CHAPTER 3

CHAPTER 3

“Selos ka?”

Tinignan ko siya ng may pandidiri, “Excuse me.”

Ako? Selos? Yuck. Bakit naman ako magseselos?

“Bakit naman ako magseselos?” mataray kong tanong.

“Because someone like me,” mayabang na aniya.

“In your dreams! I don't care if millions of girls will like you. I don't like you, you're not that handsome for me, and you are not my type!”

Nawala ang ngisi sa mukha niya at napalitan ng seryosong mukha. Pinanlakihan ko siya ng mata.

Umalis siya sa tabi ko, “Okay. Hindi ka din naman maganda. You're also not my type,” pagkasabi niya non ay umalis siya, mabilis na sumunod sa kaniya si Marco.

Nakahinga ako ng maluwag, itutuloy ko na sana ang pagkain ko nang marinig ko ang boses ni Booby. Nandito pa pala ng isang 'to?

“Ang kapal naman ng face mo para sabihin na hindi gwapo ang boyfriend. At malamang ay hindi ka niya type!” mataray na aniya.

“Hindi ka rin type ng kapatid ko kaya umalis ka sa harap namen,” mataray na sagot ni Ariana.

Maarte siyang umalis sa harap namin nang wala na siyang masabi.

“Serves her right,” sabi ko at ngumiti kay Ariana, kinindatan niya lang ako at 'saka mahinang tumawa.

Nang matapos kaming kumain ay bumalik na kami ni Ariana sa room.

Naging mapayapa ang hapon ko, hindi nagsasalita si Damon sa tabi ko, kapag titignan ko siya ay mayabang niya lang akong titignan, pero hindi pa rin nagsasalita.

Mabilis lang na nagsimula at natapos ang klase. Hindi ko nakasabay si Ariana pag-uwi dahil may pupuntahan pa daw siya.

-

Kinusot kuso ko ang mata ko. Another day.

Another hell day!

Another hell day 'yon malamang. Sigurado akong may epal na naman akong makakasalamuha mamaya.

Makikita na naman ako ng masamang espiritu.

Napahilamos ako sa mukha. Bakit ko ba iniintindi ang lalaking 'yon? Eh kaya ko naman siyang labanan.

"I need to fight back,"parang baliw na sabi ko sa sarili ko habang pinapatunog ang mga daliri ko, “that guy is getting into my nerve,"inis na dagdag ko.

Ano na naman kayang kamalasan ang haharapin ko ngayon araw? 

Umiling-iling ako. Dapat ay hindi ko iniisip na mamalasin ako ngayong araw. Kapag inisip ko 'yon ay talagang mamalasin lang ako.

Tumayo ako sa kama, kumuha ako ng tuwalya sa cabinet at pumasok sa banyo. Ginawa ko ang morning routine ko at 'saka nagsimulang maligo.

Nang matapos akong maligo ay mabilis lang ako nag-ayos.

Mag-isa lang akong nakatira sa apartment. Gusto ko rin namang maging independent ,kaya mas pinili kong magsarili na lang. Kahit na minsan ay namimiss ko sila Daddy at Mommy ay hindi pa rin ako umuuwi sa bahay.

Puro trabaho lang naman ang pinagtutuunan ng pansin ni Mommy at Daddy, ni sarili nga nilang anak ay hindi man lang maisip. Nakakalungkot pero wala naman akong magawa. Kailangan nila 'yon at para din naman sa'ming lahat 'yon.

Alam kong sobra sobra ako sa pera at lahat ng gusto ko ay nakukuha ko, pero hindi ko kailangan 'yun, sila lang naman ang makasama ko masaya na ko. All i want is their love.

Sigh

Wag ka ng magdrama. Kahit anong gawin mo,wala ng magbabago.

Nang mai-lock ko ang apartment ay mabilis akong pumara ng taxi papunta sa Academy.

Pagkatapak ko pa lang sa Academy ay rinig ko na agad ang impit na tili at kilig ng mga estudyante. Umusbong na naman ang mga bulungan, napatingin ako sa kanila, nagtataka kung bakit bigla silang nag-bulungan.

Nang makaramdam ako ng maitim na awra ay mabilis akong napa-irap. Here comes the devil.

Bwisit akong naka-tingin sa mga estudyanteng mukhang tanga habang kinikilig sa dalawang masamang espiritu.

Tumuloy ako sa paglalakad at hindi ko na sila ulit tinignan. 

"Oy amber,"tawag sakin ni ariana.

Napatigil naman ako sa paglalakad at lumingon kay Ariana. Pero agad din akong napatalikod.

Napapikit ako at napakapit ng mahigpit sa strap ng bag ko. Sabi ng hindi ako lilingon eh!

"Good morning," halata ang pang-aasar sa boses ni Damon.

“Narinig mo ba 'yon? Sabi niya sa'kin 'Good Morning daw'” bulong ng isang estudyante.

Medyo nakahinga ako ng maluwag, hindi naman pala sa'kin nag-good morning.

“Good Morning, Amber,” aniya at 'saka ako sinabayan sa paglalakad.

Napapikit ako.

“Hindi ikaw 'yung sinabihan, si Amber. Assuming ka eh”

“Ano na namang kailangan mo?” inis na tanong ko kay Damon.

“Are you happy to see me?”

Pagak akong tumawa, “Of course not, bakit naman ako matutuwang makita ka?” Mataray na tanong ko at tinalikuran siya para harapin si Ariana.

“Wait!” sigaw pa niya.

"Wait your face! Ariana tara na nga habang kaya ko pang magtimpi,” inis na sabi ko kay ariana at hinatak siya.

"See you around!” sigaw niya. Kahit hindi ko na siya lingunin ay alam kong nandoon na naman ang nakaka-asar na ngisi niya.

"Hoy kuya, tigilan mo na si Amber!" sigaw ni Ariana pabalik.

"No way!" 

Huminto ako sa paglalakad. Takang tumingin sa'kin si Ariana. Hindi ko siya pinansin at 'saka nilingon si Damon.

“Tigilan mo na 'ko!” sigaw ko.

Parang bata siyang dumila, “Ayoko.”

“Hindi mo ba talaga ako titigilan?” seryosong tanong ko.

Inis kong binitawan ang palapulsuhan ni Ariana.

"Alam mo amber?"panimula nya, unti-unting lumapit sa'kin.

"Hindi,"pilosopong sagot ko.

Natawa siya sa sinabi ko. Anong nakakatawa?

"Hindi ka naman maganda kaya bakit mo 'ko inaayawan?"mayabang na tanong niya.

Ngumisi ako. I licked my lower lip. Nandoon na naman ang tingin niya sa labi ko nang ginawa ko 'yon. Lumapit ako sa kanya, 'yung malapit na malapit.

Hinawakan ko 'yung labi niya gamit 'yung thumb ko, marahan ko itong hinimas at unti unti kong binaba hanggang sa mapunta sa dibdib.

Tinitigan ko siya sa mata niya at 'saka ngumiti ng pagkatami tamis, napansin ko pa 'yung pagkawala ng ngisi sa labi niya at biglaang paglunok. Halos matawa ako.

Hinawakan ko ang kwelyo ng polo nya, inilapit ko ang labi ko sa tenga niya at 'saka bumulong.

"Alam mo, gwapo ka naman, ang dami pa ngang nagkakandarapa sayo..." bulong ko, "pero sorry na lang, wala kasing diperensiya 'yung mata ko eh," ngising sabi ko bago ko siya binitawan at talikuran.

Sinenyasan kong lumapit sakin si Ariana agaran naman siyang lumapit at nginisian ako.

"What did you do amber?" Natatawang tanong sa'kin ni ariana. Natawa din ako

"What did I do?" Balik kong tanong, in an innocent way.

"My God Amber! You're the best!" Aniya at tinusok tusok pa ang tagiliran ko. Tuwang tuwa sa ginawa ko.

"Stop that, what are you talking about?" inosenteng tanong ko.

"You are the only one who make my brother like that," seryosong sabi niya.

What is she talking about?

"Like what?"

"Something that any girl can't do." 

Pagkasabi niya noon ay bigla niya na lang akong iniwang tulala.

Agad na nag-init ang mukha ko.

Something that any girl can't do?