Share

Ang Crush Kong Writer
Ang Crush Kong Writer
Author: CoronLass

CHAPTER 1

Author: CoronLass
last update Huling Na-update: 2022-07-26 10:18:50

Casantha's Point of View

"Benny! Makikipag-meet ako ngayon sa isang manunulat!" Hindi ko talaga mapigilan ang sarili ko na hindi ma-excite dahil makikipagkita na sa akin si Mr. Blueguy.

"Hoy, g*ga! Baka mamaya mapahamak ka sa ginagawa mo! Wala pa naman ako diyan para i-save ka in case!" Bakas ang pag-aalala sa boses ni Benedicto. Oo, Benedicto ang real name ng kaibigan kong binabae.

"Grabe naman 'to. Safe naman dito sa resort saka pagkakataon ko na 'to para makakilala ng isang sikat na writer!"

"Sikat? Gaano kasikat, girl?"

"Mayroon lang naman siyang 2 million followers, 'day!"

"Well, famous nga. Pero hindi pa rin tayo nakakasigurado kong safe iyang tao na iyan."

"Ano ka ba! Safe ako rito sa resort saka may pepper spray ako rito sa bag dahil feeling ko mysterious ang lalaking iyon."

"Ano? Lalaki siya?" Nakalimutan ko palang sabihin sa kaniya na lalaki ang imi-meet ko.

"Oo, lalaki. Siya si Mr. Blueguy waaa!"

"Naku, ate girl! Mag-ingat ka talaga. Baka mamaya rapist iyan."

"Ikaw, kung anu-ano naiisip mo. Tamang hinala ka talaga kahit kailan. Ipapakilala ko sa'yo kapag nakilala ko na."

"Dapat lang na ipakilala mo siya sa akin. Baka siya na ang forever ko, hahaha!"

"Huwag kang mag-alala dahil sa'yo ko siya unang ipapakilala, 'day!"

"Sayang talaga hindi ako nakasama sa'yo, ede sana masasamahan kita sa mga gusto mong puntahan diyan. Kung may magbabantay lang sana sa business ko. Olats."

"Ayos lang iyan, 'day. Basta sa susunod dapat makasama ka na sa akin para naman hindi ako nag-iisa."

"Mahina ka kasi eh. Hindi ka kaagad nag-boyfriend e."

"Iyan ka na naman e. Lagi mo nalang ako tinutukso sa bagay na iyan. Feeling ko nga hindi ako magkaka-boyfriend e."

"Malay mo si Blueguy na iyon. Asus, first boyfriend kapag nagkataon HAHAHA!" Ang lutong tumawa ni Benny, parang sitsaron haha.

"Makatawa ka naman diyan wagas. Basta dapat mag-enjoy ako rito sa Coron. Ito kaya ang pinakahihintay kong big break mula sa lahat-lahat! Buong buhay ko puro lang ako aral tapos taong-bahay pa. Pero ngayon ito na iyon, 'day! Puwede ko na gawin ang mga bagay-bagay dahil pumayag na sila daddy!"

"Congrats, girl! Naging mabuti kang anak kaya deserve mo talaga na mag-enjoy ngayon. Sa wakas pinayagan ka na rin nila na mag-travel mag-isa!"

"Buti talaga, 'day! Sunod ka kapag hindi ka na busy diyan ah."

"I'll try, girl. Alam mo naman busy ang baklush mong friend."

"Naku! Baka pagbalik ko sa Manila e milyonarya ka na."

"Sana nga, pren!"

"Malay natin magkatotoo! Basta alam mo na kapag hindi na ako nakabalik sa Manila ah. Se-send ko sa'yo 'yong screenshot ng account ni Mr. Blueguy pati na rin iyong convo namin para may evidences kung sakali man."

"Ibang level talaga iyang pag-iisip mo haha! Pero ayos na rin iyan, it's better to be careful than to be a reckless cat."

"Cat talaga? Hindi puwedeng reckless rabbit para cute naman?"

"Cat gusto ko e HAHA. Basta mag-enjoy ka ah."

"Sana mag-enjoy nga ako rito. Mami-miss kita, 'day!"

"Saka mag-iingat ka ah. Huwag patanga-tanga baka masaktan ang puso ng saging!"

"Puso talaga ng sagi—"

"Mami-miss din kita, girl! I love you! Bye na muna ah. Medyo busy kasi sa shop ngayon eh."

