Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER NINETY

Share

CHAPTER NINETY

last update Huling Na-update: 2025-02-05 23:09:58

ZINNIA POV.

Sa wakas maayos na rin ang pakiramdam ko ngayon. Ibig sabihin nito, makakayakap ko na rin ang mga anak ko pati na rin ang asawa ko.

Nakangiti akong bumangon, medyo nahihilo pa naman ako. Pero, kaya ko na 'to. Hindi ako pwedeng maging mahina ulit sa harap nila, dahil tiyak akong pababalikin na naman nila ako sa kwarto para magpahinga lalo na 'tong si Youtan.

"Good morning!" nakangiting sigaw ko.

Seryoso silang napalingon sa akin. Nasa dining area sila ngayon, enjoy na enjoy sa kinakain. Ang daya hindi man lang nila niyaya ang Mommy nila.

"Ahmm, bakit ganyan kayo makatingin sa akin? Mukha ba akong multo? Hindi niyo ba ako na miss, huh?"

"Mommy!!!!" sabay sabay na sigaw ng mga bata, sabay takbo papalapit sa akin.

"Mommy, I miss you...."

"I miss you, Mommy..."

"Mommy, mommy, sabay ka na po sa amin kumain, na miss ka po namin nang sobra..."

Nakangiting sambit ng mga anak ko. Habang si Youtan naman, ayon lang nakatingin lang sa amin. Hindi niya siguro ako na miss. Ayy hindi,
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-ONE

    Sa kalagitnaan nang aming pagkukulitan magkapamilya. Dumating sina tita Wena, sakto lang ang pagdating nila ngayon. Dahil kanina pa sila hinahanap ng mga anak namin ni Youtan. Nakangiting lumapit sila sa amin, sabay abot ni kuya Simon ng mga chocolates sa mga bata. Hindi ko na rin pinigilan pa, dahil ang mga ngiti pa lang ng mga bata, pinapagaan na ang loob ko."Kuya, Simon, Eina, Tita Wena, sumabay na po kayo sa pagkain namin," sabay ngiti ko. "Ma'am, Zinnia, nakakahiya naman po. Ayos lang po kami, mauna na po kayo, dahil bonding niyo 'yan magpamilya.""Tama si Tita Wena, ma'am Zinnia, nakakahiya naman po," dagdag pa ni kuya Simon."Huwag na po kayo mahiya. Isa pa, kilala niyo naman na ako at kilala ko na rin naman kayo. Kaya, kumain na kayo rito sa tabi namin. Dahil sabik na sabik rin sa inyo ang mga anak ko. Pagbibigyan niyo po ba ako sa hiling ko o hindi?" "Uncle...""Tita, tita...""Uncle, tita, umupo na po kayo please..." Pagpapacute ng mga bata."Mukhang wala na tayong pagpip

    Huling Na-update : 2025-02-06
  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-TWO

    Wala si kuya nakahanap ng mangga. Nakakainis naman, atat na ata akong kumain ng maasim na mangga. I chat with my kuya na maghanap pa sa iba, kasi mangga talaga ngayon ang hinahanap ng baby ko. Kaya hindi pwedeng wala. "Kuya, please pagbigyan mo naman ako sa hiling ko. Gusto ko po talaga ng mangga, please...." with a sad emoji effect. Gusto ko sana tumawag kay kuya, kaso hindi ako pwedeng gumawa nang ingay dahil ang sarap ng tulog ng mga anak ko pati ng asawa ko. "Haytsss, opo na mahal kong kapatid, maghahanap pa ako. Sabihin mo sa akin mamaya, kung bakit atat na atat ka sa mangga. Buntis ka ba at naglilihi ka?" "Kuya naman ehh, mamaya na lang po. Secret lang natin 'to, huwag na huwag mo pong sabihin kay Youtan, please...." "I don't know kung ano ang plinaplano mo, but, sige, secret lang. Pero, soon, sasabihin mo pa rin sa kanya, okay?" "Opo kuya." Then I off my cellphone. Naisipan ko na munang bumaba total mahimbing ang mga tulog nila, siguro dala na rin sa pagod at puyat. Nan

    Huling Na-update : 2025-02-06
  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-THREE

    Habang nag-uusap kami rito ni Youtan. Napatingin ako kay kuya, dahil parang nabigla siya sa tumawag sa kanya. Seryoso niya rin kinakausap ang tao sa cellphone. Kalaunan, lumapit siya ulit sa amin ni Youtan. Tinitigan niya ako, na parang pinapaalis niya muna ako, dahilan na may malaking pagtataka ang pumasok sa isipan ko. Kahit na ganon, nakinig na lamang ako. Nagtungo ako rito sa sala, habang deretso pa rin na nakatingin kina kuya na seryosong nag-uusap ng asawa ko. Napapaisip na lang ako, kung ano 'yon. Pero, mukhang napaka-importante nito dahil na rin sa reaction ng mga itsura nila. Hindi naman siguro ako stress, pero, mas lalo bumilis ang pagsubo ko, siguro dahil na rin sa hindi ako mapakali dahil gusto kong malaman kung ano ang mga pinag-uusapan nila.Kalaunan, sabay silang lumapit sa akin. Gumalaw lang sila na walang kakaiba o problema sa harap ko. Pero, kahit na ganon, alam kong may tinatago sila sa akin. Kaya, umakma na lang din ako ng normal. "Baby, may importanteng lalakatin

    Huling Na-update : 2025-02-06
  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-FOUR

    "Kuya..." mahinang tawag ni Steve."What? Don't call me like that, I know you're my brother. Pero, noon pa 'yon and now, walang wala na 'yon, Mark Steve Youtan." Madiin niyang sambit, walang emosyon ang Darck na ito huh."Hey, Darck Youtan, don't say that to your brother. Hindi mo ba alam na matagal ka na niyang hinahanap. Ginawa niya ang lahat para sayo, ilang beses na siyang na aksidente para lang mahanap ka. Muntik na nga rin makitil ang buhay niya. Tapos, 'yan ang itutumbad mong mga salita sa kapatid mo. Tsk!" galit kong sabi habang malalim na tumingin sa kanya. "Why? Inutusan ko ba siyang hanapin ako? Inutusan ko ba siyang gawin ang lahat para sa akin? It's not my fault, kahit anong masama pa ang nangyari kay Steve I don't care about that. Dahil pinili niya 'yon, hindi ko inutos.""DARCK! HOW DID YOU SAY THAT SUCH STUPID THINGS, HUH?""Ruan, stop. He's right, wala siyang kasalanan at ako ang pumili nang lahat. Naging disisyon ko nga ang lahat at wala siyang ka alam alam.""But,

    Huling Na-update : 2025-02-07
  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-FIVE

    I'm here at my office now, thinking again of my big brother. He changed already, I don't understand him. Maybe, he changed, dahil ilang taon na rin kaming hindi nagkikita at nagkakasama. Hinding hindi ko talaga ito inaasahan, mas mahihirapan akong ibalik siya dahil sa ugali niya ngayon. Ano na lang ang mararamdaman ni Mom and Dad, kung sakaling pagsabihan rin sila nang masama ni kuya. Ang pinapangarap kong maibalik si Kuya Darck, mukhang hindi pa ang oras ngayon. I'm not giving up. But, I need to take time, to fix this."Ohh, wow ang laki pa rin ng office ko, ahh. This is not bad anymore." Boses ni kuya Darck. Bigla lang siyang pumasok, at hindi man lang nagawang kumatok.Napatayo ako at gulat na napatingin sa gawi niya. "What are you doing here?" pagtatataka ko."I'm visiting this company. Why? Is there something wrong? This company is mine, right?" nakangising tugon niya.I don't know what to say, bigla na lang kumupot ang labi ko. Napapa isip na lang ako, kung ano ba ang sadya niy

