Novels by Boundless

CHAPTER 73Mariin akong pumikit, yumuko ako at sunod-sunod na umiling. I can't believe what's happening.Damon is here. He's fucking here!"Amber," narinig ko ang tawag ni Nikki sa'kin. Dumilat ako at tinignan siya."Nikki. I-I...." I don't know what to say. Marami akong iniisip, marami akong tanong noon pero ngayon ay nablangko ang utak ko. Walang pumapasok sa isip ko. Hindi ko alam ang gagawin ko."Amber," napabaling ang tingin ko kay Damon. He's calling me. It feels so real. His voice, I can't forget that voice. I missed that voice.I am not dreaming. I know it's not a dream. Kung sakaling panaginip man ito, h'wag na sana akong magising. I want to be with him again. Kahit sa panaginip na lang.Tinitigan ko siya. He's looking at me with different emotion. He's smiling but it doesn't reach his eyes.He's Damon, I am sure of that now, but

CHAPTER 72"What makes you think na papayag akong maging kaibigan kita?" Malamig na tanong ko.Even if we broke up, parang ang awkward naman kung magiging kaibigan ko siya sa kabila ng pinagdaanan naming dalawa.Nakita ko ang pag-iling niya. "I-I'm just hoping that we can be friends despite of the things that happened between us. I want to be your friend. Kahit ayun na lang. I-I will not force you again on things that you don't want, I promise" sambit niya, parang siguradong-sigurado siya na hindi niya talaga gagawin ang ipinangako niya.I sighed and slightly nod. "Pag-iisipin ko. Sa ngayon, let me rest, okay?" sambit ko. Nakita ko ang pag-tango niya kaya tumalikod na ako at lumakad paalis.Somewhat, may kung anong nabunot na tinik sa dibdib ko. Ramdam ko ang kaginhawaan sa pakiramdam ko. Buti na lang ay mabilis akong naka-alis doon. That house suffocates me. Kapag nandoon ako ay parang sumisikip ang dibdib ko. I can't stand that house and th

CHAPTER 71"What do you need?" galit kong tanong."You don't give me that kind of tone, Amber," aniya, may pagbabanta sa boses, napa-irap ako dahil doon."Kung tungkol sa engagement namin ni Aeron ang itinawag mo, h'wag ka na mag-abalang magsalita, hindi ako magpapakasal sa kaniya. Never," sambit ko, ibababa ko na sana ang tawag pero narinig ko ang halakhak niya. Nangunot ang noo ko dahil doon at napa-tingin ang sa nagtataka at naga-alalang mukha ni Jake at Nikki."Hindi mo ako tatanggihan, Amber. Now, go to my house, we will have a dinner with Aeron's fa

CHAPTER 70Naluluha akong tumitig kay Marco. Napanood ko kung paano nanlaki ang mata niya at bahagyang nataranta. Parang hindi niya alam ang sasabihin. Umiwas ako ng tingin at bahagyang natawa. He's lowkey funny."Why are you laughing?" he asked at umupo sa tabi koUmiling ako at mas lalong natawa. Nababaliw na yata ako. "Nothing," sagot ko at ngumisi."You look drunk," he said. Ramdam ko ang titig niya sa'kin."Really?" I asked and chuckled. "Hindi ako lasing," dagdag ko. Hindi ako lasing, nahihilo lang ako pero alam kong hindi ako lasing. "What are you doing here?" I asked him. Kinuha ko ang alak na nasa lamesa at ininom."Ako dap

CHAPTER 69It's been months since Damon left. Nothing new, it's still hurt, and I'm still waiting for him every single day.I sighed. I stopped crying everytime I remember him, but it still hurts. Kahit hindi lumuluha ang mata ko ay ramdam ko naman ang pagluha ng puso ko. It still hurt everytime I remember how he left me. Palagi ko ring naaalala ang pinagsamahan namin ni Damon.Yumuko ako. Walang araw na hindi ko naisip si Damon. Umaasa ako na isang araw ay babalik siya kaya patuloy ang paghihintay ko, umaasa ako na babalikan niya ako at magpapaliwanag siya sa'kin kung bakit niya nagawa ang bagay na 'yon. Na aayusin niya ang problema sa pagitan namin. I'm hoping that he will pursue me again so he can fulfill his promises.But I don't think it's possible. Ilang buwan na siyang wala at hindi man lang niya ako tinatawagan o text man lang. May mga oras na gusto ko ng sumuko pero natitigil lang iyon dahil sa pagmamahal ko sa kaniya.I didn't know

CHAPTER 68It's been a week since Damon left but it felt like years.Wala pa rin akong tigil sa pag-iyak. I can't believe it. I can't accept it. Damon left me. He left me for what reason?I tried calling him multiple times but he's not answering. Lahat ng kaibigan niyang kilala ko ay hindi rin alam kung nasaan siya. Marco is my only hope, but like Damon I can't also contact him.Napasabunot ako sa buhok ko dahil sa sobrang urat. Naghalo-halo ang emosyon at hindi ko alam kung ano ang mararamdaman. I don't know what to do or what to think anymore. Parang mababaliw ako dahil sa dami ng iniisip."Amber you should eat," rinig kong sambit ni Nikki at tumabi sa'kin.Naiiyak akong umiling. Sa nangyayari ngayon ay kahit pagkain hindi ko na magawa. Wala rin naman akong gana kaya hindi na ako nag-abalang kumain pa."You need to eat, isang linggo ka ng hindi kumakain. Magkakasakit ka niyan," wika ni Nikki, mahihimigan ang paga-alala.