Share

Chapter 2

Author: EljayTheMilk
last update Huling Na-update: 2022-02-05 10:14:51

"Let's set the rules up." Anunsyo ko matapos ayusin ang buong kwarto.

Suot-suot ko pa rin ang wedding dress na gamit ko kanina ngunit ngayon ay wala na akong make-up at pinusod ko sa kalahati ang maikli kong buhok habang pawis na pawis na tinignan ang kabuoan ng kwarto.

I raised a brow seeing how comfortable he lays his body on the bed. He's still wearing the suit that he used on our wedding.

Ginawa niyang unan ang dalawa niyang braso tsaka pinagkrus ang mga binting nakalaylay sa dulo ng kama. Sa sobrang laki niyang tao ay muntikan na niya masakop ang buong higaan.

The pair of his green eyes met my almond eyes when he noticed that I was looking at him all the time, not to admire his broad shoulders, flexible muscles and hard six packed abs.

"First rule is that even if we are not in good terms you're still not allowed to have an affair. Just fucking have some respect to me as a woman." I declared and tapped the pencil that I was holding on my palm while walking around the room.

Oo, may bahay kaming dalawa nang hindi namin alam. Noong mga panahong ipinagkakasundo kami ng aming mga magulang ay iyon rin iyong panahong sinisimulan nilang ipatayo ang magiging tahanan namin kung nasaan kaming dalawa at ang tatlong kasambahay lang ang titira.

Tinaasan niya ako ng kilay dahilan para pamewangan ko siya.

"Second rule is we should mind our own business. Don't meddle on my issues and so do I to yours." Pagpapatuloy ko pa at huminto sa paglalakad nang makarating sa vanity table na di-kalayuan sa kama na hinihigaan niya.

I organized the boxes when I saw that it was so unpleasant to see messy.

"Third rule is-" he cut me off using his open palms in the air.

Nangunot ang noo ko nang tumayo siya sa pagkakahiga at tinukod ang isang braso sa kanyang likuran upang panatilihin ang balanse.

"I want to add a rule. It's more like a golden rule." His baritone voice covered the whole room along with the falling of the strands of his hair on his green eyes, blocking his sight.

Pinagkrus ko ang mga braso sa aking dibdib tsaka siya inungusan halatang hindi sang-ayon sa sinasabi niya.

He let out a small chuckle before slightly shooking its head, "Since we're talking about rules I want to make my own third and last rule. Don't fall in love. I don't want to be confused in this weird relationship." He stated, stressing the second to the last sentence as his eyes turned serious.

I scoffed sarcastically and rolled my eyes while shaking my head in disbelief.

"Do you really think that I will fall for you? Dream on, bro." I spat and stumps my feet towards the bathroom to change.

He burst out of laughter and held his hands to his stomach and roll over the bed.

Hindi ko siya pinansin at siniksik ang dress sa bukana ng pintuan ng banyo para makapaglinis ng katawan at magbihis ng komportableng damit.

Tatlongpung minuto ang itinagal ko sa loob ng banyo tsaka dinala ang dress sa walking closet at hiniga iyon sa couch bago dumiretso sa kama kung nasaan siya. Nakasuot ng short at puting muscle shirt habang nakasandal sa headboard at nanonood ng tv.

Umirap ako sa kawalan at inukopa ang kabilang parte ng kama. Inagaw ko sa kanya ang nahihigaan niyang comforter dahilan para maagaw ko ang kanyang atensyon.

He scanned me from head to toe and wrinkles his forehead.

Inismiran ko siya tsaka sumampa na sa kama at humiga sa pinakagilid, iyong malayo sa kanya. Niyakap ko ang makapal na comforter hanggang sa leeg at pinikit ang mata para sana matulog nang biglang may maalala.

"Akin na 'yang unan mo," utos ko na pinakita ang nakabukas na palad.

Nagsalubong ang mga kilay niya kasabay ng pagbalatay ng pagtataka. Nag-aalangan man ay inabot niya sa akin ang isang unan. Mabilis ko naman iyong kinuha tsaka tinuro muli ang dalawa pang unan na hinihigaan niya.

"Akin na 'yan," tinaasan ko siya ng kilay habang tinapik-tapik ang nakabukas kong palad sa harapan niya.

"What am I going to use?" He complained while handing me the last two pillows.

"Diskartehan mo na 'yan." Pagtataray ko at sinimulang ayusin ang gitnang bahagi ng kama para doon ilagay ang mga unan.

Napahinga siya ng malalin at napamasahe sa sentido habang tinitignan ako.

"My own super last, last rule is no cuddling." Pinandilatan ko siya ng mga mata tsaka pinagpag ang unan sa gitna na humaharang sa aming dalawa. "Good night!" Padabog kong sinabi at sinolo ang makapal na comforter.

Hindi na siya umangal at napahinga nalang ng malalim na hininga tsaka pinatay ang tv bago napipilitang humiga. Napabuntong-hininga ulit siya habang ginagawang unan ang mga braso.

I don't feel guilty at all for getting his pillows just for my sake. All I can think of right now is me and James, my ex-boyfriend whom who cheated on me.

Sa isang iglap ay biglang bumalik ang alaala naming dalawa. Iyong mga oras na sabay naming pinagsasaluhan. Mga alaalang binigay namin sa isa't-isa at mga ngiting sabay naming binuo sa loob ng walong taong pagsasama.

Pinahid ko ang luhang tumulo sa gilid ng aking mga mata nang maalalang gabi-gabi ay niyayakap niya ako kasabay ng pagpapaulan ng mabibilis na halik sa aking pisnge habang pinapaalala kung gaano niya ako kamahal.

Nginatngat ko ang aking nangingibot na pang-ibabang labi upang pigilan ang mga hikbi tsaka pinunasan ang mga luha gamit ang comforter. Hinilamos ko ang mukha sa makapal na comforter at doon iniyak nang iniyak ang lahat ng hinanakit.

Hindi ko alam kung naririnig niya ako pero pakiramdam ko'y tulog naman na siya dahil hindi naman siya nagrereklamo sa kaingayan ko.

"Waylen?" Tawag ko nang maramadamang gumalaw siya.

Bahagya kong sinilip ang gawi niya para lamang makitang nakapikit siya. Napabuntong-hininga ako tsaka mariing napakapit sa comforter at hinayaang tumulala sa kisame hanggang sa tuluyan nang lamunin ng antok.

I woke up the next day feeling the light of the sun kissing my cheeks. The curtain was now wide open causing me to see the beautiful scenery outside.

Pagkabaling ko sa gilid ko ay wala na si Waylen bagay na ipinagkibit-balikat ko lamang. Ano pa bang aasahan ko. Hindi naman katulad ang kasal namin sa mga kasal na napapanood sa palabas, kumbaga walang happy ending ang pagsasama namin hindi kagaya ng napapanood at nababasa ko sa libro.

Bumangon ako at mabilis na tinungo ang banyo para maligo at maghanda papunta sa shop na pagmamay-ari ko.

I am a fashion designer and I have my own shop which I make money for a living. I don't like to depend on my Mom and Dad because I'm already in the right age to provide for myself. All I want to do right now is to focus on my career and make more money for myself.

Dumiretso ako papasok sa loob ng shop na pagmamay-ari ko kasabay ng pambubungad ng magagarang mga gown at mga dresses. Pangkasal, pambinyag, pangkaarawan o kahit anu-anong okasyon man iyan. Lahat ng nakikita kong nagtitingkadang mga kasuotan ngayon ay gawa mismo ng imahinasyon ko na pinakita sa larangan ng pagguhit.

My staffs greeted me the moment they saw me. I flashed a huge smile and turn the warm welcome back to them before proceeding to my office room, the room where I used to stay whenever there's a lot of idea and designs that will pop-up to my mind.

I got my pencil up, sketchpad and color pencils along with my eraser before playing my favorite playlist so that I can concentrate on what I'm doing.

I want to draw some new clothes where all the girls can use without the feeling of uneasiness.

It was already late lunch when Janina, my most trusted employee knocks three times for acknowledgement on her presence before finally opening the door, holding a huge box with a dress inside.

"Ma'am..." nag-aalinlangan niyang pagtawag bago ilapag ang kahon sa visitor's chair. Kinalikot niya ang kanyang kuko habang hindi makatingin ng maayos sa akin.

"Why? Is there any a problem?" Nag-aalala kong tanong at sinuri siya mula ulo hanggang paa.

Baka mamaya may nadisgrasya o naaksidente na sa kanila sa loob ng shop ko nang hindi ko nalalaman.

"Yes, Ma'am. Unfortunately, we currently don't have enough delivery man because they all went out to also deliver the dresses. But the owner of this dress called earlier to ask if we can deliver it as soon as possible. Okay naman po sana kasi iyong bahay nila madadaanan lang ng isa sa mga delivery man natin pero nagrequest po iyong customer na ihahatid nalang daw po sa kung saan siya nagta-trabaho." Mahaba niyang paliwanag at napaupo na lamang sa kaharap na visitor's chair tila problemadong-problemado.

Hindi ko alam kung matatawa ba ako o ano sa pagiging concern niya sa pamamalakad ko sa shop na'to pero nanatili nalang rin akong tahimik.

I build this shop to make my own policy and rules and one of my rules is that the customer should be satisfied as long as possible. Maybe she took it very seriously that's why she's been this problematic.

We also offer deliveries when our customer don't have time to pick their orders up and the main problem for today is we now lack delivery man because it was supposed to be exact but then, one of our customer have rushed their order. I can't blame them tho for being busy and all.

"Saan daw ba nagta-trabaho? Ako nalang maghahatid wala naman na akong ginagawa eh," boluntary ko pagkatapos mag-apply ng pink lipstick tsaka sinuklay ang maikling buhok bago siya binalingan.

Tumayo siya para tignan ang note na nakadikit sa box bago ako hinarap.

"Sanchez's Build Build Company, po." She replied using her tiny voice making me froze in mere shock.

I blinked my eyes several times while clearing my throat. I heaved a deep breath to help my heart beat to slow down but it keeps on pounding hard thinking that there's a big possibility that Waylen will be there since it's the company that Eva always mentioned to me.

Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan gayong wala naman akong masamang gagawin. O baka kaya ako kinakabahan ng ganito sa takot na makitang may kasama siyang ibang babae. Alam kong napag-usapan na namin ito kagabi pero hindi naman ako nakakasigurong susundin niya ako.

Sino ba naman ako sa buhay niya kundi isang estrangherong bigla nalang naging asawa niya.

Marahas kong binuga ang mabigat na hininga bago napipilitang tinanguan si Janina.

Even if we're not in good terms and will never be, I still don't like seeing him with other woman because it always reminds me the betrayal that James did to me.

Kaugnay na kabanata

  • After The Break-Up   Chapter 3

    Heart beats pumps faster than ever along with the bullets of bullets of sweats on my palms. My knees were trembling like crazy as soon as I arrived in front of the building.Holding a huge box of a beautiful dress I continue to walk normally towards the entrance even though my body weakens every time I realize that this tall building is the company where my husband works.Hindi ako takot sa kanya. Hindi rin ako kinakabahan sa presensya niya. Ang tunay na ikinakatakot ko ay kung anong sasabihin niya sa oras na makita niya ako dito. Baka murahin, pahiyain at saktan niya ako sa maraming tao bagay na ayaw ko na ulit maranasan.I swallowed my lump and forced a smile to the guard at the entrance door before heading to the nearest elevator.Kanina matapos sabihin ni Janina kung saan ide-deliver ang dress ay pinaalalahanan niya rin ako na mag-ingat raw baka makasalubong ko ang CEO ng kompanyang 'to at baka isali ako sa mga babaeng pinaiyak nito. Gusto ko ngang sa

    Huling Na-update : 2022-02-05
  • After The Break-Up   Chapter 4

    "What the hell are we doing, Eva?" I shout in a whisper way and covered the magazine that I was holding to my face when Waylen unintentionally swift his gaze at us.Siniko ko si Eva nang makitang sinamaan niya pa ng paningin si Waylen dahilan para pagkunutan siya nito ng noo at muling binalik ang atensyon kay Abegail, iyong babaeng nakita kong kasama niya kanina sa labas ng elevator.Matapos malaman kanina ni Eva na kinasal kami kahapon ni Waylen ay agad niya rin akong binatukan at sinabing sa dinami-rami pa ng pwede kong ipalit kay James ay bakit si Waylen pa na isang sikat na playboy. Sinabi niya pa na kahit gaano kainosente tignan ang mukha ng Sir niya ay mayroon pa rin daw iyang tinatagong maitim na budhi kaya dapat raw akong mag-ingat roon. Hindi rin niya pinalagpas na ipakilala sa akin ang kasama nitong babae. She said that it was Waylen's secretary. Lahat daw ng mga babaeng bumibisita kay Waylen sa opisina ay tinatarayan nito at

    Huling Na-update : 2022-03-01
  • After The Break-Up   Chapter 5

    Napahinga ako ng malalim pagkapasok na pagkapasok ko sa loob ng sasakyan. Pinatong ko ang mga kamay sa manobela at napatitig sa kawalan."Family dinner?" Sarkastiko akong napabuga ng marahas na hininga tsaka pinasada ang paningin sa kasuotan, "Tama na siguro 'to," bulong ko sa sarili at bahagya na lang na inayos ang magulong buhok.Hindi ako pupunta roon para magpaimpress sa mga magulang ni Waylen, pupunta ako doon dahil iyon ang sinabi ni Mommy.I was about to maneuver the car when suddenly my phone rang along with the apperance of an unregistered number.Pinatay ko muna ang makina tsaka nakakunot noong inabot ang telepono na nasa passengers seat.Unregistered Number:Wear the dress that I left in the house so you can be atleast presentable to look.-WaylenParang biglang nag-usok ang mga tainga ko matapos basahin ang mensahe niya tsaka nanggigil na tinitigan ang screen ng telepono. Halatang nang-iinsul

    Huling Na-update : 2022-03-11
  • After The Break-Up   Chapter 6

    "But I want to see her. I want to know her face and I want to meet her." Boses iyon ng isang pamilyar na babae na nagmumula sa labas ng kwartong tinutulugan ko. Kanina ko pa naririnig ang ingay na iyon at buong akala ko ay kasali lang ito sa panaginip ko pero mag-iisang oras nalang ay hindi pa rin ito tumatahimik at patuloy lang sa pagrereklamo sa labas. Pinilit ko na lamang ang sarili na magising kahit na ang totoo ay inaantok pa talaga ako. "She's still sleeping, Eli. Come back again in another time or day or week," tumaas ang kilay ko nang marinig ang boses ni Waylen na parang ayaw papasukin ang sino mang kausap sa labas. Sa isang iglap ay biglang bumalik sa alaala ko ang nangyari sa family dinner. Pagkatapos kong umalis sa gitna ng pagkain namin kahapon ay naghanap kaagad ako ng malapit na kainan para kumain dahil gutom na gutom na talaga ako pero sadyang hindi ko magawang sikmurahin ang pagmumukha ni Waylen kaya ako na mismo ang kusang umalis. After I ate I immediately went to

    Huling Na-update : 2022-03-11
  • After The Break-Up   Chapter 7

    Parang nagpupumalakpak ang tainga ko sa tuwa matapos mabasa ang mensaheng iyon.Hindi ko aakalaing mapapadali siyang umuwi sa Pilipinas. Matagal na matagal ko na siyang gustong makita ulit pero tinitiis ko lang dahil alam ko naman ang takbo ng utak ng mokong na iyon, sa oras na sinabi kong gusto ko siyang makita ay uuwi kaagad siya kahit pa nasa gitna ng trabaho kaya halos walang ipaglagyan ang tuwa sa puso ko nang siya na mismo ang nagtext sa akin na uuwi siya rito sa Pilipinas. I was all smiles when I put my phone down and imagining ourselves getting the bond that we always want to when I noticed Waylen looking at me. Eyes were sharp, fists were clenched while holding the spoon and fork while his back was still leaning against his chair. "Are you okay?" I worriedly asked. He seems like a baby that wants something but can't get.Napahinga siya ng malalim at umiwas ng paningin tsaka sunod-sunod na tumikhim. Nang tumingin ulit siya sa akin ay big

    Huling Na-update : 2022-03-12
  • After The Break-Up   Chapter 8

    "Wow!" I was in an awe on the first three seconds that my eyes landed on the beautiful and tantalizing beach view. It was filled with different people, showing their different sizes just by wearing their comfortable swim wears along with their confidence. The wide peaceful beach and the ray of the light that was touching my skin is one of the evidence that I'm in front of the beach after so how many years. Noon kasi nang maging kami ni James ay ayaw na ayaw niyang nagbabakasyon kami lalong-lalo na sa mga beaches dahil raw wala naman raw kaming ibang makikita roon kundi dagat. Hindi ko rin naman magawang sabihin sa kanya na paboritong-paborito kong tumambay sa dagat dahil iyan ang parating tambayan namin nila Mommy sa tuwing masyado na silang nagiging abala sa work para magkaroon pa ng oras sa akin. But despite the fact that they were too busy, they didn't let me think that I am abandoned by my own parents which I'm grateful with.Hina

    Huling Na-update : 2022-03-12
  • After The Break-Up   Chapter 9

    Biglang nanigas ang katawan ni Waylen kasabay ng paghigit ng sariling hininga. Marahas na tumataas-baba ang pagbugsok ng kanyang dibdib kasunod ang hindi ko maintindihang pagmumura na para bang kilala na niya ang mga ito kahit hindi niya pa ito nakikita. He hug my waist even tighter the moment he realized that my knees were trembling. Hinapit niya ako papalapit sa kanyang dibdib dahilan para mas dumepina sa aking mga mata ang magandang anggulo ng pagtutok nila ng baril kay Waylen. Nagsisimula na akong mabingi sa lakas ng pagkakalabog ng aking puso habang hindi maipaliwanag ang takot na nanginginig ang buong katawan na napatulala sa hawak nilang mga baril. Sa buong buhay ko ay hindi kailan man ako nakakita pa ng baril ng ganito kalapit. Sa buong buhay ko ay hindi kailan man ako nakadiskobre ng ganitong eksena na sa libro ko lang nababasa. Parang nanunuyo ang aking lalamunan sa tuwing ginagalaw nila ang dulo niyon sa sentido ni Waylen na para ba

    Huling Na-update : 2022-03-13
  • After The Break-Up   Chapter 10

    "Ouch!" Pain was written all over his face as soon as the cotton ball filled with alcohol landed on his wound. Sumipol siya sa hangin nang mas idiin ko ang cotton ball sa bandang parte ng kanyang abs. Kasalukuyan akong nakaluhod sa harapan niya habang siya naman ay nakaupo sa stool, hinihintay na matapos kong gamutin ang sugat. Paano ba naman kasi humiga raw siya sa matalas na bato kaya natusok. "Really liking what you're seeing, huh?" He joked and pointed using his wounded lips at his abs. Para akong binilad sa init ng isang buong araw dahil sa biglaang pamumula ng aking pisnge. Wala sa sarili kong tinignan muli ang abs niyang kapantay sa aking mga mata at nakagat ang laman ng pang-ibabang labi nang mapansing matigas iyon. Mas lalo siyang natawa matapos makita ang reaksyon ko dahilan para napapahiya kong tapusin ang paglalagay ng betadine bago agarang tumayo sa pagkakaluhod. "Stop laughing!" Suway ko nang mag-iisang minut

    Huling Na-update : 2022-03-13

Pinakabagong kabanata

  • After The Break-Up   Epilogue

    Waylen's Pov:White petals on the red carpet, white bouquet she's holding with her pale hands. The beat of the solemn song and gentle rhythm of the music that I made for her echoed the whole church as she walked her high heels towards me who's been waiting for her for my whole life.My fragile woman,My sefless baby,My independent wifeAnd my one and only therapy. Those four lines from my song is already enough to explain how much I appreciate her. Those four lines, I can already say that even if she's not perfect in the eyes of every people, I can say to myself that she's more than perfect to be imperfect in my eyes.Hindi ko inaasahan na darating pa ang araw na ito. Iyong araw na mapapaiyak ko siya pero hindi na dahil sa sakit at lungkot kundi dahil sa galak at tuwa. My heart is filled now with so much happiness that I can't fight back my tears and take my eyes away from her. Parang tumitigil ang pag-ikot ng mundo kasabay ng paglakas at pagbilis ng tibok ng aking puso sa tuwing

