Lumapit si Gladys sa kanya ang kanyang kamay ay nasa kanyang bewang, “Maging tapat ka, o huwag mong isipin na makakatapak ka muli sa bahay na ito.”Mukhang sumuko si James. “Mom, wala lang ito. Ang pulis ay nagkamali. Kung may ginawa akong mali, sa tingin mo ba pakakawalan nila ako matapos ang isang gabi lang?”“Sigurado ka ba?” Merong pa ding pagdududa si Gladys.Siya ay takot ng makita niya ang nangyari kahapon.May kumpyansa, sinabi ni James, “Pangako ko na ayos ang lahat. Atsaka, maraming nangyayari sa Medical Street ngayon. Gusto mo bang sumama, mom?”“Pass ako.”Paano siya magiging interesado matapos ito?Sobrang daming nangyari kamakailan at si David ay nasa ospital pa din.“Pumasok kat at paguusapan natin ang tungkol dito.” Hinatak ni Thea si James papasok ng bahay at sinara ang pinto sa likod nito.Pumasok si James at umupo sa couch. Tumingin siya kay Benjamin. “Dad, gusto mo pumunta?”Naintriga si Benjamin.May balita na itong mismong medical conference ay mas mara
Nahihirapang magsalita si Thea.Sa pagtingin sa ekspresyon ni Thea, alam ni Gladys na may nangyari kagabi. Kaagad siya nag-utos, "Sabihin mo."Malinis si Thea..Sinabi nito sa kanila ang lahat ng nangyari sa hapunan kagabi.Ngunit, pagkatapos lumitaw ang mga Watsons at mga Xenoses, inakay siya ni Xara. Hindi niya alam kung ano ang nangyari pagkatapos noon.Napatingin muli ang lahat kay James pagkatapos noon.Nagsabi ba siya ng totoo? Talaga bang tinalo niya ang mga Watsons at mga Xenoses sa pagsusumite?Sa pagtingin sa kung gaano nalilito ang lahat, nagpasya si James na gawing mas madali ang mga bagay para sa kanila. Kahit kailan ay hindi sila maniniwala sa kanya."Sige, ito ang nangyari. Isang taong nagngangalang Zane Dawn ang tumulong.“Zane Dawn?”Nataranta ang lahat. Sino siya?"Ano?"Parang natauhan si Lex. “Zane Dawn? Si Zane mula sa north, ang tinatawag ng lahat na Mining King?”"Oo, oo, oo," sabi ni James. "Iyon nga."Napatingin si Lex kay James. “Napakahalaga ni
Kung sino man sila, nagulat si James sa pagiging lantad nila.Hindi ito ang hangganan ng Southern Plains. Ito ay isang maunlad at mapayapang lungsod.Tumingin siya sa salamin, pinag-aralan niya ang sitwasyon.Ang rocket launcher ay diretsong nakatutok sa kanyang sasakyan.Bahagya siyang nag-alala.Kung magpapaputok sila, malamang na maiiwasan niya ang bala, ngunit magkakaroon pa rin ng ilang mga pinsala at pagkamatay dahil napakaraming mga sasakyan sa kalsada.Ngunit, ang kanyang pag-aalala ay para sa wala.Hindi sila bumabaril.“Anong ginagawa nila?”Nataranta siya.Sumiksik siya sa loob at labas ng trapiko, lumiko sa highway. Pagkatapos, nagsimula siyang magtungo sa mga suburb.Siya ay nagmamaneho ng isang Volkswagen na nagkakahalaga lamang ng higit sa dalawampung libong dolyar. Ang kotse ay tumatakbo na sa 200 kilometro bawat oras habang ang makina ay tumatakbo sa pitong libong rebolusyon."James, anong ginagawa mo? Masyado kang mabilis magmaneho! Itigil mo!”Namumutla
Itinapon ni James ang kanyang shirt. Puno ng pilak na karayom ang kanyang katawan. Ang ilan sa kanila ay may mga asul na droplets."James, anong nangyayari?"Inalis ni James ang mga karayom sa dibdib at braso, ngumiti kay Thea. “H-huwag kang mag-alala. Ayos lang ako.”Hindi nagbago ang ekspresyon ni Thea. “Pinagmumukha mo ba akong tanga? Sino ang mga taong iyon? Ano ang ibinigay nila sa iyo?""Wala akong ideya."Seryoso ang itsura ni James.Hindi niya alam kung sino ang mga ito.Hindi rin niya alam kung ano ang ibinigay ng mga ito sa kanya.Sinuka na niya ang karamihan nito at ginamit ang mga karayom upang ilabas ang mga natira, ngunit may kaunting nakapasok sa kanyang bloodstream. Naramdaman niya ang bahagyang pag-init ng kanyang katawan."Sigurado?" Hindi siya pinaniwalaan ni Thea."Darling, hindi ko talaga alam."“K-kung ganoon, kamusta ang pakiramdam mo? Mukhang hindi maganda ang palagay mo. Dapat ba tayong pumunta sa ospital?" Napansin ni Thea na mas lumala si Jam
