THIRTY TWO
ELLYA
Because of what happened. We decided to leave and have lunchin a favorite restaurant with my mom and dad. I am fine with it. Ayoko pumunta o tumuloy na wala sa mood sila. Sayang. We are there for good memories and not for the bad ones.
“Are you okay anak?” Papa asked habang pauwi na kami sa bahay.
“Of course Papa. Nagulat lang ng bahagya.” I said and saw mom looking outside the window.
“Ma?” I called and mukhang malalim iniisip ni Mama kaya hindi ko na ito tinawag ulit. Alam kong nagulat siya pero I don't know what was the reason again. Alam ko pag nakasalubong ko sila Sydney feeling ko may mangyayari na hindi maganda. Lalo akong napaisip kung ano ano na ginagawa nila.
<Sorry for the short update in Chapter 31. I hope you enjoy this one. I am having a breakdown but I am here. Writing again. Thank you for the support! Enjoy!
THIRTY THREEELLYANow we are here at a private office ni Papa. And I saw some papers and pictures of my step mom and her daughters. Pati na rin si Tito Ellizer and Tita Anne. They are all showing me the pieces that I needed to know.“Now Ellya. We are thinking about how this thing should work. Sa ngayon, ang goal is to know the whereabouts of them. Masyado na tayong nalayo kasi walang nangyayari. Kaya naiisip namin na ilabas ka but still we have our eyes on you.” Ace said.Attorney Ace arrived after we ate. Because they are planning to tell me this because sooner or later mapapansin na nila na may nakasusunod sa kanila. And I dont have any thoughts about this. Napapagod na rin siguro ako.
THIRTY FOURLIMMUELAs we waited for Ellya. I tell every detail that I know about how she had that accident."First is… 5 years later when she has an accident. But she told me that when she was 16 she had one too. It means na dalawang aksidente na siya meron. One is with Tito Ezekiel and the other one is her step mom. But lucky enough. She survived.Little did she know that it had a cause. A memory. Nung pangalawang naaksidente siya.. kasama niya ako." I said and kita sa mukha nila Ang pagkagulat sa sinabi ko."What do you mean? You had an accident too?" Tito asked."Yes Tito… Maghihiwalay sana kami that d
THIRTY FIVEELLYAI woke up when I felt the morning wind damping on me.Hanggang ngayon nandito pa kami sa mansion and mag alasais palang ng umaga pero sa lamig at sa nalalapit na pasko ay isang hangin ang dulot nito. Hindi rin ako nag aircon kaya bukas bahagya ang aking bintana. Kung saan nanggaling ang hangin.And I felt huge arms hugging me. And as I looked I saw Lim sleeping peacefully. He is definitely a handsome man. Man who can do anything for me without looking for anything.I stared at him and kissed his forehead. I always do that to him simula nang magkasama kami. Feeling ko doon ko maipapakita ang pagmamahal ko. Hindi ako ganun ak showy but when it comes to him. I am trying.I sta
THIRTY SIXELLYAAfter I cried. Bumalik na ako na nag umpisa na ang trabaho para hindi nila mapansin ang aking pag iyak. Ipinokus ko ang isip ko sa pagtatrabaho. Ni hindi ako sumbaya sa break at lunch. Tanging kape lang ang kinuha ko nang bumaba sila. Alam ko napansin niya iyon pero masaya ako na hindi nila ako pinipilit na alamin lahat.And now tapos na ang shift. Iniiwasan ko silang lahat kaya nagmamadali akong bumaba. Nag iwan na rin ako ay Limmuel ng text na magcocommute ako. Hindi ako sasabay. Pinatay ko na rin ang phone ko para hindi niya ako hanapin. Alam ko na busy siya kaya hindi niya mapapansin iyon.As soon as I step on the bus. Medyo maluwag luwag ito at tamang may bakante sa likuran kaya naupo ako doon at isinalpak ang earphones habang nag um
THIRTY SEVENELLYANagising ako nang wala sa tabi ko si Limmuel. Kinuha ko ang night robe ko at isinuot sa aking katawan ko.Pagkababa ko ay naabutan ko si Limmuel na nakahiga sa sofa at nakakalat pa rin ang mga pictures.Nagkaroon na ako ng lakas ng loob at curiosity na tingnan at maki alam. Kahit sabi nila na hindi naman talaga kailangan. Mukhang mahimbing ang tulog nito at hindi niya ako naramdaman. Nakita ko ang picture na hawak ko kahapon at saktong nakita ko ang picture naming tatlo nina Tito Ezekiel and Austrey. Ahead lamang ako kay Austrey nang 3 years while si Sydney naman ang aking kaedaran. Kaya kahit papaano ay mas nagkakasundo kami ni Austrey. Dahil siya ay naghahanap ng pagmamahal ng ate niya ngunit hindi ito binibigay. Dahil sa pagsama sa akin ng kanyang kapatid lalong umusbong ang galit sa akin ni Sydney.
