"Good Evening ma'am"
Nakangiting bumati sa akin ang manager ng Estrada Hotel na pag sstayan ko dito sa Palawan. He knows who I am. we talked on the phone at ngayon ay malugod ang pag salubong nila sa akin.
"Good Evening"
Bati ko sa kanya ngunit hindi ako ngumingiti.
"Please don't make any special treatments for me. I just wanna be alone. I'll call when I need anything. Are we clear, Mr. Mariano?"
Mabilis itong tumango at sumagot
"Y-yes ma'am, it's our pleasure to have you here please enjoy your stay"Ngumiti syang muli sa akin, lumabas ang pantay pantay at mapuputi nyang ngipin na lalong naka gwapo sa kanya. I think he's in late 20's mukhang bagito para sa posisyon nya. Masyado ata syang bata para mag manage ng isang hotel.
"Here is your key po ma'am, everything is ready you can get some rest na po."
Tumaas ang kilay ko sa sinabi nya.
"So, now you're telling me what to do?"
I took off my sunglasses kahit na wala nang araw, syempre umiyak ako, maga ang mga mata ko nakakahiya.
"N-no no ma'am that's not what I meant"
Nakita ko ang pagkataranta sa mukha nya.
"Ah, so it's me na hindi marunong makaintindi?"
"Ehh-"
Nakita kong napakamot sya ng ulo sa sinabi ko.
"Do you love your job Mr. Mariano?"
"Ma'am I'm sorry I didn't mean to insult you, please don't get me fired"
He's flushed.
"HAHAHAAHAHAHAHA"
Napatingin sa akin ang mga staff na kasama nya dito sa lobby kung saan kami nakaupo at mag kaharap. Nasa likod nya ang isang chef at dalawa pang babae na hindi ko na maalala kung anong papel nila.
"Relax. Loosen up a bit."
"W-what?"
Naguguluhan sya sa nangyayari.
"I didn't say anything about getting fired. I just asked a question Mr. Mariano. Don't be uptight."
Tumayo ako at tinapik ang balikat nya. Sumunod sa akin ang bellboy at tahimik na tinahak ang kwarto ko.
"How long is this going to take?"
Alam kong nabigla sya pero this is for the best. Wala munang iintindihin kundi ang sarili.
"I dunno, a month or two"
Ininom ko ang beer ko pagka sagot kay Patrice.
"Bruha ka talaga eh no. Pa dalos dalos ka!"
Umupo ako sa couch at binuksan ang TV. Nakita ko ring may PS4 kaya naisipan kong mag laro.
"Be thankful dahil di ako pumunta sa US, Balak ko sana sa cabin but it's way too far. Nakakapagod bumyahe at isa pa, baka mag karoon ng emergency sa office di ako makakauwi kaagad."
Nag simula ako mag hanap ng games, wala akong mapagtripan so I just turned the stereo on saka nag patugtog using my other phone. Yung work phone ko.
"Hay nako Raine, are you sure you're gonna be fine?"
"Of course I am. Ngayon lang 'to. When I get back, I am better"
"Sige. Just take care and call me. Bye"
Naisipan kong bumaba at mag lakad lakad sa tabi ng dagat. I found a minibar within the shore din at may mga nag paparty party.
"Margarita for this fine young lady please"
I was about to order nang biglang isang lalaking hindi halatang may edad na pero halata sa pananalita nito ang malaking age gap sa aming dalawa. Lumingon ako sa bartender at nginitian ito bago sumagot sa lalaki.
"I'm sorry but I can handle myself. But thanks anyway."
Tumingin ako sa bartender at umorder na ng inumin ko. Nanatili ako sa bar ng ilang oras. May mga lumalapit na lalaki pero hindi ko sila pinauunlakan o tumanggap ng drinks mula sa kanila.
"Ang yabang nito ah"
Natatawa akong nag aamok ang isang preskong lalaki na halatang mama's boy at spoiled little bitch. Kasama nya ang tatlo nyang tropa na typical na mga mukha at aurahan na makikita mo sa mga movies.
"Anong mayabang doon? I just stated a fact. And that fact, is I can buy myself a drink."
Nakita ko ang pag kaasar at pag titimpi nya sa mga sinabi ko.
