Eight: First Date

Nine years ago. . . . .

"Every single time Lorraine!! What do I have to do para lang mag tino ka!? You're in junior high for Christ's sake! Kailan ka ba mag titino!?"

We're inside the study room. Madumi kong uniform, galit na mukha ni dad, worried na mga mata ni Tanya, habang si mom ay nasa tabi ni Tanya, nakahawak sa balikat nito. I had a fight with bitches na nag kakalat ng fake news about Janice, having sex inside the comfort room. I found out who did it, and I went wild. We had a catfight. I am not so good with kalmutan and sabunutan so I fought them with nothing kundi ang pag awat sa kanila.

"Hoy, Beatriz"

Bulong ko sakanya nang harangin ko sya kasama ang tatlong bff nya kuno.

"Yes, what do you need from me? Sorry di ako nakikipag date sa babae. I don't do girls. Hahahaha"

"Wow, bitch di rin ako pumapatol sa aso."

Sagot ko sakanya.

"What did you just say?"

"I said di ako pumapatol sa aso, I know what you did. I want you to stop pestering Janice Montenegro, bawiin mo yung fake news na kinakalat mo kung hindi,"

I walked towards her pero hindi sya nag patinag. We are outside the cafeteria. Busy ang mga estudyante, ang mga teachers at lalo na sa loob ng cafeteria. Something is about to get down.

"Kung hindi, ipag kakalat ko ang.."

I leaned closer to her ear at bumulong.

"Dog style nyo ni Tsu sa likod ng lumang cr ng campus, beside the Mango tree. Right? Hahahaha"

Pag ka bulong ko sakanya ay lumayo ako at patuloy na tumawa.

"Pak!"

Isang malakas na sampal ang isinalubong nya sa akin.

"Hahaha now that's a headline. I have proof"

Sinampal nya ako ulit sa galit nya.

Paulit ulit nya akong sinampal at sinalo ko iyon lahat. Nang hawakan ko ang mga kamay nya ay itinulak ko sya sa mga kasama nya pero nagalit din ang mga ito at sinabunutan ako at kinalmot nang makakuha ako ng lakas ay itinulak ko sila palayo, kahit na sobrang sakit ng anit ko.

"Hoy tama na yan!"

May mga lalaking umawat. Nang marinig ko ang boses ng isang teacher ay naghulasan ang apat na babae and the next thing I knew ay nasa Guidance counselor's office na kami.

"What's so funny!?"

Napabalik ang ulirat ko dahil sa boses ni dad. Namalayan ko nalang na nakangiti ako dahil alam kong threatened si Beatriz sa akin. Sigurado akong babawiin na nya ang ginawa nya kay Janice.

"Nothing dad."

"Ikaw, hindi ko na alam ang gagawin ko sayo. Bakit hindi mo gayahin si Tanya? She's a top student. Respected by everyone in school, even your teachers respect her. Hindi ko alam kung saan kami nag kamali sayo. Ikaw nga ang ate sa inyong dalawa pero mas immature ka pa sa kapatid mo."

"Whatever"

Bulong ko.

Mabilis pa sa alas kwatro ay mariin na nya akong hawak sa chin.

"Don't-you-ever-talk-back-at-me!"

Mariin, marahan at buong authority na sambit nya.

"Y-yes dad."

Mahinang sagot ko dahil di ako makapag salita ng maayos dahil masakit.

"That's it!"

Mabilis nya akong binitawan.

"You're gonna fly her to Palawan! Doon mo sya patirahin hanggang sa mag tino!"

"What do you mean I'm gonna fly her?"

Tanong ni mommy nang makita nyang dinuro sya ni dad.

"Bukas na bukas din aalis yan. Doon sya ng isang taon. Doon ka gagraduate ng highschool. aasikasuhin ko ang papers mo. Para naman mag tino ka doon!"

Bigla akong napatingin kay mommy.

"Mom ayoko. Dad, please wag naman ganun"

Napatingin ako sa kanila pareho, bigla akong naging maamong tupa.

"Mom, dad wag naman please"

Nangungusap ang mga mata ko na nakatingin sakanila.

"Daddy, busy ako bukas. Wag na lang kasi. Ground her for months, wag mo na ilayo yung anak natin."

"O di ipahatid nalang kay Toni sa airport and I will call Liza to pick her up. Isusunod na lang yung papers nyan doon sa school na lilipatan nya! That's final!"

"Dad please no!"

Umiiyak akong nag makaawa sakanila.

