LOGINShare
Kabanata 21
Last Updated:
2021-06-28 22:20:46NANG makabalik si Matias ay agad akong lumapit sa kaniya, galing siya mula sa pakikipagkita kay Kahlo para sa mga armas. Kunot-noo ko siyang sinalubong dahil wala siyang mga dalang armas. Kita ko ang inis sa mukha niya nang bumaba siya mula sa kabayo.
Agad niyang inabot sa akin ang dalawang supot ng salapi.
"Nalaman ni Dardo na tayo ang nais bumili ng mga armas," singhal niya. "Sinaktan niya si Kahlo at pinagbantaan ang buhay nito sa susunod na idaan sa kaniya ang pakikipagtransaksyon natin."
Ikinuyom ko ang kamao ko dahil galit.
"Ang hangal na Verdantes na iyon!" tiim bagang kong wika. "Paano naman kaya niyang nalaman na ako ang nais bumili ng mga armas? Ito na nga ba ang sinasabi ko."
Tama nga ako, hindi ako bibigyan ng mga armas ni Dardo. Salapi na ang usapan ngunit tumatanggi pa siya, kamangha-manghang nilalang.
"Maaari namang gumawa si Leep ng mga sandata ngunit maghihintay pa tayo ng ilang araw bago matapos ang mga iyon. Maaari r
Related chapters
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 22
MAINGAT kong hinawi ang kurtinang gawa sa maliliit na kristal dahilan upang gumawa ito ng mahinang ingay na hindi naman nakaabala sa mga kalalakihang nanonood sa pagsasayaw ng binibini sa entablado. Narito ako ngayon sa loob ng Subastahan kung saan kasalukuyang nagaganap ang pagtatanghal ng mga binibini bago magsimula ang pagsubasta sa kanila, isa itong malaking silid na gawa sa tolda, nasa gitnang bahagi ito ng Bahay Aliwan. Inayos ko ang buhok ko at bahagyang ngumiti sa ginoong nakatabi, matagal siyang tumitig sa akin tapos ay walang hiyang pinasadahan ng tingin ang kabuuan ko. Bihis maharlika ako katulad niya kaya marahil ay nabighani siya sa angkin kong kagandahan, ngunit itinuon ko lamang ang atensyon ko sa binibining sumasayaw ng sinawali gamit ang dalawang espada. Sa paligid ay puro maharlikang naghihintay sa pagsubasta ng mga naggangandahang binibini. Mayroon din akong ilang nakikitang binibini sa paligid na kasama ng mga ginoo. Ang plano ngayong gabi
Last Updated : 2021-06-30Aliara: Ang Kaharian Kabanata 23
"ALIARA!" sigaw ni Matias sa likod ko. Mabilis siyang nagtungo sa harap ko upang sanggain ang pag-atake ang kalaban sa akin. Marahan lamang ako tumingin sa kaniya, tila nawala na ang isip sa nangyayari sa aking paligid. Hindi maganda ito. "Maging listo ka, nasa gitna tayo ng labanan!" singhal niya. Kumurap-kurap ako, inayos ang sarili at muling itinaas ang aking espada upang makipaglaban. Isa muling sulyap kay Sevasti na kasulukuyan ding nakikipagtunggali sa aming mga kalaban. Hinawakan ako ni Matias sa braso at malakas akong hinatak dahil matatamaan ako ng kalaban. Naging bato ang kamao niya bago iyon tumama sa mukha ng kaharap dahilan upang matumba ito. Matapos niyon ay saglit siyang sumulyap kay Sevasti bago muling makipaglaban, na siya ring ginawa ko. "Hindi naman nakapagtatakhang pumupunta ang prinsipe nila rito ngunit bakit nakikipaglaban din siya sa mga tauhan ng Subastahan?" tanong niya ngunit hindi ako makahanap ng sagot. Sini
Last Updated : 2021-07-02Aliara: Ang Kaharian Kabanata 24
NAUNA akong sumugod sa kaniya ngunit nanlaki ang mata nang bumagal ang mga galaw ko, unti-unting sumilay ang ngisi sa labi niya. Alam ko ang kapangyarihang ito, kaya niyang manipulahin ang oras ngunit limitado kaya ang pagbagal lamang ng paligid ang kaya niyang gawin. Saglit niya lamang magagawa iyon dahil mauubos ang lakas niya sa paggamit ng kapangyarihan ito kung hindi siya bihasa sa paggamit nito. At sa limitadong oras na paggamit niya ay alam kong ako ang nais niya, ang pinuno ng grupong sumalakay sa kaniyang teritoryo. Siya lamang ang may kakayahang kumilos ng mabilis sa oras na ito. Nangunot ang noo ko nang bumaling siya kay Sevasti at pasugod na lumapit dito, nakatutok ang espada sa ere. Hindi ako nagdalawang-isip na iharang ang sarili ko sa prinsipe. Pilit kong ginamit ang taglay kong bilis upang makasabay sa galaw niya ngunit kapalit niyon ang pagkabawas ng lakas ko. Nakangisi niyang hinampas ang espada sa akin na siya kong nasangga, ang sum