"I love you too, 'day! Ba-bye na! Muwahhh!"

"Muwahhh!" Naputol na ang tawag matapos niyang magsalita. Talaga yatang maraming customer sa bakery shop nila.

Parang kailan lang estudyante palang ako tapos ngayon ito nakakapag-travel na ako. Time flies so fast nga talaga!

The blue sky would be the witness of this new journey of mine in Coron. Sana lang maging maayos ang lahat.

Visiting the famous tourist spots including the beaches plus the mountains here would be a dream come true for me. I left the city just to be with Coron, Palawan for a short period of time. Wala naman akong mga expectation masiyado dahil gusto ko lang masulit ang mga araw na mamamalagi ako rito.

"Ba't kaya wala pa siya?" mahinang bulong ko habang nakatitig sa screen ng cellphone ko.

Kanina pa ako nakatayo rito sa tabing dagat kahihintay sa lalaking iyon. Dito raw kasi kami magkikita sabi niya kagabi. Ang lawak-lawak ng tabing dagat na ito at may mga cottage pa, puting-puti rin ang mga buhangin. Asul na asul din ang dagat na parang inaaya ako na sumisid. Naniniwala ako na malinis pa ang tubig dito kaya ganito nalang ka-asul ang kulay ng dagat.

Buti nalang hindi nakakasawang tignan ang dagat.

"8:30 na ng umaga oh. Hindi kaya scam lang ang meet up na 'to?" Medyo napalakas ang pagkakasabi ko ah. Reckless mouth este reckless me!

"It's not a scam 'cause I'm already here." Shocks! Ang manly ng boses! He's behind me. Should I look back na ba? Gosh, kinakabahan ako!

"Why aren’t you looking at me, miss? Are you afraid to see me?" Why did he know that this is me? Omo! Wait, baka nagkakamali lang ako. Baka hindi siya si Mr. Blueguy!

"Mr. Blueguy? Is that you?" I asked but still not looking back. Huwag kang lilingon ang eksena.

"Yeah, this is me and this is real."

"Sounds familiar ah."

"Look at me. I'm handsome. There's nothing to be afraid of. I'm not the hunchback of Notre Dame."

"You mean you're not Quasimodo?" mapanuyang tanong ko. Dinamay-damay niya pa talaga si Quasi!

"Of course, I'm not. I'm handsome kaya." Hindi rin siya pa-feeling, ano?

"Saka mayabang." There, I finally faced him. Hindi naman ako sobrang nagulat dahil marami na akong nakitang guwapo. Wala man lang siyang reaksiyon nang nakita niya kung gaano ako kaganda.

Hindi man lang siya nagandahan sa akin.

"Guwapo ka nga. Okay. Hindi na ako kokontra." He's stating the fact lang naman pero nayayabangan ako sa kaniya. Ang hangin bigla.

Matangkad siya at maputi rin. Based on his looks, I could say that he’s a professional. Huwag na natin hulaan ang height, basta matangkad siya. Matipono rin at masasabi ko rin na nag-gi-gym siya dahil na rin malalaki ang muscles niya.

Umabante siya nang kunti para mapantayan ang puwesto ko at itinapon ang tingin sa dagat. Ayaw niya yatang mag-stay sa likuran ko.

"This resort is owned by the family of my friend's wife," pagkukuwento niya habang nakatitig sa iilang mga alon. Ang tipid magkuwento. May mai-topic lang, ganern?

"Oh, I see. I came here to visit some of the famous beaches and tourist spots like Mt. Tapyas, Mt. Dalara, etc." Sa dagat nalang din ako tumingin dahil nakakailang naman kung titignan ko siya.

"That would be great. By the way, I don't know your name yet."

"Cat. You can call me Cat habang hindi pa ako nagiging tigress haha." Ayaw kong malaman niya ang real name ko. Dapat strangers lang kami.

"Okay, Cat." He smiled! Bakit may nakaka-inlove siyang ngiti? Sino ang nagbigay sa kaniya nun?! Pero nag-smile siya nang hindi man lang ako tinitignan. "Just call me—"

"Blue. You are Blue." Alam ko ang pen name niya o pseudonym niya kaya ramdam ko na kung ano ang gusto niyang itawag ko sa kaniya.

Taguan na talaga ito ng pagkakakilanlan.

"Exactly! I was about to say the same thing."

"Ba't ba tayo English nang English ha?" Sa dagat pa rin kami nakatingin.