Natagpuan ito ni James na medyo hindi posible.Si Jonathan Harris ay isang doktor lang. Si Goryeo ay isa sa 28 na bansa, pero ito ay isang maliit na bansa. Imposibleng siya ang may pakana sa labanan sa Mount Thunder Pass.O baka hindi pa nga si Jonathan.Baka ibang tao ang totoong utak dito.Iniling ni James ang kanyang ulo para alisin ito sa kanyang iniisip.Pumikit siya at nagpahinga.Maingat na nagmamaneho si Thea.Hindi nagtagal, nakapunta sila sa lungsod at nakarating sa Medical Street.Kakasimula pa lang ng medical conference. Dahil puno ng pedestrian ang Medical Street, hindi pwede ang mga sasakyan.Puno ang mga parking lot sa malapit, kaya sa parking lot na lang na malayo pinarada ni Thea. Sumakay sila ng taxi papuntang Medical Street.Puno ng tao ang kalsada.Hinawakan ni Thea si James. Mabagal siyang naglakad na parang inukit sa kahoy."Honey, sigurado ka bang okay ka lang? Dapat ata tayong pumunta sa ospital?"Napatingin si Thea kay James. Maging ang kanyang muk
Sa loob ng ospital, umupo si James."Thea, tanggalin mo ang shirt ko."“Okay.”Sinunod naman ni Thea."At ang pantalon ko.""Ano?"Natigilan si Thea, at namula siya. "Honey anong ginagawa mo?""Gawin mo na lang."“Sige.”Tinanggal ni Thea ang pantalon ni James. Naka-underwear lang siya."Ihanda mo ang mga pilak na karayom."“Okay.”Mabilis na inihanda ni Thea ang mga pilak na karayom.Pumasok ang mga Callahan, nalilitong nakatingin sa halos hubad na si James.Kinutya siya ni Tommy. "James, basura ka. Anong ginagawa mo?"Hindi pinansin ni James si Tommy.Hindi nagtagal, bumalik si Thea dala ang mga pilak na karayom. "Narito ang mga pilak na karayom, honey."Tanong ni James, “Thea, naaalala mo ba ang librong ipinakita ko sa iyo tungkol sa mga meridian at acupuncture point? Naaalala mo pa ba kung paano ipinamahagi ang mga points?""Hindi, hindi talaga.""Pwede mo bang kunin ang libro?"Hindi alam ni Thea kung ano ang binabalak ni James, ngunit ang Eternality Hospital a
Nang marinig ang sinabi ni James, kinutya siya ng mga Callahan.Ang asawa ni Howard, si Jolie, ay sarkastikong sinabi, “James, hindi mo ba masyadong inaangat ang iyong sarili? Sa palagay mo ba ay isang henyo kang doktor dahil lamang sa mayroon kang ilang kaalaman sa medisina? Mayroong milyon-milyong mga doktor sa Cansington. Kahit sino sa kanila ay mas magaling kaysa sa iyo."“Tama,” sang-ayon ni Tommy. "Wala kang silbi maliban sa pagmamayabang."Hindi nakipagtalo sa kanila si James.Ang mga Callahan ay hindi kailanman nakipagtitigan sa kanya. Kinukutya nila siya sa bawat pagkakataon.Nasanay na siya kaya walang kwenta ang makipagtalo.Nagtanong si Thea, “Honey, matutulungan mo ba ang Eternality na bumangon mula sa abo?”"Ano ang kinalaman ng Eternality sa akin?" walang pakialam na sabi ni James. "Gusto ko ang Pacific, hindi, ang Century, ay gumawa ng marka sa medikal na kumperensya sa oras na ito."“G*go”"James, tingnan natin kung paano mo matulungan si Century."“Isinara n
Ito ang unang pagkakataon sa loob ng dalawampung taon.“Trevor.”Sumandal si Lex sa kanyang tungkod habang papalapit. Mukha siyang nag-resign. “Nag-away kami dahil sa mga ari-arian ng pamilya namin maraming taon na ang nakalipas. Napakatagal na, at pareho kaming nasa katapusan ng aming buhay. Maaari ba nating hayaan na lang ito?"Napatingin si Trevor at ang kanyang pamilya kay Lex.Ano ang sinusubukan niyang laruin?"Hoy, anong expression ‘yan?" mayabang na tanong ni Tommy. Itinuro niya si Trevor at ang kanyang pamilya, sumisigaw, "Hindi mo ba narinig ang sinabi ng grandfather ko?"“Tommy, itikom mo ang bibig mo,” utos ni Lex."Opo, grandfather." Ginawa ni Tommy ang sinabi niya.Tumingin si Lex sa isang nanlulumong Trevor at bumuntong-hininga. “Pagkatapos ng lahat ng ito, sa wakas ay natauhan na ako. Bakit hindi natin hayaang lumipas ang nakaraan? Pamilya tayo. Hindi natin kailangang ipagpatuloy ito."Sa narinig niyang sinabi ni Lex, tuwang-tuwa si Thea.Masayang sabi niya, “