TWENTY FOUR
LIMMUEL
"Yes. I am your boss. The head of the company. The one who brought this company to life." I said it again and she seems so confused about it.
“Lim, let's talk about it when we get home.” she said. “ I am also tired from the confrontation of my parents and this one's gonna add up. I need to have the courage to accept this. So let's get back to work.” she added.
I know na na bigla ko siya but I have to tell her hindi pwedeng hahayaan ko na lang. Kailangan I have this courage to tell her the truth and nothing more than it. Mahirap pag sa iba pa manggagaling.
“Okay mahal.” I said and hugged her. She seems confused but she also hugged me and that's enough for me.
TWENTY FIVEELLYAConference will be held in a few daysAyan ang announcement na inaantay ng bawat isa. Kasi sa may hall makikitaan na nang pag set up na akala mo presidente ng pilipinas ang darating sa susunod na araw.I was smiling and grinning when I felt the ring on my finger. I don't know if it is real or not. Basta ang alam ko mahal na mahal ko si Limmuel.I was on the locker nang sabay sabay pumasok ang team. They felt that something was in the atmosphere.“Is there someone who is happy right now?” Mica asked and I ignored her.“Kaya nga someone is v
TWENTY SIXELLYAIt's December. It means Miss Universe is around the corner. And now it is happening.I am fascinated about the models and their dreams. Kaya ngayon heto kami nanonood via satellite.Most people are asking paano kayo nanonood ng Miss Universe? Swerte ako kasi na katapat na day off ko ngayon.Kaya sila nasa office nagtatrabaho habang ako nanonood. Tamang chil kasi deserve ko due to stress the last time I saw my step mom and her daughters.I am scared that they will see me. Pero syempre because of my aura."Happiness"They ignore me na para ba
TWENTY SEVENELLYA"I received death threats."I said and saw Lim's eyes get wider and the anger was visible too. After I said it. It's been a minute and the atmosphere has become so quiet."When?" He asked. The anger is gone and only worry is visible in his eyes."It all started nung nilooban ang bahay." I answered."So ganun na katagal?""Oo." Sagot ko at lumagok ng soju. "I am so tired of life, Lim. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng lakas o paano gagawin ko. Sino uunahin ko. Hindi ko alam kung kanino lalapit." Iyak ko at kinuha ko ulit ang bote ng soju.
TWENTY EIGHTELLYAConference Day.Limmuel has a good stamina so here I am wearing a turtleneck and jumper because of my in-between. Sa sobrang lakas ng stamina di ko alam if namamaga ba o hindi yung "part" ko dun sa baba.The conference is starting. Halatang kabado si Limmuel dahil di niya alam if magagalit ba o matatakot ang tao. Lalo ngayon malalaman ng katrabaho at kaibigan namin.An hour or two hours before the event starts. Hanggang ngayon nag seset up pa rin. Nauna ako kay Lim dahil dumaan pa sa siya sa office ni Ace.And after the conference. Pagkauwi ay magseset kami ng team dinner to announce that I am engaged.
TWENTY NINEELLYATapos na lahat ng trabaho namin at nandito na kami sa isang samgyup place. Nagsend kasi ako ng picture kagabi at matakam sila kaya nandito kami ngayon."Iba talaga pag libre " Bill said.We are now complete. Nandito si Lim na katabi ako. Mica and Dave, Bill and Jessica.Sineset up na yung place and the boys will do the cooking and grilling. Iba pa rin talaga pag may kasama ka. Hindi yung ikaw lang mag isa."Bakit may padinner? Despedida ba to ni Boss Lim?" Mica said and glared at Lim."Hindi na ako Boss. Nasa labas na tayo e." Lim said."And si Jessica na ang papalit sa
Everything seems so beautiful. Right now We are heading to my parents house. I want us to be that exclusive and acknowledged Lim.Lim has no one to rely on. That's why all I ever want is to give him a family that he deserves.Never I think that I would have my own family. Kaya sa tagal na hindi ko nakita magulang ko. I want them.I guess it is the time na maramdaman nila na may panahon pa para bumawi. Kung gusto nila bumawi. Kahit hindi naman iyon ang pinaka kailangan ko."Beautiful." Lim said while driving.I just looked at him and smiled. This man never fails to a
THIRTY ONEELLYAI happily wake up in exact five in the morning. I decided to sleep on my own room. I saw the furnitures that uses a pastel colors. That's why it's calming.There is a bed. My bed and on the right of it there is a side table with a books. My favorite ones. Mama had a list of my books and bought it when they made this house.On the left side are the mirror. With a table for the girly things.The wind passes through my curtains and I smile when I feel something on it.."A good day."I picked my bag and started to get ready when I heard a knock.&nb
THIRTY TWO ELLYA Because of what happened. We decided to leave and have lunchin a favorite restaurant with my mom and dad. I am fine with it. Ayoko pumunta o tumuloy na wala sa mood sila. Sayang. We are there for good memories and not for the bad ones. “Are you okay anak?” Papa asked habang pauwi na kami sa bahay. “Of course Papa. Nagulat lang ng bahagya.” I said and saw mom looking outside the window. “Ma?” I called and mukhang malalim iniisip ni Mama kaya hindi ko na ito tinawag ulit. Alam kong nagulat siya pero I don't know what was the reason again. Alam ko pag nakasalubong ko sila Sydney feeling ko may mangyayari na hindi maganda. Lalo akong napaisip kung ano ano na ginagawa nila.