"Magaling kasi akong mag-English," pangi-ngiting sambit niya.

"Ang hangin ano?" Kunwaring luminga-linga pa ako para hanapin kung saan na banda ang hangin.

Kumunot bigla ang noo niya. Nice one. "What do you mean?"

"Hindi mo naintindihan ang sinabi ko?" tanong ko sa kaniya.

"I understand."

"Magaling ka nga mag-English pero ang slow mo naman haha. Ang hangin mo kasi, ang yabang mo. I did answer you using English language 'because you started it eh. Go with the flow lang ako."

"Oh. Actually, I'm not mahangin. I'm just comfortable speaking using the English language when having a talk to a stranger."

"Baby, we're perfect strangers." May naalala lang akong kanta kaya iyon ang nasabi ko bigla.

"Ano?" he immediately asked.

"Kita mo 'yan, nag-Filipino ka rin haha! Galing sa kanta iyong sinabi ko, 'no."

"I just love English."

"Okay. Let's leave that topic. Bakit ka pala nag-desisyon na makipagkita sa reader mo... I mean sa akin?"

Sa pagkakataong ito ay tinignan niya na ako sa mukha. Baka matunaw ang ice!

"Kasi—" 

***

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Kaugnay na kabanata

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 2

    Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung bakit nakipagkita sa akin si Blue. Bigla kasing may tumawag sa kaniya na isang staff ng resort kaya ayon hindi niya nasabi ang sasabihin niya. "Ba't ba ako nagba-backread? Wala namang espesyal sa convo namin ni Blue ah." Kinakausap ko na naman ang sarili ko. [Flashback]"Benny! Nasa Coron na ako!" masayang bungad ko sa kaibigan ko. Through phone call lang kami nag-u-usap since may mga time na bumabagal ang internet connection dito sa resort kung saan ako nag-i-stay. "Wow, nice iyan! Biruin mo iyon nakapunta ka na sa Coron. Dati pangarap at bukambibig mo lang iyan pero ngayon nandiyan ka na!" "Sinuwerte lang na pinayagan, 'day!""Suwerte mo talaga, girl! "Oy, ta-try ko pala magbasa sa sikat na reading platform na usong-uso pa rin hanggang ngayon!""Ano? Ano ka teenager? HAHAHA!""E, hindi ko kasi naranasang magbasa roon dati eh. Pinagbawal nila daddy at mommy.""Basta piliin mo lang ang mga babasahin mo. Nagbasa rin ako roon noong high sch

    Huling Na-update : 2022-07-26
  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 3

    "Makalabas na nga lang muna para makalanghap ng sariwang hangin." Naglakad lang ako hanggang sa marating ko ang isang cottage kung saan walang tao, nasa harap ito ng resort at malapit sa dalampasigan. Kakaunti lang ang mga tao na naglalakad at naka-upo sa tabi ng dagat ngayon, hindi ko rin nakita si Blue sa paligid. Agad akong umupo sa upuang gawa sa kawayan at nag-selfie. Siguro mga nakakalimang click na ako nang maisipan kong tignan ang mga pictures ko. "Ay, ang pangit ko naman dito. Ang chaka haha!" mahina pero natatawa kong sambit. Ipinusisyon ko na ang cellphone ko para mag-selfie ulit nang bigla kong nakita ang isang lalaki na nasa likuran ko sa pamamagitan ng cellphone camera ko. Nag-wacky pose pa talaga siya. Ang cute. Imbes na ituloy ang pagsisi-selfie ay ibinaba ko nalang agad ang cellphone ko at hindi muna nagsalita. Kunwaring hindi ko siya napapansin dahil nag-i-scroll ako sa cellphone ko. "What's wrong? Let's just take a picture together," kalmado niyang sambit.

    Huling Na-update : 2022-07-26
  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 4

    "Handa ka na ba, binibini?" Kararating niya lang dito sa cottage at oo, hindi siya late katulad kahapon ng umaga haha. "Naku, naging makata ka naman yata bigla!" mapang-asar na sambit ko habang sinisigurado ko kung nadala ko ba ang camera ko. "Kaya kong maging makata kapag kausap ka, binibini." Hindi ko alam kung pinagti-trip-an niya ba ako o kung ano. Kinikilabutan ako sa tuwing binabanggit niya ang salitang binibini, pero okay na rin kasi at least nagpi-Filipino siya. "Salamat sa pag-a-adjust para sa akin. Maganda lang talaga ako pero mahina ako sa English," seryosong sambit ko para mapaniwala ko siya kahit papaano. "Ayos lang basta ang mahalaga ay magka-intindihan tayo.""Tama.""Tara na, ayon na si Mang Driel oh." Itinuro niya sa akin ang isang bangkerong lulan ng isang kulay asul na bangka na nag-aantay na sa amin. "Tara na! Excited na ako waaa!" sambit ko bago tumakbo patungo sa bangka ni Mang Driel. Iniwan ko si Blue roon na tila nagulat sa ikinilos ko. E, excited ako eh.

