Chapter 3

Three

Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala sa isipan ko ang sinabi ni Zeikko. Na kahit na anong gawin ko at kahit ilang beses kong ideny ito, tama ang lahat ng mga sinabi niya, ngunit hindi ito magawang tanggapin ng sistema ko.

Nauna si Zeikko bago ko nakilala si Kiel. Ngunit, kahit si Zeikko ang unang dumating sa buhay ko, kay Kiel ako nahulog, siya ang minahal ko. Hindi por que nauna si Zeikko ay p’wede ko ng diktahan ang puso ko at siya ang piliin ko. That’s not love at all.

"Mag-aral ka na kayang mag drive?" I was back in reality when Zelly slightly tapped my arm. She quickly diverted her eyes and arched a brow at me before she shifted her eyes to the road again. “I’ll be gone for a week or worst month," she added with a boastful smile formed in her lips.

My brows immediately furrowed as I glimpsed at her who keeps her eyes to the road. I heaved a deep sigh.

“Why? Another medical mission?” I asked. She nodded as she took a quick a glance of me.

Zelly is a doctor. She is one of the best and youngest doctors in the country, reason why she always had a tough working days. Doing medical mission is something that she is ought to do; minsan na rin naman akong sumama sa medical mission niya, and I can say that she is really good in handling medical terms matters. She is so different when she is working. Hindi ko akalain na kaibigan ko talaga. Zelly is smart, and everyone likes her.

“Isn’t it too risky? I heard that there's still a war in that place. What if mapasabugan ka? Oh. Sorry. Sabog na pala ang mukha mo,” pang-aasar ko saka ako humagalpak ng tawa. Saglit niya akong binalingan ng masamang tingin. I just smiled at her wickedly.

“Just be thankful, because I’m driving,” she said in a warning tone. Natawa na lang ako.

There are no boring and dull moments when I’m with her. Lahat ata ng p’wedeng niyang ikuwento ay iku-kuwento niya sa akin, pati medical terms na wala naman akong kaalam-alam ay sinasabi niya sa akin. I’m really so happy having her beside me. She’s the best thing that ever happened to me — meeting her is such a blessing in disguise.

“Anyway, nando’n si Vaugn.” Mabilis akong napabusangot nang makita ang pagsilay ng ngiti sa kanyang labi. “This will going to be my first time to do a medical mission at their hideout. Chi, I really am so excited." Para na itong kinikiliti sa kinauupuan niya.

Kahit hindi niya sabihin sa akin ay kita naman sa mukha niya na sobrang excited at hindi na siya makapaghintay pa na makita si Vaughn.

“Magagamit ko na rin sa wakas ang line na 'My Captain! Save me! Sabugan mo ako! Anakan mo ako!''”

Hindi ko maiwasang mapa-makeface dahil sa sinabi niya. Kung hindi ko lang siya kilala ay mapagkakamalan ko siyang uod.

Napa-poker face na lang ako at napailing. Hinayaan ko na lang siyang kiligin sa taong hindi naman alam na nag e-exist siya sa mundo. Bakit kaya kasi gano'n? Kung sino pang gusto natin ay sobrang imposible pang maging atin. I guess that's how love works too, it will test us. Siguro sobrang saya ng ibang tao na nasuklian ang pagmamahal nila. Siguro sobrang saya nila na may isang taong pinaglaban sila. Sa nangyari kasi sa akin, ako lang 'yong lumaban.

Nang marating ko ang office, hindi pa man ako nakakaupo ay lumapit na agad sa akin si Chief na mukhang may magandang balita sa akin.

"You'll going to meet our most awaiting client today, Krystal. Good luck and make sure you will get it," she said as if I'm the key to this oh-so-called project. Napailing na lang ako.

Lagi nilang sinasabi na may most awiting client kami, na itong kliyenteng ito ay isa sa pinakasikat na tao sa mundo at ngayon ko pa lang malalaman kung sino nga ito. Habang hinihintay ang oras ay ginawa ko na munang busy ang sarili ko upang sa gayon naman ay mabawasan ang ginagawa ko.

Habang binabasa ang manuscript ay hindi ko maiwasang mapangiti at the same time humanga sa nababasa ko. I've been looking out for this story kaya naman nang matapos ito ay hindi ako nagsayang ng oras at heto na nga magiging libro na siya, at inaabangan na rin siyang mailabas ng mga taong umabang din tulad ko.

"Nakausap mo na ba siya?" Nabaling ang tingin ko kay Seca na nakangiting nakatingin sa akin. "Pinaplano na ang schedule ng signing even sayang naman kung ipagpapaliban niya ulit," aniya na ang tinutukoy ay ang manunulat na hinahangaan ko.

"Kilala mo naman si 'kkum' mas gusto niyang maging lihim ang pagkatao niya," saad ko. Nagkibit-balikat na lang siya ngunit kita sa kanya na dismayado siya.

Ganun talaga siguro, may mga manunulat na mas pipiliing maging sekreto ang pagkatao nila, kesa ipakita ang kung sino talaga sila.