SPECIAL CHAPTER - TEAM ALONELLYA POV"FLASHBACK OF THEIR FIRST BONFIRE IN LA UNION""AYAN na! Dumating na ang sleeping beauty!" Sabi ni Jean."Ikaw ba naman tumakbo e." sabi ko at kinuha ang marshmallow stick na hawak nito."Sarap.""Okay nandito na lahat. Let's start the game." sabi ni Dave."Anong game?" tanong ko sabay umupo ng dahan dahan."Truth or Dare.""It is part of the team building. Kumbaga may bond na mas mabubuo. Then kung sino hihintuan ng mga bote. Automatic sila agad... Gets na?" paliwanag ni Jessica."Basic! Game!" sabay sabay namin
SPECIAL CHAPTER - FAMILYTHIRD POINT OF VIEWNaalimpungatan si Ellya ng maramdam ang parang may mabigat na bagay na nakadagan sa kaniya. Nang imulat niya ang mga mata, nakita niya ang asawa na nasa ibabaw niya at hinahalikan ang tiyan niya.Ellya yawned before stretching her body beneath her husband. "Mahal, what are you doing down there?" Tanong niya sa inaantok ang boses. Limmuel looked up at her."Just admiring my wife's body." She playfully scoffed."Admiring my stretch marks? And scars""Yep." Limmuel said, popping the 'p' in the end before his lips traveled on her stomach, moving to her side, towards her cut wounds. Lahat ng pilat niya sa may tiyan, masuyong hinalikan ng asawa. "I didn't get
SPECIAL CHAPTER - LIMMUELPART ONE - HE IS SICKLIMMUEL POVNagising ako sa sinag nang araw. Tila nagising ako mula sa magandang panaginip. Napalingon ako sa gilid ng kama ko. Its nine in the saturday at may appointment pala akoMagtatanghali na pala. Igagalaw ko sana sarili ko nang makitang my natutulog sa tabi ko."Hindi pala panaginip. Totoo." bulong ko at sabay yakap sa babaeng nasa tabi ko.Hinalikan ko ang noo nito sabay bati.... "Good Morning sa pinakamamahal ko." Tila nagising to at lumingon sakin..."Namumula ka, may sakit ka ba?" hawak ko sa noo niya. Tumingin siya sa kumot na nakatakip saming dalawa."Ginawa ba talaga aaw." Daing niya. "P
SPECIAL CHAPTER - ELLYA PART 2 ELLYA’S POV A DAY IN THEIR OFFICE (FLASHBACK) "Ellya, una na kami ha?" sabi sa akin ni Jean habangkinukuha ang mga gamit niya. Balak ko kasi mag overtime… "Sige. Ingat kayo and enjoy." "Sayang hindi ka makakasama," sabi naman ni Bill. Nginitian ko siya, "okay lang 'yun. Marami pang next time." Sabay sabay silang umalis at naiwan ako. Maya-maya lang din, isa-isa ng nagpapaalam sa akin ang mga kaopisina ko hanggang sa ako na lang ang nag-iisang natitira dito---at si Sir Lim na nandoon pa rin sa kanyang pwesto at tutok na tutok. Napakamot ako ng ulo. Paano ko magagawang tapusin ang schedule and data ng isang service if di n
SPECIAL CHAPTER - ELLYA PART 1 ELLYA’ S POV ELLYA NA LATE AT DI PA NAGSISIPAG "Pumalpak ka na naman." Nakakunot ang noo ng team leader namin na si Sir Adrian habang nakatingin sa akin. Sa kabilang table.. Sa table niya may iba pang reports ang nandoon na pinapagawa sa kanya. "Ano po ba ang problema?" tanong ko sa kanya while avoiding his gaze. Wala naman talagang nabubuhay na nilalang ang nakaka-tingin ng diretso sa mata ni Sir Adrian eh. Pakiramdam ko katapusan ko na pag inangat ko ang tingin ko sa kanya. "Anong problema? Yung trabaho niya ang problema! May mga naka-lusot na naman na typographical and grammatical errors! Ano ba?, kailangan mo na ba