    Huling Na-update : 2022-07-26
  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 5

    Sumakay kami sa tricyle pero malapit lang din pala ang pupuntahan namin. Nandito kami ngayon sa Coron Plaza habang pinapanood ang mga batang naghahabulan, kaniya-kaniya sila ng laro at talagang mababakas sa mga mukha nila na sobrang enjoy na enjoy sila sa paglalaro. Simple lang ang Christmas Tree nila rito, mga pamaypay na gawa sa dahon ng anahaw ang nakasabit dito at mayroon ding mga dekorasyong poinsettia na gawa sa tela. Sigurado akong maganda itong pagmasdan kapag gabi kaso nasa kabilang dagat ang Queen Coron Resort kaya hindi ko rin makikitang umilaw ito. "Natutunaw na iyong sorbetes mo oh. Tulala ka yata." Naramdaman ko na rin naman kanina na dumampi na ang tunaw na ice cream sa kanang kamay ko. Hindi ko lang pinansin dahil tinititigan ko pa ang Christmas tree. "Hala, oo nga!" sambit ko at kunwaring nagulat pa. Ito kasi ang unang beses na hindi ko makakasama sila mommy at daddy sa Christmas at New Year's eve kaya ganoon nalang ako kung makatitig sa Christmas Tree kanina. "A

    Huling Na-update : 2022-07-26
  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 6

    Nakatunganga pa ako at patingin-tingin sa kalsada matapos naming makatawid nang biglang may humawak sa kanang kamay ko. "Tara na sa loob," mahina niyang sambit. Akala ko nauna na siya. Naaliw kasi ako sa mga tricycle na may iba't-ibang kulay na nasa kalsada kaya hindi ko na napansin si Blue kani-kanina lang. Ang engot ko talaga."Bakit mo pa ako binalikan? Susunod naman ako sa'yo." Pero na-appreciate ko talaga na binalikan niya pa ako. "Baka kasi mawala ka kapag hindi kita binalikan." Naku, hindi naman ako mawawala dahil hindi naman kalakihan itong lugar. "Asus, malabong mangyari iyan. Pero tara na nga sa loob." Ako na ang naunang naglakad habang hawak-hawak niya pa rin ang kamay ko. Para tuloy kaming couple na nagho-holding hands nito. Hays, ayos na ako sa ganito. Puwede niya ngang hawakan nalang forever ang kamay ko. Charot!"Upo na tayo rito," sambit niya nang marating na namin ang pinaka-unang upuan sa harap ng altar. "Sige." Umupo na ako at saktong binitawan niya na rin ang k

    Huling Na-update : 2022-09-11
  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 7

    Ilang minuto ang lumipas bago dumating ang mga pagkain at talagang nakakatakam! Act normal pa rin kahit gustong-gusto ko na kamayin ang mga iyon! Nakakahiya namang magmukhang isip-bata sa harap niya. "Kumain na tayo." Ang hudyat niya talaga na iyon ang hinihintay ko! Sa wakas matitikman ko na talaga kayo! More foods to come! More foods to eat with you... "Supar eksayted na ako!" sambit ko bago tusukin ang isang pirasong siomai bago isinawsaw sa kalamansi at toyo. "Huwaw! Ang sarap!" Hindi ko mapigilang hindi matuwa dahil ang sarap pala talaga ng siomai! "Ito kaya masarap din?" mahinang tanong ko habang nakaturo ang barbeque stick na hawak ko sa kikiam. Alam kong nakikinig at tinitignan lang ako ni Blue na tila ba pinipigilan lang na matawa sa ka-elyenan ko. "Masarap iyang kikiam. Tikman mo na." Hindi pa siya kumakain, para bang natutuwa pa siyang panoorin kung paano ako kumain. Naku, hindi pa naman ako pino kung kumilos. "Ikaw, kumain ka na rin. Huwag mo na akong pansinin." Tinus