And the day na ipinatapon nila ako sa Palawan, that's the day I hated them so much more, but I found a family that I have always loved and cherished.

P R E S E N T. . . . .

"Kaya mo pa?"

Tanong sa akin ni Rosa habang kumakain kami dito sa cottage. Nakakapagod ng sobra, ang init!pakiramdam ko hindi ko na kakayaning bumangon bukas ng umaga. Pero kailangan. Posisyon ko ang nakasalalay dito, at isa pa, I am Raine Alcavar for Christ's sake! Walang di kakayanin!

"Kaya pa!"

Sagot ko with confidence bago isinubo ang kamatis mula sa ulam naming isda na may kamatis at sabaw. Meron ding sardinas at kape.

"Abaaaa matibay"

Pabirong sabat sa akin ni Ponsoy, the boyfriend. Napatingin ako dito at ngumiti sa akin.

"Ponsoy nga pala, ma'am."

Tinanguan ko lang sya.

Alam kong tinatawanan nila ako dahil dinadampot dampot ko lang ang pagkain dahil hindi talaga ako marunong magkamay.

"Mahirap talaga kapag mayaman ka, mahihirapan ka sa payak na buhay. Kapag nasanay ka sa mga sosyal na bagay."

Narinig kong sambit ng isang kasamahan namin.

"Hindi naman ho ako maluho."

Wala nang nagsalita pagkatapos. Ramdam ko na medyo hindi nila ako gustong kasama pero si Nicca ay panay lang ang kwento sa akin. Nakakaaliw din kahit na papano dahil nakakalibang yung daldal nya.

Nagkatinginan lang kami ni Rosa. Isnabera sya sa akin sa totoo lang, parang ayaw nya ako kausap pero hinahayaan ko nalang sya. Nag lakad sila ni Ponsoy palayo sa amin di ko alam saan sila pumunta.

"Tss. Harot"

Bulong ko sa sarili ko.

"Ilan kayong magkakapatid?"

Tanong sa akin ni Nicca habang nagpapahangin at nagpapahinga. Busy mag usap ang mga tao sa hindi ko maintindihang lenggwahe nila.

"Dalawa lang kami ng kakambal ko."

"Oh talaga!? May kakambal ka? Ang swerte nyo naman nabiyayaan kayo ng ganyang klaseng ganda."

Kita ko ang gulat at tuwa sa mga mata nya. Sa totoo lang maganda naman si Nicca, morena, bilugan ang mata, pouty lips at matangos ang ilong. Natatabunan lang ng pang bukid nyang pormahan pero if she wants to, she can be a very known model in fashion industry.

"Maganda ka naman ah! Konting ayos lang at pananamit keri na."

Sambit ko sakanya habang kumakain ng saging.

"Eh pang bukid lang kasi ang mga damit ko, t-shirt lang saka short okay na. Wala naman akong dapat pormahan eh."

"Hmm, sabagay pero iba parin yung marunong kang manamit para sa sarili mo."

Hindi natapos ang usapan namin dahil tinatawag na kami para mag punla ulit. Pag uwi namin ay dama ko ang pawis ko at siguradong amoy araw na talaga ako.

"Pwede muna ba kong umupo? Pagod na pagod na talaga akoooo"

Tumingin lang sya sa akin at tinitigan ako saka umupo sa nakahigang sanga ng kahoy. Wala na akong pakialam sa mga tuyong dahong naupuan ko. Bahala na mamaya naman ay maliligo ako.

"Hoy wag kang matutulog dyan"

"Alam ko. Gusto ko lang muna umupooo! Ganito ba tayo araw araw? Hanggang kailan baaa?"

Para na akong bata sa pagod at antok na nararamdaman ko. Parang isa pang hakbang ay bibigay na ang buong pagkatao ko.

"Napakaraming reklamo. Masasanay ka rin. Ganyan talaga kami araw araw. Pero pwede namang hindi mo na danasin yan basta wag na kayong makabalik balik dito at itatapal sa amin ang mga kontrata at malalaking halagang inaalok ninyo."

Bigla akong napabalikwas ng bangon at saka tumayo.

"Tara na, gusto ko nang umuwi."

Naglakad ako pero huminto ulit para hintayin sya. Hindi ko alam ang daan kaya naman naglakad ako ulit sa likod nya. Kahit sobrang sakit na ng mga paa ko ay wala na syang narinig sa akin dahil ayoko na ring damahin ang sakit ng katawan ko. Manhid na ang mga paa ko. Lakad nalang ng lakad ang ginawa ko.

"Pwede muna ba akong makiinom ng tubig sa inyo?"

"Madami kang pera bakit hindi ka bumili ng tubig dyan sa mall?"

"Eh yung van ko nasa malapit sa inyo eh, since andun na bakit lalayo pa ako?"

"Bahala ka."

"Ang sungit mo naman"

"Ano bang gusto mo?"

"Gaano na kayo katagal ng boyfriend mo?"

"Wala ka na dun"

"Eh napaka mo naman. Bawal mag reklamo, bawal din makipag kwentuhan?"

"Oo. Pwede ba Lorraine? Di porket binitbit kita doon ay magkaibigan na tayo."

"Lah feeling ka. Napaka arte mo kala mo kinaganda mo yan? Why do you always have to be bitchy towards me?"

"Anong pake mo?"

"Nakakabwisit ka!!!"

"Mas nakaka bwisit ka Lorraine!"

Nanahimik na ako pag katapos at nang marating ko ang sasakyan ko ay pinabayaan ko na syang maglakad pabalik sa bahay nya at ako naman ay pinaandar ang sasakyan pauwi sa bahay.

"oh bakit ganyan ang itsura mo hija? MUkhang pagod na pagod ka saka saan ka bang lupalop nanggaling?"

Naibagsak ko ang katawan ko sa upuan. Patang pata ako. Sa totoo lang.

"Galing po ako nag tanim sa lupain nung leader nung mga nagkikilos protesta sa amin. Kailangan ko daw po maintindihan ang buhay nila bago nila ako pakinggan na mag salita."

"Yan ba yung nababalitaan ko sa TV kahapon? Aba'y nakita ko nga ang pag protesta nila. Naku anak mag iingat ka palagi ha. Hindi natin alam ang tumatakbo sa utak ng mga tao ngayon. Lalo na't may mga ipinag lalaban sila."

Ngumiti ako kay Nanay na syang itinaas ang damit ko sa likod at ngayo'y pinupunasan ang basa kong likod.

"Ayy sya mag palit ka na nga muna ng damit mo mamaya maya ka na maligo. Gutom ka na ba? Nakapag luto na ako ng hapunan. Si Leslie ayun maghapon nasa terasa dahil may inaayos daw sya sa ano nya, sa computer nya."

Tumango lang ako sa kanya.

"Salamat po Nay. Bababa ako mamaya kapag kakain na po."

Umakyat ako sa kwarto at nagbihis. Nag check ng phone ko at e-mail ko. Everything's going great, I can say. Nag a-update naman sa akin si Dennis.

"Ma'am! Ma'am!"

Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ko si Lesley na tinatawag ako sa labas.

"What!? What happened!?"

Nag aalalang tanong ko sakanya.

"Eh, wala po itatanong ko lang po sana kung hindi kayo nagugutom."

Nakusot ko ang mukha ko gamit ang mga palad ko.

"I was sleeping. Kung gutom ako edi bumaba ako. Damn it."

I slammed the door to her face. Nakaka badtrip! I am so tired for the whole day! Tapos ganito!? Wala akong nagawa kundi ang maligo nalang at bumaba para kumain. pag tingin ko sa wall clock ay past 9pm na. Sarado na ang lahat ng ilaw at sigurado akong lahat ay tulog na. Pagkatapos kong kumain ay uminom ako ng alak. Gusto kong matulog ng mahimbing.

Hindi ako nakuntento at umalis ako. Nagdrive ako palayo sa bahay at dinala ako ng mga paa ko sa mahaba at maingay na dagat. Carrying my bottle of wine. I just feel like being dramatic tonight.

"Nagkulang nga siguro ako ng oras sa'yo."

Isa pang tungga hanggang masimot ang laman ng bote, itinapon ko ito sa dagat.

"AAAAAAAAAAAHHHHHHH AYOKO NA NG GANITOOO!! LAGI NALANG AKONG INAAYAWAN NG MGA TAONG AKALA KO MAMAHALIN AKOOOOO!!!!!! MOOOM!! DAAAAD!!! LOOK WHO'S RUNNING YOUR BELOVED COMPANY!!! JANICE!!! AYOKO NA sAYOO!!!!! ANG SAKIT SAKIT NG GINAWA MO!!!!!"

Umiikot na ang mundo, hindi na straight ang lakad ko. Ang init ng pakiramdam ko, ang sarap ng lamig ng tubig.

"Hahahaha wooooh!!!"

Sobrang saya ko nang mailublob ko ang katawan ko sa dagat. Nakangiti akong nakatingala sa langit. pinalutang lutang ko ang katawan ko, ang sarap sa pakiramdam. Nakakawala ng pagod at stress sa utak at katawan. Pumikit ako at dinama ko ang bawat hampas ng alon sa balat ko. Di ko namalayang nakatulog na ako.

"Ano bang ginagawa mo sa buhay mo!?"

Napadilat ako at nakita ang basang buhok, mukha at dibdib ng isang babae.

"Haha naaahhhsaaah lahhhngit na baaah hako"

Wala sa sariling tanong ko sakanya.

"Wala! Nandito ka sa--"

"hmm"

Tanging sambit ko.

Dumilat ako ulit at napako ang tingin ko sa labi nya. Hinatak ko ang basa nyang damit at mabilis hinalikan ang labi nya.

Everything went black.

"Hmmmmm"

Kinamot ko ang leeg ko at saka tumagilid.

"Uhhmm"

Gumuhit ang sakit ng ulo ko. Biglang naramdaman ko ang matigas na kinahihigaan ko. Naramdaman ko ang malamig na hangin at maingay na alon ng dagat. Unti unti ay napaisip ako, napadilat sabay bangon.

"Huh!?"

Kinusot ko ang mga mata kong pipikit pikit pa. Nilinga ko ang paligid at hindi pamilyar na paligid ang tumambad sa akin. Am I in a nipa hut?

"Hello?"

Sigaw ko.

"He-hello?"

Dahan dahan akong bumangon. Bumaba ako sa papag at naglakad palabas ng kwarto. Puro kawayan ang inaapakan ko. Pag labas ng kwarto ay may dulong pinto na sa tingin ko ay ang CR. Nag lakad ako pakaliwa at tumambad sa akin ang mesa at lababo. Sa kaliwa ay may kalakihang espasyo at may dalawang unan sa gilid. Sa wakas, sa kanang bahagi ng bahay sa pader ay naroon ang pinto at pag bukas ko ay tumambad sa akin ang pamilyar na mga baitang.

"Rosa?"

Bulong ko sa sarili ko at tinanaw ang maingay na dagat. Para bang bumabati sa akin ng isang magandang umaga. Napa titig ako sa araw. Ang sarap sa pakiramdam ng ganito. Masakit man ang ulo ko, pero relaxing talaga yung view.

"Oh shit!"

Nag cram ako nang maalala kong may appointment ako ngayon--sa bukid!!

Nag madali akong pumunta sa lababo para mag hilamos at mag toothbrush pero naalala kong wala akong toothbrush dito!!!

Pag katapos kong mag hilamos ay pinunasan ko ang mukha ko gamit ang damit ko.

"Oh, gising na pala ang prinsesa"

Napabitaw ako sa hem ng damit ko nang marinig ko ang boses ni Rosa na mag salita. Nakatapis lang sya ng twalya, halatang bagong ligo.

"W-why are you here?"

Kumunot ang noo nya.

"Alangan namang iwan kita dito sa bahay ko?"

Sarcastic nyang tanong at saka pumasok sa kwarto na pinang galingan ko kanina, ni hindi manlang ako hinintay na sumagot.

"Anong oras tayo pupunta doon?"

"Wala bukas ka nalang ulit, ipahinga mo muna yung katawan mo"

Sigaw nya mula sa kwarto. Ako naman ay umupo lang sa isang tabi.

"Ano bang meron sainyo ng kapatid mo!? Bakit palagi nalang kayong nagpapakamatay? Ang yaman yaman nyo pero gusto nyong tapusin mga buhay nyo. Samantalang ang daming naghihikahos tapos kayo di manlang kayo maging mapagpasalamat sa meron kayo"

Dakdak nya sa akin habang busy mag asikaso ng sarili.

"Hindi naman ako nag ssuicide kagabi ah! Gusto ko lang magrelax"

"Pero hindi pwede yung ganun kasi nakainom ka na lasing ka na eh kung ikinalunod mo yun?"

Pamimilosopo nya sa akin.

"Umuwi ka na nga"

Dugtong nya.

"Saan ka pupunta?"

Tanong ko sakanya nang makita kong nagpupulbos sya. Napakasimple talaga. Pero sobrang ganda na!

"Wala dito lang."

Sagot nya.

"Tara breakfast tayo?"

Tinitigan nya ako.

"Kumain ka mag isa mo dun sa bahay nyo. Busog pa ako."

Tumayo ako at nag inat.

