Ilang oras ang pananatili ko rito dahil sa paghihintay ko sa paglubog nang araw at mayamaya lang din ay tila nagsisimula nang lumubog ang araw.Habang nakatitig ako sa ilog ay may napansin akong isang anino ng lalaki na naka-refelect sa tubig. Nagtaka ako kung kaya't dahan-dahan akong lumingon.At paglingon ko ay hindi ko inaasahan na makikita si Troy na siyang nakatayo sa aking likuran.Nabigla ako at nagulat lalo pa alam kong hindi pa siya nakagising mula sa kaniyang mahabag pagkawala ng malay at iyon nga ay nagpapagaling pa siya. Subalit ngayon ay nandito siya sa Laguna mismo sa aking harapan na siyang labis kong ipinagtaka."Na istorbo ba kita?" Mahinahon na tanong ni Troy habang may ngiti sa kaniyang mga labi.Napatigil naman ako habang tulala lang dahil sa hindi makapaniwala na nandirito siya ngayon."Nandito ako para humingi muli nang patawad at pasensya sa iyo Kristina. It's been a long time na hindi tayo muli nagkausap since the accident happened," wika pa ni Troy sabay hawak
Huwebes nang gabi noon after ng work ko as Nurse sa Gen. San Hospital or General Santos Hospital, kung saan apat na taon na akong nagtatrabaho roon.Pauwi na ako sa amin ng biglang tumawag sa akin ang kaibigan kong si Annabelle na nagtatrabaho din Nurse sa London. Actually she's not just a friend but she is my best friend since Elementary.Sinabi niya na pupunta raw siya ngayon sa bahay ko, kasama din ang mga kaibigan niya sa London. As far as I know nasa London siya malayong malayo sa General Santos.Sa tingin ko ay isa na naman itong prank o kasinungalingan lamang.Sa pagkakaalam ko kasi ay advance kung magpaalam si Annabelle kapag uuwi ito ng pinas, kahit na sa susunod pa naman na buwan ang alis niya ay pinapaalam niya agad sa akin. Well as I said advance palagi.Anyway ako nga pala si Kristina Delos Santos Tubong Laguna 24 years old, single, walang boyfriend at mas lalong walang asawa.I'm NBSB or no boyfriend since birth that's why I'm still too ignorant about love or still innoc
Inakbayan ako ni Annabelle. "Ano ba iyang hawak mo, kotsilyo?" Pagtatakang tanong niya habang panay ang tingin sa kotsilyong hawak-hawak ko.Napabuntong hininga naman ako."E paano ba naman, akala ko kasi magnanakaw kayo kaya kailangan kong dipinsahan ang sarili ko nu!" Sabi ko pa sabay tingin sa kotsilyong hawak-hawak ko."Nako I'm sorry Kristina, sinabi ko naman sa iyong pupunta ako rito." Ani pa niya habang nagulat at tila nabahala sa akin."Paano naman, kasi parang hindi kapani-paniwala ang sinabi mo, imagine nasa London ka. At advance ka kaya kung magpaalam sa akin kapag uuwi ka," wika ko sabay lapag sa mesa ang kotsilyo.Nagpabalin ang tingin niya sa kaniyang mga kasamahan."Sa totoo nga hindi pa sana ako tatawag sa iyo gugulatin pa sana kita lalo," pbirong sabi pa niya sabay tinitigan ako at tumawa ng malakas.Pinag-cross ang magkabilang braso habang nakatirik ang mga mata."Nako ha, sobra na nga itong paggulat mo sa akin. At ilang araw ba ang stay mo dito?""Nako mamaya na nat
"Oy 'wag ka ngang maingay diyan baka may makarinig pa at baka hindi naman siguro nila napansin baka ikaw lang ang nakapansin." wika ko. "Salamat pala," dugtong ko pa sabay ngumiti sa kanya."Siguro nga hindi napansin ng iba kong kasama subalit sa palagay ko ay may nakapansin sa'yo bukod sa akin," sabi pa niya na tila may pag-aalinlangan."What? E sino naman?" Bigla akong napaisip. "Kanina kasi napansin ko na parang panay ang tingin sa akin ng kaibigan mong Piloto na si Troy. Tila parang kaka-ibang paraan ang pagtingin niya," pagdadalawang isip na pagsabi ko sabay tingin sa Piloto na si Troy Madrigal. "Si Troy? Palagay ko nga ay tama ka diyan," sabay pagtawa niya ng malakas na tila parang alam na alam niya."Kaya nga nagpalit ako eh," ani ko pa habang napapaisip."Tingin ko nga napansin iyan ni Troy. Alam mo sabi-sabi nila na ang mga Piloto raw ay magaling kumilatis ng babae," wika pa niya sabay tingin kay Troy na siyang abala sa pakikipag-usap sa mga kasamahan niya."At babaero, mar
"Hello Thursday na ngayon nu, ikaw talaga oh makakalimutan kana, eh ang bata mo pa naman," sabi pa niya sabay buntong hininga."Ay oo nga pala nakalimutan ko," wika ko pa habang napatawa ng kunti."So, what's the plan? Game?" Sambit pa ni Jean habang may mga ngiti sa kaniyang labi na tila nagagalak pumunta ng bar."Oh sure total day off ko naman pala bukas," mabilis na sagot ko."Oh right nice one," pangiting sabi ni Ann."So, saan muna tayo pupunta?" Tanong pa ni Annabelle sabay kamot sa kaniyang ulo."Mag-iikot muna tayo," wika pa ni Jean."Maganda iyan Jean. By the way boys sasama na sa atin sina Annabelle at Kristina," palakas na sabi ni Ann sa iba pa niyang kasamahan na lalaki."Well, that's good matagal na rin akong hindi nakapag-disco nu. For sure maraming papa doon," sambit pa ni Adrian na halatang nagagalak din mag-disco."Ito talagang si Adrian walang pinagbago," ani pa ni Marko sabay napalingo ang ulo."Hoy tumahimik ka nga diyan," sabay hampas ng towel sa kanya."So, ngayo
Napatigil siya at tinitigan ako ng mabuti. "Totoo naman ah wala naman talaga akong girlfriend, actually magfa-five months na akong single.""Mga lalaki talaga," wika ko pa habang walang tigil sa pagtawa."Oh sege kung ayaw mong maniwala nasa iyo na 'yun basta nagsasabi talaga ako ng totoo," palakas na pagsabi niya na tila may kaka-ibang tono ang kaniyang pananalita"Okay ikaw bahala," sabay kibit balikat.Habang sa kalagitnaan ng pag-uusap namin ni Troy ay may isang babaeng biglang lumapit sa kanya. Napaka-sexy ng suot na tila labas na ang kaluluwa nito at dagdag pa rito ang napakapulang labi at mga kolorete nito sa kaniyang mukha."Hi pogi," sabay titig ng babae kay Troy. "Oh hello," pangiting sabi mo Troy sa babae sabay tingin nito sa kaniyang mukha at katawan."By the way I'm Karla," sabay lahad ng kaniyang kamay upang makipag-kamay kay Troy."Oh and I'm Troy," sabay na nakipag-kamay sa babae. "Anyway it's Kristina my friend," sabay tingin sa akin."Oh hello dear," wika pa ng baba
"Ah um, excuse me, di'ba iyon 'yung Manager ng MK bar?" Pag-aalinlangang tanong ko sa kanya."Oo siya nga," pangiting sagot niya sa akin."Ah bakit tinawag ka niyang sir. Ano ka ba?" Sabay nagtaka ako ng kunti."Oh by the way I'm the owner of MK Bar," mahinahon niyang pagsagot.Bigla naman akong nagulat sa sinabi ni Mike na siya pala ang owner ng Bar na ito. "Oh wow! Nakakagulat nga naman," wika ko pa."Um, excuse me for a while Kristina may kakausapin lang ako sa office, maiwan muna kita for a while," sabi pa niya sabay tumayo at inaayos ang kaniyang suot na damit."Ah oh sege bye," pangiting sabi ko sa kanya.Nang umalis si Mike ay agad na bumalik ako sa table namin.Nakatingin pa rin ako sa mga taong nagsasayawan sa gitna at ganoon pa rin ay inom lang ako ng inom.Medyo nakakaramdam na ako na parang sumasakit na ang ulo ko ng mga sandaling iyon subalit sa palagay ko ay hindi pa naman ako lasing.Ilang saglit pa habang abala ako sa pag-iinom ay bumalik si Troy na tila parang pagod