    Huling Na-update : 2022-09-11
  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 8

    "May mga natutunan ako sa iyo, iba talaga kapag manunulat ang nakakausap ko." Malumanay lang ang pagkakasabi ko kahit ang totoo ay talagang hangang-hanga na ako sa kaniya... sa lahat ng tungkol sa kaniya. Ang labis na galak sa aking puso ay gustong-gustong kumawala mula sa aking dibdib pero hindi ko ito hinayang maisatinig nang maayos. Kailangan ko pa ring magmukhang hindi sobrang aliw na aliw sa bawat salitang binibitawan niya at sa bawat kilos na ipinapakita niya. Hindi niya puwedeng maramdaman na may nararamdaman na akong paghanga sa kaniya kahit na hindi ko pa siya lubusang nakikilala. Pakiramdam ko ang rupok ko. Hindi tama pero bigla ko nalang kasing naramdaman. "Tara na?" tanong ko habang nagpipigil na titigan siya. Matitigan ko lang siya ay mapapangiti na talaga ako, parang auto-smile pagdating sa kaniya. "Magpatunaw muna tayo rito. Mukhang kakaunti na rin naman ang dumarating na bibili sa kainang ito. Alis lang tayo kapag may mangangailangan na ng puwestong ito. Pero sa nga

    Huling Na-update : 2022-09-11
  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 9

    "Hindi naman ako magaling talaga. Hanggang ngayon inaaral ko pa rin ang mga bagay-bagay sa pagsusulat." Bahagya siyang tumigil sa pagsasalita bago pilit na ngumiti. "May rason kung bakit ako nagsusulat. May rason kung bakit ako nagsulat.""Talaga?! Ano? Magkuwento ka naman! Dali. Alam mo bang gusto ko talagang malaman ang rason na iyon. Magkaibigan na rin naman tayo kaya baka puwede mo na ikuwento sa akin! Makikinig ako, promise. Tapos baka makapag-advice pa ako sa iyo!" Ang mga sinambit ko ay puno ng pagkamangha at pag-u-usisa na tila ba hindi ko na naisip na baka hindi kanais-nais ang rason na tinutukoy niya. Tila nakalimutan ko rin na hindi lang kami ang tao sa loob ng kainan. Lumapat nalang bigla ang palad ko sa aking mga labi na tila ba pinipilit ko itong takpan. May mga tao ring nakatitig sa akin. Ang ingay ko kasi! Nakakahiya ang bibig ko. "Sorry, nabigla lang," pagbawi ko sa mga salitang binitiwan ko matapos kong tanggalin ang kanang kamay ko na pinangtakip ko sa bibig ko. P

    Huling Na-update : 2022-09-11

Pinakabagong kabanata

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 48

    "Kagabi lang kami nakapag-usap ni Chasi magmula nang dumating ako sa resort. Sa pagkakaalam ko 11:40 na kagabi. Iniiwasan niya talaga ako kahit na wala naman kaming problemang dalawa. Madalas siyang wala kapag hinahanap ko siya sa bahay niya tapos mababalitaan ko nalang minsan na kung saan-saan na siya pumupunta. Nalaman ko rin na madalas niyang sundan si Blue kahit saan. May minsan nga na inakala kong may gusto siya kay Blue pero wala pala. May longtime boyfriend siya na sure akong mahal na mahal niya. Gusto niya lang talaga na magkabalikan kami ni Blue na dapat sana ay hindi niya pinu-problema. Sinundan niya kayo ni Flakes kahapon ng umaga sa Mt. Tapyas at sinundan ko rin siya dahil nagdududa na ako sa mga ikinikilos niya. Pero hindi niya ako pinansin kahit pa nilapitan ko siya. Nag-walk out siya ilang minuto matapos niyong makaalis. Hindi ko alam kung saan siya nagsusu-suot dahil hindi ko na siya sinundan pa. I respected her privacy that time. Hanggang sa itinadhana na rin siguro n