Last Updated : 2021-07-04Aliara: Ang Kaharian Kabanata 25
NANG sumapit ang dilim ay nagtungo na kami sa maluwag na parte ng aming kuta kung saan susunugin ang mga labi ng aming mga kasama. Pinagmasdan ko ang pagpipiring nila sa apat na nakahigang katawan sa mga kahoy at dayami, napapaligiran din sila ng mga bulaklak. Ang pagpipiring ay para hindi nila makita ang anumang bagay maliban sa pagtahak sa kabilang buhay, sumisimbolo iyon na hindi na sila maaari pang tumingin pabalik sa kanilang paglisan. Matapos niyon ay tatlong beses kaming yumuko sa lupa upang magbigay galang sa kanila. Blanko lamang ang aking ekspresyon upang hindi ako makitaan ng panghihina ng mga kasama ko, dahil kung manghihina ako ay wala silang pagkukuhanan ng lakas upang muling lumaban at ipagpatuloy ang aming hangarin. Ngunit sa loob ko ay nais ko na ring manghina katulad nang nakikita ko sa kanila, ang ilan ay umiiyak habang ang ilan ay pinipigil ang emosyong nais kumawala. Iniisip ko na lamang ang aking ama, kung narito siya ay ganito a
Last Updated : 2021-07-08Aliara: Ang Kaharian Kabanata 26
NAKASIMANGOT lamang akong habang tinitingnan ang marahang pagyuko ni Prinsipe Henicio sa aking ama, bumabati siya para sa kaniyang pagbisita ngayong araw. Katabi ko si Ama na sinalubong ang kaniyang pagdating. "Narito na naman ang prinsipeng ito," bulong ko sa sarili. Mas matanda sa akin ng dalawampung taon ang prinsipe ngunit tila magkaedad lamang kami dahil sa aming wangis, kaya hindi ko nakikitaan ng dahilan upang igalang siya. Isa pa ay hindi ko gusto ang presensya niya, ang itsurang iyon ay tila magtatraydor anumang oras. Matapos ang pagbati ay agad kong hinatak ang damit ni Matias upang sabihin na umalis na kami. Tumango siya at inilahad sa akin ang daan paalis. "Mahal na Prinsesa," tawag sa akin ng prinsipe kaya napahinto ako. Peke akong ngumiti bago marahang humarap sa kaniya. "Mahal na Prinsipe," wika ko at marahang tumango. Lumapit siya sa akin at tumango rin. "Nais lamang kitang batiin ng magandang araw," nakangiting aniya n
Last Updated : 2021-07-10Aliara: Ang Kaharian Kabanata 27
HAWAK ang aking espada ay agad akong sumugod kay Henicio nang makita ko siya, suot ko ang damit pandigma upang maprotektahan ang ilang bahagi ng katawan ko sa mga pag-atake niya. Sigawan at kalansing lamang ng espada ang maririnig sa buong paligid, nasa harap kami ng palasyo kasama ang aming mga sariling kakampi na lumalaban sa isa't-isa para sa kaniya-kaniyang ipinaglalaban. Matalim ang tinging iginawad ko sa kaniya, habang magkadikit ang talim ng aming espada ay lumapit siya sa akin, tinulak niya palapit sa akin ang armas niya na siya ko namang nilabanan din ng aking lakas. "Pagbabayaran mo ang pagpaslang mo sa aking ama!" galit kong wika. Ngumisi siya na lalo lamang nagpadagdag sa aking galit. "Hindi ba ay ito ang nais mo, Mahal na Prinsesa, ang tigilan ko ang pagpapanggap?" nakangising aniya. "Ngayon ay nakikita mo na ang totoong ako, ibinigay ko na ang gusto mo." Matapos niyang magsalita ay malakas kong sinipa ang binti niya kaya
Last Updated : 2021-07-15Aliara: Ang Kaharian Kabanata 28
NANLAKI ang mata ko nang biglang pumasok si Sevasti sa loob ng silid ko, puno ng pangungulila ang mga matang ipinukol niya sa akin. Mabilis siyang lumapit sa akin at sinunggaban ako ng halik, nabitawan ko ang hawak na suklay at nagpatianod sa kaniya. Iniyakap ko ang mga braso ko sa leeg niya, bahagya akong tumalon upang maiyakap ko ang mga binti sa baywang niya. Lumiyad siya upang buhatin ako at marahan naglakad patungo sa malaki kong kama, hindi tinatanggal ang labi sa akin. Nakasuot lamang ako ng puting bistida na siyang panloob ko, handa na sanang matulog ngunit bigla ay dumating siya. Nang maihiga niya ako ay agad siyang pumatong sa akin, sandaling humiwalay upang tanggalin ang pang-itaas niyang kasuotan. Namumungay ang mga mata kong nakatingin sa kaniya, tila nalalasing, habang siya ay puno na ngayon ng emosyon at pagnanasa ang mga mata. Muli ko siyang niyakap nang bumalik ang labi niya sa labi ko, mas mapangahas at mapusok ang halik na ibinigay sa akin.