"Pasalamat ka babae ka! Kung hindi--"
"Oh come on! Edi palagan mo? Do you think I can't kick your ass? Baka ikaw pa bilhan ko ng alak pag ka natalo ka na"
I smirked at saka tumayo. Nag ngangalit ang panga nya pero na kukuha parin nyang ngumiti ng alanganin at paminsanang pag basa ng labi nya gamit ang dila nya. Nakita ko ang pag ka sagi ko sa ego nya at basag ba pag kalalaki nya.
"Hey, hey man. Stop. You're being disrespectful. Babae pa rin yan"
Narinig ko ang isang lalaki na umawat sa kanya at namagitan sa amin. Gigil na gigil na si kuya. Nakakatawa
"Anong pake mo dito!? Hindi mo ba alam kung sino ako!?"
Naka alalay ang mga kaibigan ng lalaki sa likod nya. Marami na rin nakapalibot na tao sa amin dahil nag eeskandalo
"Anong pake ko kung sino ka?"
Nag kaka sukatan na ng pagka lalaki ang dalawa I just stared at them habang ineenjoy ang inumin ko. They are fighting just because I refused to accept a drink. Boys are so pathetic. Napapailing akong nakatingin sa dalawa. Nang suntukin ng lalaki ang isa ay umalis na ako bitbit ang isang bote ng beer. Nag lakad lakad ako sa tabi ng dagat hanggang sa marating ko ang isang liblib na lugar. Mabato, maalon. Tanging ang hampas lang ng alon sa mga bato ang maririnig mo. I looked behind me, napakalayo ng mga tao, ng mga ilaw, ng hotel. Malayo sa lahat na syang nag bigay sa akin ng kaunting saya, knowing that I have the world to myself. I smirked before I took another sip to my beer.
"Don't get drowned in there, ma'am"
Napalingon ako at nakita ko ang shirtless na si Mr. Mariano. I think he's off-duty.
"No I won't. No worries."
Sagot ko nang hindi tumitingin sa kanya. Malayo ang tingin ko sa dagat.
"Are you okay?"
Napakunot ang noo ko sa tanong nya.
"Yeah."
Feeling close naman nito. Nakakainis.
"So are you gonna stay here?"
"Yeah. It's good to be alone."
"I don't mean to intrude, but I hope you'll be fine soon."
He smiled.
"Thanks."
Tumingin ako sa kanya at nag lakad na sya palayo sa akin.
"Janice, I am so sorry about what happened. I hope you can forgive me "
Mangiyak ngiyak kong sambit sa nag wawalang dagat. Basa na ang katawan ko dahil sa mga talsik ng alon.
Naisipan ko nang bumalik sa room ko at nag shower saka natulog. I checked my phone and there was no message for me. Nakakalungkot. NAkakamiss si Janice. Sobra ko na syang namimiss.
"Good Morning ma'am"
Masiglang bumati sa akin si Mr. Mariano. I dunno but he keeps showing up everywhere.
I decided to swim habang maaga pa. Pumunta ako ulit sa mabatong parte ng beach.
"Hey"
Tawag sa akin ng isang lalaking halatang isang banyaga. I think he's British, because of his accent. Sumandal sya sa bato habang ako naman ay lumalangoy papalayo sa kanya. I know he's looking at me.
"The name is Arthur!"
Sigaw nya mula sa kinatatayuan nya. Huminto ako at ngumiti sa kanya. He dived down the sea at lumangoy papalapit sa akin.
"So, what's your name babe?"
"Lorraine"
"I noticed you last night. You came here. I was sitting--"
Nilingon nya ang mga bato kung saan ako nakaupo kagabi.
"Right underneath you."
Napakunot ang noo ko.
"I didn't see you."
Tumango sya.
"Yeah, I know."
He's got this sweet smile, handsome face and broad shoulders. Smoking hot I can say. Mag hapon kaming nag kkwentuhan, magaan rin naman ang loob ko sakanya.
"You don't havvv tooo bee rich! To bee my ghirl!"
Kanta ko habang nakatayo sa couch ng hotel room nya at may hawak na bote ng wine habang sya naman ay umaakting na may hawak na gitara.
