Mag-log inShare
😱 Wag kang sasama, Pipay 😱 Chapter 44
Huling Na-update:
2025-01-12 22:27:24
Kaugnay na kabanata
ANG PIYAYA NI PIPAY 🤔 Sino ka ba talaga, Pipay? 🤔 Chapter 45
Chapter 45Pag-upo ko sa loob ng sasakyan, hindi ko mapigilang humanga sa paligid. Ang bawat detalye ng interior ay mukhang mamahalin—ang mga upuan ay gawa sa pinakamalambot na leather, at ang amoy ng loob ay tila bagong-bago pa. Sa harap ko, may malaking screen na naka-install at may maliit na refrigerator sa gilid na may lamang mga mamahaling inumin."Wow," bulong ko sa sarili ko, kahit na pilit kong pinipigilan ang pagka-amaze. Hindi ko na lang napigilan. Parang ibang mundo talaga ang pinasok ko.Napansin iyon ng lalaking nakaupo sa tabi ko—yung nasa gitna kanina na halatang lider nila. "Nagugustuhan mo ba?" tanong niya, nakangiti habang tinitingnan ako.Tumingin ako sa kanya, pilit tinatago ang kaba. "Ah... oo naman po. Ang ganda po dito."Ngumiti lang siya, pero may kung anong misteryosong bagay sa kanyang ekspresyon na hindi ko maipaliwanag. "Masasanay ka rin, Pipay. Sa susunod, hindi ka na magugulat."Masasanay? Anong ibig niyang sabihin? At bakit parang may malalim na kahuluga
Huling Na-update : 2025-01-13ANG PIYAYA NI PIPAY 🤔 Luh, Pipay. Mayaman ka pala. Sana all 🤧. Chapter 46
Chapter 46 Apat na oras kaming bumiyahe. Apat na oras! Para bang napunta na kami sa kabilang probinsya o baka sa ibang planeta na yata. Habang tumatagal, hindi ko na alam kung natutuwa ba ako sa aircon o nagsisimula na akong mairita sa sobrang lamig. Parang hinahanda nila akong maging popsicle! Sa wakas, huminto ang sasakyan. Pagtingin ko sa labas, ang bumungad sa akin ay isang mataas na pader. At hindi ito yung simpleng pader na pangbahay lang. Parang pang-fortress sa mga action movies. May mga bakal na gate, CCTV, at kung anu-ano pang security features na parang galing sa military base. Napalunok ako. "Uh, nasa tamang lugar po ba tayo?" tanong ko, pilit na tinatago ang kaba pero may halong pang-uuyam. Ngumiti si Rafael. "Oo, Pipay. Welcome to your new home." New home? Pader? Ano ba ‘to, bagong level ng mansion o parang nakatakas ako sa kulungan at ibinalik lang ulit? Habang bumubukas ang gate, dahan-dahang lumitaw ang isang malawak na lupain. May fountain sa gitna na parang na
Huling Na-update : 2025-01-14ANG PIYAYA NI PIPAY 😱Wow, Pipay. Mayaman ka pala 😱 Chapter 47
Chapter 47 Ang babae, na kanina pa tahimik, huminga nang malalim bago sumagot. "Pipay, ginawa namin iyon para sa kaligtasan mo. Ang pamilya natin... hindi ordinaryo. May mga taong nais kaming pabagsakin, at alam naming hindi ka magiging ligtas kung mananatili ka sa amin." Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko. "Kaligtasan? Kaya n’yo ako iniwan? Bakit hindi na lang kayo ang lumayo? Bakit kailangang ako ang lumayo?" "Mas madali para sa kanila na hanapin kami kaysa hanapin ka," sagot ng lalaki. "At si Samuel… isa siya sa iilang taong lubos naming pinagkakatiwalaan. Alam naming nasa mabuting kamay ka habang malayo ka sa gulo." Napatitig ako sa kanila, pilit na iniintindi ang paliwanag nila, pero hindi ko maalis ang kirot sa dibdib ko. "Pero alam niyo ba kung gaano kahirap para sa akin? Na hindi ko man lang alam kung sino talaga ako?" Lumapit ang babae, at sa unang pagkakataon, hinawakan niya ang kamay ko. "Pipay, patawarin mo kami. Alam naming mahirap ito para sa’yo, pero
Huling Na-update : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 🤣 Iwan ko sayo, Pipay 🤣 Chapter 48
