Nang marinig ni Marga ang boses ni Brandon, nagulat siya sandali, at nang lumingon siya, sinalubong siya ng malalim at matalim na titig ng lalaki.“Hindi ba’t tungkol sa trabaho ang pinag-uusapan mo sa grupong iyon? Paano ka nakarating dito nang napakabilis?” tanong ni Marga.Tumingin si Brandon sa wine na hawak ni Marga at kalmadong sinabi: “Ang mga taong iyon ay may alam sa asal at hindi nagpumilit na istorbohin ako.”Hindi naman iyon ang iniisip ni Marga kaya nagtataka siya kung bakit ‘yon ang nasa isip ni Brandon. Ngunit dahil sinabi na ng lalaki, wala na siyang balak pang magtanong pa.Nagbago ang tugtog sa piging, at nagsimula nang mag-anyaya ang ilang lalaki sa mga anak ng mayayamang pamilya na sumama sa kanila sa dance floor.Ibinaba ni Brandon ang kanyang mga mata para tingnan si Marga at iniabot ang kanyang kamay: “Sumayaw ka ba?”Nagulat si Marga at naningkit ang mga mata ni Clinton Minerva.“Hindi ba dapat si Cathy ang partner mo sa sayaw?” sarkastikong tanong ni Marga.“Ka
“Ang dahilan kung bakit siya masyadong mayabang ay dahil ikaw ang nasa likod niya. Lumalaki ang ulo ni Cathy kasi alam niyang kahit ano ang gagawin niya ay parang wala lang sa ‘yo, Brandon.”Ngumiti si Marga at ang kanyang ngiti ay tila banayad, na parang siya pa rin ang dati bago ang kanilang paghihiwalay. Kailanman ay hindi siya nagbago. Siya pa rin naman ang babaeng pinakasalan ni Brandon noon.Ngunit alam ni Brandon na may bahid ng lamig na nakatago sa kanyang mga mata.“Sigurado ka bang si Ferdinand ang may kagagawan nito?” tanong ni Brandon. Tinitigan niya si Marga at kalmadong nagtanong. “Bakit naman niya gagawin iyon sa ‘yo. You are also his daughter, Marga.”Isang pilit na ngiti ang lumabas sa lalamunan ni Marga. Hinaplos niya ang pulang bestida gamit ang mahahaba niyang mga daliri. Ang tela ay makinis at malambot. Labis niyang nagustuhan ang damit na binigay sa kaniya ni Brandon.Maaaring sabihin na ito ang unang regalong ibinigay ni Brandon sa kanya—sa totoong kahulugan.Sa
Tumitig si Brandon sa mukha ni Marga. Mukhang kalmado siya, walang ekspresyon sa mukha. Kahit sa malapít na distansya, hindi mahahalata ang kahit kaunting emosyon sa mukha niya. Ang mabilis na pagbabago ng mga emosyon sa mga mata niya ay mas lalong nahirapan siyang unawain.Tatlong taon nang magkasama si Marga sa kanya, pero hindi pa rin niya lubos na naunawaan si Brandon.“Tingnan mo, pinili mo si Cathy. You will always choose her. Mas pinili mong saktan ako.”Hindi napigilan ni Brandon ang pagkunot ng noo nang makita niya ito.Punong-puno ng mga ice cubes ang balde ng yelo sa mesa. Kumuha si Brandon ng isang ice cube at inilagay ito sa makinis niyang noo.Nanginginig ang katawan niya dahil sa biglaang lamig.Bumulong si Margy habang binibitawan ang lalaki, pero bahagya niyang nadama ang di-nakikitang presyon na lalong lumalakas sa sandaling iyon. Ang ice cube ay naging marka ng tubig at unti-unting dumulas sa kanyang noo, at ang kalasingan ay unti-unting nawala.Isang baso ng alak a
Nang titigan ng malamig at magagandang mga mata na gaya ng kay Marga, ang mga nakataling lalaki ay tila naakit at natulala sandali.Malamig ang mga mata ni Marga. Sinulyapan niya lang ang ilang tao at sinabing, “Tumawag ng mga pulis.”Dahil hindi nag-alala ang mga taong iyon na lumala pa ang mga bagay-bagay, agad silang pumunta sa huling hakbang.Sino ang makagagawa ng ganito kasama at nakakadiring bagay na paninirang-puri sa mga babae?Masyadong pamilyar ang paraang ito. Ang reputasyon ng kanyang ina ay sinira ni Ferdinand Santillan gamit ang paraang ito.Hindi siya madaling makontrol ni Ferdinand Santillan. Kung maglakas-loob siyang gumawa ng krimen, magtatapang-tapangan talaga siyang labagin ang batas.Lahat ng nakarinig nito ay nagulat na tumingin sa kanya.Nanlaki ang mga mata ng mga nakataling lalaki habang nakatitig kay Marga, na para bang nagtataka kung kailan lalambot ang puso niya at patatawarin sila.Hindi mapigilan ni Kanata ang magtanong sa kaniyang kaibigan, “Talaga bang
Ipinagkibit-balikat ni Marga ang kanyang mga mata para tingnan ang lalaking bigla na lamang sumulpot sa harapan niya at binago ang paksa.“Ano ang pakay mo sa pagsunod-sunod sa akin dito?” tanong ni Marga.Mas lumaki ang ngiti ni Clinton. “Hindi ko ba nasabi sa ’yo? Nanliligaw ako sa ’yo.”“Ang panliligaw mo ay ang pagmasdan ang iyong kasintahan na napapalibutan at napahiya, at pagkatapos ay magpanggap na isang tagapanood at panoorin ang palabas na walang pakialam na ugali?” sarkastikong tanong ni Marga.Hindi niya sinisi si Clinton sa pagmasid sa kasiyahan.Walang kailanman isang malalim na ugnayan sa pagitan niya at ni Clinton.Ang tinatawag na panliligaw ni Clinton sa kanya ay higit na katulad ng laro ng pusa at daga.“Nakakatuwang isipin.” Lumapit sa kanya si Clinton, na may interesado na ngiti sa pagitan ng kanyang mga kilay, na para bang nagustuhan niya ang biktima sa harapan niya.“Nanliligaw lang ako sa ’yo. Kailan ko ba nasabi na ikaw ang kasintahan ko?” Ngumisi si Clinton.A
Nakaramdam si Clinton ng awa sa puso niya.Sabi niya, “Biruan lang ‘yon. Kung alam ko, malamang alam din ni Brandon.”Ang mga dati ay nakangiting mga mata niya ay dumilim, pero lumambot ang boses niya at mukhang seryoso siya sa sandaling ito, hindi katulad ng dati niyang pagiging walang pakialam.“Alam niyang biktima ka, pero pinagtatanggol niya pa rin ang mga taong mismong nananakit sa ’yo, Marga. Ganiyan ka ba talaga ka manhid? Ano pa ba ang kinakapitan mo sa taong tulad niya?”Kinagat ni Marga ang labi niya habang mahigpit na nakahawak sa frame ng bintana gamit ang mapuputing daliri.“Hindi ko lang talaga matanggap,” mahinang sabi ni Marga.Naiintindihan ni Clinton kung bakit ayaw npa rin bumitaw ni Marga kay Brandon.Ayaw niyang matalo sa isang babaeng kasing sama ni Cathy.Ayaw niyang hayaang mabulag ang lalaking mahal na mahal niya.Habang iniisip ang tatlong tao sa labas ng bintana, halos mapaungol siya dahil sa sakit ng puso.Parang may mali sa kanya, at bigla…Ang kulay pula
Nakita rin ni Cathy ang nangyari.“Ate, bakit mo bigla na lang itinapon ‘yan? Ang weird naman. Hindi ko maintindihan kung bakit mo ‘yon ginawa.”Noong mga sandaling iyon, para bang sasabog na ang puso niya sa takot na baka may gawin si Marga.Bigla na lang siyang naghagis ng ilang piraso ng napunit na pulang tela. Naisip niya kung nabaliw na ba si Marga.Pero natatakot siya na baka may nakatagong kahulugan ang paggawa ng ‘yon, kaya sasabihin niya na lang na ang paggawa ng ganoong bagay ay isang kabaliwan.“Nagpapaalam na siya,” mahinang sabi ni Brandon.Kinagat ni Brandon ang labi at walang pakialam na kinuha ang isang piraso ng pulang tela sa lupa, na para bang kaya pa niyang mahawakan ang mainit nitong balat sa sandaling iyon.Alam niyang ang lahat ng ginawa ni Marga ngayong gabi ay isang pamamaalam sa nakaraan nila. Pero ang ganitong kilos, para sa kanya, ay parang isang pang-aasar. Lalong dumilim ang mga mata ni Brandon, pero hindi alam ni Cathy ang sasabihin.Gusto niyang ibalik a
Pagkatapos ng maraming pag-aalinlangan, naisip ni Samson na posible ngang mangyari ang iniisip ng kaniyang anak na si Rain.Bata pa naman si Hope, kaya hindi na problema kung mag-aaral siya nang ilang taon pa. Baka kumita pa sila ng malaki sa huli.Nag-isip si Samson saglit at pumayag, “Bigla mo na lang sinabi sa akin ang tungkol dito, may kilala ka bang tao na pwede natin malapitan?“Paano naman kung wala?” tanong ni Rain. Tumawa siya, binuksan ang telepono niya at tiningnan ang listahan ng mga pangalan. “Mayayaman ang mga taong ito. Tingnan natin kung sino ang magbibigay ng pinakamataas na presyo at hayaan natin si Hope na kumuha ng exam para sa kanila. Baka pagkatapos ng exam, makabili na tayo ng bahay.”Ang presyo ng bahay sa lungkod, kahit sa malalayong lugar, ay nasa milyon-milyon. Ibig sabihin, makakabili si Hope ng apartment sa pamamagitan lang ng pagkuha ng exam para sa ibang estudyante. Ang kasakiman ang siyang nag-udyok sa lahat.Ang isip ni Samson ay puno na ng dalawang sa
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na
Katahimikan ang namayani sa silid, tanging tunog lamang ng kanilang paghinga ang maririnig.Maingat na binuhat ni Clinton si Marga papunta sa kama at kinumutan siya ng manipis na quilt.Kinuha niya ang ice pack, binalot ito sa gasa at inilagay sa kanyang mga pulang mata.Umupo siya nang ganito sa tabi ng kama sa loob ng sampung minuto, ang kanyang mga mata ay nakatutok sa kanyang maputla at walang dugong mukha.Tila hindi siya mapakali sa pagtulog, mahigpit na nakayakap sa isang malaking unan, na nagpapakita ng kanyang kawalan ng seguridad.Yumuko siya, inilagay ang kanyang buhok sa likod ng kanyang mga tainga, at marahang hinagkan ang kanyang noo.“Good night, sleep well.”Pagkatapos sabihin ito, umalis si Clinton sa silid.Ang silid ni Hope ay matatagpuan sa sulok ng hagdan sa ikalawang palapag, na kanyang sariling pinili.Kumatok si Clinton sa pinto, ngunit hindi pa rin nagpapahinga si Hope, o sa madaling salita, hindi pa siya inaantok.Nang buksan niya ang pinto at makita si Clint
Si Marga ay talagang payat at magaan, ngunit matamis at malambot kapag niyakap ko siya.Pero nalulungkot siya sa sandaling iyon, at parang naaamoy ni Clinton ang bahagyang pait at lamig sa kanya.“Miss, hindi ka ba pwedeng humakbang papalapit sa akin? Mukhang ako na lang ang kailangang humakbang ng libong beses para makarating sa iyo.”Nakangiti ang kanyang mga mata, at nanginginig ang kanyang dibdib habang tumatawa.Ang kanyang yakap ay talagang napakainit. Tiyak na nag-ayos si Clinton bago pumunta. Ang amoy ng disinfectant sa kanyang katawan ay napaka-hina, ngunit naaamoy mo ang nakakapreskong amoy ng sabon at cologne.Ipinatong ng lalaki ang kanyang baba sa kanyang balikat, hinahagod ito tulad ng isang pusa. Ang kanyang pinong itim na buhok ay dumampi sa kanyang makinis na leeg, na nagdulot ng bahagyang kati.“Bakit hindi ka nagsasalita?”Binitawan siya ni Clinton, ang kanyang mga mata ay kumurba, puno ng mga hangarin.Ang kanyang mga daliri ay bahagyang nanginginig pa rin nang mag
“Hope, alam kong nagulat ka, pero may mga katotohanang kailangan kong ipaalam sa ‘yo.”Pilit na pinanatili ni Marga ang paninindigan habang kalmado niyang ipinaliwanag ang lahat. Ngunit agad siyang pinutol ng binata.“Hindi mo na ako pinapahalagahan, kaya bakit ka pa bumabalik? Hindi ba mas mabuti nang hayaang mabulok ako sa kawalan, Manager Santillan?”“Sa tingin ko, nauunawaan ko na ang ibig mong sabihin. Gusto mong magkaroon ako ng payapang buhay, kaya hinanap mo ang ibang taong mag-aalaga sa akin. Pero kung tunay kang may malasakit, paano mo hindi nalaman ang nangyari sa akin?” Malamig ang titig ni Hope. “Talaga bang hindi mo alam, o sadyang hindi mo lang inalam? Ikaw lang ang may sagot niyan, Manager Santillan.”Tinawag siyang “Manager Santillan” ng binata—isang malamig at walang emosyon na pagtawag, na parang isang estranghero lang si Marga sa harapan niya.Tama.Si Marga ay isa nang estranghero sa kanya.Nais sanang ipagtanggol ni Marga ang sarili, pero… alam niyang binalewala
Si Hope ang anak ni Denn Corpuz sa ibang lalaki, at itinatago lamang ni Ferdinand Santillan ang madilim na galit sa kanyang puso.Hindi lamang kinamumuhian ni Ferdinand Santillan si Denn Corpuz dahil sa pagkakaroon ng anak sa ibang lalaki pagkatapos ng diborsyo, kundi kinapootan din niya ang kanyang anak na may dugo ni Denn Corpuz na dumadaloy sa kanyang katawan.Ngunit magkaiba pa rin sila. May dugo pa rin siya ng pamilya Santillan sa kanyang katawan, kaya handang suportahan siya ni Ferdinand Santillan.Kahit na parang pagpapalaki ng mga hayop, tuta at kuting, handa akong palakihin siya at pagkatapos ay ipagpalit sa mas maraming transaksyon. Sa pananaw ni Ferdinand Santillan, ito ang “produkto” ng pagtataksil ni Denn Corpuz.Walang paraan para mapalaki niya si Hope. Kung mananatili si Hope sa pamilya Santillan, mamamatay siya sa aksidente sa lalong madaling panahon.Bata pa si Marga noon ngunit malinaw ang kanyang pag-iisip, kaya’t halos lumuhod siya sa lupa at taimtim na nagmakaawa