Kung hindi lang siya seryosong nakatingin sa akin ay iisipin kong hindi niya ako narinig. Ngunit alam ko na sa kabila ng ingay dahil sa malakas na buhos ng ulan ay narinig niya ang alok ko.
“W-Wala rin kasi sina Nanay,” dugtong ko bilang pagpapalinaw.
Hindi ko nakayanan ang pinaghalong masidhi at seryoso niyang tingin kaya naman ibinaba ko ito sa kanyang kamay na siyang may hawak ng bag naming dalawa. Napuna ko ang higpit ng hawak niya sa sling nito.
Hindi nagtagal ang paghihintay ko sa desisyon niya nang mabilisan niyang binuksan ang zipper ng bag at kinuha niya ang kanyang walet mula sa loob nito. Inabutan niya ng dalawang daan ang drayber na naghihintay at muli na niyang ipinasok ang maitim na walet sa bag. Matapos itong isarado ay kinuha niya ang kamay ko at lumabas na kami ng traysikel.
Dahil sa ulan ay nanakbo kami papasok ng gate ng bahay. Hindi naman ni-lock ni Nanay ang tarangkahan kaya mabilis ko itong
“Ryker . . .” Napapikit ako dahil naging mabigat na ang mga talukap. Dinama ko ang kakaibang sensasyon dahil ang maiinit niyang halik mula sa mga labi ko ay bumaba na sa aking leeg. Holding onto him was like holding for my own sanity. Ipinalandas ko ang palad sa malapad at matigas niyang dibdib. He has muscles because of hard work. He is a man already. Halos magdugo na ang aking mga labi dahil sa kakagat ko nito. Lumala lamang nang ang mainit niyang mga labi ay dumampi sa dibdib ko. We were both almost naked except for our lower clothes. “Please . . .” I moaned again when his tongue touched my peak. Masyadong sensuwal ang posisyon naming dalawa. Ako na nakatingala na parang naghahabol ng hininga at siya naman na nakayuko upang mahalikan nang maayos ang dibdib ko. Ginanahan yata siya sa pagdaing ko dahil mas hinalikan niya pa ako. Ang palad kong nakadampi sa likod niya ay lumipad na sa
“Anong problema, bro?!” asik ng lalaking kinukuwelyuhan na ni Ryker. Dahil sa lapit nila ay hindi maiiwasang mapuna na halos magkasingtangkad lang silang dalawa. “Boyfriend niya ako, bakit?” sagot ni Ryker sa malamig na boses sabay sulyap sa akin. Maagap akong tumayo. Hinawakan ko kaagad si Ryker sa braso upang maawat sa ginagawa. Palipat-lipat na ang tingin ng lalaki sa aming dalawa ni Ryker. Nanliit ang mga mata niya. “Eh, hindi naman siya ang pinopormahan ko, ah!” Kinuha itong pagkakataon ni Jandy para makisali na rin sa usapan. Pagod niyang tiningnan si Ryker na mariin pa ring nakatingin sa lalaking lumapit sa amin. “Ikalma mo nga 'yang bayag mo, Ryker. Ako ang pinopormahan niya at hindi si Gertrude.” Mukhang hindi pa rin kumbinsido si Ryker dahil nanatili ang tingin niya sa lalaki at hindi niya pa ito binibitiwan. Medyo nagusot na nga ang kuwelyo ng suot nitong pu
“T-Tinanggap mo?” hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Jandy matapos kong sabihin sa kanya ang ginawang pagbibigay ng pera sa akin ni Mr. Chua. “B-Bonus daw kasi . . .” “Naniwala ka naman?” Binalot ng sarkasmo ang tono nito. Pinasadahan ko ang mahabang buhok gamit ang mga daliri. Pagod kong tiningnan si Jandy na nakaupo sa tapat ko. Kanina pa kami nasa loob ng library pero wala ni isa sa amin ang may ganang magbuklat ng aklat para mag-aral. “Kailangan ko ng pera, Jandy,” sabi ko sa mahinang boses. Napasandal siya sa inuupuan at ilang segundo pa akong pinagmamasdan lang. Puno ng pag-aalala ang nakikita ko sa mga mata niya. “Kapag umulit siya ng pagbibigay sa'yo ng pera, sabihin mo sa'kin.” Kumunot ang noo ko. “Bakit? Anong gagawin mo?” Bahagya siyang umahon sa kinauupuan para mas malapitan ako. Marahan niyang hinawakan ang kamay kong nakapatong sa mesa. “Pipigi