Chapter 48 Naglakad ako patungo sa kama upang umupo, umaasang kahit papaano ay makapagpapahinga na ako. Pero laking gulat ko nang bigla akong lumubog sa malambot na kutson! Parang nilamon ako ng kama, dahilan upang mabilis akong napatayo ulit. "Anong klaseng kama 'to?!" bulong ko sa sarili ko habang tinitingnan ang malambot na higaan na parang ulap ang itsura. Sinubukan ko ulit itong hawakan, at halos mawala ang kamay ko sa sobrang lambot. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiilang. Sanay ako sa mga higaan na matigas-tigas, kaya itong mala-prinsesa na kama na parang yakap ng marshmallow ay ibang-iba sa akin. "Okay, Pipay, calm down. Kama lang 'to," sabi ko habang pinipilit na pakalmahin ang sarili ko. Sinubukan ko ulit umupo, mas dahan-dahan na ngayon, at oo nga—hindi pa rin ako mapakali sa sobrang lambot nito. Parang gusto kong tawagin ang tatlong pinsan ko at tanungin, "May instruction manual ba kung paano umupo rito?" Hanggang may kumatok sa pintuan, kaya agad akong pumunt
Huling Na-update : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 🤭 Princess, Pipay 🥴 Chapter 49
Chapter 49Lulubog na sana ako sa bathtub nang mapansin ko ang isang tablet sa gilid—parang katulad ng ginagamit ni Lulu! Hindi ko napigilan ang sarili ko at agad ko itong kinuha. Ano kaya ang meron dito?Pagbukas ko, ayan na, isang napaka-high-tech na tablet na parang galing pa sa ibang planeta. Agad akong naghanap ng paraan para mag-download ng story app. Buti na lang at hindi ako nakakalimot sa Gmail account ko at password (salamat sa memorya kong parang elepante). Agad akong naka-log in, parang hacker lang!Nang makapasok na ako sa app, dali-dali kong hinanap ang paborito kong story at nagsimula akong magbasa. Grabe, parang hinigop ako ng kwento! Apat na chapters agad ang nabasa ko, at sa dulo ng bawat isa, napapangiti na lang ako.Pero bigla akong napahinto at natawa nang makita ang notification: "Please vote to unlock the next chapter!" Huh?! Ang arte naman, parang naniningil pa ng tong sa sarili kong kaligayahan!Hindi lang 'yun, may pa-gem system pa sila para makapasok sa rank
Huling Na-update : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Hala Pipay, paano na ang baby damulag mo 😱 Chapter 50
Chapter 50"Ang mapapangasawa n'yo!" sabi ng isa sa kanila, at halos mapatalon ako sa gulat. Ano?!"Ha?" napasigaw ako sa sobrang pagkabigla. Para akong biglang ginising mula sa isang panaginip na hindi ko alam kung gusto ko bang maging totoo. Ano 'to? Nandiyan na pala ako sa stage ng arranged marriage?Tumingin ako sa kanila, para bang nagsusukat ng reaksyon ko. "H-Huwag po kayong magbiro!" sabi ko, kahit na may halong kaba at takot sa boses ko. "Hindi ako ready!"Pero hindi ko maitatanggi, may bahagi ng utak ko na curious na gusto pang magtanong ng mga detalye. Sino siya? Anong klaseng tao? At ang pinakatanong ko, Paano ko i-handle ito kung mangyayari talaga?Sumulyap ako sa paligid, parang may spotlight na naka-focus sa akin habang naglalakad ako papunta sa study room. Ang mapapangasawa ko? Parang pelikula lang na may twist.Pero seryoso, hindi ko pa rin alam kung paano ako makakasabay sa buhay na ito. Kaya bago ko pa masabi ang mga susunod na tanong, nag-pause ako at inisip, Well,
Huling Na-update : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 🥺 Arranged Marriage 🥺 Chapter 51