Last Updated : 2021-07-16Aliara: Ang Kaharian Kabanata 29
MARAHAN kong iminulat ang mga mata ko na tila isang panaginip lamang ang mga nangyari, simula sa unang pagtatagpo namin ni Sevasti hanggang sa pagkatalo namin sa ginawang pagsalakay sa Subastahan. Agad akong tumayo sa kama upang ayusin ang aking sarili, wala na ang magkapatid na siyang lagi kong katabi sa pagtulog. Nang makapagbihis ay lumabas na ako, ang bawat nilalang na madaanan ko ay binabati ako na siyang sinusuklian ko lamang nang ngiti at pagtango. Sa labas ay bumungad sa akin ang mga nagsasanay sa malawak na bahagi ng lugar, pantay-pantay silang nakahilera kaharap ang kahoy na nababalutan ng dayami upang lumambot ito sa tuwing itatama nila ang mga hawak na espadang kahoy. Huminto ako upang pagmasdan sila, ang ilan sa kanila ay mga bata pa ngunit determinadong matuto na siyang isang dapat katangian ng isang mandirigma. At karamihan sa kanila ay mga dalagita at binatilyo na, ang mga noon ay batang sinanay namin limang taon na ang nakakalipas. It
Last Updated : 2021-07-18
Latest chapter
Aliara: Ang Kaharian Ang Huling Kabanata
Sevasti's Point of ViewPINAGMAMASDAN ko siya mula rito sa gitna ng kagubatan ng Kozania. Nakaupo siya sa harap ng malinaw na tubig ng sapa, ang sapang nasa pagitan namin. May kalayuan ako sa kaniya kaya hindi niya ako napapansin. Tila malalim din ang kaniyang iniisip upang mapansin pa ang presensya ko.Kanina pa siya rito at ngayon ay malapit nang sumapit ang dilim ngunit hindi nagbago ang pwesto niya.Pinagsawa ko ang mga mata ko sa pagtitig sa kaniyang kagandahan, sa buhok niyang umaalon tuwing iihip ang hangin. Mas maganda ang kasuotan niya ngayon kumpara noon dahil siya na ang reyna ngayon ng Kozania. Nakamit na niya ang pangarap niyang maitayong muli ang kaniyang kaharian, at masaya ako para sa kaniya. Kahit ang naging kapalit man nito ay ang pagkamatay ng aking ama at pagkawala sa amin ng trono ng Farianio. Una pa lang ay hindi naman talaga ito sa akin kaya tama lamang na maibalik ito sa totoong nagmamay-ari nito.Ito lang ang malaya kong oras na titigan siya, dahil sa oras na m
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 82
"MAHAL na mahal kita, Aliara! At oo, mali ka kung iyan ang iniisip mo tungkol sa akin. Ikaw lamang ang nag-iisang babaeng minahal ko sa buong buhay ko, ang babaeng patuloy kong minamahal at mamahalin pa hanggang sa huling hininga ako," aniya, tila pilit ipinapaintindi sa akin ang sinasabi. Mas tumindi ang pagbigat ng hininga niya. Tumingin siya sa ibaba at nang muling magsalita ay mahinahon na, "Patawad at wala ako sa lahat ng paghihirap mo, wala ako kapag kailangan mo ako, wala ako kapag hinahanap mo ako. Pero, Aliara, gustong-gusto kitang puntahan sa mga oras na hinihiling mong nandoon ako. Gusto kitang iligtas at protektahan ngunit palagi akong hinahadlangan ng aking ama. Ginagawa niya ang lahat para lamang hindi kita makita." Tumiim ang bagang niya at muling tumingin sa akin, puno ng galit, pangungulila at kalungkutan ang kaniyang mga mata. "Totoong mahal kita, Aliara. Hindi iyon magbabago kailanman. Sana mapatawad mo ako sa lahat ng pagkukulang ko. At pakiusap, huwag mong alisi
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 81
SA MULI naming pagkikita ni Adrina ay binigyan niya akong muli ng pag-asa upang ituloy ang sinimulan ko, ang paghihiganti kay Henicio. Ilang beses niya akong kinausap tungkol doon ngunit kapag tinatanong ko siya kung bakit niya ako hinihikayat ay hindi siya sumasagot at iniiba ang usapan. Ngayon ay nakatayo ako sa gitna ng kagubatan habang nakatingin sa buwan. Napagtanto ko kung bakit nais niyang patayin ko si Henicio. Dahil kay Matias, nais niya itong ipaghiganti. Hindi naman lingid sa kaalaman ko na iniibig niya ang ginoo at hindi ko man nakita ang paghihinagpis niya sa pagkamatay nito ay alam ko kung gaano niyang dinamdam iyon. Marahil ay hindi pa siya nakakalimot. Hindi pa nawawala ang galit niya para sa mga nilalang na naging ugat ng pagkamatay nito. Lalo na kay Henicio. Siya ang pinakautak ng lahat kaya siya ang dapat paghihigantihan. Napalingon ako kay Zalina na nasa gilid ko, siya ang ina ni Adrina ngunit tila kaunti lamang ang tanda niya sa akin kung
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 80
MALIWANAG na ang paligid nang makarating kami sa sentro ng Farianio. Kusang humahawi ang mga nilalang upang bigyan kami ng daan, bakas sa mga mata nila ang kuryosidad habang nakatingin sa amin. Nasa unahan at gilid namin ang mga kawal, mahigpit kaming binabantayan na tila ba makakatakas pa kami sa ganitong kundisyon. Bukod sa nakakadena ang aming mga kamay ay pagod at nanghihina na kami mula sa mahabang paglalakbay, halos lahat pa kami ay sugatan.Hindi ko na maayos pa ang palalakad ko dahil sa nanginginig kong binti, ang kumikirot na sugat ko sa hita ay tila kumakalat sa buong katawan ko. Tagaktak na rin ang pawis ko, nanunuyot na ang lalamunan at siguradong namumutla na rin ako dahil sa dugong nawala sa akin.Ang mga hangal na kawal na ito ay hindi man lang kami binibigyan kahit patak ng tubig."Aliara," tawag sa akin ni Casias na katabi ko lamang. Nakagapos din ang mga kamay at walang magawa kung hindi magpatianod sa mga kawal na ito. Ilang beses na niya akon
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 79
"ISA kang prinsesa, Aliara?" muling wika ni Rowan ngunit hindi ko pinansin.At dahil hindi rin ikinagulat ni Casias iyon ay katunayan lamang ito na totoo ang sinasabi ni Favier, na may kaugnayan siya sa palasyo.Matunog akong ngumisi kalaunan, sarkastiko. Maraming tanong sa isip ko ngunit unti-unti ko nang naiintindihan ang nangyayari ngayon. Matagal na silang magkakilala, bago pa man ako dumating dito sa Ohayas. Malinaw na malinaw na tinraydor ako ni Casias, nagpanggap siyang walang alam tungkol sa akin, na hindi niya ako kilala. Marahil ay pinababantayan ako ng hangal na si Henicio. At ito na ang tamang pagkakataon upang mapaslang ako.Mabilis ba akong magtiwala kaya lagi akong tinatraydor ng mga nilalang sa paligid ko?Gusto kong tawanan ang sarili ko sa tanong na iyon.Ngunit kahit na tinraydor niya ako ngayon ay hindi ko siya balak kwestyunin. Wala na rin namang halaga kung tatanungin ko siya kung bakit niya ito ginawa sa akin. Lahat naman sil
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 78
MABILIS akong lumapit sa kaniya at hinampas ang dibdib niya, hindi mahina ngunit hindi rin naman malakas. Paulit-ulit kong ginawa iyon ngunit hindi siya gumawa ng anumang kilos, nanatili siyang nakatayo at hinahayaan lamang ako ilabas ang galit ko. Hindi nagbago ang reaksyon niya, lalo nga lamang yata iyong lumambot habang mas tumatagal ang pagtitig niya sa akin.Nang manghina ang kamay ko ay roon niya lamang ako pinigilan, marahang hinawakan ang mga braso ko. Tuluyan akong nawalan ng lakas dahil doon, tila bulang nawala ang galit na binubuo ko.Pumatak ang luha sa mga mata ko dahil sa maraming dahilan at emosyong nararamdaman. Ayaw ko mang maging masaya sa sandaling ito ngunit kusa iyong nararamdaman ng puso ko. Masaya ako na nandito siya, sa presensya niya, sa hitsura niya at sa buong pagkatao niya.Tila tuluyang napanatag ang damdamin ko dahil sa kaniya. Nawala ang lahat ng gumugulo sa isipan ko."Bakit ngayon ka lang?" mahina kong tanong. Nakatitig ak
