Chapter 29.3

HINDI NA NAPIGILAN ni Daviana ang kanyang emosyon sa sinabing iyon ng kanyang ina, pinunasan niya ang gilid ng kanyang mga mata gamit ang likod ng kanyang magkabilang kamay. Masunurin na siyang tumayo. Gayunpaman, bago siya makaalis sa kanyang upuan ay may mahigpit ng humawak sa kanyang pala-pulsuhan. Si Warren iyon. Ilang beses itong sumenyas at umiling na agad namang naunawaan ni Daviana. Ang ibig sabihin noon ay huwag siyang umalis sa hapag at iwan siya doong mag-isa. Walang emosyon na inalis ni Daviana ang mahigpit na pagkakahawak nito sa braso niya. Tama na ang pagiging martir na kaibigan niya sa kanya. Simula sa pagkakataong iyon ay wala na siyang ibang uunahin kundi ang sarili niya. Gusto niyang magkaroon ng peace of mind na hangga't isinasaalang-alang niya ang mararamdaman ni Warren ay paniguradong hinding-hindi niya makukuha. Sarili muna ang uunahin niya.

“Saka na lang tayo mag-usap, Warren.” matamlay na sagot niya sa lalaki.

Bigong tinanaw lang ni Warren ang pag-alis ni Dav