Wala man lang bituin at buwan ngayong gabi, pero sa mga mata ng taong nagnanais, na sumasalamin sa libo-libong ilaw, may mga bituin at buwan na nakatago.Napatitig si Brandon sa kanya. Tahimik na tinitigan lang siya ni Marga at pagkatapos ay iniwas ang tingin. Napakatalentado niya, at matagal nang alam ito ni Brandon.Pero simula nang magpakasal sila, nagsusumikap siyang patunayan ang sarili at abala sa iba’t ibang nakakapagod na plano. Madalas silang magkasama lang sa trabaho at… sa kama.Alam niyang tumutugtog ng piano si Marga, pero hindi niya pa siya nakitang tumugtog.Nakasuot siya ng mapulang damit pang-gabi, at napakaganda niya na tila nagniningning.Halos wala nang bakas ni Faith sa kanyang mga mata. Mahaba, payat, maganda, at maliksi ang kanyang mga daliri, at tumugtog siya ng magandang piyesa sa piano sa napakabilis na bilis. Isang masigasig na piyesang pang-piano, na nagpangyari sa kanya na maging mas kaakit-akit at makapangyarihan.Maraming puno ng mahogany ang nakatanim h
Hindi lang binasa ni Manager Santillan ang mga notes ko, kundi hiniram din niya ito, binigyan ako ng business card niya, at binigyan ako ng pagkakataong mag-intern. Nakita niyo naman mula sa malayo, hindi ba?"Mas lalo pang nagpapasalamat ngayon si Zephaniah kay Marga.Tiyak na nahulaan ni Marga kung ano ang kanyang haharapin pagkatapos niyang bumalik, kaya naman ay sinagip siya nito nang maaga. Kung hindi, mas mahirap pa ang haharapin niya ngayon.Tumawa si Zephyr."Nasabi mo na nga. Talaga bang hindi mo nakita na kay Mr. Fowler ka talaga papunta sa una? Sa simula, halos masagasaan ka na ni Mr. Santillan."Nagdilim ang mga mata ni Zephaniah at nakaramdam siya ng panghihinayang para rito. Ngunit bago pa man siya makapagsalita, narinig niya ang isang napakagaan at mabagal na tawa mula sa likuran niya."Pumunta siya para makita ako. Kailangan ba talagang bigyan ng malalim na kahulugan ang isang bagay na simple at madaling maintindihan?" Tumayo si Marga sa likuran ni Zephaniah, bahagyang
Hinawakan ni Robin ang kamay ni Zephaniah at bumulong, “Puro na lang talaga kahihiyan ang binibigay ninyo sa pamilya natin!”Gustong nagpaliwanag ni Zephaniah, na wala siyang kinalaman sa nangyari kay Zephyr, pero huli na dahil kinaladkad na siya ng kaniyang ina paalis.Sa kabilang banda, masayang nakatingin si Zephyr sa nangyari. Pinunasan niya ang kaniyang sarili habang sinusundan ng tingin ang kaniyang pamilyang umalis.***Pinatawag at pinapunta sina Cathy at Marga sa conference room upang ipagpatuloy ang napag-usapan nila noong nakaraang linggo – tungkol kay Mr. Luke Lazarus.Nag-init kaagad ang ulo ni Cathy nang makita niya ang kaniyang kapatid na pumasok sa loob kasama ang ibang mga empleyado.Binilisan ni Cathy ang paglalakad upang maabutan si Marga. Hihilahin niya sana ito nang biglang humarap sa kaniya.Pinagkrus ni Marga ang kaniyang mga braso. “Handa ka na bang mawalan ng career?” sarkastikong tanong ni Marga.“Sisiguradohin kong mapapaalis ka kapag matagumpay ang araw na
Talagang walanghiya.Ngunit ito ay pamilya Fowler pa rin, at si Clinton ay isang panauhin lamang. Dahil nagawa na niya ito, mahirap para sa kanila na tumanggi.“Salamat.” Walang hiyang nagpasalamat si Clinton, umupo sa tabi ni Marga, at inihilig ang kanyang ulo kay Marga na may ngiti sa kanyang mga labi. “Kung gusto kong mapalapit sa iyo, kailangan ko talagang dumaan sa limang antas at pumatay ng anim na heneral.”“Saan nanggaling ang kuwento ng pagdaan sa limang pintuan at pagpatay sa anim na heneral? Sobra naman iyan.” Hindi naniwala si Marga sa kanyang kalokohan. “Mas mahalaga si Brandon kaysa sa anim na heneral.”Mahinang bumuntong-hininga si Clinton, at bumulong, “Nakuha ng aming research institute ang data algorithm na ibinigay mo sa amin at nakalkula ang pinakabagong set ng data. Tara, maghapunan tayo sa Sunrise ngayong gabi?”Ang dalawa ay napakalapit, at inilapit niya ang kanyang mga labi sa tainga ni Marga at bumulong. Ang mainit at mahalumigmig na daloy ng hangin ay humihih
Namutla ang mukha ni Cathy.Tinitigan ng mga senior executive ng Sunrise Group si Cathy na para bang isang tanga. Naramdaman ni Cathy na nainsulto siya at kinuyom ang kanyang mga kamao.Natapos na ang meeting, at tila wala nang pag-asa si Cathy na makapagsalita.“Ang kontratong ito ay hindi dapat pirmahan.”Opisyal na natapos ang meeting.Halatang nagagalit ang top management ng pamilya Fowler, kitang-kita sa kanilang mga mukha ang pagkahiya. Umalis ang top management ng Sunrise Group na may mga ngisi sa kanilang mga labi; hindi na nila kayang tiisin pa si Cathy.Nang mawala na ang lahat ng senior executive ng Sunrise Group, hindi na napigilan ng mga empleyado ng Fowler Group ang magsalita.“Paano naging parte ng usapan ang proposal ni Cathy?”“Dati siyang art student. Hindi ko sinasabing masama ang mga art student, pero kung gusto mong gumawa ng art, gawin mo na lang. Bakit ka pa papasok sa finance? Magkaiba ang dalawang mundo. Hindi ka naman masyadong matalino. Bakit mo pa isasama a
Marami siyang nainom na alak, ngunit hindi siya lasing. Ang mga mata niyang dapat ay malabo na dahil sa kalasingan ay naging matalas at malamig ngayon, at may malamig na kislap ang mga ito sa dilim.Kung sino mang makakakita sa nakangiting mukha na may nakatagong patalim sa loob nito ay magugulat.“Huwag na po tayong uminom, huwag na po tayong uminom! Mr. Minerva, nagkamali po ako!” Mabilis na itinaas ng lasing na researcher ang kanyang mga kamay at nagmamadaling umatras sa kanyang upuan, hindi na nangahas pang magsalita pa.Ibinaba ni Clinton ang bote ng puting alak at lumingon kay Marga.Kalmado pa rin ang mukha ni Marga.“Clinton, hindi ka naman lasing, nagpapanggap ka lang ba?” Halos mapatawa na si Marga dahil sa inis. Naisip niya kung paano siya lalapit at hahawakan nito, hindi niya napigilang matapakan ang paa nito nang bahagya.“Mr. Minerva, patawarin mo po ako,” saad ng researcher. Napahiyaw ito, alam niyang nagkamali siya.Medyo naiinis si Marga, kaya't prangka niyang sinabi,
Masyadong halata ang panlalait sa ngiti ni Marga habang nakaharap sa surveillance camera. Kahit na nakangiti siya, nararamdaman mo pa rin ang malalim niyang pangungutya sa pamamagitan ng camera.Lahat ng nanonood ng live broadcast sa sandaling iyon ay nag-panic at sinubukang lumabas ng software ng live broadcast, ngunit hindi nila magawa. Para bang nag-malfunction ang keyboard ng telepono, o para bang mayroong inexplicably na kumokontrol sa telepono at ginagawang imposible para sa kanila na lumabas.Ang grupong ito ng mga kasuklam-suklam na kalalakihan na nangahas lamang ipakita ang kanilang mga ulo sa hatinggabi at nagtago sa madilim na mga sulok upang alagaan ang kanilang madilim na mga puso ay sa wakas ay nag-panic.May mga taong direktang binasag ang kanilang mga telepono, habang ang iba naman ay itinapon ito sa tubig.Nang makita nila ang itim na screen, parang nakaligtas sila sa isang sakuna. Ngunit ang katotohanan ay hindi ang gusto ng mga tao. Hindi nagtagal, may kumatok sa pi
Pinanood ni Cathy ang pag-alis ng sasakyan, at dahan-dahang kinuyom ang kanyang mga kamay na nakabitin sa kanyang mga tagiliran. Nagmaneho si Cathy pabalik sa bahay ng mga Santillan at ikinandado ang sarili sa kwarto. Nag-post siya ng isang blog post upang ipadala sa internet.Ang nilalaman ay tungkol sa kung paano nagkakamabutihan sina Marga at Clinton, at tinutulungan ni Marga si Clinton na makuha ang pamilya Minerva. Magkasabwat ang dalawa, at sinisira pa nga ni Clinton ang kooperasyong ito upang maghiganti kay Marga.Matapos i-post ang blog post, huminga nang maluwag si Cathy sa wakas.“Hintayin na lang natin, malalagot din kayo bukas, Marga at Clinton!”Sa parehong oras, si Marga ay naihatid na sa labas ng apartment ni Clinton.Hindi niya namalayan na mabilis na nagta-type si Marga sa keyboard sa loob ng kahon at hindi natataranta o natatakot kahit na nakaharap sa mga surveillance camera. Tumitibok nang malakas ang kanyang puso nang makita niya ito.Bumalik si Clinton sa passenge
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na
Katahimikan ang namayani sa silid, tanging tunog lamang ng kanilang paghinga ang maririnig.Maingat na binuhat ni Clinton si Marga papunta sa kama at kinumutan siya ng manipis na quilt.Kinuha niya ang ice pack, binalot ito sa gasa at inilagay sa kanyang mga pulang mata.Umupo siya nang ganito sa tabi ng kama sa loob ng sampung minuto, ang kanyang mga mata ay nakatutok sa kanyang maputla at walang dugong mukha.Tila hindi siya mapakali sa pagtulog, mahigpit na nakayakap sa isang malaking unan, na nagpapakita ng kanyang kawalan ng seguridad.Yumuko siya, inilagay ang kanyang buhok sa likod ng kanyang mga tainga, at marahang hinagkan ang kanyang noo.“Good night, sleep well.”Pagkatapos sabihin ito, umalis si Clinton sa silid.Ang silid ni Hope ay matatagpuan sa sulok ng hagdan sa ikalawang palapag, na kanyang sariling pinili.Kumatok si Clinton sa pinto, ngunit hindi pa rin nagpapahinga si Hope, o sa madaling salita, hindi pa siya inaantok.Nang buksan niya ang pinto at makita si Clint
Si Marga ay talagang payat at magaan, ngunit matamis at malambot kapag niyakap ko siya.Pero nalulungkot siya sa sandaling iyon, at parang naaamoy ni Clinton ang bahagyang pait at lamig sa kanya.“Miss, hindi ka ba pwedeng humakbang papalapit sa akin? Mukhang ako na lang ang kailangang humakbang ng libong beses para makarating sa iyo.”Nakangiti ang kanyang mga mata, at nanginginig ang kanyang dibdib habang tumatawa.Ang kanyang yakap ay talagang napakainit. Tiyak na nag-ayos si Clinton bago pumunta. Ang amoy ng disinfectant sa kanyang katawan ay napaka-hina, ngunit naaamoy mo ang nakakapreskong amoy ng sabon at cologne.Ipinatong ng lalaki ang kanyang baba sa kanyang balikat, hinahagod ito tulad ng isang pusa. Ang kanyang pinong itim na buhok ay dumampi sa kanyang makinis na leeg, na nagdulot ng bahagyang kati.“Bakit hindi ka nagsasalita?”Binitawan siya ni Clinton, ang kanyang mga mata ay kumurba, puno ng mga hangarin.Ang kanyang mga daliri ay bahagyang nanginginig pa rin nang mag
“Hope, alam kong nagulat ka, pero may mga katotohanang kailangan kong ipaalam sa ‘yo.”Pilit na pinanatili ni Marga ang paninindigan habang kalmado niyang ipinaliwanag ang lahat. Ngunit agad siyang pinutol ng binata.“Hindi mo na ako pinapahalagahan, kaya bakit ka pa bumabalik? Hindi ba mas mabuti nang hayaang mabulok ako sa kawalan, Manager Santillan?”“Sa tingin ko, nauunawaan ko na ang ibig mong sabihin. Gusto mong magkaroon ako ng payapang buhay, kaya hinanap mo ang ibang taong mag-aalaga sa akin. Pero kung tunay kang may malasakit, paano mo hindi nalaman ang nangyari sa akin?” Malamig ang titig ni Hope. “Talaga bang hindi mo alam, o sadyang hindi mo lang inalam? Ikaw lang ang may sagot niyan, Manager Santillan.”Tinawag siyang “Manager Santillan” ng binata—isang malamig at walang emosyon na pagtawag, na parang isang estranghero lang si Marga sa harapan niya.Tama.Si Marga ay isa nang estranghero sa kanya.Nais sanang ipagtanggol ni Marga ang sarili, pero… alam niyang binalewala
Si Hope ang anak ni Denn Corpuz sa ibang lalaki, at itinatago lamang ni Ferdinand Santillan ang madilim na galit sa kanyang puso.Hindi lamang kinamumuhian ni Ferdinand Santillan si Denn Corpuz dahil sa pagkakaroon ng anak sa ibang lalaki pagkatapos ng diborsyo, kundi kinapootan din niya ang kanyang anak na may dugo ni Denn Corpuz na dumadaloy sa kanyang katawan.Ngunit magkaiba pa rin sila. May dugo pa rin siya ng pamilya Santillan sa kanyang katawan, kaya handang suportahan siya ni Ferdinand Santillan.Kahit na parang pagpapalaki ng mga hayop, tuta at kuting, handa akong palakihin siya at pagkatapos ay ipagpalit sa mas maraming transaksyon. Sa pananaw ni Ferdinand Santillan, ito ang “produkto” ng pagtataksil ni Denn Corpuz.Walang paraan para mapalaki niya si Hope. Kung mananatili si Hope sa pamilya Santillan, mamamatay siya sa aksidente sa lalong madaling panahon.Bata pa si Marga noon ngunit malinaw ang kanyang pag-iisip, kaya’t halos lumuhod siya sa lupa at taimtim na nagmakaawa