Muli kaming natahimik. Naging mas busy ako dahil maliban sa mga manuscripts sa table ko ay meron ding mga articles na kailangan kong sulatin. I stood up from my chair as I started stretching my arms. My eyes shifted on the clock afterwards.

"Oh shoot!" I muttered when I realize that I have a business meeting to deal with.

Mabilis akong gumalaw at inayos ang gamit ko. Tila naman nakakita ng baliw ang mga kasamahan ko dahil sa pagmamadali ko.

"I almost forgot! May business meeting pala ako," saad ko habang hinahanap ang proposals na inabot sa akin ni Chief kanina.

"Kalma Sis. May oras ka pa naman," pagkakwa'y saad ni Kim na nakangiti nang saglit ko siyang nilingon.

Napabuntong hininga na lang ako.

Nang masigurong okay na ang lahat ay mabilis na akong lumabas sa office, narinig ko pa ang cheers nila sa akin ngunit hindi ko na lang ito pinansin pa. I'm so stupid! Sa sobrang busy ko sa ginagawa ko muntik ko ng makalimutan ang oh-so-called big client na kailangan kong kitain. Mukhang sa akin pa naman nakasalalay ang lahat.

Pumara agad ako ng taxi pagkalabas na pagkalabas ko sa building. Buti na lang ay walang masyadong traffic. Sa dinami-rami naman ng restaurant ay bakit sa pinakakomplikado pa? Siguro talagang big time ang kliyenteng ito.

Habang binabagtas namin ang mahabang kalsada ay hindi ko maiwasang pagmasdan ang paligid. Sobrang dami na talagang nagbago sa paligid. Nakuha ng atensyon ko ang isang billboard kung saan may malaking litrato ng isang pamilyang hindi mapapantayan ng kahit na sino, ang mga Teng. They are really powerful. Sila ang pamilyang mas pipiliin mong iwasan dahil gagawin nilang magulo ang buhay mo once na dumikit ka sa kagaya nila — gaya nga ng nangyari sa akin. Hindi lang naging magulo ang lahat, naging komplikado pa.

Every time I see Kiel in the picture, magazines, television — just everything, parang bumabalik sa akin lahat. The pain is still inside me, and sometimes I wish that he's not happy right now because I'm not beside him. Mariin kong naipikit ang aking mga mata at pilit tinatanggal sa isip ko ang lahat.

"Miss nandito na tayo."

Lumabas ako sa taxi pagkatapos kong magbayad. Mapait ang ngiti na sumilay sa aking labi nang marating ko na ang pinakasikat na hotel sa bansa. Huminga ako ng malalim at bahagyang inayos ang aking sarili bago ako naglakad papasok sa hotel. Dumiretso agad ako sa receptionist area.

"I'm Krystal Mineses, and I have a client here," I said with a smile pasted on my face. "Here's my identification card." Ipinakita ko ang company I.D ko sa babae na mukhang hindi pa kumbinsido sa sinasabi ko pagkakakwa'y may kinausap siya sa kabilang linya, ilang segundo ang nakakalipas ay may security na lumapit sa akin.

"Miss Krystal Mineses, this way," saad ng isang lalake na mukhang kaya akong protektahan just in case may biglaang gyera na mangyayari dahil sa matipuno nitong katawan.

Sinundan ko ang lalaki hanggang sa marating namin ang elevator, segundo lang ata ang nakakalipas ay bumukas ang elevator at halos mapanganga ako nang tumambad sa akin ang isang mamahaling restaurant. Oh shoot! I never been here before and I only see this sa mga magazines and televisions. This place is really for the rich people. Yes, I was born rich but never kaming inispoil ng magulang namin.

"This way Miss Krystal Mineses." Nakasunod lang ako sa lalaki.

May mga kumakain sa paligid at base sa postura nila ay masasabi ko na agad na malalaki silang tao. Busy ako sa pagpapantasya sa paligid nang biglang kumunot ang noo ko nang makita ang isang gago na ngiting-ngiti na nakatingin sa akin habang kumakaway pa.

What is he doing here? Even though I'm still puzzled I just keep walking, but then when I realized that we are heading towards that asshole, I suddenly feel my urge to kill. Oh damn it! Don't tell me he is the big client that they are talking about? No freaking way! I still am hoping that I'm wrong, but then when he stood up from his chair and face me with a wicked smile pasted on his face, I lose it. I just cussed inside me. I can't believe this!

"You never been on time when it comes to me, Baby. That kinda hurt my pride you know," he said in a tone that I really can't stand at all while still wearing a sly smile on his face.

I don't know what he's up to, but then I can't believe that he will do such things like this. Damn!

"Ikaw ang 'big client' na tinutukoy nila?" kalmadong tanong ko kahit alam ko na rin naman ang sagot. I heave a deep sigh when he just nodded arrogantly.

Muli kong ikinalma ang sarili ko bago ko inextend ang kamay ko habang pilit na pilit ang ngiti sa aking labi. Tila naman nagulat siya sa ginawa ko pagkakwa'y kinuha niya rin ang kamay ko.

