MasukShare
CHAPTER EIGHTY-NINE
Terakhir Diperbarui:
2025-02-05 12:40:12
Bab terkait
After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY
ZINNIA POV.Sa wakas maayos na rin ang pakiramdam ko ngayon. Ibig sabihin nito, makakayakap ko na rin ang mga anak ko pati na rin ang asawa ko. Nakangiti akong bumangon, medyo nahihilo pa naman ako. Pero, kaya ko na 'to. Hindi ako pwedeng maging mahina ulit sa harap nila, dahil tiyak akong pababalikin na naman nila ako sa kwarto para magpahinga lalo na 'tong si Youtan."Good morning!" nakangiting sigaw ko. Seryoso silang napalingon sa akin. Nasa dining area sila ngayon, enjoy na enjoy sa kinakain. Ang daya hindi man lang nila niyaya ang Mommy nila."Ahmm, bakit ganyan kayo makatingin sa akin? Mukha ba akong multo? Hindi niyo ba ako na miss, huh?" "Mommy!!!!" sabay sabay na sigaw ng mga bata, sabay takbo papalapit sa akin."Mommy, I miss you....""I miss you, Mommy...""Mommy, mommy, sabay ka na po sa amin kumain, na miss ka po namin nang sobra..."Nakangiting sambit ng mga anak ko. Habang si Youtan naman, ayon lang nakatingin lang sa amin. Hindi niya siguro ako na miss. Ayy hindi,
Terakhir Diperbarui : 2025-02-05After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY-ONE
Sa kalagitnaan nang aming pagkukulitan magkapamilya. Dumating sina tita Wena, sakto lang ang pagdating nila ngayon. Dahil kanina pa sila hinahanap ng mga anak namin ni Youtan. Nakangiting lumapit sila sa amin, sabay abot ni kuya Simon ng mga chocolates sa mga bata. Hindi ko na rin pinigilan pa, dahil ang mga ngiti pa lang ng mga bata, pinapagaan na ang loob ko."Kuya, Simon, Eina, Tita Wena, sumabay na po kayo sa pagkain namin," sabay ngiti ko. "Ma'am, Zinnia, nakakahiya naman po. Ayos lang po kami, mauna na po kayo, dahil bonding niyo 'yan magpamilya.""Tama si Tita Wena, ma'am Zinnia, nakakahiya naman po," dagdag pa ni kuya Simon."Huwag na po kayo mahiya. Isa pa, kilala niyo naman na ako at kilala ko na rin naman kayo. Kaya, kumain na kayo rito sa tabi namin. Dahil sabik na sabik rin sa inyo ang mga anak ko. Pagbibigyan niyo po ba ako sa hiling ko o hindi?" "Uncle...""Tita, tita...""Uncle, tita, umupo na po kayo please..." Pagpapacute ng mga bata."Mukhang wala na tayong pagpip
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY-TWO
Wala si kuya nakahanap ng mangga. Nakakainis naman, atat na ata akong kumain ng maasim na mangga. I chat with my kuya na maghanap pa sa iba, kasi mangga talaga ngayon ang hinahanap ng baby ko. Kaya hindi pwedeng wala. "Kuya, please pagbigyan mo naman ako sa hiling ko. Gusto ko po talaga ng mangga, please...." with a sad emoji effect. Gusto ko sana tumawag kay kuya, kaso hindi ako pwedeng gumawa nang ingay dahil ang sarap ng tulog ng mga anak ko pati ng asawa ko. "Haytsss, opo na mahal kong kapatid, maghahanap pa ako. Sabihin mo sa akin mamaya, kung bakit atat na atat ka sa mangga. Buntis ka ba at naglilihi ka?" "Kuya naman ehh, mamaya na lang po. Secret lang natin 'to, huwag na huwag mo pong sabihin kay Youtan, please...." "I don't know kung ano ang plinaplano mo, but, sige, secret lang. Pero, soon, sasabihin mo pa rin sa kanya, okay?" "Opo kuya." Then I off my cellphone. Naisipan ko na munang bumaba total mahimbing ang mga tulog nila, siguro dala na rin sa pagod at puyat. Nan
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY-THREE
Habang nag-uusap kami rito ni Youtan. Napatingin ako kay kuya, dahil parang nabigla siya sa tumawag sa kanya. Seryoso niya rin kinakausap ang tao sa cellphone. Kalaunan, lumapit siya ulit sa amin ni Youtan. Tinitigan niya ako, na parang pinapaalis niya muna ako, dahilan na may malaking pagtataka ang pumasok sa isipan ko. Kahit na ganon, nakinig na lamang ako. Nagtungo ako rito sa sala, habang deretso pa rin na nakatingin kina kuya na seryosong nag-uusap ng asawa ko. Napapaisip na lang ako, kung ano 'yon. Pero, mukhang napaka-importante nito dahil na rin sa reaction ng mga itsura nila. Hindi naman siguro ako stress, pero, mas lalo bumilis ang pagsubo ko, siguro dahil na rin sa hindi ako mapakali dahil gusto kong malaman kung ano ang mga pinag-uusapan nila.Kalaunan, sabay silang lumapit sa akin. Gumalaw lang sila na walang kakaiba o problema sa harap ko. Pero, kahit na ganon, alam kong may tinatago sila sa akin. Kaya, umakma na lang din ako ng normal. "Baby, may importanteng lalakatin
Terakhir Diperbarui : 2025-02-06After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY-FOUR
"Kuya..." mahinang tawag ni Steve."What? Don't call me like that, I know you're my brother. Pero, noon pa 'yon and now, walang wala na 'yon, Mark Steve Youtan." Madiin niyang sambit, walang emosyon ang Darck na ito huh."Hey, Darck Youtan, don't say that to your brother. Hindi mo ba alam na matagal ka na niyang hinahanap. Ginawa niya ang lahat para sayo, ilang beses na siyang na aksidente para lang mahanap ka. Muntik na nga rin makitil ang buhay niya. Tapos, 'yan ang itutumbad mong mga salita sa kapatid mo. Tsk!" galit kong sabi habang malalim na tumingin sa kanya. "Why? Inutusan ko ba siyang hanapin ako? Inutusan ko ba siyang gawin ang lahat para sa akin? It's not my fault, kahit anong masama pa ang nangyari kay Steve I don't care about that. Dahil pinili niya 'yon, hindi ko inutos.""DARCK! HOW DID YOU SAY THAT SUCH STUPID THINGS, HUH?""Ruan, stop. He's right, wala siyang kasalanan at ako ang pumili nang lahat. Naging disisyon ko nga ang lahat at wala siyang ka alam alam.""But,
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY-FIVE
I'm here at my office now, thinking again of my big brother. He changed already, I don't understand him. Maybe, he changed, dahil ilang taon na rin kaming hindi nagkikita at nagkakasama. Hinding hindi ko talaga ito inaasahan, mas mahihirapan akong ibalik siya dahil sa ugali niya ngayon. Ano na lang ang mararamdaman ni Mom and Dad, kung sakaling pagsabihan rin sila nang masama ni kuya. Ang pinapangarap kong maibalik si Kuya Darck, mukhang hindi pa ang oras ngayon. I'm not giving up. But, I need to take time, to fix this."Ohh, wow ang laki pa rin ng office ko, ahh. This is not bad anymore." Boses ni kuya Darck. Bigla lang siyang pumasok, at hindi man lang nagawang kumatok.Napatayo ako at gulat na napatingin sa gawi niya. "What are you doing here?" pagtatataka ko."I'm visiting this company. Why? Is there something wrong? This company is mine, right?" nakangising tugon niya.I don't know what to say, bigla na lang kumupot ang labi ko. Napapa isip na lang ako, kung ano ba ang sadya niy
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY-SIX
"Wait, what are you doing there, Darck? Why are you sitting on that chair? Hindi naman 'yan ang upuan mo, it's for Steve, huh?" "Soon, this is mine, kaya wala kang pakealam, Alexander.""Why not?" nakangising sambit ni Alexander. Sa itsura niya ngayon, umaapaw na rin ang galit niya. Hindi ko naman mapipigilan ang magiging mararamdaman ng mga kaibigan ko."Ganito pala ang ugali ng mga kaibigan mo, Mark Steve. Mukhang wala rin galang katulad ng mga tauhan mo. Kanino ba nagmana ang ganyan na mga ugali nila. Mas mabuti na kung ngayon pa lang, umiwas at lumayo ka na sa mga taong ganyan, dahil malaki ang masamang epekto nito sayo, lalo na at isa kang CEO. Nadidismaya ako ngayon sa mga ipinapakita nila. Hindi sila karapat dapat na sumama sayo, Steve.""What are you talking about?" I said."Kung gusto mong kilalanin kita bilang kapatid ko. Ngayon pa lang, ipakita mo sa akin na wala kang pakealam sa mga taong walang kwenta tulad ng mga kaibigan mo. Sila lang naman ang gusto kong maging kapali
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07After the Daylight ย ย ย CHAPTER NINETY-SEVEN
Hindi ako maagang nakauwi ngayon, dahil hinihintay pala ako ng ibang mga CEO sa labas ng office ko. Pagkabukas ko pa lang ng pinto, tumumbad agad sila sa akin. Hindi man lang sila pumasok, ano kaya ang naisip nila para magpunta rito."Mr. Youtan." Sabay sabay at seryosong tawag nila sa akin.Napahinga na lang ako nang malalim because I don't know kung saan at kung ano ang una kong sasabihin. Nakakagulat din naman ang pagdating nila dito, dahil hindi man lang sila tumawag. Kumpara dati, kailangan pa nilang tumawag bago pumunta rito."What are you doing there?" Seriously asked."Oo nga naman, bakit kayo naririto?" Ruan asked."May tumawag sa amin, nagpakilalang kuya mo raw. He's name is Darck Youtan.""Yes, we know that thing already.""Alam namin na may kapatid kang nawawala, and now he's back. Kausapin daw kami, that's why nandito kaming lahat.""What? kanina pang umalis ang kuya ko. Hindi man lang din ba niya sinabi sa inyo?""Kakatawag niya, I think 5 minutes pa lang ang nakakalipas
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07
Bab terbaru
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY NINE
MARK STEVE YOUTAN POV."Ano ang ibig mong sabihin huh?""Bro, dinala sa hospital si Dion," nanginginig na sagot ni Simon."Why? What's wrong!""Bro, pumunta ka na dito ngayon na. May kailangan kang pirmahan dito sa hospital. Nanganganib ang buhay ni, Dion.""Okay, I'm coming. Huwag mong pababayaan ang anak ko diyan.""Yes, bro."Mabilis akong nagmaneho upang agad na makarating doon. Nang nakarating na ako, hindi ko inaasahan ang madidiskubrihan ko. Tinusok ang dibdib ko na tila'y hindi na ito hihilom. Walang lakas, tulog na tulog ang anak ko, gusto kong pumasok pero hindi pwedeng basta-basta na lang."Bro, I'm very sorry, akala natin dati tuluyan na siyang nasa maayos. Pero, sinumpong siya kanina lang. Mas lalo daw lumala ang sakit niya sa puso. Kung hindi ito ma-ooperahan, maaari niyang ikamatay. Ang malala pa, kailangan niya ng dugo. Pero, hindi kayo pareho ng type, saan tayo nito kukuha.""Bro, HUMANAP KA NANG PARAAN! HINDI KO PWEDENG HAYAAN NA LANG MAWALA SA BUHAY KO ANG ANAK KO!
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY EIGHT
SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SEVEN
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY SIX
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FIVE
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY FOUR
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY THREE
ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY-TWO
"Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam
After the Daylight ย ย ย CHAPTER ONE HUNDRED SIXTY ONE
"Bro, ano pala ang plano mo ngayon? Parang ang dami nang sunod sunod na dumadating sa company mo?" Kanina ay kulitan lamang ngayon ay biglang nagbago ang ihip ng hangin. Naging seryoso ang aming usapan, at narito sila ngayon sa aking harapan na seryosong nakaupo.Ilang oras kaming nag-usap rito. Marami rami rin ang mga napag-usapan naming matino. Maayos naman talaga kausap sina Alexander, and Prince. Kapag, nagseseryoso, mas marami silang kaalaman na naibibigay at maayos na impormasyon. May sanib nga lang minsan kaya, hindi makausap ng maayos, at gagawa lng ng ingay. Matapos ang usapan, nag-usap kaming magtungo sa bar. Upang makabawas na rin ng stress. Ilang minuto lang, nakarating naman kami ka-agad. Mabilis talaga itong si, Alexander pagdating sa ganitong bagay. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang mga titig ng iba, nanlilisik, nang aakit at kung ano ano pa. Nagtungo naman kami sa aming paboritong pwesto. Ang pwestong ito ay pagmamay-ari namin, at kahit na isang tao lang ay hind