THIRTY EIGHTELLYAKanina pa ako sa coffee shop na sinabi ni Austrey. Kaya umorder na muna ako ng kape at cake tsaka tiningnan ang necklace na binigay ni Limmuel. I saw our initial in the middle and medyo nakaangat ng bahagya kaya pinindot ko. Lalo itong gumanda at umayos ng pagkakalagay. Umangat ang pagka emerald green at mas lalong nakita ang pangalan ng letra namin ni Limmuel.Hindi pa rin nadating si Austrey at nakaserve na rin ang aking kape. Sakto na ang tumawag si Limmuel kaso bigla na lang malowbat ang cellphone ko. Paano ako ngayon nito. Mukhang mapapa absent pa ako.“Ellya?” someone called me far and saw Austrey walking.“Hi.” bati ko and pinaupo ito.
THIRTY NINEELLYAHindi ko alam kung nasaan ako. Nakapiring ang aking mga mata at hindi alintana ang lamig. Nangingibabaw ang takot na baka ano bang mangyari. At walang alam na nandito ako.After Kong mahimatay kanina ay dito ko na naabutan Ang sarili ko.Habang nangangapa ako ng bagay bagay na makikita sa kwarto ay saktong may bumukas na pinto base sa pagkakatunog nito."Asan Ang babae?" Tanong ng pumasok. Base sa boses niya nasa mid 50s siya at may kaboses siya…Familiar…Parang si…"Hi Ellya." Sabi nito at tinanggal ang piring ko.
FOURTYELLYA3 MONTHS LATER.Sa loob ng tatlong taon ay Hindi pa rin bumabangon si Limmuel sa pagkakahiga. Critical ang condition nito dahil sa dami ng dugo na nawala dito.Lalo na ng dumating ang doctor nito mula sa La Union. Si Doc Catherine."Crucial ang pagkakatama ng bala at may na damage na nerves na nagcoconnect sa kanyang utak. Which is lead to coma. Buti nga Hindi siya brain dead. Because that is Limmuel. Palaban.""But still. Expect the worst. Pwedeng mawala ang alaala niya… I hope na kayanin mo iyon Ellya."Mga katagang iniwan niya at ngayon bumab
SPECIAL CHAPTER - TEAM ALONELLYA POV"FLASHBACK OF THEIR FIRST BONFIRE IN LA UNION""AYAN na! Dumating na ang sleeping beauty!" Sabi ni Jean."Ikaw ba naman tumakbo e." sabi ko at kinuha ang marshmallow stick na hawak nito."Sarap.""Okay nandito na lahat. Let's start the game." sabi ni Dave."Anong game?" tanong ko sabay umupo ng dahan dahan."Truth or Dare.""It is part of the team building. Kumbaga may bond na mas mabubuo. Then kung sino hihintuan ng mga bote. Automatic sila agad... Gets na?" paliwanag ni Jessica."Basic! Game!" sabay sabay namin
SPECIAL CHAPTER - FAMILYTHIRD POINT OF VIEWNaalimpungatan si Ellya ng maramdam ang parang may mabigat na bagay na nakadagan sa kaniya. Nang imulat niya ang mga mata, nakita niya ang asawa na nasa ibabaw niya at hinahalikan ang tiyan niya.Ellya yawned before stretching her body beneath her husband. "Mahal, what are you doing down there?" Tanong niya sa inaantok ang boses. Limmuel looked up at her."Just admiring my wife's body." She playfully scoffed."Admiring my stretch marks? And scars""Yep." Limmuel said, popping the 'p' in the end before his lips traveled on her stomach, moving to her side, towards her cut wounds. Lahat ng pilat niya sa may tiyan, masuyong hinalikan ng asawa. "I didn't get
SPECIAL CHAPTER - LIMMUELPART ONE - HE IS SICKLIMMUEL POVNagising ako sa sinag nang araw. Tila nagising ako mula sa magandang panaginip. Napalingon ako sa gilid ng kama ko. Its nine in the saturday at may appointment pala akoMagtatanghali na pala. Igagalaw ko sana sarili ko nang makitang my natutulog sa tabi ko."Hindi pala panaginip. Totoo." bulong ko at sabay yakap sa babaeng nasa tabi ko.Hinalikan ko ang noo nito sabay bati.... "Good Morning sa pinakamamahal ko." Tila nagising to at lumingon sakin..."Namumula ka, may sakit ka ba?" hawak ko sa noo niya. Tumingin siya sa kumot na nakatakip saming dalawa."Ginawa ba talaga aaw." Daing niya. "P