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 77
NILAMPASAN ko si Casias nang magkasalubong kami sa pamilihan, inirapan ko pa siya upang ipakitang naiirita ako sa presensya niya."Magandang umaga, Aliara!" nakangiti niyang bati ngunit hindi ko na pinansin. Palagi namang walang maganda sa umaga kapag siya ang nakikita ko.Itinabi ko ang tinutulak na karitela nang makarating sa tindahan ni Rowan. Abala ito sa maraming mamimili sa umagang ito kaya kahit ang pagbati ay hindi niya nagawa sa akin."Tulungan na kita!" muling wika ni Casias na nasa harapan ko na. Hindi ko napansin ang pagsunod niya sa akin. Nasa likod niya rin ang dalawang kasama."Huwag na, ipagpatuloy mo na lamang ang ginagawa mo." Hindi ko siya pinagtuunan ng pansin, binuhat ko ang isang sako na nasa karitela.Alam kong naniningil siya ngayon sa mga manininda rito sa pamilihan kaya hindi ko maintindihan kung bakit ako ang ginugulo niya ngayon."Wala na akong ginagawa kaya tutulungan na lamang kita!" masigla niyang wika. Binuhat
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 76
HUMINTO ako sa paglalakad habang hinihintay ang sagot niya. Matagal bago siya nagsalita."Palagi rin akong nagtutungo roon kapag nais kong magpahangin at makapag-isip," aniya, nakatingin sa kawalan. "Noong unang beses kitang nakita roon ay noong araw rin nang makilala kita. Simula noon ay hindi na nawala sa isip ko ang malungkot mong mga mata." Bumuntong hininga siya. "Palagi kong ipinagtataka kung bakit ganoon na lamang ang kalungkutan sa iyong mga mata noong gabing iyon. At maraming tanong ang pumapasok sa isipan ko. Ano ang sanhi ng kaniyang kalungkutan? Anong nangyari? Ngunit bakit sa tuwing nakikita ko naman siya sa pamilihan ay walang bahid ng lungkot doon, walang kahit na anong emosyon."Marahan siyang bumaling sa akin matapos sabihin ang mga iyon. Ako naman ngayon ang umiwas, hindi makahanap ng salitang isasagot sa kaniya. O kailangan ko nga ba siyang sagutin?Nakakahiya lamang na nakita niya ako sa ganoong ayos. Sa lahat ng nilalang ay siya pa talaga an
Aliara: Ang Kaharian Kabanata 75
NAPAIRAP ako nang makita ko na naman si Casias sa malayong banda ng pamilihan, maangas na naglalakad kasama ang dalawa niyang alagad. Mukhang maniningil na naman ng upa sa mga manininda rito sa pamilihan.Kasalukuyan kong inaayos ang mga prutas sa harapan ko, ako ang nagbebenta nito ngayon dahil wala si Rowan. Namamasyal kasama ang kaniyang kasintahan. Oo, mayroon na siyang kasintahan ngayon na isa ring manininda rito sa pamilihan. Matagal na iyong may gusto sa kaniya ngunit hindi niya napapansin noon dahil biglang nabaling ang atensyon niya sa akin nang makilala niya ako.Naalala ko pa noong una kaming magkita, natulala siya sa angkin kong kagandahan at halos tumulo pa ang laway. Ngunit ngayon ay patay na patay na siya kay Mila. Ang binibining ito ay hayagang ipinapakita ang pagkagusto niya sa ginoo ngunit hindi siya nito pinapansin.At noong mapagtanto ni Rowan na hindi niya talaga makukuha ang puso ko ay sinimulan niyang ibaling ang atensyon sa binibini hangg
