang integridad.Kaya, sigurado ni Charlie na hindi galing sa puso ang pagsisisi niya ngayon, nagsisisi lang siya dahil napipilitan siya sa sitwasyon niya ngayon.Kung bibigyan niya pa ng pagkakataon ang babaeng ito, siguradong mas masama ang gagawin niya kay Magnolia sa hinaharap.Kaya,
Nang makita niya na dadalhin na ni Albert ang grupo ng mga taong ito sa Civil Affairs Bureau, tinanong ni Isaac si Charlie, “Master Wade, dapat ba akong sumama at bantayan ang sitwasyon?”Kumaway si Charlie at sinabi nang mahina, “Hindi mo na kailangang pumunta doon. Maghintay ka na lang dito at dumalo sa wedding banquet kasama ako.”Kanina pa nakatayo si Claire sa tabi niya nang walang sinasabi. Nang makita niya na dinala na ang lahat, hindi niya maiwasang itanong, “Charlie, nandito talaga tayo para pumunta sa wedding banquet nina Magnolia at Draco. Hindi ba’t medyo hindi angkop ang sitwasyon nila ng kanyang ama?”Ngumiti si Charlie bago tinanong, “Mahal, ano sa tingin mo ang angkop, kung gano’n? Kung hindi ko sisiguraduhin na mapapaalis si Lilian sa pamilya Scotson ngayong araw, at kung hindi natin tuturuan ng leksyon ang pamilya Scotson, sa tingin mo ba ay magkakaroon ng maganda at masayang buhay sa hinaharap ang kaklase mo pagkatapos siyang ikasal sa pamilya Scotson?”Tahimik n
Nabulunan si Lilian at sinabi, “Ma’am, nasa bahay namin ang marriage certificate. Pwede bang ibigay mo muna sa amin ang divorce certificate? Pagkatapos, dadalhin na lang namin ang marriage certificate mamaya.”Sinabi ng staff, “Hindi ito ayon sa karaniwang pamamaraan namin. Dapat ay bumalik muna kayo at kunin niyo muna ang marriage certificate niyo.”Sumagot nang nagmamadali si Turk, “Hindi, masyado nang huli ang lahat sa oras na iyon, ma’am. Kailangan naming madivorce bago mag tanghali.”Sinubukan silang himukin ng staff member, “Kahit na wala na kayong nararamdaman para sa isa’t isa, hindi niyo naman kailangang mag divorce ngayon din, tama? Kahit na hindi kayo madivorce ngayong araw, pwede naman kayong bumalik dito at madivorce mamayang hapon!”Sa sandaling ito, sumingit si Albert, “Miss, maraming taon na silang kasal at matagal na nilang nawala ang marriage certificate nila. Kaya, maaari bang iproseso mo na ito?”Pagkatapos niyang magsalita, tinuro niya si Turk bago niya sinabi
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang