Chapter 6

"But I want to see her. I want to know her face and I want to meet her." Boses iyon ng isang pamilyar na babae na nagmumula sa labas ng kwartong tinutulugan ko.

Kanina ko pa naririnig ang ingay na iyon at buong akala ko ay kasali lang ito sa panaginip ko pero mag-iisang oras nalang ay hindi pa rin ito tumatahimik at patuloy lang sa pagrereklamo sa labas. Pinilit ko na lamang ang sarili na magising kahit na ang totoo ay inaantok pa talaga ako.

"She's still sleeping, Eli. Come back again in another time or day or week," tumaas ang kilay ko nang marinig ang boses ni Waylen na parang ayaw papasukin ang sino mang kausap sa labas.

Sa isang iglap ay biglang bumalik sa alaala ko ang nangyari sa family dinner. Pagkatapos kong umalis sa gitna ng pagkain namin kahapon ay naghanap kaagad ako ng malapit na kainan para kumain dahil gutom na gutom na talaga ako pero sadyang hindi ko magawang sikmurahin ang pagmumukha ni Waylen kaya ako na mismo ang kusang umalis.

After I ate I immediately went to house to have a good night sleep but remembering that I will be on the same bed as Waylen, the fantasy of sleeping automatically ruined.

Nagpupuyos pa rin ako sa galit nang pumasok ako sa kwarto pero natigilan nang makita siyang naroon na at nakasuot ng cargo shorts at isang simpleng puting tshirt na kulay dilaw ang sleeves.

Nangunot ang noo ko nang makitang hinahakot niya ang unan niya pagkatapos ay inayos muli ang posisyon ng nagulong kama at muntik nang mabitawan ang hawak na unan nang pagkalingon na pagkalingon niya ay ako agad ang bumungad sa kanya.

My forehead puckered when I realized how shock he was the moment he saw me.

Hindi siya nagsalita sa halip ay iniwas niya ang paningin sa akin at mabilis na nilisan ang kwarto. Hindi ko alam kung saan siya matutulog pero mas mabuti na sigurong hindi muna kami manatili sa iisang kwarto ngayong wala pa sa kondisyon ang pag-iisip ko.

Bumangon na ako sa pagkakahiga sa kama tsaka inayos muna ang mga bedsheets para presentableng tignan bago sinuot ang dilaw na bathrobe.

Kung sino man itong babaeng kausap niya, panalanginin nalang niya na hindi ito isa sa mga babae niya dahil baka bigla akong mawalan ng bait sa sobrang kakapalan ng mukha niyang magdala ng kabit sa pamamahay ko.

He's a married man now even if he don't want to and that only means that whatever happens is he should at least respect me as his wife or even just a woman.

Ako na mismo ang nagbukas ng pintuan dahilan para matigilan silang dalawa sa pagbabangayan.

Halos malaglag naman ang panga ko sa sahig matapos makita ang babaeng kausap ko kahapon sa shop ko. Para akong natuod sa aking kinatatayuan at ilang beses na kumurap para siguraduhing siya nga ang nakikita ko. Maging siya ay hindi rin makapaniwala at binitawan ang hawak na sandok sa sahig na kanina lang ay hawak ni Waylen tsaka ako tinignan mula ulo hanggang paa.

Nagulat na lamang ako matapos niyang tumili at tumalon ng dalawang beses dahilan para lumundag ang suot niyang sling bag tsaka tumatakbong niyakap ako ng mahigpit.

I think I was in the verge of choking when I felt that I nearly lost my breath if she hasn't realized sooner that her hug was too tight.

Niluwagan niya lang ang yakap tsaka patuloy pa rin sa pagtili habang sinisigaw ang salitang thank you.

Wala sa sarili akong napatingin kay Waylen na ngayon ay nagtatakang makita kaming magkayakap.

He both looked at us clearly don't know how to react.

"Do you two knew each other?" He asked.

Sabay namin siyang tinignan at napatingin muna sa isa't-isa bago siya sinagot ng kapatid niya.

She nodded her head cheerfully and lock my hands using her palms, "I bought her dress on her own shop." she laughed and glance at me.

Natawa rin ako sa sinabi niya nang maisip na tama nga ako. Iyong sinuot kong dress kagabi at iyong binili niyang dress sa akin ay iisa lang sadyang ayaw ko lang paniwalaan ang sarili na maaaring posible iyon dahil noong pinag-uusapan palang naming dalawa ang asawa ng kuya niya ay parang handa siyang kamuhian ito sa oras na hindi niya magustuhan ang babae pero sa nakikita ko ngayon dapat pala ay wala akong ipangamba.

Sumipol si Waylen matapos pasadahan ang kabuoan ko at napatango, "That explains why." Bulong niya sa sarili bago kinuha ang sandok.

Hindi ko maintindihan ang tinutukoy niya at binaling na lang ang paningin kay Eli, ang kapatid niya.

"Come on!" Tatalon-talon na parang bata niya akong hinila papasok sa kwarto at umupo sa dulo ng kama. "So, how do you think of my brother?" Hinilig niya palapit ang mukha sa akin tila ayaw na iparinig sa nakakatandang kapatid ang tanong.

Minsan kong sinulyapan si Waylen at nakitang sumenyas ito na bababa muna bago muling binalik ang paningin kay Eli na halatang naghihintay ng sagot ko.

"About what?" Wala sa sariling naitanong ko na lamang sa kawalan ng ideya sa mga sinasabi niya.

Kusang bumagsak ang balikat ni Eli at bahagyang nilayo ang sarili.

"About the honeymoon thing. Diba kapag kinakasal may honeymoon na nagaganap? So, how's my brother's performance?" Inosenteng aniya na sinasabayan pa ng pagpilantik ng mga daliri.

Para akong nabilaukan sa sarili kong laway matapos niya iyong sabihin tsaka nanlalaki ang mga matang tinakpan ang kanyang bibig.

"Why the hell would you ask about that?" Hindi makapaniwala kong tanong at tinignan ang labas ng nakabukas na pintuan para siguraduhing walang nakarinig sa sinabi niya.

"Tss. He's still a virgin in his 27 years of existance." Sabi pa nito na mukhang siya na ang mahihiya sa oras na malaman niyang kahit hanggang ngayon na may asawa na siya ay birhen pa rin ito. Pero hindi ako naniniwalang birhen pa si Waylen.

Sa mukha ng lalaking iyon? Baka nga siguro araw-araw nagpapalit ng babae hindi lang alam ng kapatid niya.

"We did not do anything after the wedding. You know, I just can't. He's a total stranger to me," pagkibit ko ng balikat at naglakad sa vanity table para magsuklay ng buhok.

Halatang hindi na siya nagulat sa sinabi ko at napahinga nalang ng malalim tsaka hinayaan ang sarili na humiga sa kama.

"Arranged marriage sucks, right?" She asked. I stopped brushing my hair and let out a heavy sigh before nodding. She also let a heavy sigh and closed her eyes. "I hope it won't happen to me," she whispered under her breath.

Para akong nanghina sa sinabi niya at naaawang napatitig sa nakapikit niyang mukha. Ngayon ko lang napansin na hawig na hawig siya kay Waylen lalo na ang isang dimple nito.

"You'll learn to love my brother soon." Napukaw ang atensyon ko sa kanyang sinabi at pinanood siya na bumangon sa kama.

Ngumiwi lang ako bago tinapos ang pagsusuklay at bumalik sa kanyang tabi.

"I will never love a playboy like him." I responded.

"Playboy? Who? My brother?" Parang nagulat pa siya sa tawag ko sa kuya niya.

Walang pag-aalangan akong tumango tila siguradong-sigurado sa sinabi.

"You'll know the truth soon." Iyon nalang ang kanyang sinabi bago tumayo at inayos ang sarili. "I have to go. I have a group thesis to attend," paalam ni Eli at hinalikan ako sa pisnge tsaka mabilis na lumabas ng kwarto, iniwang nakabukas ang pinto.

Umiling ako sa sinabi niya at isasara na sana ang pintuan nang biglang pumasok si Waylen.

He was in his cargo shorts and only an apron was covering his upper body causing me to see his hard muscles and huge biceps. His six packed abs was peeping on the apron that he's wearing along with his broad shoulder that will surely block my whole being.

Tinaasan ko siya ng kilay nang makitang may gusto siyang sabihin pero nag-aalangan.

"I cooked breakfast." Napayuko siya sa sahig at napakamot sa batok nang makaramdam ng pagkailang. "You can join with me if you want." Pagpapatuloy niya at inangat ang paningin matapos hindi makatanggap agad ng sagot.

Plano ko sanang bumili nalang ng pagkain sa drive-thru at sa shop nalang magkukulong buong hapon dahil weekend naman at masosolo ko iyon pero ngayon na nakikita ko siyang pawisan at mukhang nahihiyang yayain ako ang siyang dahilan ng pagpayag ko.

"You two seems to be so close in a short period of time." He initiate a conversation after the long silence between us.

Natigil ako sa pagsubo ng niluto niyang pang-umagahan tsaka napatingin sa kanya.

Tumango ako bilang sagot bago ulit bumalik sa pagkain. Para naman siyang isdang binudburan ng asin dahil sa palipat-lipat niya ng posisyon sa kanyang upuan tila hindi mapakali bago ulit nagsalita.

"About what happened yesterday..." he trailed off to see my reaction and bits his lower lip the moment my forehead crumpled. "I'm sorry. I was not expecting for you to think that Abe is my affair," and pump a huge amount of air and drink a cup of water to ease the nervousness.

Nangunot ang noo ko sa sinabi niya, "Abe?" Taka kong tanong.

"I mean Abegail. She's just my secretary, nothing more, nothing less." Paglilinaw niya at umayos sa pagkakaupo.

Pinanliitan ko siya ng mga mata tsaka siya matagal na tinitigan para siguraduhing totoo ang sinasabi niya ngunit nauwi nalang sa tawa nang makita ang pasimpleng pagpupunas ng pawis sa kanyang noo pababa sa batok at ang sunod-sunod at ilang beses na paglunok.

"That's great." Sabi ko pa at nagkibit ng balikat dahilan para ilabas niya ang kanina pang pinipigilang hininga. "By the way, you're a very talented cooked." Puri ko sa niluto niya at tinapos ang pagkain.

He instantly smiles and have to bit his lower lip to prevent himself from chuckling.

"You're a good judge, then." Waylen waggled his eyebrows while filling my glass with water.

Natatawa ko siyang inilingan at nakisakay sa mga biro at hirit niya.

In just a blink of an eye, I found myself having some good time talking with him and knowing each other's likes, dislikes, birthday's, favorite colors, job and so on when my phone rang, interupting our happy talk.

"Go on," Waylen agreed when he saw that I'm hesitant to open my phone.

He rest his back on the chair and crossed his arms on his bare chest and let himself watched every move I make.

Sinunod ko ang sinabi niya at saktong paglabas ko sa telepono ay siya namang pagpatay ng tawag kasunod ng paglitaw ng mensahe ng taong hindi ko inaasahan.

Ace:

Meeting you so soon in the Philippines!