Naging conscious ako sa suot na white longsleeve blouse at maiksing black skirt habang nakaupong iginagala ang tingin sa kabuuan ng magarang hotel. Sa kaba ko kanina ay si Mr. Chua pa nga ang nag-order ng pagkain ko. Kasalukuyan na lang namin na hinihintay ang pagkain at ang pagdating ng kanyang magiging kasosyo sa negosyo. “Gutom ka na ba?” nakangiting tanong niya sa akin. Nakaupo siya sa katabing silya ko at ang bakanteng upuan naman sa tapat namin ay nakalaan para sa darating na kakilala niya. “H-Hindi pa naman po,” sagot ko. Mababaw ang ginawa niyang paghugot ng hininga. Sinulyapan niya ang suot na relo. Nag-iba ang timpla ng kanyang mukha. “Sampong minuto na siyang late. Ire-reject ko na ang business proposal niya. His manner in the business is very unacceptable.” Itinikom ko lang ang bibig. Hindi rin naman ako sigurado kung kailangan ko bang magbigay ng komento. Dumating
I felt so out of place when I entered the hotel lobby. Ang pag-uwi at pagpapalit ng suot ko na sana sa bahay ay ipinunta ko talaga sa hotel dahil sa pagdududa. Gusto ko ring kompirmahin mismo ang totoong nangyayari. Tumuwid ako ng tayo at naglakad palapit sa may front desk. Binungad agad ako ng isang babae na may malaking nakaplaster na palakaibigang ngiti sa mga labi. “Yes, Ma'am? How can I help you?” Pinasadahan ko ng tingin ang buong lobby. Medyo high class ang hotel at makikitang maykaya talaga ang guests nila. Kung nandito man si Ryker, hindi malabong nasa loob na siya ng isa sa mga rooms dito. Ibinalik ko ang tingin sa receptionist na hindi pa rin matanggal ang ngiti sa mga labi. “I would just like to confirm something,” tugon ko sa matigas na Ingles. “Well, I'm happy to assist.” “I just want to know the room number of—” Pinutol niya ako sa isang singhap. “I'm really sorry, Ma'am. We
Sinubukan ko ang mag-move on at iginugol ang mga oras sa internship sa isang maliit na ospital. Nagkikita man kami ni Ryker minsan sa campus sa tuwing may lectures ako na dinadaluhan, hindi naman siya lumalapit sa akin. Nahirapan ako sa unang buwan simula nang hiwalayan namin. Pagod mula sa limang oras na pag-duty sa ospital, nakaidlip ako sa loob ng sinasakyang traysikel pauwi ng bahay. Kailangan ko pang maligo kaagad pag-uwi dahil may duty na naman ako sa restaurant. Naalimpungatan ako mula sa pagkakaidlip nang huminto ang traysikel sa tapat ng luma naming gate. Kumuha ako kaagad ng pambayad mula sa bag at iniabot ito sa drayber. Nagpasalamat ako at bumaba na ng traysikel. Pabukas pa lang ako ng tarangkahan nang makita ko ang nagmamadaling paglapit sa akin ni Aling Hilda. Bitbit pa niya ang mga damit na kinuha niya sa sampayan. Halatang galing sa kanilang bakuran at lumapit lang nang makita ako. Natigilan ako sa ginagawa at hinarap na siy
Naoperahan din si Nanay at naging matagumpay namin ito. Nang naging maayos na siya ay nakalabas rin kami ng ospital. Wala akong naging problema sa bayarin dahil tinupad ni Mr. Chua ang pangako niya. Pati mga gamot ni Nanay ay ang boss ko na rin ang sumalo. Naging magaan ang buhay ko lalong-lalo na pagdating sa pinansiyal na bagay. Hindi man humihingi ay binibigyan ako ng pera ni Mr. Chua. Natapos ang first semester at hindi ako kailanman nagkaproblema ulit sa pera. Naatim ko ang lahat. Sa totoo lang, isang beses lang may nangyari sa amin ng matanda, iyong sa hotel. Hindi na ito nasundan pa dahil siguro naramdaman din niya na napilitan lang ako. Ang hinihiling na lang niya mula sa akin ay ang pagsama ko sa kanya at minsan ay ang pag-aruga na rin. I learned how to please him in a different manner, like cooking for example. Nag-uusap din kami tungkol sa mga makabuluhang bagay. I actually learned a lot of things from him. He is a wise man. Hind
“Nagkabalikan na naman kayo?” si Jandy habang sabay kaming kumakain ng pananghalian sa isang sikat na fast food chain. Isang beses akong tumango at nagpatuloy sa pagkain. Natagpi ko na kung alin ang tinutukoy niya. “Kailan kayo ulit maghihiwalay?” Tinapunan ko siya ng masamang tingin dahil hindi nagustuhan ang biro niya. “Alam ba ni . . .” Maagap akong umiling kaya hindi na niya naituloy ang pagbanggit ng pangalan. “Siyempre hindi ko sinabi,” tugon ko sa mahinang boses. “And for sure hindi rin alam ni Ryker ang tungkol kay . . .” Umiling ulit ako. “Ayaw kong magkagulo pa. Matatapos din naman ang kung anumang ugnayan meron kami ni . . . Mr. Chua.” Ngumuso lang si Jandy at hindi na nagbigay komento pa. Sawa na rin yata siya na paulit-ulit akong paalalahanan sa pinasok na bagay. Mas naging abala ako sa huling semester. Maski natapos na ang in
“Kumusta ka na riyan, Gertrude?” si Nanay na kausap ko sa telepono. Sa bilis ng panahon ay mag-aapat na buwan na akong nagtatrabaho sa isa sa mga kilalang private hospitals sa Dubai. “Maayos naman po ang lagay ko. Magpapadala po ako bukas ng pera para sa gamot ni Tatay.” “Huwag mo na munang masyadong isipin iyan. May pera pa naman akong natitira galing doon sa huli mong padala.” Inilipat ko ang hawak na cellphone sa kabilang tainga. “Nay, baka masyado na naman po kayong nagtitipid. Bakit may natira pa sa ipinadala kong pera?” “Hindi naman kami masyadong magastos dito sa bahay at alam mo namang kami lang dalawa ng Tatay mo rito.” Bumuntonghininga ako at napatanaw na lamang sa bintana ng tinitirhang maliit na apartment. “May duty ka ba sa ospital mamaya?” tanong niya. “Opo. May VIP patient na darating mamayang gabi kaya pinag-duty ako dahil sa aki
“Nagkabalikan na naman kayo?” si Jandy habang sabay kaming kumakain ng pananghalian sa isang sikat na fast food chain. Isang beses akong tumango at nagpatuloy sa pagkain. Natagpi ko na kung alin ang tinutukoy niya. “Kailan kayo ulit maghihiwalay?” Tinapunan ko siya ng masamang tingin dahil hindi nagustuhan ang biro niya. “Alam ba ni . . .” Maagap akong umiling kaya hindi na niya naituloy ang pagbanggit ng pangalan. “Siyempre hindi ko sinabi,” tugon ko sa mahinang boses. “And for sure hindi rin alam ni Ryker ang tungkol kay . . .” Umiling ulit ako. “Ayaw kong magkagulo pa. Matatapos din naman ang kung anumang ugnayan meron kami ni . . . Mr. Chua.” Ngumuso lang si Jandy at hindi na nagbigay komento pa. Sawa na rin yata siya na paulit-ulit akong paalalahanan sa pinasok na bagay. Mas naging abala ako sa huling semester. Maski natapos na ang in
Naoperahan din si Nanay at naging matagumpay namin ito. Nang naging maayos na siya ay nakalabas rin kami ng ospital. Wala akong naging problema sa bayarin dahil tinupad ni Mr. Chua ang pangako niya. Pati mga gamot ni Nanay ay ang boss ko na rin ang sumalo. Naging magaan ang buhay ko lalong-lalo na pagdating sa pinansiyal na bagay. Hindi man humihingi ay binibigyan ako ng pera ni Mr. Chua. Natapos ang first semester at hindi ako kailanman nagkaproblema ulit sa pera. Naatim ko ang lahat. Sa totoo lang, isang beses lang may nangyari sa amin ng matanda, iyong sa hotel. Hindi na ito nasundan pa dahil siguro naramdaman din niya na napilitan lang ako. Ang hinihiling na lang niya mula sa akin ay ang pagsama ko sa kanya at minsan ay ang pag-aruga na rin. I learned how to please him in a different manner, like cooking for example. Nag-uusap din kami tungkol sa mga makabuluhang bagay. I actually learned a lot of things from him. He is a wise man. Hind
Sinubukan ko ang mag-move on at iginugol ang mga oras sa internship sa isang maliit na ospital. Nagkikita man kami ni Ryker minsan sa campus sa tuwing may lectures ako na dinadaluhan, hindi naman siya lumalapit sa akin. Nahirapan ako sa unang buwan simula nang hiwalayan namin. Pagod mula sa limang oras na pag-duty sa ospital, nakaidlip ako sa loob ng sinasakyang traysikel pauwi ng bahay. Kailangan ko pang maligo kaagad pag-uwi dahil may duty na naman ako sa restaurant. Naalimpungatan ako mula sa pagkakaidlip nang huminto ang traysikel sa tapat ng luma naming gate. Kumuha ako kaagad ng pambayad mula sa bag at iniabot ito sa drayber. Nagpasalamat ako at bumaba na ng traysikel. Pabukas pa lang ako ng tarangkahan nang makita ko ang nagmamadaling paglapit sa akin ni Aling Hilda. Bitbit pa niya ang mga damit na kinuha niya sa sampayan. Halatang galing sa kanilang bakuran at lumapit lang nang makita ako. Natigilan ako sa ginagawa at hinarap na siy
I felt so out of place when I entered the hotel lobby. Ang pag-uwi at pagpapalit ng suot ko na sana sa bahay ay ipinunta ko talaga sa hotel dahil sa pagdududa. Gusto ko ring kompirmahin mismo ang totoong nangyayari. Tumuwid ako ng tayo at naglakad palapit sa may front desk. Binungad agad ako ng isang babae na may malaking nakaplaster na palakaibigang ngiti sa mga labi. “Yes, Ma'am? How can I help you?” Pinasadahan ko ng tingin ang buong lobby. Medyo high class ang hotel at makikitang maykaya talaga ang guests nila. Kung nandito man si Ryker, hindi malabong nasa loob na siya ng isa sa mga rooms dito. Ibinalik ko ang tingin sa receptionist na hindi pa rin matanggal ang ngiti sa mga labi. “I would just like to confirm something,” tugon ko sa matigas na Ingles. “Well, I'm happy to assist.” “I just want to know the room number of—” Pinutol niya ako sa isang singhap. “I'm really sorry, Ma'am. We
Naging conscious ako sa suot na white longsleeve blouse at maiksing black skirt habang nakaupong iginagala ang tingin sa kabuuan ng magarang hotel. Sa kaba ko kanina ay si Mr. Chua pa nga ang nag-order ng pagkain ko. Kasalukuyan na lang namin na hinihintay ang pagkain at ang pagdating ng kanyang magiging kasosyo sa negosyo. “Gutom ka na ba?” nakangiting tanong niya sa akin. Nakaupo siya sa katabing silya ko at ang bakanteng upuan naman sa tapat namin ay nakalaan para sa darating na kakilala niya. “H-Hindi pa naman po,” sagot ko. Mababaw ang ginawa niyang paghugot ng hininga. Sinulyapan niya ang suot na relo. Nag-iba ang timpla ng kanyang mukha. “Sampong minuto na siyang late. Ire-reject ko na ang business proposal niya. His manner in the business is very unacceptable.” Itinikom ko lang ang bibig. Hindi rin naman ako sigurado kung kailangan ko bang magbigay ng komento. Dumating
“T-Tinanggap mo?” hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Jandy matapos kong sabihin sa kanya ang ginawang pagbibigay ng pera sa akin ni Mr. Chua. “B-Bonus daw kasi . . .” “Naniwala ka naman?” Binalot ng sarkasmo ang tono nito. Pinasadahan ko ang mahabang buhok gamit ang mga daliri. Pagod kong tiningnan si Jandy na nakaupo sa tapat ko. Kanina pa kami nasa loob ng library pero wala ni isa sa amin ang may ganang magbuklat ng aklat para mag-aral. “Kailangan ko ng pera, Jandy,” sabi ko sa mahinang boses. Napasandal siya sa inuupuan at ilang segundo pa akong pinagmamasdan lang. Puno ng pag-aalala ang nakikita ko sa mga mata niya. “Kapag umulit siya ng pagbibigay sa'yo ng pera, sabihin mo sa'kin.” Kumunot ang noo ko. “Bakit? Anong gagawin mo?” Bahagya siyang umahon sa kinauupuan para mas malapitan ako. Marahan niyang hinawakan ang kamay kong nakapatong sa mesa. “Pipigi
“Anong problema, bro?!” asik ng lalaking kinukuwelyuhan na ni Ryker. Dahil sa lapit nila ay hindi maiiwasang mapuna na halos magkasingtangkad lang silang dalawa. “Boyfriend niya ako, bakit?” sagot ni Ryker sa malamig na boses sabay sulyap sa akin. Maagap akong tumayo. Hinawakan ko kaagad si Ryker sa braso upang maawat sa ginagawa. Palipat-lipat na ang tingin ng lalaki sa aming dalawa ni Ryker. Nanliit ang mga mata niya. “Eh, hindi naman siya ang pinopormahan ko, ah!” Kinuha itong pagkakataon ni Jandy para makisali na rin sa usapan. Pagod niyang tiningnan si Ryker na mariin pa ring nakatingin sa lalaking lumapit sa amin. “Ikalma mo nga 'yang bayag mo, Ryker. Ako ang pinopormahan niya at hindi si Gertrude.” Mukhang hindi pa rin kumbinsido si Ryker dahil nanatili ang tingin niya sa lalaki at hindi niya pa ito binibitiwan. Medyo nagusot na nga ang kuwelyo ng suot nitong pu
“Ryker . . .” Napapikit ako dahil naging mabigat na ang mga talukap. Dinama ko ang kakaibang sensasyon dahil ang maiinit niyang halik mula sa mga labi ko ay bumaba na sa aking leeg. Holding onto him was like holding for my own sanity. Ipinalandas ko ang palad sa malapad at matigas niyang dibdib. He has muscles because of hard work. He is a man already. Halos magdugo na ang aking mga labi dahil sa kakagat ko nito. Lumala lamang nang ang mainit niyang mga labi ay dumampi sa dibdib ko. We were both almost naked except for our lower clothes. “Please . . .” I moaned again when his tongue touched my peak. Masyadong sensuwal ang posisyon naming dalawa. Ako na nakatingala na parang naghahabol ng hininga at siya naman na nakayuko upang mahalikan nang maayos ang dibdib ko. Ginanahan yata siya sa pagdaing ko dahil mas hinalikan niya pa ako. Ang palad kong nakadampi sa likod niya ay lumipad na sa