Nang makita ng lahat ang mayabang na ekspresyon sa mukha ni Mr. Quinton, pinigilan ng mga manonood ang kanilang hininga dahil alam nila na matatalo si Charlie sa paghaharap na ito.Gayunpaman, mayroong kalmadong ekspresyon si Charlie sa kanyang mukha, at ngumiti siya habang sumagot, “Sa tingin ko ay hindi ito ang unang beses na sumali ka sa isang pakikipagkalakalan ng antigo. Mayroon ka bang ideya sa kung ano ang pinakamahalagang bagay pagdating sa pakikipagkalakalan ng antigo?”Tumingin na may malamig na ekspresyon si Mr. Quinton kay Charlie, “Ano?”Tumawa si Charlie bago sumagot, “Syempre ang panuntunan na namamahala sa pakikipagkalakalan ng mga antigo!”Pagkatapos, nilakasan nang kaunti ni Charlie ang kanyang boses bago nagpatuloy, “Sa pakikipagkalakalan ng mga antigo, kung sino ang nauna, sa kanya na ito. Nauna ako, at ako ang unang taong bumili ng batong ito. Kaya, sa akin na ang batong ito. Kahit na lumuhod ka pa at magmakaawa na ibigay ko ito sa iyo, hindi ko ito ibibigay sa
”Okay, sige,” Agad na pumayag si Charlie na may sobrang relax na kilos. “Maaari ko lang sabihin na kamangha-mangha ka dahil naniwala ka talaga na ang artipisyal na bato ay isang jade.”Mas nainis si Mr. Quinton, ang kanyang mukha ay namula pagkatapos punahin ni Charlie. Tumalikod siya at tynubgub sa maraming tao na nakapalibot sa kanila.“Mr. Zeke, Mr. Lionel, gusto kong tulungan niyo ako na tingnan itong bracelet sabihin sa akin kung tunay ba ito o hindi.”Ang dalawang taong natawag ay biglang naging awkward habang tumingin sila sa isa’t isa.Ito ay dahil ang pagsusuri sa katunayan ng isang antigo ay karaniwang nakakagalit sa may-ari, hindi alintana kung totoo ba ito o hindi.“Mr. Quinton, limitado lang din ang aming kaalaman sa pagtatasa ng mga antigo. Hindi namin makikita ang pagkakaiba.”Agad nagalit si Mr. Quinton at mabilis na sinabi, “Huwag kayong magsabi ng mga palusot! Gusto kong bigyan niyo ako ng tapat na pagtatasa sa bracelet. Kahit na tunay ang piraso ng jade o hindi
Nang makita ni Charlie kung gaano kayabang si Mr. Quintong, kinutya niya habang umiling siya sa panghahamak. “Hindi mo man lang makita ang pagkakaiba ng gourd sa jade plug? Hindi mo pa ba narinig ang tungkol sa siyam na butas o ang jade plugs na ginagamit sa mga bangkay?”“Anong ibig sabihin mo sa jade plugs at mga bangkay?” Tinanong ni Mr. Quinton na may nalilitong ekspresyon sa kanyang mukha.Nagbuntong-hininga si Charlie. “Hindi maturuan ang bata!” Pagkatapos, umiling siya bago sinabi, “Hindi mo man lang alam ang tungkol dito? Narinig mo na ba ang ‘Nine Aperture Jade’?”“Anong ‘Nine Aperture Jade’?” Tinanong ni Mr. Quinton habang nakatingin siya kay Charlie na may blankong ekspresyon sa kanyang mukha.Kahit na nasiyahan si Mr. Quinton sa pagbili ng mga antigo, hindi talaga siya nag gugol ng oras para pag-aralan ang kahit ano sa mga antigo. Lagi niyang bibilhin ang sinasabi ng kahit sino na maganda bago siya umalis at magyayabang tungkol sa mga piraso ng antigo niya.“Ungas!” K
Malamig na sumagot si Charlie bago siya tumalikod upang umalis.Nang makita ni Mr. Quinton na aalis na ang kabilang partido, inakala niya na gustong tumakas ni Charlie. Kaya, agad niyang sinigaw, “Pigilan niyo siya! Sino ang nagbigay ng tapang sa kanya na gawin ito? Siguradong may sumusuporta sa batang ito!”“Hindi kita dapat galitin?! Hahaha! Walang sinuman sa Aurous Hill ang hindi ko kakayanin kapag nagalit!”“Itali niyo siya at baliin niyo ang mga binti niya! Gusto kong malaman kung sino ang may kapangahasan na galitin ang pamilya Quinton!”Sa totoo lang, naniniwala si Mr. Quinton na si Charlie ay ipinadala ng kanyang karibal sa negosyo upang sadyain na galitin siya. Kung hindi, paano niya malalaman ang tungkol sa aksidente sa kotse niya sa simula ng taon?Agad na kumilos ang mga bodyguard, at nagmadali sila nang walang pag-aalangan kay Charlie.Dalawang bodyguard ang lumapit kay Jacob at iniangat ang kanilang mga kamay bago siya sunggaban nang mabangis.Sobrang natakot si Ja