"You dont have to be cool! To rule my world!"
Dugtong nya.
"Wooh!"
Sigaw ko naman. I am wearing black cycling shorts and his loose t-shirt. I see my late best friend in him. He died years ago. So I missed having a masculine company.
"Hey hey hey!"
Hatak sa akin ni Arthur when I was about to leave the beach party. He held me down my wrist.
"Where do you think you're going?"
"I just wanna be alone tonight, Art."
Tumingin ako sa kanya. I saw the girl beside him, wrapped her arms around Arthur's chest. Akala mo naman sila na. Haynako, slut. Napailing ako.
"Are you sure you'll be okay?"
"Yes, I will be."
"Hell yeah, you are. I slipped a pill on your first shot."
He winked at me. I knew what it was. He drugged me but it's okay. Maybe I need to loosen up a bit.
"Fuck you! TANYA! TANG INA! I WAS A GOOD SISTER TO YOU!! BAKIT MO KO GINANITO! BAKIT MO KO DINALA SA SITWASYON NA 'TO!"
I know this is so fucking dramatic and it's not my kind of scene. But my heart is pounding because of pain. I fucking miss Janice. I took the last sip and threw the bottle on the shore.
"JAAAANIIIIIICCEEEEE!!!!"
I shouted like she's in the other side of the ocean.
"I FUUUUUCKING LOOOOOOOVE YOOOOOUUUU!!! PERO YUNG PAG MAMAHAL KO PARA SAYO MULA NGAYON PAKAKAWALAN KO NAAAAAA!!! DAHIL ANG SAKIT SAKIT NAAA!! I KNOW AND I KNEW NA HINDI MO AKO TITINGNAN THE WAY YOU LOOKED AT TANYA!! I AM SO SORRY!! I AM SOOOOO SOOOOORRY!!!!"
I walked slowly down to the water. It's Janice! She's calling me!
"Love wait for me I'll come to you!"
"Looove, Lorraine come with me I miss you"
Napangiti ako sa sinabi nya. I can see her beautiful eyes.
"Looove You have no idea how much I fucking miss you!"
Lumangoy ako ng lumangoy ng lumangoy ng lumangoy hanggang sa mapagod ako at naisipang mag pahinga sa pamamagitang ng pag float sa tubig.
"Ano bang ginagawa mo!? Pwede kang mamatay sa pag langoy ng lasing! Miss maawa ka naman sa sarili mo at sa pamilya mo grabe ka!"
May naririnig akong boses ng isang babae but I'm way too happy para intindihin ito. Nakangiti lang akong nakatingin sa dagat at sa langit.
Naramdaman ko ang pag sadsad ng katawan ko sa buhangin. I'm still looking at the dark starry sky. Nakangiti dahil sa sayang nararamdaman ko nang sabihin sa akin ni Janice na namimiss nya ako.
"Hoy!"
Isang malakas na sampal ang pumukaw ng atensyon ko. Napabalikwas ako ng bangon at kumulo ang dugo ko.
"Fuck you! What do you want!?"
Nanlalaki ang mga mata ko, I feel this rage inside me.
"No one fucking dares to slap me! You slut! What do you want!? This? You want me!?"
Mariin ko syang hinawakan sa chin at idiniin ito sa labi ko. Mariin at mapusok ko syang hinalikan at itinulak sya pahiga sa buhanginan at tinitigan sya sa mga mata.
"Bitawan mo ko napaka walang hiya mo! Nakakadiri ka! Dapat nga hinayaan nalang kita magpakamatay wala ka namang kwenta!!!"
Nag dilim ang paningin ko sa sinabi nya.
"Riiiiiiiing!! Riiiiing!!!"
Naalimpungatan ako at napadilat. Ang sakit ng ulo ko, nang hihina ang buong katawan ko. I'm in Arthur's suite. Bumangon ako at nag hilamos at bumalik sa kwarto ko. Natulog maghapon. I have no memory of what happened yesterday. Saka ko nalang aalalahanin. I need to sleep muna today.
"You alone?"
Isang morena pero makinis na babae ang lumapit sa akin. I smirked.
"Yah."
Nakita ko ang pag silay ng ngiti sa mga labi nya.
"Good."