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 47

    Bigla nalang itinuon ni Chasi ang paningin niya sa mga buhangin at halatang hindi niya ako magawang tignan sa mga mata. "Because you were an eyesore when you were around Blue... before. I just wanted to bring them back together!" matapang niyang sabi bago itinuro si Blue at Sajie. Magkakakilala sila."Pero hindi ako mang-a-agaw, Chasi. Hindi ako mang-a-agaw," may diin at inis kong sabi. Hindi ko siya pinagdudahan pero siya pala ang may masamang balak sa akin. Totoo ba talaga na minsan ang inaakala mong kaibigan ay kaaway pala? Hindi pa rin siya makatingin sa akin dahil siguro sa sobrang hiya. "I know. But I was dying to see them together again and you could be a hindrance. I was a witness of their relationship since the beginning until their break up. Sajie is my bestfriend and I want her to be happy in Blue's arms again. Getting rid of you became the quick answer to erase a potential third wheel for their come back. You are undeniably gorgeous. Any man will easily fall for you. You

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 46

    Binigyan nila ako ng time na mag-ayos muna ng sarili kaya umalis muna sila. Hihintayin nalang daw nila ako sa isa sa mga cottage sa harap ng resort. Hindi na ako nagsayang ng oras kaya agad na akong naghilamos, nag-toothbrush, at nagpalit na rin ako ng damit. Para mabilis ko silang mapuntahan ay hindi na ako nag-order ng pagkain. Dumaan nalang ako sa mini store ng resort para bumili ng biscuits at bottled water. Oo, kumakain ako habang naglalakad papunta sa cottage. Alam kong hindi tamang kumain habang naglalakad pero gusto ko na talagang malaman kung ano ang sasabihin nila. Hindi na ako makapaghintay. Agad ko silang natanaw matapos kong makalabas sa resort. Sa dagat sila nakaharap kaya hindi nila ako nakita kaagad. Naka-akbay si Blue kay Sajie at parang nag-u-usap sila. Ang sweet nilang tignan. "Hi, guys. Nandito na ako," sabi ko sa kanila nang makarating na ako sa cottage. Umayos naman sila ng upo at tumigil na si Blue sa pag-akbay sa kaniya. "Hi, Cat. Maupo ka," saad ni Sajie b

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 45

    Saglit ko muna siyang tinitigan bago ako ngumiti. Nagtataka ako kung bakit siya lumapit sa akin. "You may sit, Sajie.""Thank you," sambit niya bago siya umupo sa silyang nasa kabila ng aking mesa. Magkaharap kami at kitang-kitang namin ang mukha ng isa't isa."Bakit nandito ka?" nakangiti kong tanong at tinignan siya nang deretso. "Gusto mo bang kumain? O-order ako," dagdag ko pa."Gusto kong mag-sorry sa iyo," nahihiya niyang sabi. Napaka-inosente niya pa ring tignan pero hindi ko maintindihan kung bakit siya nagso-sorry. Wala naman siyang ginawang masama sa akin, hindi ba?"What do you mean?" Gustong-gusto ko na talagang malaman ang dahilan kung bakit siya nagso-sorry pero sinisikap ko pa ring maging kalmado at huwag mag-isip ng kung anu-ano."Excuse me po. Puwede ko na po bang kunin ang mga plato? Para po mas maayos kayong makapag-usap," saad ni Anghelita na nakalapit na pala sa amin."Sure," nakangiting sagot ko naman sa kaniya. "Thank you."Wala munang nagsalita sa amin ni Saj

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 44

    Wala kaming sinayang na oras ni Anghelita at ang bawat paghakbang namin ay talagang mabilis dahil hindi na ako makapaghintay na malaman kung nasa function hall ba siya. Mabilis lang naming narating ang lugar kaya agad akong pumasok habang nakasunod lang si Anghelita sa akin. Maraming tao at halos lahat ng upuan ay occupied na. Marami ang napasinghap nang makita nila ako pero hindi ko na iyon pinansin. "Dude, she's a beautiful b*tch!""Bro, she really is! Why so hot, miss?""Sis, may nanalo na. Grand entrance ang loka oh," rinig kong sabi ng isang babae. "Baka ganda lang ang mayroon iyan, 'te."Mas hindi ko pinansin ang mga salitang narinig ko pero hindi ko maipagkakailang may iilang tumatak talaga sa isip ko. Hindi lang ganda ang mayroon ako pero wala akong dapat patunayan sa mga tumatahol na tao. Nakakailang hakbang palang ako nang biglang mapako ako sa kinatatayuan ko dahil sa pagkanta ng isang lalaking singer sa stage habang halos lahat ay nakatingin sa kaniya. Halos nakuha niya

