Six: Doubts

11 Years ago . . . . . .

"Ang yabang mo ah, akala mo naman kung sino ka. If I know, pareho lang kayo ng kakambal mong si Tanya! HAHAHAHAHAHAHA"

Locked inside the gym, napapalibutan ako ng grupo ni Jerden. Nakaupo, pagod at pawisan at puno ng galit. They are torturing me. These are the kind of men na nagiging extra sa pelikula tapos nananakit ng babae, ang kaibahan nga lang, that's just acting, but this, right now, right here, it's really happening.

"Dumb star player. Psh"

Pang iinsulto ko sa kanya. She broke up with Tanya, and T is deeply hurt dahil pinagpustahan lang sya ng mga siraulong ito.

"What did you just say to me, Lorraine?"

Kita ko ang galit sa mga mata nya. Boys never wanna be called dumb. Why? It's the truth, right?

"Pinag pustahan nyo yung kakambal ko? Eh kami ngang dalawa nagpustahan din I told her  negative one ang I.Q. mo, well guess what? I was wrong! You are down to negative ten, asshole! Negative ten! No one won the bet!"

"Fuck you!"

He's throwing a tantrum dahil alam nyang napapahiya sya sa mga kaliga nya.

"I gotta hand it to you, you did well on proving that to us. HAHAHAHA"

He was about to punch me but I dodged it dahilan para masubsob sya sa sahig at magmukhang tanga talaga.

"You fucking cunt!"

I punched him before he could. Right in the face. Napa higa sya sa sahig at ako naman ay napatingin sa kamao kong masakit, hindi makapaniwalang nakasapak ako ng lalaki, at napahiga sa lapag. Agad na lumapit ang mga ka liga nya.

Tumayo ako at naglakad ng iika ika. Ang sakit ng tuhod ko, mukhang may nadaling ugat noong sipain ako nung isang tanga kanina. Come here you fucking bitch! I kept walking palabas ng gym, held my middle finger up for them to see.

"I like girls like you, palaban! Astig!"

I didn't care about what he said.

"But your twin sister, she's a fucking slut! Ang galing sumubo pare! HAHAHAHA"

Nagtawanan at alam kong nag high five pa sila dahil narinig ko. I stopped walking away. Nag lakad ako pabalik. Galit na galit.

"Ooooh look who comes running"

Namumula ang mukha nya, pero hindi ito naging hadlang para bastusin ulit ang kakambal ko.

"What did you just say about my sister?"

Nakakuyom ang palad ko. Sige ulitin mo pa. Ulitin mo.

"I said, she's a slut at magaling sumub--"

Hindi na nya naituloy ang sinabi nya dahil bumagsak na sya sa lupa. Kung malakas ang suntok ko sa kanya kanina ay mas malakas itong ngayon.

"Don't you ever badmouth my sister! You dumb little asshole!"

Hindi pa ako nakuntento at sumakay ako sa tyan nya at pinag susuntok ito. Hinatak ako ng mga ka liga nya at tagumpay naman nila akong naitayo at nailayo sa star player kuno. The next thing I know ay sinasabon kami ng principal, our parents rushed to the school at ang daddy ko ang dumating. We both got suspended, we have to do our punishment and that, I dunno yet. Pag dating sa bahay ay sinabon ako ng daddy ko without even asking what happened, why I did that. Wala akong ibang narinig kundi "Bakit hindi mo gayahin si Tanya!?"

Oh hell, she's the reason.  As always.

P R E S E N T . . . . . .

"Okay na ako Nay, makasama ko lang po kayo ay okay na ako."

"Naku nambola ka pa Day"

Natawa ako sa tawag nila sa akin. I took plates and spoons and forks for all of us. Nakangiti akong nag lakad pabalik sa dining table kung saan nag hihintay si Leslie. Tumayo sya at sinalubong ako para kunin ang plates.

"No, just get us five glasses."

Nakalatag na ang hapag kainan. Sya namang dating nina Celine at Tatay Karding.

"Oh hindi pa kayo kumakain? Baka nagugutom na yan si Danday"

Nakita ko ang reaksyon ni Leslie, she swallowed her laugh dahil muntik na syang makalimot na naririto ako.

"Oh bakit Leslie okay ka lang ba?"

Tanong sakanya ni Nanay.

"O-opo"

Napainom sya ng tubig.

I know what she's thinking. Imagine they call me Miss Lorraine, Miss Raine, Ma'am Raine, Miss Alcavar but they call me Danday! That's hilarious!

"Hahaha"

Hindi ko mapigilang matawa sa sarili ko.

"Nakita kong natigilan si Leslie. Tumingin sya sa akin at nag katinginan kaming dalawa.

"Hahahaha"

Tawa ko habang nakatingin sa kanya. Pulang pula na sya dahil alam kong iisa ang nasa isip namin at pinipigilan nya ito.

"Aba't nalilipasan na ng gutom itong anak mo Liza, tumatawa ng walang dahilan oh"

Umupo si Tatay sa upuan katabi ni Celine.

"Hahahahahahaha"

Humagalpak ng tawa si Leslie at doon ay napuno na kami ng tawanan. Natawa silang tatlo dahil tawa kami ng tawa ni Leslie. At kung may camerang mag zozoom out sa amin habang tumatawa, mag mumukha kaming baliw.

Nang matapos kaming mag kainan ay nag lakadlakad ako sa garden. Nakita ko si Leslie na nakaupo sa bench na may malaking gulong na kahoy.

"Malamok dito ah"

Sambit ko sa kanya.

"Okay lang po, nag bug spray ako kanina."

"Shocked?"

Tumingin sya sa akin.

"Yeah, sobrang shocked. I can't stop thinking how a person could have more to what she is. I mean mag kasama tayo araw araw but I never knew this side of you."

I chuckled.

"Yeah, cause now I am back here with my family."

"I--I don't understand."

Tumingin ako sakanya.

"Go to sleep. We have a deal to close tomorrow."

Pagpasok ko naman sa loob ay dumiretso ako sa kusina. Hinahanap ang mga beer na binili ko sa nadaanan naming convenience store. Nang makita ito ay naglakad papunta sa sink.

"Hanggang kailan ka dito?"

Napakunot ang noo ko sa tanong ni Nanay.

"Hanggang matapos po ang trabaho nay. Kailangan po namin bilhin ang lupa sa katabing bayan. Malaking proyekto kaya ako na po ang haharap para matapos na."

"OKay ka na ba? Alam kong nahirapan ka nang mawala ang kakambal mo anak."

"Okay lang po ako Nay, nasa mabuting kalagayan na ngayon si Tanya."

Panay ang lagok ko ng alak dahil kinakabahan ako sa susunod na maaaring maging tanong ni Nanay Liza.

"Kamusta na ngayon ang asawa nya? Si Ja-Jaaaa..."

Nag iisip pa sya kung anong idudugtong nya.

"Si Janice po? Okay lang po sya Nay. Nasa ibang bansa, may bago na po."

"Hala! Ganun kabilis anak?"

Kita ko ang pagka gulat sa mga mata nya. Napatingin sya sa akin kahit na nag sasabon sya ng mga  plato.

"Opo, mag iisang bwan na po syang lumipad ng London para sumama sa iba."

Humigpit ang hawak ko sa canned beer at huminga ng malalim bago ito ininuman.

"Eh ikaw nak kailan ka ba naman kasi mag aasawa? Wala ka bang nobyo? o kahit nobya?"

Natawa ako sa sinabi ni Nanay.

"Oh eh bakit ka tumatawa ha?"

"Haha wala po. Wala kasi akong oras sa ganyan Nay, yung huling taong nakarelasyon ko, lumipad sa London. Sumama sa iba. Siguro dahil wala akong oras sakanya."

Napatingin sya sa akin, malalim na tingin. I just realized what I said.

"Baka hindi lang talaga para sayo anak. Kung hindi sya para sa kakambal mo, hindi rin talaga para sayo. Baka para doon talaga sya kay London."

I knew that she gets it. Hindi na sya nag tanong pero alam kong alam nya na hindi pa ako okay kaya hindi na nya ako tinanong pa ng kung anu ano at hindi na nya binanggit ang pangalan ni Janice.