Wala na rin kami sa matinong kalagayan at pag-iisip ni Troy. Hindi na nga namin na pansin na isa lang pala ang sasakyang dala namin na basta-basta na lang kaming umalis at iniwan sila.In short walang sasakyan sina Annabelle pauwi sa bahay ko.Matapos ang kalahating oras na biyahe namin ni Troy ay narating na namin ang bahay ko. Kahit papaano ay ligtas kaming nakauwi pareho ni Troy kahit na lasing siya sa kaniyang pagmamaneho. Mabagal lang naman ang pagmamaneho niya at kahit papaano ay maayos pa naman ng kunti ang pananaw niya. Kung kaya't hindi kami napaano sa daan.Sa bahay. Pagpasok namin sa loob ay para kaming mga pagod na asong naghahanap ng mahihigaan."Haay at sa wakas nandito na rin ako sa bahay," sabay unat ng aking katawan at agad na humiga sa sofa.Agad akong humiga sa sofa dahil sa sobrang kalasingan ko, hindi na ako nakaabot na pumunta pa sa aking kwarto at doon na humiga at magpahinga.Habang nakatayo si Troy malapit sa hagdanan kung saan papunta siya sana sa taas upang
Ilang oras ang pananatili ko rito dahil sa paghihintay ko sa paglubog nang araw at mayamaya lang din ay tila nagsisimula nang lumubog ang araw.Habang nakatitig ako sa ilog ay may napansin akong isang anino ng lalaki na naka-refelect sa tubig. Nagtaka ako kung kaya't dahan-dahan akong lumingon.At paglingon ko ay hindi ko inaasahan na makikita si Troy na siyang nakatayo sa aking likuran.Nabigla ako at nagulat lalo pa alam kong hindi pa siya nakagising mula sa kaniyang mahabag pagkawala ng malay at iyon nga ay nagpapagaling pa siya. Subalit ngayon ay nandito siya sa Laguna mismo sa aking harapan na siyang labis kong ipinagtaka."Na istorbo ba kita?" Mahinahon na tanong ni Troy habang may ngiti sa kaniyang mga labi.Napatigil naman ako habang tulala lang dahil sa hindi makapaniwala na nandirito siya ngayon."Nandito ako para humingi muli nang patawad at pasensya sa iyo Kristina. It's been a long time na hindi tayo muli nagkausap since the accident happened," wika pa ni Troy sabay hawak
"And I was surprised nang matuklasan kong your ex-girlfriend Savannah ay siya pa lang kinaaabalahan mo. At gusto mo pa bang malaman ang mga further information na natuklasan ko?" Sabay pinukol ko siya ng masamang tingin habang napatawa ako ng kunti kahit alam ko namang napipilitan lamang ako."I saw you and your ex-girlfriend Savannah na naghahalikan at gumagawa ng kababuyan! Gusto mo pa bang malaman ang lugar at panahon? It was Sunday in the afternoon at San Carlos St. Kung saan nagawa niyo pang mag renta ng isang private house para magawa niyo lang ang mga kababuyan niyo ni Savannah! Gusto mo rin ba na malaman kung paano ko iyon nalaman? Obviously sinundan ko si Savannah sakay ng kaniyang sasakyan at hindi ko inaasahan sa aking buhay ang aking makikita at matutuklasan doon! And now tell me, iba ka ba sa lahat ng lalaki Mike? Matino ka ba katulad ng pagkakasabi mo noon sa akin?"Natulala naman si Mike habang hindi alam ang kaniyang sasabihin at ipapaliwanag sa akin. Mayamaya pa ay hu
"Diyos ko 'wag naman sana magkatotoo itong iniisip ko ngayon. Sana ay mali lang ako ng iniisip 'wag naman sana umabot pa sa puntong magkakaroon ulit ako ng trauma. Ikaw na lamang ang bahala," bulong ko pa sa aking sarili sabay huminga ng malalim habang balisang balisa na.Ilang saglit pa ay nakita kong pumasok sa isang private house si Savannah kung kaya't pinahinto ko na lamang ang aking sasakyan lalo pa at makikita nila ang aking pagpasok doon.Humanap muna ako ng magandang pagtaguan ng aking sasakyan upang hindi nila ito makita. At nang makahanap na ako ng magandang lugar na pagtaguan ng aking sasakyan at agad akong tumungo sa entrance ng private house na pinasukan ni Savannah.Wala namang ka tao-tao ang lugar na ito pero bakit naririto ngayon si Savannah. Ano naman ang gagawin niya rito, imposibli naman na pupunta siya rito ng mag-isa. Siguro ay may taong nag-aantay sa kanya sa loob ng private house na ito.Mayamaya pa ay napaisip ako sa aking gagawin upang makapasok sa loob ng h
Mayamaya pa ay um-order na sila Savannah kasama ang dalawa pa niyang kaibigan na hindi ko kilala.Pinagmamasdan ko lang sila habang sila'y abala sa pakikipag-kwentuhan sa isat-isa.Ilang saglit pa ay dumating na ang kanilang order. Um-order sila ng aming specialty na main dish which is Spicy buttered chicken."Wow it looks like delicious!" Sabi pa ng isa sa mga kasamahan ni Savannah.Nang magsimula na silang kumain ay biglang tumayo si Savannah sa kaniyang kina-uupuan at sabay nagpatawag ng isang waiter.Sa paraan pa lang ng kaniyang pagkilos at reaksyon sa kaniyang mukha na makikita ay halatang may hindi ka nais-nais diri.Agad naman na pumunta ang isa sa mga waiter ko at hinarap si Savannah."Yes ma'am what can I do for you?" Mahinahon na pakikipag-usap ng waiter sa kanya."Yet the food is so delicious but what the f*ck ! It's very spicy which I hate it and I don't like to eat!" Reklamo pa ni Savannah sabay napataas ang tono ng kaniyang boses."Nako I'm sorry for that ma'am but your
Kahit na may problema akong kinakaharap ngayon sa relasyon namin ni Mike ngunit bigla ko na lamang itong nakalimutan dahil sa aking excitement na naramdaman nang marinig ko ang pangalan ni Troy.Bago ako tumungo nang ospital ay dumaan muna ako sa mga bilihin ng mga prutas upang dalhin kong pasalubong para kay Troy doon sa ospital.Pagkatapos nu'n ay agad na dumiritso ako sa ospital. Pagpasok ko sa loob ng kaniyang kwarto ay tila nagtaka ako kung bakit wala rito ang Mommy ni Troy o mga kamag-anak niyang pweding bumantay sa kanya subalit kailangan talaga na may taong babantay sa kanya rito.Hindi ko na lang iyon pinagtuunan ng pansin at baka lumabas lang ng kwarto at may inasikaso pa.Dahan-dahan akong lumapit sa higaan ni Troy at dahan-dahan na inilapag sa mesa ang aking dalang prutas para sa kanya.Habang nakatayo ako sa kaniyang tabi ay dahan-dahan kong hinawakan ang kaniyang maamong mukha. Pinagmamasdan ko siya ng mabuti habang mayroong tuwa sa aking mukha na makikita."Hindi na ako
Sa hindi ko inaasahan na mangyari ay makikita ko si Mike sa daan na sakay din ng kaniyang sasakyan na siyang patungko sa San Carlos St. Which is labis kong ipinagtaka.Hindi kasi nagpaalam sa akin si Troy na may lalakarin siya ngayon ngunit nakasanayan niya naman ang magpaalam sa akin bago siya tumungo sa ibang lugar. Maliban na lang sa araw na ito ay wala talaga siyang pasabi sa akin na pupunta pala siya ng San Carlos St. Sa hindi ko alam na dahilan."Wait? San Carlos St.? Ano naman ang gagawin ni Mike doon at bakit hindi siya nagsabi sa akin patungkol sa kaniyang pagpunta sa lugar na iyon?" Pagatatakang tanong ko sa aking sarili habang napapaisip ng husto.Balak ko sanang sundan si Mike subalit naipit ako sa traffic lalo pa at rush hour na kung kaya't hindi ko na lang nagawa ang aking balak na sundan siya roon.Tinawagan ko siya sa kaniyang cellphone subalit hindi niya naman sinasagot. Ang labis na ipinagtataka ko lamang ay kung bakit alas singko na nang hapon ay pupunta pa siya sa
"Nako wala iyon. Although meron naman siyang naging girlfriend before but never ni isa sa kanila ay may binaggit siyang pangalan at ipinakilala sa amin na girlfriend niya bukod sa iyo. Ikaw lamang ang babaeng narinig namin na binaggit niya at ipinakilala sa amin na girlfriend niya," wika pa niya sabay huminga ng malalim habang napatingin sa malayo.Tila hindi naman ako makapaniwala sa aking nalaman. Ngunit ipinadama lamang ni Troy sa akin na napaka-espesyal ko pa lang tao para sa kanya. Hindi ko lubos na akalain na kahit wala na kami ni Troy ay nanatili pa rin pala akong espesyal na tao para sa kanya.Ang dating Troy na kilala ko na maraming babae at nakarelasyon ko noon ay siya rin pala ang magpapadama sa akin ng ganitong kasarap na pakiramdam.Hindi ko na muna sinabi at ipinagtapat sa Mommy ni Troy gayon din sa kaniyang pamilya ang totoong status sa relasyon namin ngayon.Hindi ko ipinagtapat sa kanila na matagal na kaming wala ni Troy at ngayon ay may iba na akong boyfriend sa kasa
Paulit-ulit man na sakit ang kaniyang ginawa sa akin noon lalo na ang traumang ibinigay niya sa akin. Ngunit nanlalambot pa rin pala itong puso ko pagdating sa kanyaAt kanina sa aking mga sinabi na hindi ka nais-nais para kay Troy ay nadala lamang ako sa aking emosyon at galit sa kanya. Dahil paulit-ulit na sumasagil sa aking puso ang kaniyang kasalanang ginawa sa akin noon. Ngunit hindi ko aakalain na mas titimbang pa rin talaga ang aming masayang napagdaan noon at kung paano kami nagmahalan noon.Patuloy lang ako sa pag-iyak hanggang sa nakaupo akonm sa sahig dulot ng labis na sakit dito sa aking puso.Gusto ko sana na yakapin si Troy nang mahigpit dahil sa matagal akong nangulila sa kanya subalit pilit kong pinipigilan ang aking sarili na maging malambot sa kanya. Mahirap man ngunit kailangan ko iyong gawin at kailangan kong ipakita sa kanya na wala nga siyang papel dito sa aking buhay. Na wala na akong pakialam sa kanya at wala nang natitirang pagmamahal pa.Gusto kong ipakita sa
"Tama na siguro ang nagkita tayo kanina, wala ng dahilan pa para muli tayong magkita ulit o magkausap man lang. Masaya na ako ngayon sa piling ni Mike at magiging masaya na rin ako para sa iyo Troy," pangiting sabi ko pa sabay huminga ng malalim.Mayamaya pa ay pinutol ko na ang aking pag-iisip patungkol kay Troy at napagdesisyonan ko na lamang na magbihis upang ako'y makatulog na.Magbibihis na sana ako ng mga sandaling iyon ng may narinig akong kaka-ibang ingay sa labas ng aking kwarto na siyang umagaw sa akin ng atensyon. Kung kaya't hindi ko naituloy ang aking pagbibihis at napag-isipan ko na muna na lumabas ng aking kwarto upang tignan ito.Lumabas ako ng kwarto na nakatapis lamang ng tuwalya habang napapaisip sa ingay na aking narinig kanina.Nang makalabas ako ay tila biglang huminto ang ingay na aking narinig. Tila parang wala namang kaka-iba rito kung kaya't bumalik na lang ako papasok sa loob ng aking kwarto. Hanggang sa isang beses ay may narinig akong may parang bumukas ng