SPECIAL CHAPTER - ELLYA PART 2 ELLYA’S POV A DAY IN THEIR OFFICE (FLASHBACK) "Ellya, una na kami ha?" sabi sa akin ni Jean habangkinukuha ang mga gamit niya. Balak ko kasi mag overtime… "Sige. Ingat kayo and enjoy." "Sayang hindi ka makakasama," sabi naman ni Bill. Nginitian ko siya, "okay lang 'yun. Marami pang next time." Sabay sabay silang umalis at naiwan ako. Maya-maya lang din, isa-isa ng nagpapaalam sa akin ang mga kaopisina ko hanggang sa ako na lang ang nag-iisang natitira dito---at si Sir Lim na nandoon pa rin sa kanyang pwesto at tutok na tutok. Napakamot ako ng ulo. Paano ko magagawang tapusin ang schedule and data ng isang service if di n
SPECIAL CHAPTER - ELLYA PART 1 ELLYA’ S POV ELLYA NA LATE AT DI PA NAGSISIPAG "Pumalpak ka na naman." Nakakunot ang noo ng team leader namin na si Sir Adrian habang nakatingin sa akin. Sa kabilang table.. Sa table niya may iba pang reports ang nandoon na pinapagawa sa kanya. "Ano po ba ang problema?" tanong ko sa kanya while avoiding his gaze. Wala naman talagang nabubuhay na nilalang ang nakaka-tingin ng diretso sa mata ni Sir Adrian eh. Pakiramdam ko katapusan ko na pag inangat ko ang tingin ko sa kanya. "Anong problema? Yung trabaho niya ang problema! May mga naka-lusot na naman na typographical and grammatical errors! Ano ba?, kailangan mo na ba
SPECIAL CHAPTER - AUSTREYPART ONE - ACCIDENTAUSTREY’S POVSa unang pagpasok ko sa mental hospital ay pakiramdam ko lalo akong mababaliw. Lalo akong mapapaisip nang mga nangyari noon. Nakakatakot dahilk ibat ibang sigawan ang maririnig may iba naman na tulala. Pero maigi na lang sa hospital ako sa ibang bahagi ng hospital kung saan itatrato ka na normal kaya kahit papano ay nawawala ang takot ko.I missed everything.I miss her badly and miss us. My family. Yung wala pang gantong. Walang pumapatay, walang sakim at walang naghahangad ng bagay bagay. Paghahangad ng iba pang bagay.Umupo muna ako habang inaantay ang nurse na paglilipat sa akin. They say I have a minor injuries at need nang rest and may depression is not having a progress. .
SPECIAL CHAPTER - ACEPART 1 - LAW SCHOOL FLASHBACKSACE'S POVNakakapagod na... Paulit ulit na tumatakbo sa isipan ko. Sirang plaka na paulit ulit na habang iniisip ko pa lalo nakakagat ng damdamin. "Ace isa kang talunan at walang kwenta." Dagdag pa niya.Sa daming nangyayari mas masarap tumakas sa reyalidad, yung tipong ang sarap matulog at managinip ng managinip."Are you even listening?!." Sigaw nyang nagpabalik sakin sa katinuan.Ni isang salita wala syang narinig mula sakin. Ayokong magsalita baka lalong gumulo."Ah ganun ayaw mong magsalita." Talak siya ng talak na kala mo para syang truck ng bumbero sa pag iingay.Alam ko na a
SPECIAL CHAPTER -JESSICAJESSICA’S POVPART 1 - THE PLAYBOY AND THE BOSSThe months flew in a blur, without Limmuel in the office makes me the boss or the team leader of our team. I was struggling to adjust, even my feelings. Napakahirap magpanggap sa harap ng mga tao. Akala mo okay ka lang kahit hindi talaga.“Boss!” sigaw ni Bill di kalayuan. Magkasabay kami dito pumasok dahil same neighborhood kami kaos sa ingay palagi ng bahay nito.. Puro party at babae. Di na natigil.“Ano?!” singhal ko at inirapan ito. Lintik na lalaki na ito. Masasakla ko aba. Gusto kong sakalin. Kung pwede lang masapak na rin e. Ginawa ko na. Kaso is the reason for my s
SPECIAL CHAPTER - MICAPART ONE - BUNTISMICA POVI just found out that I was 8 weeks pregnant. Wala akong kaalam alam na may bata na sa akin. Na sa araw araw na gumigising ay dalawa na kaming pinapakain, pinapaliguan at ang aking hininga ay hininga niya rin.Sa bilis ng pangyayari ay wala akong matandaan ang gabi na iyon. Ang alam ko ay tinawagan ko ang trabaho ko na ex ko. Si Dave. Hindi maipagkakaila na hulog na hulog ako sa kanya dahil siya lang ang lalaking nagparamdam sa akin kung gaano ako aksarap mahalin.Mataas na alcohol tolerance ko pero pag masyado ng marami ay nalulunod at nakakahilo na. Ang malinaw lang sa akin ay ang tatay ng anak ko ay si Dave. Ang nasa isip ko ay ipaalam na ito kaya gumayak muna ako sa