Naniwala ang mga manonood kay Charlie at gusto nilang lahat na umuwi na upang tingnan agad ang sports channel.Napakapangit ng ekspresyon ng mukha ni Mr. Quinton, at pagkatapos manahimik saglit, bumalik na siya sa kanyang diwa.Nakakahiya ito!Ang mga bodyguard na kinuha niya at binayaran niya nang malaki ay mga propesyonal na lumalaban at partikular na kinuha sila upang protektahan siya. Sinong mag-aakala...Sinong mag-aakala na isang batang lalaki na lumitaw kung saan ay tinalo ang mga propesyonal na manlalaban na ito, sa pamamagitan lamang ng panonood ng programa sa telebisyon.Hindi isang propesyonal na manlalaban si Mr. Quinton, kaya, hindi niya alam na sobrang magaling talaga si Charlie. Pero, ang kanyang mga bodyguard ay hindi tanga.Alalm nila na siya ay isang dalubhasa sa sandaling hinawakan niya sila.Kahit na mapagpakumbaba si Charlie, ang kanyang mga galaw ay nakamamatay kahit na wala siyang ginamit na lakas.Hindi siya isang tao na madali nilang matatalo.Kaya, hi
”Masyadong mahina!”Nagngalit si Charlie at gumilid sa isang iglap habang sinubukan niyang iwasan ang kanyang sipa. Pagkatapos, tinaas niya ang kanyang binti at sinipa si Aurora sa kanyang puwitan, nagpabagsak sa kanya sa lapag. Muntik nang mahulog ang panga ni Adam habang nakatingin siya sa eksena sa harap niya. Binulong niya sa kanyang sarili, “Ito… paano ito posible?!”Mas lalong napahiya si Aurora. Simula noong nagsimula siyang makipaglaban, hindi pa siya napahiya nang ganito. Bukod dito, ang lugar na sinipa ni Charlie ay sobrang nakakahiya!Tumayo siya nang puno ng galit, naghanda si Aurora na sumugod kay Charlie at agad siyang atakihin. Nagpasya na siya na dapat magbayad ang b*stardong ito sa mga ginawa niya ngayon!“Aurora, tigilan mo ang ginagawa mo! Huwag kang bastos kay Mr. Wade.”Sa sandaling iyon, isang di gaano katandang lalaki ang biglang tumakbo papunta sa kanya at sinunggaban ang kamay ni Aurora.Si Aurora, na lubos na nahihiya, ay sumigaw, “Pa! Huwag mo akong p
Nagulantang si Graham sa sinabi ni Charlie.Masisira ang buong pamilya niya?Kailangan niya ba talagang magbayad ng malaki?Namutla si Graham bago siya napabuntong hininga at sinabi, “Kailanman ay wala akong ginawang masama sa buhay ko. Sinubukan kong gumawa ng mga kabutihan at tulungan ang mga taong nangangailangan araw-araw. Kaya, paano ako nahantong sa ganito?”Ngumiti si Charlie bago niya tinanong, “Anong dahilan kung bakit mo gustong bilhin ang piraso ng topaz dati?”Tumango si Graham. Sa totoo lang, sinubukan niya na ang iba’t ibang paraan, pero walang gumana hanggang nakilala niya si Charlie.Dati, akala niya na alam lang ni Charlie tumingin ng mga antigo, kaya, hindi niya siya masyadong pinansin.Pero, ngayon, hindi nag-atubili si Charlie na ituro ang dahilan ng kanilang kamalasan. Ngayon, alam ni Graham na hindi ordinaryong tao si Charlie. Sa totoo lang, marahil ay si Charlie lamang ang pag-asa nila, at ang kapalaran ng pamilya Quinton ay nasa kamay niya.Mabilis na pi
Nagulantang din ang biyenan na lalaki ni Charlie. Ito ang unang pagkakataon na nakita niya ang ganitong sitwasyon sa kanyang buhay.Tumingin si Charlie sa jade bracelet pero hindi niya ito agad tinanggap. Pagkatapos niyang sumulyap dito, tumingin siya kay Graham bago siya ngumiti at sinabi, “Mr. Quinton, paano ka makasisiguro na kaya kong lutasin ang problema na ito?”Sumagot nang may tiwala si Graham, “Kung hindi ito kayang lutasin ni Mr. Wade, wala na sa mundong ito ang kaya itong lutasin!”Napangiti na lamang si Charlie dahil tama si Graham. Alam niya nga kung paano lutasin ang problemang ito at ilihis ang sakuna mula sa pamilya Quinton.Ito ay dahil nabasa na niya ang tungkol sa masamang espiritu na ito sa Apocalyptic Book, at ang paraan upang malutas ang problemang ito ay malinaw at simple lang.Sumulyap si Charlie sa jade bracelet bago niya ito kinuha sas kanyang mga kamay sa isang kaswal na paraan.Sinuri niya ang jade bracelet at napagtanto na ang kristal ay sobrang linaw