Isiniksik nya ang sarili nya sa pagitan ng mga hita ko. Nakaupo ako dito sa bar habang busy mag billiard si Arthur. Hinatak nya ako dito. I am so surprised that we got so close. Kung titingnan mo kami para kaming mag boyfriend dahil sya itong super clingy sa akin. Hindi naman kasi ako boyish pumorma. Tamang jeans and shirt lang tapos slip on. Always may sunglasses kapag umaga at nakalugay ang shoulder length ash gray kong buhok. I love to style my hair and I have this tattoo in my neck.
She drank her margarita and seductively looked at me. Ngumiti ako sakanya, sabay hinatak nya ako sa damit at hinalikan sa labi. I kissed her back.
"Oooooooohhhh God Yeeeess aaaahhhhhh hhhmmmmmmmm baaaaby you're so gooood Aaaaaaaahhhhh"
I'm squeezing her tit while she's on top of me riding my gun with roses.
"oooohhh baby uhhhmmmm right there! Yes! aaaaaaaahhhhhhh putang ina it's so good!"
Napapatingala sya sa sarap na nararamdaman nya. She kept on dancing on top of me I kept playing with her spot and when I felt that she's cumming, she fucked my finger faster and faster until she came.
"Damn it"
Marahan syang tumayo pag kasabi noon. Kinuha nya ang daliri ko at isinubo ito. I was so shocked.
"You naughty"
I smirked. She cuddled with me.
"Woah, what do you think you're doing?"
"Just cuddle with me for a while, then I'll leave."
She hugged me under the sheets. She's naked and I am not. Well, I'm wearing my undies.
"It sucks 'no?"
I looked at her nang marinig ko syang mag salita. She's looking at the wall, or should I say, sa kawalan.
"What"
"It sucks loving someone, making you feel so whole but you just end up broken."
I just sighed.
"That was big."
Napalingon ako sakanya.
"Ang alin?"
Kunot noong tanong ko sakanya.
"Your sigh. You're carrying very big luggage. I can tell."
"Not your business. Your business is to leave my room, now."
She rolled her eyes on me.
"Don't say anything, just go."
I went to the bathroom to take a shower.
"RRRRRRIIIIING!! RRRRIIIING!!"
My work phone is ringing. I know it's an emergency.
"Yes?"
"Ma'am sorry kung naistorbo ko po kayo eh may emergency lang po kasi ma'am eh"
After we talk on the phone, I immediately packed my things and took a flight back to Manila. I ran straight to the hospital she's currently confined.
"Hey"
Marahan kong bati sa kanya pag pasok ko sa kwarto nya sa ospital. It has almost been a month since we locked eyes. That time it was full of pain and anger for me. I never knew I would still be able to see her again.
"Thank you, Basha"
Tinapik ko ang kasambahay na nakaupo sa couch bago tuluyang lumapit kay Janice. I looked at her habang tulog. Akala ko kanina gising sya kaya tinawag ko sya agad. Napabuntong hininga ako.
Janice, what happened to you? What did you do? Damn it's my fault! Fuck!!!!
Tumulo bigla ang luha ko. I can't even touch her dahil sa hiya ko sakanya. I'd rather get out of here before she wakes up. I was about to turn my back on her to talk to Basha when she suddenly held my wrist na syang kinagulat ko.
"Raine, stay. Please."
She looked at me with her sleepy eyes and pleasing lips. I just nodded. I took the monoblock beside me then sat beside her.
"Doc what happened to her?"
"Nothing serious miss Alcavar, dehydrated lang sya. Please make sure she takes enough food and water. Her system is still weak, so she needs more rest."
Tumango ako at ganun din ang doktor at nag paalam.
"Hindi po kasi sya nag kakain ma'am eh. Lagi lang po sa kwarto. Yung physical therapist nya po ayaw nya papuntahin sa bahay nya, para po doon nalang sila mag session."
Napabuntong hininga ako sa narinig ko. Shit this is all my fucking fault! I felt so hurt at hindi ko maimagine yung pain na naidulot ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit gusto nya akong mag stay sa tabi nya but I will do it because I know she needs me. Alam kong mahina sya ngayon at gusto kong ako ang maging lakas nya. We've been friends for so long, kaya ko parin maging kaibigan sa kanya ngayon.
