Chapter 2

Inakbayan ako ni Annabelle. "Ano ba iyang hawak mo, kotsilyo?" Pagtatakang tanong niya habang panay ang tingin sa kotsilyong hawak-hawak ko.

Napabuntong hininga naman ako.

"E paano ba naman, akala ko kasi magnanakaw kayo kaya kailangan kong dipinsahan ang sarili ko nu!" Sabi ko pa sabay tingin sa kotsilyong hawak-hawak ko.

"Nako I'm sorry Kristina, sinabi ko naman sa iyong pupunta ako rito." Ani pa niya habang nagulat at tila nabahala sa akin.

"Paano naman, kasi parang hindi kapani-paniwala ang sinabi mo, imagine nasa London ka. At advance ka kaya kung magpaalam sa akin kapag uuwi ka," wika ko sabay lapag sa mesa ang kotsilyo.

Nagpabalin ang tingin niya sa kaniyang mga kasamahan.

"Sa totoo nga hindi pa sana ako tatawag sa iyo gugulatin pa sana kita lalo," pbirong sabi pa niya sabay tinitigan ako at tumawa ng malakas.

Pinag-cross ang magkabilang braso habang nakatirik ang mga mata.

"Nako ha, sobra na nga itong paggulat mo sa akin. At ilang araw ba ang stay mo dito?"

"Nako mamaya na natin pag-usapan iyan. Ipapakilala muna kita sa mga friends ko. Kristina I would like you to meet my friends in London. Actually taga Manila talaga sila magkalapit lang kasi ang pinagtatrabahuan namin doon. Total magkababayan naman kami kaya naging magkakilala at naging nagkalapit kami sa isat-isa," paliwanag pa niya habang pinapakilala ako sa mga kaibigan niya.

Isa-isa nang ipinakilala sa akin ni Annabelle ang mga kaibigan niya from London. "Anyway Si Ann isang chief sa London as well as Jean, Si Adrian make up artist, Si Marko professional photographer at si Troy naman ay isang Pilot sa London International Airport ." Sabay turo ng kaniyang daliri kay Troy na siyang abala sa paggamit ng cellphone niya.

"Actually si Troy or Troy Madrigal ay minsan lang siya kung makasabay sa amin doon sa London. Dahil sa Piloto nga siya ay kung saan saang lugar na lang siya napapadpad at kung sa London naman ang distinasyon niya ay sa amin siya agad pumupunta," dugtong pa niya sabay ngumiti sa akin.

Inakbayan niya ako sa aking balikat habang may malaking ngiti sa kaniyang mukha. "By the way guys meet my beautiful friend Kristina Delos Santos isa din siyang nurse rito sa Pilipinas," sabay ipinakilala ang pangalan ko sa kaniyang mga kaibigan.

"Hi Kristina nice to meet you," sambit pa ni Troy sabay tiningnan ako at ngumiti ng kunti.

"Nice to meet you rin Kristina," sambit naman ni Jean sabay lumapit sa akin at nagbeso-beso kami pareho.

"Ang ganda nga naman talaga ng kaibigan mo Annabelle," wika pa ni Ann na halatang nagandahan sa akin.

Agad naman nabalin ang aking tingin kay Ann. "Nako hindi naman yata pero salamat. Anyway, nice to meet you all," pangiting sabi ko naman sa kanila. "Pasensya na pala kayo, siguro nagulat din kayo sa naging reaksyon ko kanina," dagdag ko pa sabay ngumiti ng kunti habang palihim na nahihiya sa aking nagawa kanina.

Napakilala nga sa akin ni Annabelle ang mga kaibigan niya sa London at agaw pansin sa akin ang Piloto na si Troy Madrigal. Bukod kasi sa makisig at matipuno ang katawan ay may maamong mukha pa ito na siyang ka akit-akit para sa aming mga kababaihan. Higit sa lahat ay napakatangkad niya, napakatangos ng ilong ay may matang hindi nakakaumay titigan. Tila nasa kanya na nga lahat ang tipo ng lalaking hinahanap ng isang babae.

Tila hindi ko na yata maibalin ang tingin ko sa iba dahil parang magnet itong mga mata ko na sa kanya na lang nanatili ang aking tingin.

Unang tingin ko pa lang sa kanya ay tila naakit na ako. Babae nga ako subalit parang ako pa itong unang naakit sa kanya at nagka-interest.

"Ang gwapo niya talaga at kissable lips pa. Makapal ang kilay, ang tangos ng ilong at shit ang ganda ng kaniyang mga mata. Talagang maakit ka!" Bulong ko pa sa aking sarili habang tutok sa pagtitig sa kanya.

"Anyway Kristina we have something for you, pasalubong namin iyan para sa'yo," sabay abot ni Annabelle sa akin ang mga dala nilang pasalubong.

Bigla naman akong napapisok ng mata at naibalin ang tingin kay Annabelle. "Nako nag-abala pa kayo ha, salamat," sabay abot ng kanilang pasalubong sa akin.

Habang inaabot sa akin ni Annabelle ang mga dala nilang pasalubong sa akin ay doon ko pa lang napagtanto na naka sando lang pala ako na damit, walang suot na bra at sobrang ikli pa ng short ang suot ko.

Kung kaya't ito'y labis kong ikinagulat at ikinabahala. 

Manipis pa naman ang sandong suot ko kung kaya't maaninag talaga ang mala kulay rosas na u***g ko.

"Oh my God! Nakakahiya talaga to sobra!"Bulong ko sa sarili habang palihim na tinitingnan sila isa-isa.

Nang tingnan ko sila ay parang napansin ko na hindi nman nila ito napansin o kaya naging sentro ng kanilang paningin. Maliban na lang sa Piloto na si Troy na tila panay ang tingin sa akin kanina pa, na para yatang nahahalata niya ito.

Dahil dito ay dali-dali akong umalis at pumunta sa aking aking kwarto.

"Excuse me guys may kukunin lang ako sa kwarto babalik din ako," pagkukunwari ko sabay umalis ng mabilis.

"Ah wait Kristina_, ano kayang nangyari sa kanya?" Pagtatakang tanong pa ni Annabelle sa kaniyang sarili habang napapaisip.

Pagdating ko sa aking kwarto ay agad akong nagpalit ng aking suot na damit. Nagsuot ako ng t-shirt na damit at nagsuot ng maong na short.

Pagkatapos kong magbihis ay bumaba agad ako at humarap sa kanilang lahat na ngumingiti na parang wala lang nangyari.

"Oh hi Kristina. Nagpalit ka pala ng damit mo," ani pa ni Annabelle na parang palihim na tumatawa ng kunti.

"Ah oo kasi_," wika ko naman sabay kamot sa ulo habang napapaisip sa aking sasabihin.

"E kasi wala kang suot na bra," palakas niyang pagsabi sabay humarap sa akin at tumawa ng malakas.

Nagulat naman ako at nabigla sa sinabi niya."What? Napansin mo rin pala iyon?" Sabay tingin sa mga kaibigan niyang abala sa pag-uusap.

"Oo naman nu, ikaw pa ba. Alam ko naman na hindi ka nagsusuot ng bra pag andito ka lang sa bahay mo. Infairness ang ganda ng bahay mo," ani pa niya habang panay pa rin sa kakatawa.