  • After The Break-Up   Chapter 85

    Author's Pov:(One Month Later)Umalingawngaw ang malakas na tunog ng telepono sa buong silid matapos ang mahabang palitan ng usapan ng mga board members dahilan para pansamantalang madistorbo ang isa sa mga pinakaimportanteng meeting ni Waylen. Sabay-sabay na napatingin ang lahat sa gawi ni Waylen tsaka siya tinignan nang nakakunot ang noo. Wala sa sarili naman niyang naituro ang sarili nang mapansin ito dahilan para tanguan siya ng mga kasamahan niya sa meeting. "Your phone is interrupting our meeting, Sir." Masungit at iritadong bulong ng kanyang secretary na pumalit kay Abegail. Lalaki ito at kung umasta at makipag-usap sa kanya akala mo'y hindi nakikinabang sa kompanyang pinagta-trabahuan. Mabilis lamang itong mairita lalo na kapag hindi nasusunod ng maayos ang schedule niya maging ang pagkumpleto at paggawa ng tama sa trabaho. Minsan nga ay si Waylen na lang ang nagpapakumbaba rito at iniintindi ang ugali nito kahit na minsan ay naiinis siya. Alam niya kasi sa sarili niya na

  • After The Break-Up   Chapter 84

    "The title of this song is ‘My therapy.’" With all smiles, he said while looking into my eyes.Kahit may gusto pa akong sabihin at tanungin ay hindi ko na ginawa nang simulan niyang ikaskas ang kanyang daliri sa string ng gitara. Para siyang may mahika dahil sa biglaang pananahimik ng paligid na tipo ang tunog ng plastik ng chichirya ay naririnig. “In the aisle, your eyes first met mineSeeing you holding your bouquet, walking towards meMade me not happy and thought I'm unlucky.” He began singing while eyes were still not leaving mine as if I'm his one and only audience well in fact he has a bunch of them shrieking and admiring him. Agaran akong napanguso sa unang stanza na kinanta niya matapos maalala ang una naming pagkikita na siya ring unang pagtagpo ng aming mga mata. Pakiramdam ko noong mga panahong iyon ay ako ang pinakamalas na tao sa mundo habang nakikita ko siyang naghihintay sa akin sa harap ng altar na para bang sa oras na pumayag akong ikasal sa kanya ay tuluyan nang

  • After The Break-Up   Chapter 83

    "Where are we?" I confusedly asked and scanned my gaze all over the place. Mas nilakihan niya ang pagkabukas sa pintuan ng sasakyan habang inaalalayan akong bumaba. He even put his hand on the top of my head to avoid from hitting it on the ceiling of the car. Nasa labas kami ng bayan. Iyon ang una kong napansin. Ang maiingay na busina ng mga sasakyan, ang makapal at maitim na usok sa kalangitan maging ang matatayog na mga gusali't tahanan ay biglang naglaho at napalitan ng simple ngunit eleganteng mga kagamitan. The houses were not as huge as ours in the city yet it looks so peaceful. Noise not coming from the factories instead from the kids who were scattered all over the small asphalt, playing with each other along with their genuine smiles and laughters echoed all over the place while their parents were all outside their house, talking about life with happiness in their eyes. "This place is awesome!" I beamed and scanned the place for the third time before looking at him who's

  • After The Break-Up   Chapter 82

    "This day is so exhausting!" Reklamo ko pagkatapos magbihis ng pantulog tsaka sumampa na lang ng basta-basta sa kama dahilan para umuga ang bahaging iyon kasabay ng paglingon sa akin ni Waylen. Nakasandal ang likod nito sa headboard habang nakapatong ang laptop sa magkadikit niyang mga hita. Ang mga paa nito ay pinaglalaruan ang isa sa mga unan namin.He was wearing our pair yellow pajamas. His hair was messy and his face was serious. The eyeglasses that he's wearing made him more professional and intimidating. Noong una ay ayaw niya pa sanang pumayag na suotin ang pajamas marahil siguro ay wala sa hulog ang utak niya pero kalaunan naman ay napapayag ko rin. "Waylen," tawag ko at bahagyang hinila ang dulo ng suot niyang damit.Tinungkod ko ang isa kong siko tsaka pinatong ang baba sa ngayo'y nakabukas nang palad habang patuloy na hinihila ang dulo ng kanyang damit. He did not bother to give me a single glance and chose to continue from typing. Inis akong umirap sa kawalan nang wa

  • After The Break-Up   Chapter 81

    Parang may kung sinong dumaan sa loob ng shop dahil sa mas lalong pangingibabaw ng katahimikan sa paligid. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang na nararamdaman nina Janina na tipong hindi nila kayang tignan ang sitwasyon naming tatlo. Aksidenteng dumapo ang mga mata ko kay Janina dahilan para makagat niya ang pang-ibabang labi kasabay ng tila pagong na pagtago sa ulo bago ako pilit na nginitian. I slightly shook my head and massaged my temples as I put my gaze back to James and Waylen who seemed to not bothered by the presence of others. Parang ako iyong nahihiya sa komosyong ginawa naming tatlo. "Simula nang makita kita, bigla ng nawala ang 'ganda' sa hapon ko." May riin at inis sa tinig ng boses ni James kasabay ang pagkuyom nito sa sariling kamao. "It's okay. I'm not really here to please your afternoon, I'm here for my Wife." Waylen flashed his most sweetest smile, slightly showing his teeth along with his dimples that is deep as a hole. Sumingkit ang dating singkit na niyang

  • After The Break-Up   Chapter 80

    "Welcome back, Ma'am Scarlett!" Kasabay ng masiglang sigawan mula sa kanila ay ang pag-alingawngaw ng malakas na putok ng confetti bagay na bahagya kong ikinagulat. Kumalat iyon sa ere na agad rin namang bumaba hanggang sa mahulog sa akin. Tinanggal ko ang ibang confetti na dumapo sa basa kong labi tsaka pinagpag ang ulo upang tanggalin iyong iba roon. "Miss na miss na kita, Ma'am!" Boses ni Janina na may suot na business attire ang siyang unang nakaagaw ng atensyon ko. Bahagya akong natawa nang ibigay niya sa katabi niya ang hawak na cake para lamang tumakbo papunta sa akin at yakapin ng mahigpit. I accepted her warm hug wholeheartedly. "You guys really don't have to do this." Slightly laughing, I protested as I loosened the hug. Minsanan kong pinalibot ang aking paningin sa kabuoan ng shop dahilan para makita ko ang isang mahabang lamesa na puno ng iba't-ibang putahe at desserts pati na rin ang isang malaking chocolate fountain sa hindi kalayuan. Kahit na wala namang batang d

  • After The Break-Up   Chapter 79

    "Mommy, I want to ask something." I uttered obviously hesitant. Umiwas ako ng paningin nang tignan niya ako ng diretso sa mga mata bago napalabi.Hindi naman siguro masamang tanungin sa kanya kung anong mga kaganapan dito sa Pilipinas noong mga panahong wala ako o baka mas magandang sabihin kung ano ang mga kaganapan at mga nangyayari kay Waylen noong nawala ako."How's Waylen after I left?" I asked and paused for a while. She looked at me straight into my eyes. "I mean, I know it did not went well but..." I trailed off and lowered my voice out of awkwardness. Walang ibang sinasabi si Mommy kundi ang pakinggan ako habang pakunot nang pakunot ang noo tila nalilito sa akin."What are you tring to say, Anak?" She tried her very best to talk to me in a gentle way as if scared that she might offend me. "About Waylen..." napakamot ako sa aking batok at napapalunok na nag-iwas ng tingin. Hindi ko kayang buuin ang tanong ko pero gusto kong makakuha ng sagot kahit na alam ko naman na walan

  • After The Break-Up   Chapter 78

    "Mommy, Daddy!" Malakas at mahabang tili ko matapos akong salubungin ng mga magulang ko sa sala. Agad kong binitawan ang lahat ng shopping bags na binili ko kahapon para sa kanila at parang bata kung tumakbo. With arms that are widely open, smiles were stretching to my eyes and the tears of joy that slowly cascading down my cheeks were all evident as I extended my arms to hug them. Mabilis nilang sinuklian ang yakap ko bagay na siyang nagpatunaw sa puso ko. "I missed you!" Naiiyak sa tuwa kong usal at tinanggap ang init na hatid ng kanilang mga katawan. Ramdam na ramdam ko ang pagbaba-taas ng mga balikat ni Mommy habang si Daddy naman ay tahimik lamang na hinahayaang tumulo ang luha. It's been three years since I received a hug from them. It's been three years since I last felt the warmth of their touch and the care that they're giving.Ito ang pinakamatagal na panahon na nawalay ako sa aking mga magulang. Buong buhay ko ay nakadikit ako sa kanila, halos hindi na nga ako mahiwal

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status