"It's nice to meet you Mr. Teng." Pinandilatan ko siya ng mata dahil ayaw niyang bitawan ang kamay ko. "Let's get to the business?" Kung wala lang talagang nakatingin sa amin ngayon ay baka kanina pa naghihingalo ang gagong ito.

Pilit pa rin ang ngiti ko nang bitawan niya ang kamay ko. Umupo na agad ako ng hindi hinihintay na alukin niya ako. Nakakairita talaga ang lalaking ito.

"What do you want to eat?" Hindi ko pinansin ang tanong niya sa halip ay ginawa kong busy ang sarili ko sa paghahanap ng proposal. "Drop it for a while. Let's eat first before we talk about that," he said in a calm yet frustrated tone.

I lifted my head to stare at him. He smile at me but I just slightly roll my eyes.

"Let's not waste time Mr. Teng. I know that you are so busy with your life and business, and I don't want to cause any delay with your schedules." I faked a smile.

I know it will going to be hard talking with this jerkass. Hindi ko alam ang plano niya pero isa lang ang alam ko, ginagawa na naman niya ito para guluhin ako at iyon ang hindi ko papayagan.

Bahagyang nagtaas ang kilay ko dahil nanatili lang ang mga mata niya sa akin na para bang pinagmamasdan at ikinakabisa ang mukha ko hanggang sa sumilay ang maliit na ngiti sa kanyang labi na kinakunot ng noo ko. Magsasalita pa lang sana ako nang magsalita siya.

"This isn't a dream and yet I feel like I'm staring to an angel," he said as he left out a soft chuckle.

I rolled my eyes in disbelief. He is really annoying! I can't stand him. All I want is to have a peaceful day but I guess because of him I can't have that either.

"Zeikko I'm not here to joke around. I'm here for a work and if you can't be serious right now then..." I stood up as I stared at him irritatingly.  "Bahala ka na sa buhay mo," I continued.

Siya talaga yung taong iiwasan mong kausapin dahil lahat na lalabas sa madumi niyang bunganga ay nakakairita.

"Hey calm down. Your company need me." Masamang tingin ang ibinaling ko sa kanya. "I'm just stating a fact, Krystal. Seat down and let's talk this out calmly this time. I won't utter shits again that will make you have butterflies..." Sinamaan ko siya ng tingin. "Nagbibiro lang ako," saad niya na ikinairap ko lang.

Nauubusan talaga ako ng pasensya dahil sa kanya. Dati rati naman kahit naiirita ako ay naikakalma ko pa rin ang sarili ko pero ngayon? When he came back and started to pester me again, I can't damn calm my nerves anymore.

Inabot ko sa kanya ang proposals. Hindi na ako umimik at hinayaan na lang siyang basahin ito dahil alam ko namang matalino siya at maiintindihan niya ang mga nakasulat sa loob. Mauubos lang lalo ang lakas ko kung magsasalita pa ako.

"Aren't you going to explain this to me?" he suddenly asked but I just arched a brow that made him shrugged his head.

I took a deep breath. "I heard that you want us to cover your success," I started. Nakuha ko naman agad ang atensyon niya. "Those are only the things that we think that will benefits you too. We're going to write everything... like from the very start of your dream... you already understand it when I said 'everything', right?" I stared at him. He is also staring at me as if I did something he didn't expect me to do. Amused, that's how he suddenly looks.

"You know that you are part of that dream, right?"

I eyed him but he just shrugged his shoulder as he took the glass of wine at the table and drink it afterwards.

"Stop playing around. So what I'm saying is... 'everything' means you can't leave anything behind. I know that you are so private with your life, and the moment you share how you became successful people will might dig another information about you. Gusto mo namang ipublish ang success mo, kaya bear the crown of your success. But for sure with your successful story people will be inspired to be you. That only matters to you right? Popularity," mahabang lintanya ko habang taas kilay pa rin akong nakatingin sa kanya.

I know him, all he thinks is himself. Siya iyong tipo ng tao na gagawin ang lahat makuha lang ang gusto niya.

"Popularity." He sneered as if what he heard is so ridiculous. He leaned his elbows at the table as he placed his chin at the back of his hands while wearing a sly smile on his face. "If I'm popular, then... why aren't you crazy about me?"

Oh come on! Here we go again.

"I don't think we still have business to talk." Muli akong tumayo. "I will leave the proposal to you and when you have something to change about it just contact the company," I said in a plain tone.

"You're leaving just like that?" he asked, sounds dismayed.

Muli ko siyang binalingan ng tingin.

"Look Zeikko, I came here to talk about business not to talk about shits and hear your nonsensical way of thinking. I don't want to waste my time any longer." I turned my back at him without waiting him to talk.

I know it's a rude of me to leave him like that, but then when I stay there longer we will just going to make things go south. Talking to him will always be annoying but then I didn't know that he will going to be this worst.

Indeed, he is Zeikko.

---