"Ma'am Raine, nandito na po yung mga kontrata na kailangan natin. Saka ito po yung speech nyo"

Tumanaw ako sa labas ng bintana ng van na dinadrive ni Tatay papunta sa hotel kung saan kami mag memeeting ng 48 families na tatamaaan ng project. Ka bilin bilinan ng board na I should get everyone to sell their lands to us. Inabot ko ang index card na naglalaman ng maikling speech ko after ng meeting.

"Eh dito yata yun eh!"

Iilang grupo ng mga matatandang lalaking naka polo shirt at kupas na maong at tsinelas ang nasa harap ng event room na nirentahan.

Pag tapat namin sa pinto ay huminto ako dahil nakaharang ang mga kalalakihang siguro ay nasa bente katao.

"Ah, magandang umaga ho sainyo"

Napatingin ako kay Leslie nang marinig ko syang kausapin ang isang lalaking halatang may impluwensya sa mga kasama nya dahil nakapalibot ito sa kanya habang hawak nya ang kapirasong papel na hindi ko alam kung ano ang laman.

Lumingon ang mga kalalakihan at may mangilan ngilan din pala silang mga matandang babae na kasama. Siguro ay mga asawa nila.

"Nandito po ba kayo para sa meeting kasama ang AGC?"

Magalang na tanong ni Leslie gamit ang malambing at matinis nyang boses.

"Ah 0ho oho!"

Mabilis na sagot ng mga tao.

"Ah sige pasok na 'ho kayo dito sa loob, kumain po kayo at mag sisimula po ang meeting natin maya maya lamang po."

Nag si pasok ang mga tao sa loob, naiwan kaming tatlo nina Tatay, Leslie at ako sa labas.

"Ma'am baka pwedeng tanggalin natin yung sunglasses, mukha po kayong masungit eh."

Kumunot ang noo ko sa sinabi nya.

"Huh? Mukha akong masungit?"

Tinanguan lang ako ni Leslie. Sumunod ako sa kanya dahil tama naman, kami ang nanunuyo dahil ang mga tao eh hindi maganda ang pag tanggap sa team ko.

"How about now?"

Tinitigan nya ako mula ulo hanggang paa. I am wearing a simple white cotton shirt, tucked in my high-waist navy blue jeans and simple doll shoes, and of course, my sleeveless unbuttoned denim cardigan.

"Yan, much better. Just try to relax your brows ma'am then we can get their yeses!"

Excited na naglakad si Leslie sa loob na akala mo eh nasa AGT and she's about to impress Simon Cowell.

"Is this it? Bakit ang konti nila?"

I'm expecting at least 80 people. Kasama ang mga asawa, anak at kung sinu sino pang pwede nilang isama. There are only thirty people, the head of the family sa attendance.

"Eh ma'am marami po kasi talagang tutol eh."

Mahinang sagot sa akin ni Mr. Cruz, head of the team na ipinalit ko sa naunang team na nagpunta dito.

"Hindi bale. We can make them say yes. Ito lang muna sa ngayon."

Nang tawagin ako ng emcee ay nag salita na ako, sinimulan ko sa pag bati at saka ginamit yung taktika para ma persuade ang mga tao na ipagbili ang mga lupain nila sa amin. Ipinaliwanag ko sa kanila kung bakit at ano ang balak ng kumpanya sa mga lupa nila, at ano ang maiaambag ng proyekto namin para sa paglago ng bayan nila. Kita ko ang mga pag sang ayon ng mga tao, hindi na sila lugi sa ibabayad namin, depende pa ito sa laki ng lupain nila. Kaya sa tingin ko ay makakapag tayo rin sila ng kanya kanyang mga negosyo, o makakabayad ng utang, o tuition fee na due na. O pang pa ospital o di kaya ay pang dagdag ipon ng pamilya.

Pag katapos kong mag salita ay nagpalakpakan ang mga tao. Sa tingin ko ay maganda ang naging impression nila sa akin. Hindi ko alam kung anong klaseng pakikipag usap ang ginawa ng naunang team ko dito. Kinailangan pa ba talagang ako humarap dito.

"ITIGIL! ITIGIL!"

Pag labas namin ng hotel ay narinig ko ang mga nag rarally sa labas.

"MARAMING MGA NEGOSYANTENG MAKASARILI! ALAM NATING BABABUYIN LANG NILA ANG MGA LUPA NATIN! KAYA MGA KABABAYAN! WAG TAYONG MAG PAPALOKO SA KANILA! ANG PAG BILI NG MGA LUPA NATIN! ITIGIL! ITIGIL!"

Napalingon ako sa kanila. Isang magandang babaeng mestiza at halatang may lahi ang nag sasalita sa megaphone. For a moment I was amazed by her beauty.

"Siya po si Rosa Santillan. Half Spanish/Australian Half Filipina."

Tumingin ako kay Mr. Cruz nang marinig ko ang bulong nya sa akin. Tinitigan kong mabuti ang babae bago ako sumakay sa van namin ni Leslie habang busy ito sumigaw kasama ang mga natitirang tao na hindi pumunta sa meeting namin kanina.

"That's going to be a big problem"

Wala sa sariling sambit ni Leslie.

"Do you think she really is gonna be a problem?"

Napalingon sya sa akin at narealize nya na narinig ko ang sinabi nya.

"Y-yes. Kasi they fight. Di natin alam kung anong mag papakalma sa kanila."

Natawa ako sa sinabi ni Leslie.

"Pera lang naman katapat nyan."

Napalingon sa akin si Leslie, hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip nya.

"Anak, hindi lahat ng tao ay nadadaan natin sa pera. Baka may ipinag lalaban talaga sila.  Hindi natin alam"

Napalingon naman ako kay Tatay. Nahiya ako bigla. Hindi ko narealize agad ang sinabi ko. Ang pangit pakinggan. Kung tutuusin totoong hindi lahat nadadaan sa pera. Dahil kung ako nga na anak ng mayamang mag asawa hindi nakahanap ng pagmamahal ng magulang sa kanila, kundi mas naramdaman ko ang pag mamahal ng mga simpleng tao dito sa Palawan, sino ako para mag salita?

"Sorry po. My bad."

Nakita ko sa rearview mirror ang pag tango ni Tatay.

"Tay! Yung plano po natin ha!"

Pag sara ng van ay dumiretso na si tatay paalis. Nandito kami ngayon ni Leslie sa isang mall at dito namin hihintayin sina Nanay Liza at Celine. I am taking them out.

"Sige Lie, Basta wag mong kakalimutan yung usapan natin ha dun tayo mag hihintayan. Tawagan kita kapag nandito na sila."

Nag paalam si Leslie na mag iikot ikot at ako naman ay naisipang umupo sa isang bench. Maraming tao ang padaan daan lang. Nabored ako kaya nag punta ako ng National Bookstore at nag hanap ng magandang book na pwede kong basahin kapag bored ako.

"D-danday!?"

Boses ng isang lalaki ang narinig kong nag salita sa likod ko. Pag lingon ko ay medyo pamilyar na mukha ang bumungad sa akin. Matangkad, matipuno at naka black cap, mabangong lalaki.

"Who are you?"

Tanong kong hindi inaalis ang titig sa nakangiti nyang mukha.

"Uhhh.. Si Matt? We were classmates? Senior high? Don't you remember me?"

Kita ko ang mapaglarong ngiti sa mukha nya.

"Matt."

Ulit ko sa pangalan nya.

"Yes, Matt"

Nakangiti parin sya at hinihintay na maalala ko ang pagkatao nya.

"Yeah! Right! Matt!"

Nakangiti kong sabi sakanya.

"Yes! Thank you!"

Kita ko ang masayang ngiti nya nang maalala ko sya. Kahit ang totoo nyan, wala akong idea kung sino sya.

He hugged me.

"Oh, okay we're hugging"

Caught off-guard na bulong ko.

"So how are you!?"

Napakunot ang noo ko sa sinabi nya.

"W-why are you speaking in english?"

Napakunot ang noo nya sa tanong ko.

"Tss kasi nag eenglish ka"

Natawa ako sa sinabi nya. I was about to walk outside the bookshelves nang mahagip ng mga mata ko ang babaeng nakita ko kanina. Si Rosa. Agad kong isinuksok sa dibdib ni Matt ang librong hawak ko kanina at nag madaling mag lakad palabas ng ng store.

"Hey! Where are you going!"

Sigaw ni Matt sa akin.

"I'm sorry! I need to go!"

Tumakbo na ako pag katapos at pag labas ko ng store ay hinahanap ko ang babaeng naka white tshirt at pants.

Nag lakad ako ng mabilis sa gitna ng mga taong naglalakad.

"Where did she go?"

Tanong ko sa sarili ko. Hindi ko alam kung bakit ko ba sya hinahabol. Hindi ko alam kung bakit ko ba sya hinahanap. Maybe dahil sya ang leader ng mga nag rarally. They seem to listen to her and respect her.

"Hey!"

Napasigaw ako nang makita ko syang nag lalakad papasok ng grocery. Para akong tangang tumatakbo. Medyo may kalayuan ang grocery sa kinatatayuan ko dahil oval ang style ng mall.  Pag dating ko sa loob ng grocery, I found myself roaming around checking every aisle, every gondola.

"Aww!!"

Napaaray ako nang maramdaman kong magulungan ang paa ko ng pushcart. Napatingin ako sa paa ko.

"ay sorry miss!"

Napalingon ako sa babaeng nag salita. It's her!

"Nah, it's okay"

I kept myself calm kahit ang sakit sakit ng paa ko.

"Si-sigur--"

Napatingin sya sa akin at natigilan. Pag katapos ay tinalikuran nya ako at dire diretso na sa pamimili.

"Hey!"

Habol ko sa kanya.

"Wag mo akong sundan. Wag mo akong kausapin. Wag kang lalapit sa akin"

May pag babanta akong naramdaman sa boses nya. Ang tapang nya!

"Grabe ka naman, ikaw na nga nakasakit eh!"

Nainis ako bigla sa kanya.

"Sorry na nga diba? So sorry again. Please umalis ka na."

Napakunot ang noo ko. Para bang kapag nakalapit ako sa kanya ay may masamang mangyayari.

"Bakit parang galit ka?"

Hinawakan ko ang braso nya.

"Diba sinabi kong wag mo akong hawakan!!!!"

Napaatras ako sa lakas ng sigaw nya.

"S0-sorry"

Tinaas ko ang dalawang kamay ko. Nakita ko ang mga tinginan at bulungan ng mga tao. Iniwan nya ang pushcart nyang wala pa namang laman pagkatapos ay nag lakad palabas ng grocery. I kept following her hanggang makalabas sya ng grocery. I kept a safe distance.

"Why do I have a feeling that she hates me?"

That question bothers me and I wont stop until I talk to her. I followed her wherever she went. I dunno this place basta ang alam ko lang ay sinusundan ko syang maglakad. Nang mag vibrate ang phone ko ay sinagot ko ito, si Leslie.

"Ma'am nasan na po kayo? Kanina pa po kami nag hihintay dito"

"Damn oo nga pala. Lie, ikaw na muna bahala sa kanila. Let them eat anything they want. May inaasikaso akong importante. I will reimburse you the bill."

Yun lang at binaba na ang tawag. I need this Rosa para maisakatuparan ang project and to keep my place in the company. This is pure business.

Nakarating sya sa tabing dagat. We walked for like almost an hour tapos ay napunta kami dito sa tabing dagat. This is an isolated place. May isang kubo sa gilid ng mabatong bangin at mga puno sa gilid. It looks like an island na talaga.

"Tao po?"

Katok ko sa pinto ng kubo.

"Tao po!?"

Katok ko pa ulit.

"Sino y-"

Napakunot ang noo nya nang makita nya ako pag bukas ng pinto nya.

"Bakit ka nandito!?"

BUlyaw nya sa akin.

"Teka lang teka lang baka pwede tayong mag usap?"

"Umalis ka na! Umalis ka na dito! Wag ka nang mag papakita sa akin!"

Binagsakan nya ako ng pinto pero hindi ako tumigil.

"Bakit galit ka sa akin? Hindi mo pa nga ako kilala eh"

Binuksan nya ang pinto nya.

"Kilala kita! Kilalang kilala kita!"

Napakunot ang noo ko. Malakas ang kutob ko na inaakala nya lang na ako si Tanya dahil never in my life, I have seen this woman before.

Ano kaya ang nagawa ng kakambal ko dito? Did she cheat on Janice before?

My mind started thinking about her excuses. She never mentioned Palawan before.

Did you cheat on her, Tanya?

Diko mapigilang mag isip.

Kinausap ko ang kakambal ko sa isip ko.

Tanya, I'm starting to have doubts.