"Come on! Samahan mo ako kumain. Kasi malungkot kumain mag isa. Pleeease?"

Tinitigan nya pa ako ulit.

"Sa mall lang. I'm sure the restos are open."

Umiling sya ng mabilis.

"Come on akong bahala sayo and the tutorial how to be gorgeous will be in sesh"

Sambit ko sabay marahang ipinatong ang kamay ko sa balikat nya, at marahang pinisil. Mabilis nyang itinaktak ang balikat nya na akala mo eh may insektong dumapo sa kanya.

"Oo na! Oo na! Napakaarte mo"

"Gooood."

Smug smile on my face.

"Shall we?"

Tanong ko at iniaksyon ang kaliwang kamay ko na animo'y nag papadaan ng isang prinsesa. Naglakad sya palabas at sumunod ako. Dinala ko sya sa van ko at bumyahe kami papuntang mall.

"Saan ba tayo kakain?"

Tanong nya pag baba namin sa van at narito kami sa parking lot ng mall.

"Ano bang gusto mong kainin?"

Tanong ko habang ibinubulsa ang susi sa van ko. All I have in me is my wallet na kagabi ay iniwan ko pa sa car. Wala namang mawawala sa van ko dahil walang mag tatangka doon dahil isolated ang lugar.

"Bahala ka."

Nag lakad lakad kami pero napalingon ako sa kanya nang maramdaman kong walang sumusunod sa likod ko. Sobrang layo nya sa akin. I walked back to her, again.

"What's the problem?"

Nakakunot ang noong tanong ko, pero hindi kunot na naiinis kundi pag aalala.

"Uhm, kasi para akong alalay kapag nakatabi sayo."

Natawa ako sa sinabi nya. Here she goes again, her weakness. She's so beautiful yet she's lacking self-confidence, or maybe she's just conscious of being next to me. I looked her straight in the eye.

"Nah, don't think that. I never looked at you that way. Come on"

Inangkla ko ang kamay nya sa braso ko.

"Now that we're this close, no one would think that you're a chaperone."

I looked at her with a smile while walking.

"Come on lose the pouty lips. We're here to eat, hindi para intindihin ang iisipin at sasabihin ng ibang tao."

She nodded at nag lakad na kami ulit.

"What do you want to eat?"

Tanong ko sakanya nang makaupo na kami. I chose this restaurant dahil pure Filipino cuisine ang theme nila dito at talaga namang masarap.

"Parang ang mahal dito."

Bulong nya sa akin nang ilapag ang menu sa table.

"It's okay. Don't worry about it. Ako ang nag aya diba? So my treat. So order anything and everything you want."

Tumingin ulit sya sa menu.

"Eh kung anong order mo yun nalang din sa akin."

Ngumiti ako.

"I like spicy foods."

"Ako din!"

Ngumiti ako sakanya at saka nag tawag ng waiter at nag order ng pagkain naming dalawa.

"Busog ka na ba?"

Tanong ko sa kanya.

"Uhm oo ang dami mong inorder eh"

Tumawa ako.

"Bakit anong nakakatawa?"

Tinitigan ko sya sa mata.

"Ganito talaga makipag date."

Natigilan sya sa paginom ng natitirang calamansi juice nya at nanlalaki ang mga matang nakatingin sa akin.

"Date!? Date ba 'to?"

Ramdam ko ang panic sa boses nya.

"Haha chill. Hindi ka pa ba nakipag date ng ganito before?"

Umiling sya.

"Hahahahaha so are you saying, that this is your first-ever date?"

Kumunot ang noo nya.

"Ano?! Ako makikipag date sayo? Kababae nating tao eh! Nag dedate tayo?"

Napainom sya sa calamansi juice nya.

"Oh chill chill, you sounded like homophobic right there."

"So-sorry. Na offend ba kita?"

"Am I offended? Yes, though I'm not homosexual, I am bisexual and there's a difference."

"A-ano ba yung homosexual at bisexual?"

Inilapag ko ang glass of water na hawak ko sa mesa bago nagsalita.

"Homosexuals, bakla, tomboy. Sexually and romantically attracted to their same sex."

Tumango tango sya.

"On the other hand, bisexuals eh sexually and romantically attracted sa lalaki at babae."

"Ah, ganun pala yun. So nag ka girlfriend ka na?"

"Yes, lots of girlfriends, sophisticated, sobrang ganda sexy well-educated. So please dont flutter yourself. You are not my type, so this is just a friendly date."

I looked around for a waiter then shouted; "Tab please!"