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang
Hindi maiwasan ni Vera na ngumiti nang kaunti nang makita niya ang seryosong ekspresyon ni Charlie, at sinabi niya, “Young Master, kahit na kayang patayin ng mga close-defense missile si Mr. Jothurn, marahil ay hindi nila mapatay si Fleur. Bukod dito, si Fleur lang ang nakakaalam kung saan nag-cultivate si Master Marcius Stark. Young Master, mangyaring magtiis ka pa nang kaunti at huwag mong tapusin ang buhay ni Fleur dito.”Tumawa nang masaya si Charlie, “Sinasabi ko lang ang mga pakiramdam ko. Kahit na may makakapagdala ng mga close-defense missile dito, hindi ko magagamit ang mga ito dito.”Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, “Young Master, walang mga camera dito. Mangyaring hintayin mo ako saglit. Magbibigay galang ako sa mga ninuno ng mga Lavor.”Tumango sa maginoong paraan si Charlie at sinabi, “Hihintayin kita dito.”Ngumiti si Vera na parang humihingi siya ng tawad, pagkatapos ay naglakad sa malapit na gubat ng mga pine.Makalipas ang limang minuto, naglakad si Vera pa
Ngumiti si Charlie at sinabi, “Huwag kang mag-alala, hindi ako padalus-dalos na tao. Alam ko ang mga limitasyon ko.”Huminga nang maluwag si Vera, “Mabuti naman…”Pagkatapos nilang umakyat sa unang undok, inakyat nila ang bundok na parang likod ng isang pagong. Dahil ito ang ruta sa pangalawang bundok, marami pa rin ang mga tao dito tulad sa unang bundok.Ipinakilala ni Vera kay Charlie, “Parang likod ng isang pagong ang bundok na ito. Tinatawag itong Mount Turtle Back. Isa itong bihirang kayamanan na lupa dito. Noong isang lokal na pinuno ang lolo ko, nagsikap siya na piliin ang bundok na ito bilang ancestral tomb ng pamilya namin.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Ang buong bundok ba na ito ang ancestral tomb ng pamilya ng lolo mo?”Tumango si Vera at sinabi, “Tama. Maganda ang Feng Shui dito, parang isang dragon na nakapalibot sa bundok. Itinuturing ito na sobrang swerte. Ang pagpili sa lugar na para paglagyan ng ancestral tomb ay kayang biyayaan ang mga susunod na henerasyon
Nang bumalik si Vera sa Stoneridge makalipas ang mahigit tatlong daang taon, hindi na ito kagaya ng dati. Kahit na nandoon pa rin ang Ensel Bay, nabago na nang sobra ang hitsura nito dahil sa ilang siglo na pag-unlad kumpara sa nakaraang tatlong daang taon.Habang nakatayo sa malagong mga kalye ng Stoneridge, hindi tugma sa memorya ni Vera ang kasalukuyang eksena. Buti na lang, hindi malaki ang mga pagbabago sa bundok. Sa kabila ng ilang rurok na medyo minina, hindi nagbago masyado ang kabuuang tanawin.Pagkatapos itong makita ni Vera, natukoy niya na ang libingan ng kanyang ama ay matatagpuan sa hilagang-silangan ng kasalukuyang bayan ng Stoneridge, sa likod ng medyo mininang rurok at ang bundok na parang isang shell pagong.Iniwan nina Charlie at Vera ang kotse sa bayan at nagsuot ng magkaparehong sapatos na maagang inihanda ni Vera. Pagkatapos ay umakyat sila papunta sa mga bundok.Habang umaalis sila, tahimik na pinagana ni Charlie ang kanyang mental cultivation method, itinago
“Sa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung gano’n.”Pagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, “Pagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Basta’t mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.”Sinabi nang matatag ni Charlie, “Huwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.”Tumango nang tapat si Vera at sinabi, “Sigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, “Sa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.”Kinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, “Ang lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!”Nang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, “Naging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, “Okay, salamat sa pagsisikap mo.”-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang