LOGINShare
Chapter 8 – The Fall of Olympus
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56“Nickie?”
Naikuyom ko ang mga kamao ko dala ng pinipigilang inis.
Lumapit sa amin si Apollo. I swear, kung hindi kami undercover agents sa mga oras na ‘yon malamang nabugbog ka na ang lalaking ‘yon. Siya ang maglalaglag sa amin, eh!
“Halika nga,” I grabbed his right arm and tugged him to the stairs. Hindi naman pumalag ang loko. Natigilan kami pagdating namin sa second floor.
Puno ng mga naghihintay na mga estudyante ang corridor pag-sapit namin doon. Inilipat ko ang pagkakahawak ko kay Apollo sa kamay niya. I acted as if I was in love although I was really fuming out of rage inside. Magkahawak kamay naming binagtas ang corridor.
Pinagtitinginan kami ng ilang mga estudyante kaya hindi ko masesermonan si Apollo. Hinigpitan ko na lang ang pagkakahawak ko sa kamay niya.
“You’re hurting me, sweetheart,” matamis na bulong sa akin ni Apollo. Kung sa ibang pagkakataon siguro, natunaw na ako.
“Pagtiisan mo ‘yan. May atraso ka sa akin,” I hissed at him while smiling.
Napansin kong hindi na pala sumunod sa amin si Justin kaya tumuloy na kami sa room 211 kung saan ang sunod naming klase. Mangilan-ngilan palang ang nadatnan naming mga kaklase.
Katulad kanina, sa bandang hulihan kami naupo.
“Anong problema mo sa ‘kin?” tanong ni Apollo pagkaupo namin.
“Problema ko? Muntik mo na akong ibuko kanina sa kuya ko.” We were talking in whispers. Mabuti pang isipin ng mga estudyante roon na nag-i-LQ kaming dalawa dahil sa mga masasamang tinging ipinupukol ko sa kanya.
Nagsalubong ang mga kilay nito. Ay, oo nga pala. Hindi niya pa nakikita ang anghel kong nakatatandang kapatid.
“He’s here, idiot. Nasa lobby siya kanina.”
“Oh, you’re other kuya. Right. Sorry, hindi ko alam.” Sincere naman siyang humingi ng tawad.
Marahas akong bumuntong-hininga. I counted ten before talking again. Walang mapupuntahan ang paranoia ko. Haayyy…Ba’t hindi man lang kasi ako nahawaan ng pagiging calm at level headed ng the Hunter.
“Forget it. We just need to be extra careful so we would not blow our cover.”
“Pero anong ginagawa ni Dominic dito?”
I let myself relax. The case was stressing me out. “Working,” tipid kong sagot. Nakuha naman niya agad ang ibig kong sabihin.
Matagal-tagal din bago may muling nagsalita sa amin.
“So? Natawagan mo sa bahay?” I was referring to the headquarters.
Nag-relax din ang anyo nito. “Yeah. False alarm daw.”
I sighed. False alarm. But my instincts were telling me it was not.
Nagsimula na ring magdatingan ang iba pang mga kaklase namin. Huling pumasok ang misteryosong lalaki, nahuli pa nga kesa sa professor. Hindi man lang ito lumingon sa pwesto namin, pero alam kong pinakikiramdaman niya kami.
Natapos ang klase. Hindi na ako inabala ng lalaki na napag-alaman kong Alexander Santiago ang pangalan.
Si Apollo ang kasabay kong umuwi. Dumaan muna kami sa isang tea house para bumili ng milk tea at pizza tsaka para na rin magpalit ng kotse bago kami dumiretso sa District Five.
Sinalubong agad kami ng guwardiya pagbaba namin ng sasakyan sa harap ng mansyon.
“Pinapasabi ni Agent Hunter na dumiretso daw kayo agad sa conference room pagdating niyo,” sabi nito matapos i-check ang identity tattoo at dog tag namin.
Iniabot ni Apollo ang dalang pagkain sa guwardiya bago kami tumuloy sa ilalim ng magarang bahay.
Naabutan namin ang lahat ng miyembro ng The Argonauts sa conference room maliban kay Justin.
“Report,” utos ni Xander nang wala man lang panimula. Tinignan ko ito. Para siyang tumanda ng sampung taon sa loob lang ng isang araw. Binabawi ko muna ang sinabi kong calm at level headed siya.
Nag-uumpisa pa lang kami, ganito na ang mga nangyayari sa amin—si Apollo, bigla na lang nataranta kanina; ako, nawawalan ng logical reasoning; si Xander, unang beses kong makita na medyo wala ang usual calmness; at si Justin…si Justin, wala pa rin. Saan pa ba nagsusuot yun?
“Nothing unusual—“
I interrupted Apollo’s report because I knew something happened—something unusual. “A Psyche field agent was found dead near the university.”
Natigilan lahat sila. Lahat nakapako sa akin ang tingin.
I tried to read Xander’s face, but he gave no hint of what was going on inside his mind. “How did you know it’s an agent of the organization?” tanong nito. Kahit ang tono ng boses nito ay walang ibinigay.
“The identity tattoo on her belly. And Agent 15 confirmed she was the District Seven’s Queenbee.”
I heard someone gasp, but I didn’t take my gaze away from Xander. The Hunter sighed, easing out all the stress in his body.
“I guess you also received the message this afternoon?” anito.
“I did,” sagot ni Apollo.
I just realized, hindi ako nakatanggap ng message, then I remembered. Oo nga pala, I let Apollo receive my messages related to work.
Tumango si Xander. “It’s a trap. The message was sent to all the Districts. At habang nag-papanic ang lahat, nilooban ang District Zero. Hindi nahuli ang mga nanloob kaya iniisip na baka nasa loob ng organisasyon ang salarin.”
Nagtiim ang mga bagang ko. Sino ang traydor sa organisasyon lalong lalo na sa District Zero?
“May mga nawala ba?” tanong ni Apollo, malamang tinitimbang na kung sino sa mga itinuturing nyang kaibigan ang magta-traydor sa aming lahat.
“Meron.”
“Ano?” tanong ko naman.
“A folder that contains the information of a Brown coded case.”
Napakunot ang noo ko. Anong kailangan nila sa isang Brown coded na kaso? “Which case?”
Xander looked suddenly despondent. “Zero didn’t tell us.”
Dammit. Eh, ‘di fine. I let it slide. “May iba pa bang nawala?”
It was Xander’s turn to grit his teeth. “The database of all the organization’s Junior Agents.”
Bullshit! Our lives were put at risk. Would it be the fall of Olympus?
Xander’s phone rang bago pa may magsalita sa amin. He answered the call and turned its loudspeaker.
“Kinse here,” anang sa kabilang linya. May halong pagmamadali at pag-aalala sa tono nito. “Someone’s following me.”
Dinig ang pagharurot ng sasakyan ni Justin.
I tried to concentrate on finding where he was, but I just couldn't understand what I was seeing with my psychic eyes. If he was in danger like what he claimed and what we heard, why was I seeing a movie theatre?
“I just call to remind you about the ring Agent 13 found near a crime scene this afternoon,” dagdag nito. Naputol ang konsentrasyon ko dahil sa sinabi niya. So he called, to make sure hindi ko sasarilinin ang tungkol sa singsing. Anong balak niya?
Then we heard a gunshot in the background and the screech of tires.
“Shit!” sigaw ni Justin. Then the line went dead.
Related chapters
Agent Night (Tagalog) Chapter 9 – The God of Poetry, Apollo
I kept on running. I tried to fly, but I only succeeded in jumping high before falling again. The rice field seemed to go on forever and they were still in pursuit, then I arrived at a wide yard in front of an old grim-looking wooden house. I went inside and descended a stair. Yes, descended.A smell of something burning welcomed me upon reaching the foot of the stair. I looked around. I saw a four poster bed in the middle of the room. There was a wooden cabinet next to it and a side table on the other side of the bed. I saw a revolver on the table. The room was familiar as if I had been there before.Then I heard a gunshot and the scream of a woman. I turned around, but no one’s there. I could only see smoke. Then someone whispered my name directly in my right ear, “Anicka…”Dala ng pagkabigla, napabalikwas ako ng gising mula sa mesang kinayuyukyukan ng ulo ko at awtomatikong lumipad ang kaliwang kamay ko. Subalit bago pa man luma
Agent Night (Tagalog) Chapter 10 – The Erased Inferno
Justin did not show up in the mansion the next morning. Wala ring balita tungkol sa kanya matapos maputol ang tawag niya ng gabi. Thus, Apollo and I went underground to see Xander before we went to the university.We were already outside our office when I noticed the paper pasted below Justin and Xander’s names on the wall beside the door. I took the paper revealing my name and Apollo’s.The paper reads: Mrs & Mr Torralba which looked like it was hand-written by a kindergarten.I heard Apollo chuckled before going inside the office. Malamang siya na naman ang gumawa nito. I made a face and was about to crumple it when I noticed something odd about the way it was written.Oo, mukha iyong sinulat ng bata, pero parang sinadya iyong gawing ganoon. Kaya sa halip na lakumusin at itapon, itinupi ko iyon ng maayos at ibinulsa bago ako pumasok ng opisina.Naroon na si Xander na nakasandal sa mesa niya habang pinag-aaralan ang mga idini
Agent Night (Tagalog) Chapter 11 – District Five's Guest
“I know you’re doing your own investigation of this case, but don’t you trust me that much that you need to hide things from me?”Tinignan ko ang nagda-dramang si Apollo. Nakapako lang ang tingin nito sa daan.I sighed and took my eyes away from him. Ibinalik ko ang tingin sa daan.Kapag ba may inililihim ka sa isang tao, ibig sabihin na ba n’on wala kang tiwala sa taong ‘yun? Hindi ba pwedeng pinag-aaralan ko muna ‘yung mga nakuha kong ebidensiya bago ko ibabahagi sa kanya kapag may nabuo na akong conclusion?“Ibalik mo na lang ako sa District Five. Wala ako sa mood pumunta ng university,” utos ko. Ikinuyom ko ang kanang palad ko. Naramdaman ko ang maliit na nirolyong papel na nakasuksok sa suot kong singsing sa middle finger ko.Nakuha ko iyon na nakaipit sa librong ‘Inferno’ ni Dante Alighieri. Malamang inilagay ni Justin bago siya mawala.“I saw what you took f
Agent Night (Tagalog) Chapter 12 – Alexander Santiago
Mabilis kong kinuha ang unang baril na nakita ko sa loob ng aking bag, pero bago ko pa iyon maitutok sa kanya, naipangko na niya ako sa pader.Pinilit kong kumawala, pero sadyang mas malakas siya sa akin. Hawak niya ang dalawa kong kamay sa itaas ng aking ulo gamit lamang ang kanan niyang kamay. Inagaw naman ng kaliwa niya ang baril na hawak-hawak ko pa rin.Sinuri niya ang baril. Tsaka ko lang napansin na ang Berettang ipinahiram sa akin ni Apollo ang nakuha ko.“Bitiwan mo ako,” mariin kong sabi.“At ano? Sisigaw ka? Walang Apollo na magliligtas sa ‘yo.”Nagtiim ang mga bagang ko. Sa kamay ba ng lalaking ‘yon ang magiging katapusan ko?Matagal ito bago nagsalita. Pinakatitigan lang ako nito. Ganundin ang ginawa ko.Ang mga mata niya…katulad na katulad ng mga mata ni Apollo. At…hindi man mahahalata sa unang tingin, pero sa malapitan mapapansin ang pagkakahawig ng dalawang lalaki
Agent Night (Tagalog) Chapter 13 – The Heavenly Messenger
I parked my Ducati next to a white Tamaraw FX. Compared to all the cars there in the university parking lot, my motorcycle looks out of place.It was already Wednesday, two days passed and we still had no lead of who the suspect or supects were on the killings. Even the combined forces of the best Junior Agents, deductive members and detectives of the organization seemed not enough for that case. It should have already been completed in just two days since the Hunter was there, but even he looked so strained. Idagdag pa ang pagkawala ni Justin sa unang araw pa lang. Tapos si Apollo hindi pa bumabalik ng headquarters. Balak ba nilang iwan ako sa ere?I took my helmet off and went inside the college building. Buti na lang washday, meaning hindi required mag-uniform ang mga estudyante. At buti na lang wala si Apollo dahil walang mamemeste sa akin sa paggamit ko ng motor. Although, nag-aalala ako kung nasaan siya. Ni wala man lang text o tawag. Tinatawagan ko na siya
Agent Night (Tagalog) Chapter 14 – Guns and Fangs
“I need backup now!” I yelled at whoever it was as soon as I was connected to District Five.I dialled the headquarters while still on the street. Buti na lang pinalagyan ko ng cellphone holder ang manibela ng motor ko in case of such emergencies.“I’ll just send you the GPS,” sabi ko at pinutol na ang tawag. I typed several commands in my cell phone and did what I told them.I focused my attention in driving and sped up. Sana walang mangyaring masama kay Apollo. Sana—Wait. Hmp! Kasi naman parang siraulong sinosolo ang lakad. Hindi naman tamang gawin niya ‘yun dahil lang sa hindi ko sinasabi sa kanya ‘yung ilang nalalaman ko.I finally reached the place. It was located in an isolated area with no neighbour at all except woods and grass and earth. I parked my motorcycle outside the warehouse’s gate and took out my gun. Carefully, with alerted and sharpened senses, I entered the vicinity.
Agent Night (Tagalog) Chapter 15 – The Brown Coded Case
“Anong ginagawa mo rito?” tanong ko sa bagong dating.Siya ba ang pinadala ng District Five bilang back up namin?“Why? Miss me?” mayabang nitong tanong at sumandal sa hood ng kotse. Isa pang arogante.Ano ba talaga ang relasyon nya sa District Five para pagkatiwalaan siya ng ganyan? Hindi naman siya agent, ayon na rin mismo sa kanya.“Alexander Santiago, right? Anong—“ Hindi na naituloy ni Apollo ang nais sabihin dahil sumabad na ang kinakausap.“Stop pretending you don’t know me, Apollo. You’re not in an undercover mission now. You just came from a suicidal one. Besides, Anicka knew everything already.”Pinanlakihan ko siya ng mga mata. Who did he think he was to call me by my first name?Naramdaman ko naman ang pag-tense ng katawan ni Apollo. I looked at him and saw how annoyed he was.“Forget it first,” awat ko bago pa may mamatay sa kanilan
Agent Night (Tagalog) Chapter 16 – Shooting Arrows
I was surprised to see Xander sitting on the couch in the living room. Unang beses ko siyang makita sa loob ng mansiyon at hindi sa ilalim nito.May itinitipa siya sa laptop niya, pero agad siyang nag-angat ng tingin nang makita ako. I walked confidently toward him although it was awkward since I was hiding the brown envelope on my back.“What’s up?” tanong ko.He eyed me warily. “What happened? Bakit tumawag ka raw ng back up?”Umupo ako sa bakanteng upuan sa harap niya. “Nag-attempt ng suicidal mission si Apollo. Tinawagan ako na humingi raw ako ng back up sa Singko. Anyway, it’s okay now. Nasa ospital na siya.”“Sino?”“Si Apollo.” Pareho kaming tinitimbang ang isa’t isa, pero wala sa amin ang gustong magpatalo.Hindi tulad ng aso’t pusa naming relasyon ni Justin, masyadong seryoso ang pakikitungo namin ni Xander sa isa’t isa. Hindi nga
Latest chapter
Agent Night (Tagalog) Epilogue
I revved up my black Maserati at the same time the song "My Immortal" reached crescendo. The music kept me alert while driving. Mula kasi noong insidente sa lumang laboratory, madalas na akong mawala sa sarili. It wasn't remote viewing. Hindi na nga gumana 'yon mula ng gabing ‘yun, eh. I just...felt lost.It had been two weeks since that night. Apat na araw akong walang malay at nasa ospital. Sa loob ng apat na araw na 'yon, ang daming nangyari. My stepfather was brought to jail for homicide. Umamin siyang sangkot siya at si Raphael sa pagkamatay ng mga magulang ko. Kinupkop daw niya ako out of guilt at araw-araw niya raw pinagbabayaran ang kasalanang iyon. My stepmother didn't bear the news well. Mabuti na lang, nasa ospital pa siya kaya't nabantayan siya ng mga doktor nang malaman ang balita.Raphael was dead. He was cremated two days after para maiwasan na ring pagkainteresan siya ng mga bampira. Although malabong bumalik agad si Jacques Havillard sa ban
Agent Night (Tagalog) Chapter 50 – Choices, Sacrifices
We immediately ran to the main building where Xander said they found the hostages (I was still trying to be objective). Nadatnan namin siya sa isang silid na nakaambang sa likuran ng main building kung nasaan ang tambakan ng mga lumang laboratory and hospital equipment."Where are they?" Bungad ni Dominic. Lalapit sana siya sa bintanang kinaroroonan ni Xander, pero pinigilan ko siya. Baka masira niya ang diskarte ng The Hunter."Andoon sila sa gitna ng tambak ng mga sirang gamit." Sagot naman nito nang hindi inaalis ang tingin sa telescopic scope ng sniper rifle niya. "Strapped on an operating table with wires connecting to heart monitors and bags of IV fluid injected to each of them. They're alive, but unconscious."So they were treated like the man we saw in a laboratory on the third building. Anong gagawin sa kanila?"Thank you. I got a picture." Sabi ko at pumihit patungo sa pinto."Saan ka pupunta?" Pigil sa akin ni Justin."I'll
Agent Night (Tagalog) Chapter 49 – Battlefield
Pinuri ko sa isip ang galing ng Gemini sa paghahanap ng ginamit naming mapa ng lugar. The place was accurately the same as the one on the map they obtained from some 'resources'.There were three buildings: one was the main building that formerly housed the offices. Nasa gitna iyon ng lugar. Beside it on the eastern part was the second laboratory. Nasa west ang unang lab. Sabi ni Alexander, maaaring nasa isa sa dalawang laboratory ang mga 'hostages'.I was being objective to focus more on the mission. Mukhang ganun din ang ginawa ng kapatid ko.Anyway, the first team (the Gemini, Agents 67 and 91) entered the main building; Xander and his group on the west lab; and kaming apat sa east lab. The teenagers played their part as well. They divided themselves into smaller groups of three and dispersed. Then the hunt began.Justin led our team while I brought the rear as we penetrated the east lab. There was no noise except for the slight sound our steps m
Agent Night (Tagalog) Chapter 48 – Into the Night
Agent Zero's office was in the last floor of the building. It was anything I expected, wide and white. Aakalain mong nasa langit ka na kapag tumapak ka sa opisina niya.She offered us to sit, pero walang umupo sa amin. We were too agitated to sit. A trip to her office was another lost of our precious time, but we just couldn't argue with her, could we? Kahit pa nga hindi buo ang tiwala namin sa kanya bilang mukhang may kinalaman din siya sa mga nangyayari bilang si Helena Soriano.Agent Zero leaned on her table and looked directly at me. "I believe you already know where the diamond is.""I do." Walang gatol kong sagot. Ramdam kong pinagtinginan ako nina Justin at Alexander."Good. Then we have nothing to worry about. Kailangan mo lang makuha 'yon."I smirked and shook my head. Ridiculous. "No."Lumukot ang mukha niya, hindi na naitago ang pagkadismaya. "You're being stubborn. Your family's lives are at stake! Bakit ayaw mong makipag-c
Agent Night (Tagalog) Chapter 47 – Ultimatum
"Mga bampira rin ba?" Tanong ko kay Xander."No. And they're waiting for someone." He said, boring his eyes on me.With that look in his eyes, I already knew the answer, but I still asked. "Who?""Ikaw."Napapalatak ako. Pinagsiklop ko ang mga braso ko sa ibabaw ng aking sikmura at sumandal din sa dingding. Tsaka ko na-realize, hindi pa pala ako naliligo. Haayyy..."My life sucks." Himutok ko na lang. Hindi pa rin maka-get over ang utak ko sa nangyari sa amin sa kuta ng kulto, nadagdagan na naman ng panibagong alalahanin.May naghihintay nang sasakyan sa labas ng building pagbaba namin. Iyon ang nagdala sa amin patungo sa District Zero.Pagdating naman doon, dumiretso na kami sa conference room kung saan namin naabutan ang ilang miyembro ng The Furies liban kina Agent Three, Dos, Agustin at Yu. Naroon din ang kapatid kong mukhang tumanda ng sampung taon sa loob lamang ng ilang araw. Saglit kaming nagpalitan ng tingin. No smiles.
Agent Night (Tagalog) Chapter 46 – To The Fairest
As soon as I asked the question, they started laying out their plans. Inis na napailing lang si Justin, pero hindi na siya nag-komento. Si Xander naman, ayun. At home na at home. Aakalain mong myembro din siya ng "law group" kuno na 'yon.Hindi pa nagtatagal, nagtatalo-talo na naman 'yung tatlo. Si Dos naman, tahimik na nakikinig at mahinahon na nagbibigay ng opinyon. The worst was Senator Cortez. Napaka-close minded niya. Kaya marahil naisip kanina ni Justin na maaari ngang sarilinin ng grupo 'yung itim na bato.Huh. And I began to wonder bakit mainit ang dugo niya sa senador.Naramdaman kong may tumapik sa akin kaya't nilingon ko ang katabi kong si Alexander. Mataman siyang nakatingin sa akin habang nakakunot ang noo."Ang lalim ng iniisip mo, ah." Aniya na ikinagulat ko.Nasa kabilang dulo kami ng mahabang mesa, medyo malayo sa mga nagtatalo-talo. Marami pang bakanteng upuan kaya't nakapagtataka rin na tumabi siya sa akin. Eh, si Justin ng
Agent Night (Tagalog) Chapter 45 – The Elementals
We flew to God-knows-where. Eh, malay ko naman. Parang google map lang ang natatanaw ko mula sa himpapawid. All I knew was that we landed atop a building.Pagbaba namin, natanaw ko agad ang mga nagtataasang building na nababalot ng maitim na smog. It was the indication that we were in the city. In the Lion's den perhaps? Pero sabi ng leon, patungo kami sa "Scorpion's Lair" though there's no Scorpion in PUGITA. None that I knew of anyway.Walang imikan kaming pumasok ng building. Nagpatiuna si Dos sa paglalakad kaya't lumakas ang hinuha kong alam niya ang lugar. Nakasunod lang ako sa kanila ni Xander nang marinig kong magsalita si Justin sa tabi ko."That's weird." Aniyang hindi inaalis ang tingin kay Dos.Saglit ko siyang tinapunan ng tingin bago ako nagpatuloy sa pagmamasid ng paligid. Kanina pa ako binabagabag, eh. Kahit nung nasa Singko pa kami."Which is?" Tanong ko na lang kay Justin."Earlier in District Five. Those who fired at
Agent Night (Tagalog) Chapter 44 – The Lion and the Cubs
Magtatanghali na nang makarating kami sa mainland. Pagbaba namin sa pantalan, natanaw ko agad ang pamilyar na itim na Audi at ang may-ari nitong akala mo ay nagshu-shooting ng commercial dahil sa porma."What's up, Villanueva?" Bati ni Justin kay Xander na umayos ng tayo pagkakita sa aming papalapit.Nakasuot ito ng puting t-shirt na napapatungan ng itim na hooded jacket. Tinernuhan niya iyon ng fit denim jeans at itim na military boots. Kinumpleto pa ng suot niyang dark shades ang get-up niya. Para talaga siyang mag-po-photoshoot kung hindi mo lang mapapansin ang baril na nakasuksok sa kanyang kaliwang tagiliran."Sinundo ko na kayo para sabay-sabay na tayong pumunta dun." Aniya at napansin si Alexander. "Santiago." Matipid nyang bati rito.Tinanguan lang sya nito."Dala ko 'yung private helicopter ni Dos. Naka-park sa helipad ng hotel." Aniya.Oo nga pala. Marunong sya magpalipad ng helicopter at eroplano. May lisensiya din 'yon, eh.
Agent Night (Tagalog) Chapter 43 – Starting Line
I woke up disoriented. Hindi ko agad naalala kung nasaan ako. I was still feeling scared and at the same time, lonely.Hindi natapos sa pagkamatay ng aking mga magulang ‘yung panaginip. It was a long shitty one. It was like a walk back to all the things that happened in my life – a frightening walk.May isa roon noong seventh birthday ko. A woman came in the house. Kilala siya nina Daddy Samuel at Ninong Raphael. Remembering it now, I just realized the woman was Helena De Leon-Soriano.“Two days.”Napalingon ako sa nagsalita. Nakaupo sa sahig katabi ng papag na kinahihigaan ko si Justin. Tsaka ko naalala na nasa isang kubo kami sa may Mt. Bandilaan.Bumangon na ako at pinasadahan ng tingin ang kasama ko. Mukhang kagigising lang din niya dala ng magulo pa ang kanyang buhok.“Anong two days?” tanong ko sa kanya.Sinalubong niya ang aking tingin. “Two days tayong wala sa mundo. Nauna lang a