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 43

    Hindi ko maipaliwanag ang naramdaman ko nang hindi ko makita ni anino ni Flakes sa loob ng restaurant. Nakaramdam ako ng panlulumo dahil saktong alas-dose na pero wala pa siya. May usapan kami. Saglit palang akong nahiwalay sa kaniya pero parang na-miss ko siya. Parang ang weird sa pakiramdam na gusto ko na siyang makita agad. Hindi ko maintindihan kung bakit tila nadismaya ako nang hindi ko siya nadatnan na naghihintay sa akin. Para akong teenager na first time makaka-date ang crush niya kaso hindi siya sinipot kahit may usapan pa sila. Saglit akong nag-compose ng greetings para kay mommy, daddy, at Benny. Nang ma-click ko na ang send button ay napabuntong-hininga nalang ako. "Merry Christmas, guys. I miss you," bulong ko. Bagsak ang balikat na umupo ako sa isang upuan para hintayin si Flakes. Baka may importanteng ginawa lang kaya hindi nakapunta kaagad. Masiyado pang maaga para sabihing in-Indian niya ako. Hindi niya girlfriend ang naghihintay sa kaniya sa pagbalik namin sa res

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 42

    CASANTHA'S POVHindi ko namalayan ang mabilis na paglipas ng oras dahil kasama ko siya. Nagpaalam naman ako kay Kino na sasamahan ko muna si Blue habang wala pa si Flakes. Hindi ko nga alam kung saan nagsuot ang lalaking iyon. At ang tagal na niyang wala. Puro naman corny jokes ang pinagsasabi ni Blue kaya halos sumakit na ang tiyan ko sa kakatawa. Medyo napapalakas na nga minsan ang pagtawa ko dahil ang hirap magpigil ng tawa. "... Pero seryoso na. May dinukot talaga kayong tao sa Lualhati Park?" Bahagya namang humina ang tawa niya hanggang sa tuluyan na siyang huminto sa pagtawa. "Oo. Bakit mo naman biglang natanong?""Nakaraan kasi may nagtangka sa buhay ko. Muntik na akong masaksak ng patalim. Muntik na malagay sa alanganin ang buhay ko," seryoso kong sabi. "Wala kaming masamang intensiyon sa taong dinukot namin kaya huwag mo na isipin iyon. Masaya na ang taong iyon ngayon," mahinahong paliwanag niya. "Masaya akong masaya na siya," nakanngiting sabi ko kahit medyo madilim sa

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 41

    Flakes' Point of ViewShe met me days ago but I knew her for several years. I could not help it. How could I resist such a simpleng suplada like her? I found everything about her perfect. I promised to myself that I would not make her cry the first day I saw her. I also wanted her to be safe and breathing. But I lied when I told her that I already had a girlfriend. "Cutie? What's up? Are you still with me?" C.C. said sarcastically while rolling her eyes. After all, she only wanted one thing to happen and it seemed that she was out of her mind. "I heard you saved her. Well, na-impress ako. I believe na ginawa mo 'yon dahil ikaw ang tatapos sa kaniya, right?"And there, I was not able to utter a word. I could not afford to be the reason for Cat's misfortune. The primary plan was to make her fall in love with me. I agreed because I thought it was just an easy job. But when I found out that it was Cat, it frightened me. But it was too late to back off. I knew her real name. Casantha Ma

  • Ang Crush Kong Writer    CHAPTER 40

    "Sinong sila? Wala ka ba talagang balak na sagutin ang mga tanong ko? I asked you twice, Cat." Bakas sa boses niya ang pagkainis pero halata ring nagtitimpi siya dahil baka magkaproblema na naman kami. "Sorry.""What's bothering you? Tell me.""Baba na tayo sa bundok na ito," suhestiyon ko. "Tsk. You didn't answer my question again.""Sasagutin ko habang naglalakad tayo pababa." "Okay."Bago namin tuluyang iwan ang lugar ay saglit ko munang pinasadahan ng tingin ang dalawang babaeng galing din sa Queen Coron Resort. Si Chasi hindi kami nililingon dahil pini-picture-an niya ang dagat samantalang nahuli ko namang sumusulyap sa amin si Sajie. Medyo magkalayo ang kinaroroonan nila pero pansin kong napansin nila ang isa't isa dahil may ilang segundong nagtama ang mga mata nila. Kapansin-pansin naman talaga silang dalawa dahil si Chasi nakasuot ng outfit na pure pink at matingkad talaga na pink iyon. Si Sajie naman may innocent face. Simple manamit pero litaw ang ganda. Higit sa lahat, a

DMCA.com Protection Status