Kabanata 2 Ang Halik

Habang si Gabrielle ay nagtatangkang umalis ng lugar, nagsimulang magsalita si Camilla sa lahat tungkol sa sobrang pagkalasing ng kanyang kaibigan. “Pasensya na sa nangyari. Naubos na si Gaby ngayong gabi. Huwag mo siyang intidihin.”

Pagkatapos, hinawakan ni Camilla ang braso ni Warren at mahinang bumulong sa kanyang tainga, “Kausapin mo siya! Ayusin mo ito kapag hindi na siya lasing. Siguradong galit sa akin ang mga magulang ko!”

“Baka... nasaktan pa rin siya.” Masama ang tingin ni Camilla habang inuulit, “Kausapin mo siya. Ikaw ang nagpasya na magpakasal tayo agad!”

Nag-init ang ulo ni Warren. Napilitan siyang ngumiti sa kanyang mga kaibigan at pamilya, sabay sabi, “Pasensya na, kailangan kong tiyakin na ligtas si Gaby.”

“Huwag kayong mag-alala, aayusin namin ito kapag hindi na siya lasing. Lahat ito ay hindi pagkakaintindihan lang,” dagdag niya bago umalis.

Sa labas ng bulwagan, mabilis na naglalakad si Gabrielle.

Sobrang sakit ng kanyang dibdib, habang naiisip ang lawak ng pagtataksil ng kanyang pinakamahusay na kaibigan. Ipinagsalita niya, “Walo na buwan. Walo, putangina!”

Ganito na katagal siyang bulag. Nakaramdam siya ng luha na dumaloy sa kanyang pisngi at agad itong pinunasan. Sinasabunutan ang sarili, nagtanong siya, “Paano ko hindi nakita ito?!”

Malapit na siyang mag-breakdown nang marinig ang tinig na tumatawag sa kanya.

“Gaby! Gaby! Huwag kang umalis!” Si Warren, nagmamadali papunta sa kanya.

Agad niyang pinunasan ang anumang marka ng luha sa kanyang mukha at nagpakita ng kumpiyansa. Nang hindi siya tinitingnan, sagot niya, “Kailangan kong umalis, Warren. Naghihintay ang boyfriend ko!”

Hawak ang kanyang braso, sinabi ni Warren, “Oh, halika na! Alam kong wala kang boyfriend at ako...” Tumingin siya sa paligid, sinisiguro na walang nakakaalam sa kanya na naroroon, “Tingnan mo Gaby, alam kong nasaktan ka namin.”

“Hindi namin sinadyang mangyari ito. Nangyari lang!” Ipinaliwanag niya.

“Talaga?” Lumapad ang mata ni Gabrielle bago sinabi, “Bakit hindi mo sinabi sa akin walong buwan na ang nakakaraan? Bakit magpapatuloy sa relasyon natin kung ito’y nasira na?!”

Tinuro niya si Warren at paulit-ulit na itinutukod ang daliri sa kanyang dibdib habang sinasabi, “Ikaw – kayo ni Cami, niloko ninyo ako! Wala kayong pakialam sa nararamdaman ko! Gusto ninyo pang magpakasal nang hindi ko alam?!”

“Pero kalimutan mo na si Cami - siya - siya ang pinaka-masamang tao sa ngayon dahil sa pagtataksil niya sa akin.” Nagpakita ng pang-aasar sa kanyang mukha bago niya inalog ang ulo. “Kalimutan mo na. Tapos na ako.”

Pumihit siya palayo at sinabi, “Naghihintay ang boyfriend ko. Paalam – “

Napamura si Warren nang marinig ang tungkol sa relasyon niya. Mabilis niyang tinahak ang mga hakbang upang makahabol sa kanya at nagmamalaki, “Alam kong wala kang boyfriend, Gaby! Kilala kita ng mabuti! At alam kong sobra kang umiibig sa akin kaya -”

Nakatayo siya sa harap ni Gabrielle upang makipagtalo. Nagpatuloy siya, “Kaya hindi namin maipaalam ang totoo.” Itinaas ang kanyang kamay, dagdag niya, “Hindi namin maamin na nagkaayos kami ni Cami dahil... alam namin na magre-react ka ng ganito!”

“Tapos na ako sa kalokohan mo, Warren!” Pinaglaruan niya ang kanyang buhok bago siya nagkunwaring makitid sa kanya. “Walang palusot sa ginawa ninyo – sa ginawa ninyong dalawa!”