"Raine"
Napalingon ako sakanya. Inilapag ko ang phone ko at tumayo mula sa pag kakaupo at tinitigan ang maganda nyang mukha.
"Yes, I'm here."
Marahan kong sinuklay ang buhok nya gamit ang mga daliri ko sa kaliwang kamay.
"I-I'm sorry. I shouldn't be mad at you. It wasn't your fault."
Nagulat ako sa sinabi nya, may gumuhit na kirot sa puso ko nang marinig ko ang sorry nya. I didn't expect it from her dahil sa totoo lang, she shouldn't be sorry at all.
"No, Janice. You don't have to be sorry. It was all my fault. Ako yung hindi naging honest sayo and took advantage of the situation. I'm really really sorry."
"What do you mean, took advantage?"
Nakakunot noo nyang tanong.
"I--I mean, I took advantage to be your wife."
She still doesn't know that I am inlove with her noon pa. She still thinks that I said and did everything para lang hindi nya maisip na hindi ako si Tanya.
"Why did you do that? Why did you lock yourself up on me, instead of living your single life, you chose to be with me all those months? I can't figure out why, unless.."
She looked at me straight into my eyes. Nakipag titigan din ako sakanya. I kept brushing her hair with my fingers.
"Yes, I love you. I loved you ever since we met, until you married my twin, Tanya. I stayed on the states kasi gusto ko nang makalimot. I was hurt so bad. Kaya lang I can't pursue my feelings for you."
Napakunot ang noo nya lalo sa sinabi ko.
"You-- you love me? Since we--? Hahaha damn"
Ngayon ko lang sya ulit nakitang tumawa. Her dimples showed themselves when she smiled.
"What's so funny? Don't make me feel embarrassed."
Saway ko sakanya ng ngakangiti.
"I was so into you back then, Lorraine."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya.
"What!? Bakit di ko to nalaman!?"
"Eh bakit ikaw!? Di ko rin naman nalaman ah."
She pouted. Parang bata. She's so cute!
"Maybe it's because now is the right time for that to happen, na malaman natin we had feelings for each other."
"Had?"
Napatingala sya ulit sa akin.
"Ako, have. Ikaw, had."
"What if I told you I want you back, in my life. I want you as my partner."
Ako naman ang napatitig sa mga mata nya. Sa ilong nya, sa labi nya, sa pisngi nya sa kilay nya, sa noo, balik sa mga mata. Tinantantyan kung tama ba ang pagkakaintindi ko sa mga sinabi nya at kung tama nga, kung seryoso nga bang talaga sya.
"A--ayaw mo ba? It's okay. I don't expect you t----"
Hindi nya na natuloy ang sinabi nya dahil hinalikan ko sya. Isang malambing na halik sa labi. Pag bitaw ng labi ko sa labi nya ay tinitigan ko sya sa mga mata habang nakangiti. Yung ngiting ngayon ko lang ulit naramdaman. Yung ngiting tagos hanggang puso. Yung ngiting nakakangalay pero di mo mapigilan. Ito talaga yun eh. Ito lang yung babaeng makakapagpasaya sa akin. Ito lang yung nag iisang babaeng nakakapag patigil ng mundo ko.
"Omg! Of course, I would love to! Shit. You don't know how you made me so happy. I love you, Janice, I do love you with all my heart."
This is so unexpected but I am so damn happy. Thank you, for this another chance. I won't let it go to waste.
Does she love me too? I dunno, but I will still love her and prove to her myself. I can't stop smiling. I just had another chance to my almost-one-that-got-away.JANICE-----12years ago-----"Nabasa mo na ba?"Tanong sa akin ni Tanya pag upo nya sa tabi ko."Hindi pa. Eh kasi naman natatakot ako. Baka mamaya eh, sungitan nya lang ako!"Nag papanic na sagot ko kay Tanya. I kept touching my phone. Nagiisip kung babasahin ko naba ang message mula kay Raine."Not here. Maybe in the library. Eating those fucking books."Ang bilis ng tibok ng puso ko. Nakangiti akong tumingin kay Tanya."Patingin!?"
10 YRS AGO. . . . ."Wow ito ba yung kwarto mo? Ang linis mo ah in fairness"I heard a woman's voice kaya napalabas ako agad ng cr wearing only my sports bra and cycling shorts. My hair is still soaking wet."Can I help you?"Nakakunot ang noo ko dahil she's eating chips while comfortably sitting in my bed."Wow in fairness may abs ka pala! Can I touch them! I touched a man's abs before pero bakit parang mas sexy yung sayo?"Mabilis pa sa alas kwatro syang lumapit sa akin at hinawakan ang abs ko. She looks amazed. Parang bata na ngayon lang nakakita ng laruang nagiging invisible. Naki
11Years ago. . . . . ."Ang yabang mo ah, akala mo naman kung sino ka. If I know, pareho lang kayo ng kakambal mong si Tanya! HAHAHAHAHAHAHA"Locked inside the gym, napapalibutan ako ng grupo ni Jerden. Nakaupo, pagod at pawisan at puno ng galit.They are torturing me. These are the kind of men na nagiging extra sa pelikula tapos nananakit ng babae, ang kaibahan nga lang, that's just acting, but this, right now, right here, it's really happening."Dumb star player. Psh"Pang iinsulto ko sa kanya. She broke up with Tanya, and T is deeply hurt dahil pinagpustahan lang sya ng mga siraulong ito.
8 Years ago. . . . . ."Bakit ngayon ka lang?"Tanong ko kay T nang pag buksan ko sya ng main door as I sneak her in into the house."Akin na yang shoes mo. Baka marinig nila footsteps mo"Bulong ko sakanya. Susuray suray sya mag lakad kaya hirap na hirap akong iakyat sya sa room nya."Hayss bakit ba naman kasi nag lasing ka ng ganyan kambal?"Tanong ko nang maibagsak ko sya sa malambot nyang kama."Eh kasi naman, si Janice."Kumirot ang puso ko nang marin
Nineyears ago. . . . ."Every single time Lorraine!! What do I have to do para lang mag tino ka!? You're in junior high for Christ's sake! Kailan ka ba mag titino!?"We're inside the study room. Madumi kong uniform, galit na mukha ni dad, worried na mga mata ni Tanya, habang si mom ay nasa tabi ni Tanya, nakahawak sa balikat nito. I had a fight with bitches na nag kakalat ng fake news about Janice, having sex inside the comfort room. I found out who did it, and I went wild. We had a catfight. I am not so good with kalmutan and sabunutan so I fought them with nothing kundi ang pag awat sa kanila."Hoy, Beatriz"Bulong ko sakanya nang harangin ko sya kasama ang tatlong bff nya kuno.
1 Year Ago. . . . . ."Nakakainis talaga! Nakakahiya! Sana hindi ko nalang sinubukan! Nakakahiya talaga!"Sinisipa sipa ko ang buhangin na nalalakaran ko. Ang layo na pala ng nalakad ko palayo sa bahay ko. Hindi ko makakalimutan ang araw na 'to. Sinabi ko naman kasi kay Ponsoy hindi ko kaya maging artista. Isa pa, wala naman akong hilig sa mga ganun.Napahinto ako at naglakad palapit sa mabatong pampang. Tahimik, madilim at tanging liwanag lang mula sa bwan ang nagsisilbing gabay sa madilim na dagat. Tinanaw ko ang maalong dagat. Napukaw ang paningin ko ng isang babaeng umiinom. Halatang lasing na sya. Umiiyak ba sya?"JAAAHNIIIICEEE!! MAAAAHAAL KITAAAAAAAH!!!!!!"
18 Years Ago....."Mommy""Ano yan? Parang mamahalin yan ah! Akin na yan!"Napalingon ang batang Rosa sa kinaroroonan ng pamilyar na boses na narinig nya. Pag lingon nya ay hindi nga sya nagkamali nang masilip nya sa dulo ang sakit sa ulo na si Jiro na syang batang kalye at kasama ang dalawa nyang asungot."No! Stay away from me!"Nang marinig nya ang matinis na boses ng isang batang babae ay walang alinlangan syang tumakbo papalapit sa apat na bata."Rosa!? Saan ka pupunta anak?!"Lumingon pabalik si Rosa sa kanyan
"Nay anong ginagawa nya dito?"Takang tanong nya. Para syang napako sa kinatatayuan nya dahil sa gulat.Hinawakan ni Nanay Liza ang braso nya at hinatak sya papalapit sa amin ni Leslie."Naalala mo ba Danday? Si Rosa, yung batang tumulong sayo noong mga bata pa kayo! Yung di namin alam sumakay ka pala sa van tapos pag dating sa palengke, bumaba ka sa likod nun tapos naligaw ka! sya yung naghatid sayo dito! Naku, di natin alam kung anong nangyari sayo kung di ka nya naibalik dito sa mansyon. Magpasalamat ka ulit kay Rosa ha!"Mahabang litanya ni Nanay Liza habang kami ni Lorraine ay nag tititigan lang. Sa tingin ko ay inaalala nya ang nangyari noon. Napahigpit ang hawak ko sa relong kulay pink na suot nya noon at hinubad para ibigay sa
L O R R A I N EI had a dream. A wonderful dream. Kasama rito si Caitie and Rosa. Hinahabol namin ni Rosa si Caitie just to tickle her while the ocean tries to wipe our footprints behind us with its waves. Umaalingawngaw yung tawa ng dalawang taong mahal na mahal ko. Rosa's laugh that makes my heart beat fast. And Caitie's that sounds like the laugh is coming from an angel. Yeah, she is an angel. Si Caitie yung naging dahilan kung bakit umayos ulit ang buhay ko. She's the reason why I am back on track. I kept on denying it to myself before, that she's my angel. I kept on being distant dahil hindi ko alam kung kaya ko bang maging magulang. But day by day, I wake up to the fact that I am a mother. I had a dream. A dream that's beautiful and sweet. A dream of a happy family, with Caitie, Rosa, and me."Are you sure? Busog ka na talaga? Ang hina mo na kumain. Sige ka pagagalitan ako ng mommy mo kapag nagising sya and na
"Baby girl? Come on, we're going home na"Mabilis kong ipinasok ang mga maleta namin sa sasakyan. Si Tatay ay nagbubukas na ng gate."But why? You told me we'll be staying here for a while?"Napahinto ako sa ginagawa ko at hinarap sya. Hinawi ko ang baby bangs nya at saka ngumiti."Mommy has a lot of things to do back in Manila. I'm sorry. Babalik naman tayo dito eh, maybe next year? Pag bakasyon na ulit."Nakita kong gumuhit ang lungkot sa mga mata nya."Okay. But, how about Miss Rosa? I didn't have a chance to say goodbye."I took a deep breath. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Kaya ayokong mapalapit sya kay Rosa dahil alam kong malulungkot si Caitie once na kailangan na naming harapin ang katotohanang hindi kami iisang pamilya."Honey, come here."Lumapit sya at niyakap ko si Caitie to comfort her. I know she's sad, pero
R O S A"Caitie, can I ask you something?"Umupo ako sa buhangin habang abala sya sa paghuhukay ng buhangin."Yeah, sure!"Sagot nya."Why did you call me your other mom the first time we met?"Bigla syang napalingon sa akin."Because, I saw your picture on mom's stuffs.""And then?""She got mad at me for being nosy, and in the middle of the night, she walked in my room and laid beside me, she smelled funny and act funny. She told me that you're my other mom."Tahimik lang akong nakinig sakanya."Why were you so happy when you found me?"Tanong ko habang abala parin sya sa paglalaro sa buhangin."Because, I wanted to have another mom. Mommy wasn't like this before. She used to be so distant and sometimes won't notice me. But I've always felt missing her all day. I get sad when I wake up she's gone but I am soooo happy when she gets home."Napangiti ako sa kwento ni Caitie.
L O R R A I N E"Mommy?"Napatayo ako sa kinauupuan ko nang marinig ko ang husky voice ni Caitie."Baby girl! You're awake! May masakit ba?"Agad na tanong ko while reaching for her tiny hand."Mommy I'm sorry"Her tears started to pour."Shh, it's okay Caitie. But please please wag nang tatakbo ulit sa staircase. Okay?"She slowly nodded."Where is she?"Tanong nya habang nililibot ang paningin sa kabuuan ng kwarto nya."Who?"Maang na tanong ko but deep inside I know kung sino ang hinahanap nya."My other mom?"She looked at me with curiosity in her eyes."Caitie, we talked about it, right? About calling Miss Rosa your other mom?"Malungkot syang tumango at saka ko sya niyakap. I don't even know
R O S A"Hahaha that's embarrassing! I told Raine to take me home kahit na stranger pa sya sa akin, I even thought na straight sya dahil she kept talking about her daughter so I thought she wouldn't understand. But when we got home, I kissed her and she kissed back! Hahaha that's very lucky of me."Nakinig nalang ako sa kwento ni Karen. Ang bagong babae ni Raine. Napailing ako habang bumubuntong hininga. Naramdaman ito ni Eve kaya naman bumaling sya sa akin."Babe are you okay?"Napatingin silang apat sa akin."Uhh, yes."Nagkatinginan kami ni Raine pero binawi nya ang tingin nya at hinalikan sa noo si Karen."Yes, baby. I'm okay."Niyakap ko ang braso ni Eve at hinalikan ito."Hmm, it's getting late na pala. Solenn we should head out na. Caitie must be waiting for me."Tumayo sila at saka tumayo rin si Solenn."Already? hindi ka na ba magpapapigil? Come on"Pigil ni Solenn pero hindi na
ROSAThree days ago. . . ."Hey"Kitang kita ko kung paano kindatan ni Rachel si Lorraine. I smelled something agad kaya napatingin ako kay Raine to see her reaction. Sukbit ako ni Raine palabas ng office nya dahil pinuntahan ko sya para sabay kaming mag lunch."Hi! Anong ginagawa mo rito?"Nakita ko kung paano mataranta si Raine. Napatingin sya sa akin at kay Rachel at mabilis na naglakad papasok sa office nya. Naiwan kaming dalawa ni Rachel kaya naman sumunod ako kaagad kay Raine."Uh, sorry I forgot to book an appointment. I need to talk to you about business."Pailalim akong tiningnan ng babae."Uh, okay. Uhm, Oo nga pala. Babe, si Rachel, isa sa mga latest investor namin yung dad nya"Tumango lang ako at ngumiti saka
"Do you know how much I love you?"Malambing na tanong sa akin ni Rosa habang nakahiga kami sa kama at nakayakap sa isa't isa."Yes."Sagot ko naman sakanya saka bumuntonghininga."Antok ka na ba?"Tanong nya sabay halik sa leeg ko."Not now, babe. I'm tired."Sambit ko saka tumalikod sa kanya."Bakit? Raine? Hindi na ba ako sapat?"Nakaramdam ako ng inis sa sinabi nya."Ano na naman bang problema mo Rosa?"
The night is shining bright. The yellow lights are dangling in the wind that is hanging over her head, while slowly walking towards me. Lorraine Alcavar has finally landed the woman her heart only beats for.I looked around, we're surrounded by people that we do love and love us. My family, nanay Liza and Tatay Karding, Celine, and the people from Palawan. I wiped the tear that's about to ruin my makeup. I smiled, as we lock eyes with each other. Her simple white gown is making her skin and beauty lit up the darkness of the night. The cold wind brings goosebumps in my body together with so much happiness and kilig.I chuckled as I remember asking her to walk together, but she refused."I want to see you waiting for me 'dun sa altar, babe."I didn't argue with her, I just agreed because for me, knowing that this woman
L O R R A I N E"NO ROSA! HINDI KA MAKIKIPAG KITA SA HUNTER NA 'YUN! IS THAT CLEAR!?"Mariin kong utos sakanya. Tanghaling tapat, tonight is Christmas Eve, despite the cold weather and Christmas spirit ay heto kaming dalawa, nag aaway sa living room ng bahay nya, here in UK."Bakit hindi mo maintindihan!? He is my friend! We are good friends Lorraine! I can't just ditch him dahil gusto mo!"I slowly nodded."Okay. You see him once again, you'll lose me. Tandaan mo yan Rosa."I took my coat na naka patong sa back rest ng couch na kinauupuan nya ngayon. She's crying, I don't know why pero di ko na balak alamin. I