Nang marinig ni Zephaniah ang sinabi ng lalaki, namutla ang kanyang mukha, nanginginig ang kanyang mga labi, at hindi siya nakapagsalita sa loob ng mahabang panahon.Paano niya sasabihin na kasalanan iyon ng kanyang propesor?Ang propesor ay humahanga kay Brandon at kay Marga, at si Marga ay alagad ng propesor.Minsan ay sinabi ng propesor na sina Brandon at Marga ang pinakamagaling, pinakamatalino, at pinakamatapang na negosyanteng pinag-aralan niya.Sobrang pinahahalagahan niya si Marga. Kung nalaman niyang pinipilipit niya ang katotohanan at sinasabi ang lahat ng mga bagay na ito para mapaligaya si Brandon, malamang na magalit ito.Lahat ng kanyang maliit na pag-iisip ay nalantad sa ilalim ng matatalas na titig ng dalawang lalaki, at nabalisa at natakot siya. Alam niyang hinihintay ng lahat na magkamali siya, umaasang makikita siyang katawatawa at mapahiya, ngunit walang sinuman…walang sinuman ang gustong makita siyang umakyat sa mataas na sanga na iyon.Sa sandaling iyon, sobrang
Sinadya ka niyang mabunggo nang mabilis, sinabi ang ilang mga kalahating katotohanan, at binawi ang mga nagawa ko para lang makalapit sa ’yo. Wala siyang epekto sa akin.”“Pero isa ka lang simpleng estudyante sa paaralan na ‘to, Brandon, paano ka niya ma-insulto?”“Bata ka pa masyado, Marga, kaya hindi mo naiintindihan. Halatang-halata na hindi ka niya gusto at binigyan ka ng pagkakataong magpaliwanag.”Lalong lumalamig ang mga mata ni Brandon at lalong tumalim ang kanyang titig. “Ginagawa ko ito para sa ’yo.”Umiling si Marga. “Hindi mo ginagawa ito para sa akin. Kung may naidulot man ito sa ’yo, sabihin mo sa akin nang malinaw kung sino ang talagang nasaktan, ikaw ba o ang iyong girlfriend na si Cathy?”Hindi makasagot si Brandon.“Lahat ng tungkol sa kanya ang nagdulot sa akin ng sakit. Ang kanyang pagsilang ay nagdulot sa akin ng sakit, ang kanyang pagiging makasarili ay nagdulot sa akin ng sakit, ang kanyang pagkukunwari ay nagdulot sa akin ng sakit, ang kanyang pagiging masamang
Wala man lang bituin at buwan ngayong gabi, pero sa mga mata ng taong nagnanais, na sumasalamin sa libo-libong ilaw, may mga bituin at buwan na nakatago.Napatitig si Brandon sa kanya. Tahimik na tinitigan lang siya ni Marga at pagkatapos ay iniwas ang tingin. Napakatalentado niya, at matagal nang alam ito ni Brandon.Pero simula nang magpakasal sila, nagsusumikap siyang patunayan ang sarili at abala sa iba’t ibang nakakapagod na plano. Madalas silang magkasama lang sa trabaho at… sa kama.Alam niyang tumutugtog ng piano si Marga, pero hindi niya pa siya nakitang tumugtog.Nakasuot siya ng mapulang damit pang-gabi, at napakaganda niya na tila nagniningning.Halos wala nang bakas ni Faith sa kanyang mga mata. Mahaba, payat, maganda, at maliksi ang kanyang mga daliri, at tumugtog siya ng magandang piyesa sa piano sa napakabilis na bilis. Isang masigasig na piyesang pang-piano, na nagpangyari sa kanya na maging mas kaakit-akit at makapangyarihan.Maraming puno ng mahogany ang nakatanim h
Hindi lang binasa ni Manager Santillan ang mga notes ko, kundi hiniram din niya ito, binigyan ako ng business card niya, at binigyan ako ng pagkakataong mag-intern. Nakita niyo naman mula sa malayo, hindi ba?"Mas lalo pang nagpapasalamat ngayon si Zephaniah kay Marga.Tiyak na nahulaan ni Marga kung ano ang kanyang haharapin pagkatapos niyang bumalik, kaya naman ay sinagip siya nito nang maaga. Kung hindi, mas mahirap pa ang haharapin niya ngayon.Tumawa si Zephyr."Nasabi mo na nga. Talaga bang hindi mo nakita na kay Mr. Fowler ka talaga papunta sa una? Sa simula, halos masagasaan ka na ni Mr. Santillan."Nagdilim ang mga mata ni Zephaniah at nakaramdam siya ng panghihinayang para rito. Ngunit bago pa man siya makapagsalita, narinig niya ang isang napakagaan at mabagal na tawa mula sa likuran niya."Pumunta siya para makita ako. Kailangan ba talagang bigyan ng malalim na kahulugan ang isang bagay na simple at madaling maintindihan?" Tumayo si Marga sa likuran ni Zephaniah, bahagyang
Hinawakan ni Robin ang kamay ni Zephaniah at bumulong, “Puro na lang talaga kahihiyan ang binibigay ninyo sa pamilya natin!”Gustong nagpaliwanag ni Zephaniah, na wala siyang kinalaman sa nangyari kay Zephyr, pero huli na dahil kinaladkad na siya ng kaniyang ina paalis.Sa kabilang banda, masayang nakatingin si Zephyr sa nangyari. Pinunasan niya ang kaniyang sarili habang sinusundan ng tingin ang kaniyang pamilyang umalis.***Pinatawag at pinapunta sina Cathy at Marga sa conference room upang ipagpatuloy ang napag-usapan nila noong nakaraang linggo – tungkol kay Mr. Luke Lazarus.Nag-init kaagad ang ulo ni Cathy nang makita niya ang kaniyang kapatid na pumasok sa loob kasama ang ibang mga empleyado.Binilisan ni Cathy ang paglalakad upang maabutan si Marga. Hihilahin niya sana ito nang biglang humarap sa kaniya.Pinagkrus ni Marga ang kaniyang mga braso. “Handa ka na bang mawalan ng career?” sarkastikong tanong ni Marga.“Sisiguradohin kong mapapaalis ka kapag matagumpay ang araw na
Talagang walanghiya.Ngunit ito ay pamilya Fowler pa rin, at si Clinton ay isang panauhin lamang. Dahil nagawa na niya ito, mahirap para sa kanila na tumanggi.“Salamat.” Walang hiyang nagpasalamat si Clinton, umupo sa tabi ni Marga, at inihilig ang kanyang ulo kay Marga na may ngiti sa kanyang mga labi. “Kung gusto kong mapalapit sa iyo, kailangan ko talagang dumaan sa limang antas at pumatay ng anim na heneral.”“Saan nanggaling ang kuwento ng pagdaan sa limang pintuan at pagpatay sa anim na heneral? Sobra naman iyan.” Hindi naniwala si Marga sa kanyang kalokohan. “Mas mahalaga si Brandon kaysa sa anim na heneral.”Mahinang bumuntong-hininga si Clinton, at bumulong, “Nakuha ng aming research institute ang data algorithm na ibinigay mo sa amin at nakalkula ang pinakabagong set ng data. Tara, maghapunan tayo sa Sunrise ngayong gabi?”Ang dalawa ay napakalapit, at inilapit niya ang kanyang mga labi sa tainga ni Marga at bumulong. Ang mainit at mahalumigmig na daloy ng hangin ay humihih
Namutla ang mukha ni Cathy.Tinitigan ng mga senior executive ng Sunrise Group si Cathy na para bang isang tanga. Naramdaman ni Cathy na nainsulto siya at kinuyom ang kanyang mga kamao.Natapos na ang meeting, at tila wala nang pag-asa si Cathy na makapagsalita.“Ang kontratong ito ay hindi dapat pirmahan.”Opisyal na natapos ang meeting.Halatang nagagalit ang top management ng pamilya Fowler, kitang-kita sa kanilang mga mukha ang pagkahiya. Umalis ang top management ng Sunrise Group na may mga ngisi sa kanilang mga labi; hindi na nila kayang tiisin pa si Cathy.Nang mawala na ang lahat ng senior executive ng Sunrise Group, hindi na napigilan ng mga empleyado ng Fowler Group ang magsalita.“Paano naging parte ng usapan ang proposal ni Cathy?”“Dati siyang art student. Hindi ko sinasabing masama ang mga art student, pero kung gusto mong gumawa ng art, gawin mo na lang. Bakit ka pa papasok sa finance? Magkaiba ang dalawang mundo. Hindi ka naman masyadong matalino. Bakit mo pa isasama a
Marami siyang nainom na alak, ngunit hindi siya lasing. Ang mga mata niyang dapat ay malabo na dahil sa kalasingan ay naging matalas at malamig ngayon, at may malamig na kislap ang mga ito sa dilim.Kung sino mang makakakita sa nakangiting mukha na may nakatagong patalim sa loob nito ay magugulat.“Huwag na po tayong uminom, huwag na po tayong uminom! Mr. Minerva, nagkamali po ako!” Mabilis na itinaas ng lasing na researcher ang kanyang mga kamay at nagmamadaling umatras sa kanyang upuan, hindi na nangahas pang magsalita pa.Ibinaba ni Clinton ang bote ng puting alak at lumingon kay Marga.Kalmado pa rin ang mukha ni Marga.“Clinton, hindi ka naman lasing, nagpapanggap ka lang ba?” Halos mapatawa na si Marga dahil sa inis. Naisip niya kung paano siya lalapit at hahawakan nito, hindi niya napigilang matapakan ang paa nito nang bahagya.“Mr. Minerva, patawarin mo po ako,” saad ng researcher. Napahiyaw ito, alam niyang nagkamali siya.Medyo naiinis si Marga, kaya't prangka niyang sinabi,
Natigilan si Marga matapos marinig ang kanyang narinig. Halos hindi na siya makatayo.Inilagay ni Clinton ang kanyang braso sa kanyang balikat. Ang kanyang mga mata ay nagiging mas madilim at mas hindi mahulaan.Napakasikat ni Denn Corpuz sa loob at labas ng bansa. Kahit na pagkatapos ng kanyang kamatayan, ang impormasyon tungkol sa kanya ay kumakalat pa rin sa industriya.Noong panahong iyon, hindi pa matagal mula nang tuluyang umangat ang buong teknolohiya ng elektronikong impormasyon ng Pilipinas, ngunit iminungkahi na ni Denn Corpuz ang reverse thinking at pinag-aralan ang holography. Siya ang unang tao sa bansa na gumawa nito.Itinatag niya ang kanyang sariling luxury brand at isinara ito bago siya namatay. Matagal nang wala sa print ang mga damit na ginawa niya. Nakilahok siya sa mga overseas art festivals at nanalo ng mga parangal.Tinawag siya ng prinsipe ng isang bansa na pinakamagandang perlas sa mundo, isang bihirang kayamanan, at ang nag-iisang prinsesa.Siya ay maganda, e
Lubos nang naguguluhan si Ferdinand Santillan. Hindi niya narinig na dinala ni Cathy ang mga damit ni Denn Corpuz sa Bustamante Auction.“Kinuha mo ang mga gamit ni Denn Corpuz nang wala akong pahintulot?”Nagkrus ang mga braso ni Cathy, nagmamatigas sa labas pero mahina sa loob. “Anong problema? Hindi ba’t dahil masyado mong maliit ang binibigay mong pocket money sa akin?”Ngumisi si Cathy. “Naloloko ka ni Lazarus sa halagang 100 milyon. Kumuha lang ako ng damit mula kay Denn Corpuz. Bakit ka nagkakaganyan? O mahal mo pa rin si Denn Corpuz? Huwag mong kalimutan na pinagtaksilan ka niya at nagkaanak sa ibang lalaki!”Galit na galit si Ferdinand Santillan na muntik na siyang atakihin sa puso.Nagharap ang mag-ama, habang walang pakialam na nanood si Marga.Samantala, si Clinton ay nakatuon lang ang tingin sa kanya. Nang magsawa siya sa pakikinig, inilabas niya ang kamay para tulungan itong kurutin ang kanyang kilay.“Pagod ka ba?”Umungol si Marga, “Medyo maingay.”Walang sinabi si Cli
“Oo, nakabalik na ako.” Iniwas ni Marga ang kanyang tingin at naglakad papasok ng bahay. “Nandito rin si Clinton.”Plano ni Ferdinand Santillan na magpakita ng kayabangan bilang ulo ng pamilya, pero nang makita niya si Clinton, bigla itong nawala. Imbis na matigas ang mukha niya, ngumiti na lang siya ng paimbabaw.Si Clinton naman ay tumayo sa tabi ni Marga, nakangiti pa rin.“Paano ako mapag-iiwanan sa paghahanap mo ng hustisya para sa aking fiancée?” Diretso at walang pag-aalinlangan ang tono ni Clinton habang isiniwalat ang rason ng kanyang pagpunta.Nang marinig ni Marga na tinawag siyang fiancée ng lalaki, agad niyang iniling ang ulo at tiningnan ito. Nagtagpo ang kanilang mga mata—ang kanya, naguguluhan, ang kay Clinton, puno ng kumpiyansa at bahagyang panunukso.May sasabihin na sana si Marga bilang pagtutol, pero sa huli, pinili niyang manahimik.Nawala ang ngiti sa mukha ni Ferdinand Santillan at tumawa na lang siya ng awkward nang dalawang beses. Alam niyang wala siyang maga
Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na