“Pakiusap, Gabrielle.” Nilagay ni Warren ang kanyang mga kamay sa balikat ni Gabrielle at nakiusap, “Makinig ka sa akin. Pag-usapan natin ito bukas. Kami ni Cami – mag-uusap kami sa iyo tungkol dito at tutulungan ka... Tutulungan ka naming makalabas sa sitwasyong ito.”

Nagkunot ang kanyang noo bago nagpatuloy, “Tulungan mo kami na linawin ang hindi pagkakaintindihan sa mga magulang namin kapag wala ka na sa kalasingan, okay?”

Nakita ang galit sa mata ni Gabrielle, muling nagsalita si Warren, “Pakiusap... Kahit man lang para kay Cami. Siya ay parang kapatid na sa iyo pagkatapos ng lahat.”

“Gagawin ko ang lahat ng gusto mo. Ibibigay ko sa iyo ang isang mabagal na paglipat mula sa relasyon natin.” Ang dagdag na salita na sinabi ni Warren ay iniwan si Gabrielle sa kawalang-paniniwala.

Tumawa siya nang biglaan, habang patuloy na umuusad sa kanyang mga hakbang. Iniisip niya, ‘Ngayon gusto niyang mag-alok ng mabagal na paglipat! Hindi bago magdesisyon na magloko sa akin at mag-propose kay Cami isang linggo pagkatapos akong iwan!’

Pagdating sa lobby, inalog niya ang ulo at sinabi, “Hindi ko gagawin yan at hindi ko kailangan ng mabagal na paglipat.” Parang tigre, huminga siya sa mukha ni Warren at iginiit, “May boyfriend na ako!”

“Oh, tingnan mo!” Ang kanyang mukha ay biglang nagmukhang mahina, tinitingnan si Warren at sinabing, “Ayan ang boyfriend ko. Siguradong naghahanap siya sa akin.”

Mabilis na naglakad si Gabrielle, papunta sa isang lalaki na nakatayo sa lobby bar na nakasuot ng puting shirt. Siya ang perpektong takpan; mataas at guwapo.

Sa hitsura, mukhang bartender siya, base sa kinaroroonan niya. O baka ang kanyang pandama ay nalito.

Sa isang segundo, parang kilala ang kanyang mukha, iniisip niya, ‘Mukhang pamilyar ang guy na ito.’

Sa kabila ng lahat, wala siyang oras para mag-isip nang mabuti. Kailangan niyang paniwalaan si Warren na wala na siyang pakialam sa kanya at ang guwapong lalaki ang sagot.

Nakita niya ang matangkad na lalaki na kausap ang isa pang lalaki na nakasuot ng business suit, pero wala siyang pakialam. Pinutol niya ang kanilang pag-uusap at kumaway, “Hey, guwapo!”

Nang makuha ang kanyang pansin, tumayo siya sa harap niya at sinabi habang nagpapanggap ng isang pekeng ngiti sa kanyang magandang mukha, “Kailangan ko ng tulong mo. Tulong mo ako, okay?”

Bago makapag-react ang lalaki, isinara niya ang kanyang mga mata at hinalikan siya ng diretso!

Syempre, para maging kapani-paniwala, hindi lang siya tumikim ng sandali, kundi pinanatili ito ng tatlong segundo.

Pagkatapos ng halik, nakita ni Gabrielle mula sa gilid ang pagkagulat ni Warren na nakatayo ilang metro ang layo.

Nagkunwari siyang hindi makita ang kanyang ex at nakatuon sa bagong kasintahan na nakatayo doon, frozen sa kanyang posisyon.

Nagbigay siya ng flirtatious smile sa lalaki at sinabi, “Alam ko kung gaano kakabigla ang humalik sa kagandahan ko.” Kinagat niya ang labi at idinagdag, “Pero isaalang-alang mo itong bonus. Siguradong nagtrabaho ka ng mabuti ngayong gabi.”

Nang tumingin siya muli sa direksyon ni Warren, umalis na ito patungo sa hallway kung saan matatagpuan ang mga conference rooms.

Huminga si Gabrielle ng malalim at sinabi sa guwapong lalaki, “Salamat ulit, guwapo.” Agad niyang kinuha ang limang dolyar mula sa kanyang purse at inilagay sa bulsa ng shirt ng lalaki, at inaalok, “Bayad sa serbisyo mo.”

Bago lumingon, sinabi niya, “Paalam! Magandang shift sa iyo!”