    Huling Na-update : 2025-02-07
  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-SIX

    "Wait, what are you doing there, Darck? Why are you sitting on that chair? Hindi naman 'yan ang upuan mo, it's for Steve, huh?" "Soon, this is mine, kaya wala kang pakealam, Alexander.""Why not?" nakangising sambit ni Alexander. Sa itsura niya ngayon, umaapaw na rin ang galit niya. Hindi ko naman mapipigilan ang magiging mararamdaman ng mga kaibigan ko."Ganito pala ang ugali ng mga kaibigan mo, Mark Steve. Mukhang wala rin galang katulad ng mga tauhan mo. Kanino ba nagmana ang ganyan na mga ugali nila. Mas mabuti na kung ngayon pa lang, umiwas at lumayo ka na sa mga taong ganyan, dahil malaki ang masamang epekto nito sayo, lalo na at isa kang CEO. Nadidismaya ako ngayon sa mga ipinapakita nila. Hindi sila karapat dapat na sumama sayo, Steve.""What are you talking about?" I said."Kung gusto mong kilalanin kita bilang kapatid ko. Ngayon pa lang, ipakita mo sa akin na wala kang pakealam sa mga taong walang kwenta tulad ng mga kaibigan mo. Sila lang naman ang gusto kong maging kapali

    Huling Na-update : 2025-02-07
  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-SEVEN

    Hindi ako maagang nakauwi ngayon, dahil hinihintay pala ako ng ibang mga CEO sa labas ng office ko. Pagkabukas ko pa lang ng pinto, tumumbad agad sila sa akin. Hindi man lang sila pumasok, ano kaya ang naisip nila para magpunta rito."Mr. Youtan." Sabay sabay at seryosong tawag nila sa akin.Napahinga na lang ako nang malalim because I don't know kung saan at kung ano ang una kong sasabihin. Nakakagulat din naman ang pagdating nila dito, dahil hindi man lang sila tumawag. Kumpara dati, kailangan pa nilang tumawag bago pumunta rito."What are you doing there?" Seriously asked."Oo nga naman, bakit kayo naririto?" Ruan asked."May tumawag sa amin, nagpakilalang kuya mo raw. He's name is Darck Youtan.""Yes, we know that thing already.""Alam namin na may kapatid kang nawawala, and now he's back. Kausapin daw kami, that's why nandito kaming lahat.""What? kanina pang umalis ang kuya ko. Hindi man lang din ba niya sinabi sa inyo?""Kakatawag niya, I think 5 minutes pa lang ang nakakalipas

    Huling Na-update : 2025-02-07
  • After the Daylight    CHAPTER NINETY-EIGHT

    "It's okay, don't worry." I said. "Ayan ka na naman, we already know you, bro. Inom naman tayo kung gusto mo." "Oo nga naman, pang pawala din ng problema.""Wait, Prince, akala ko ba ayaw moong uminom, right?" I asked."HAHAH, huwag ka nang umasa diyan bro, nakakilala lang nang babae, mahilig nang uminom ehh. Pabalik balik ba naman para lang mapagmasdan si Kristine sa bar.""Kristine? Who is that? Bar? Taga bar ang Kristine?""Yes, but hindi naman siya nagbebenta ng katawan niya. She's a model too, at nagmamay-ari ng bar.""Wow, hindi na rin masama. Pero, hindi ako pwedeng uminom, kailangan ako ng mag-ina ko. Isa pa, ayaw na ayaw ng asawa ko na tumabi ako sa kanya na amoy alak ako. Ede kung iinom ako, makakatulog ako nito nang mag-isa tapos sa labas pa ng kwarto.""Hahah, that's right. Hindi mo talaga pwedeng uwian ang kapatid ko na lasing ka.""Ikaw, Ruan, kailan ka ba maghahanap ng babae? Naunahan ka na ni Zinnia huh, tapos mauunahan pa ka ngayon ng pinsan mong si Prince, na puno

    Huling Na-update : 2025-02-08

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status