SPECIAL CHAPTER - AUSTREYPART ONE - ACCIDENTAUSTREY’S POVSa unang pagpasok ko sa mental hospital ay pakiramdam ko lalo akong mababaliw. Lalo akong mapapaisip nang mga nangyari noon. Nakakatakot dahilk ibat ibang sigawan ang maririnig may iba naman na tulala. Pero maigi na lang sa hospital ako sa ibang bahagi ng hospital kung saan itatrato ka na normal kaya kahit papano ay nawawala ang takot ko.I missed everything.I miss her badly and miss us. My family. Yung wala pang gantong. Walang pumapatay, walang sakim at walang naghahangad ng bagay bagay. Paghahangad ng iba pang bagay.Umupo muna ako habang inaantay ang nurse na paglilipat sa akin. They say I have a minor injuries at need nang rest and may depression is not having a progress. .
SPECIAL CHAPTER - ACEPART 1 - LAW SCHOOL FLASHBACKSACE'S POVNakakapagod na... Paulit ulit na tumatakbo sa isipan ko. Sirang plaka na paulit ulit na habang iniisip ko pa lalo nakakagat ng damdamin. "Ace isa kang talunan at walang kwenta." Dagdag pa niya.Sa daming nangyayari mas masarap tumakas sa reyalidad, yung tipong ang sarap matulog at managinip ng managinip."Are you even listening?!." Sigaw nyang nagpabalik sakin sa katinuan.Ni isang salita wala syang narinig mula sakin. Ayokong magsalita baka lalong gumulo."Ah ganun ayaw mong magsalita." Talak siya ng talak na kala mo para syang truck ng bumbero sa pag iingay.Alam ko na a
SPECIAL CHAPTER -JESSICAJESSICA’S POVPART 1 - THE PLAYBOY AND THE BOSSThe months flew in a blur, without Limmuel in the office makes me the boss or the team leader of our team. I was struggling to adjust, even my feelings. Napakahirap magpanggap sa harap ng mga tao. Akala mo okay ka lang kahit hindi talaga.“Boss!” sigaw ni Bill di kalayuan. Magkasabay kami dito pumasok dahil same neighborhood kami kaos sa ingay palagi ng bahay nito.. Puro party at babae. Di na natigil.“Ano?!” singhal ko at inirapan ito. Lintik na lalaki na ito. Masasakla ko aba. Gusto kong sakalin. Kung pwede lang masapak na rin e. Ginawa ko na. Kaso is the reason for my s
SPECIAL CHAPTER - MICAPART ONE - BUNTISMICA POVI just found out that I was 8 weeks pregnant. Wala akong kaalam alam na may bata na sa akin. Na sa araw araw na gumigising ay dalawa na kaming pinapakain, pinapaliguan at ang aking hininga ay hininga niya rin.Sa bilis ng pangyayari ay wala akong matandaan ang gabi na iyon. Ang alam ko ay tinawagan ko ang trabaho ko na ex ko. Si Dave. Hindi maipagkakaila na hulog na hulog ako sa kanya dahil siya lang ang lalaking nagparamdam sa akin kung gaano ako aksarap mahalin.Mataas na alcohol tolerance ko pero pag masyado ng marami ay nalulunod at nakakahilo na. Ang malinaw lang sa akin ay ang tatay ng anak ko ay si Dave. Ang nasa isip ko ay ipaalam na ito kaya gumayak muna ako sa