Chapter 51 Dahil sa sagot ko, nanatiling tahimik ang kwarto. Naramdaman ko ang bigat ng mga mata nila sa akin, at kahit na ang mga magulang ko ay nag-aalala, ang sinabing kasinungalingan ko ay tila nagbigay daan sa isang uri ng pagpapaliwanag—mabilis na nagbago ang galit at tensyon sa mga mata nila. "Kung iyon ang dahilan, Pipay..." ang mama ko, ang boses ay naglalaman ng kalungkutan, "huwag kang mag-alala, hindi kami magmamadali. Gusto namin na ikaw ay maging handa sa kung anuman ang mangyari." Parang may matinding kaguluhan sa aking isipan. Bakit ko sinabi ‘yun? Dahil ba gusto ko lang pigilan ang nangyayari? Pero sa isang banda, natatakot akong harapin ang mga magiging epekto ng desisyong ito, at hindi ko rin alam kung paano ako makakalabas sa sitwasyon na ito.Ngising sabi ko saka ko binalingan ang lalaking mapangasawa ko, napangiwi na lamang ako sa nakita. Isang payat, malaki ang ayeglass nasa kanyang mata ang buhok nito ay kulog at higit sa lahat ay naka brece ang ngipin. Hind
Huling Na-update : 2025-01-16ANG PIYAYA NI PIPAY 🥴 Ang sabihin mo lang Pipay,na miss mo ang dragon ni Ethan 🥴 Chapter 52
Chapter 52 Habang naglalakad ako palayo, ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang ko. Galit, sakit, at inis ang lahat ng nararamdaman ko. Hindi ko mapigilan ang pag-agos ng mga alaala sa isipan ko—ang simpleng buhay ko noon sa Mansyon ng Monteverde. Doon, kahit paano, tanggap ako. Naisip ko si Ma'am Margaret. Oo, medyo masungit siya minsan, pero marunong siyang umintindi. At si Sir Ethan? Napailing ako sa ideya ng kanyang presensya. "Medyo masungit" ang understatement. Pero kahit paano, may kilig sa puso ko habang iniisip ang huling pagkakataong magkasama kami. "Tsk," sabi ko sa sarili, pilit na inaayos ang gulo sa utak ko. "At least natikman ko na siya," bulong ko, sabay mapait na ngiti. Nakakatawa pero totoo. Sa kabila ng kanyang pagiging masungit, hindi ko maalis sa isip ko ang mga nangyari sa amin. Nilingon ko ang palasyo sa likuran ko, ang lugar na akala ko'y magiging tahanan ko. Pero paano ito magiging tahanan kung hindi ko nararamdaman ang pagmamahal o pag-unawa? Napakagat-labi
Huling Na-update : 2025-01-16
Pinakabagong kabanata
ANG PIYAYA NI PIPAY 💔 Pagbalik sa Pinas 💔 Chapter 83
Chapter 83 Third POV Pagkalipas ng anim na taon, muling bumalik si Pipay sa Pilipinas, ngunit ngayon, hindi na siya mag-isa. Kasama niya ang kanyang limang taong gulang na anak na si Jhovel—ang bunga ng pagmamahalan nila ni Ethan, na hindi man niya inasahan, ay naging pinakamahalagang yaman sa kanyang buhay.Habang bumababa siya mula sa private jet, mahigpit niyang hawak ang kamay ng kanyang anak. Malaki na ang pinagbago ni Pipay—mula sa dating impulsive at makulit na babae, ngayon ay isang matatag at independent na negosyante. Suot niya ang isang eleganteng business attire, na bumagay sa kanyang bagong imahe bilang isang successful CEO."Mommy, dito ba tayo titira?" inosenteng tanong ni Jhovel habang pinagmamasdan ang paligid.Napangiti si Pipay at hinaplos ang buhok ng anak. "Oo, anak. Dito tayo magsisimula ulit."Matagal niyang inilihim ang pagbubuntis kay Ethan. Umalis siya matapos ipasa ang divorce papers, iniwan ang lahat ng sakit at alaala ng kanilang pagsasama. Hindi niya al
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥴 "Si Rafael naman ang taga-manage ng finances—dahil siya ang nagbigay ng three-million idea. At ako, siyempre, CEO ng 'Ang Piyaya ni Pipay!'" 🥴 81
Napaisip ako sa sinabi ni Tristan. Tama nga naman, kung lalaki na talaga ang negosyo namin, hindi na sapat ang maliit naming kusina. Kailangan namin ng mas malaking production area at mga tao na tutulong sa paggawa ng Piyaya. "Maganda ‘yan, Tristan. Pero saan tayo kukuha ng factory? At paano tayo kukuha ng manggagawa?" seryoso kong tanong. Sumabat si Lucas, nakataas ang isang daliri na parang may naisip. "May alam akong lumang bakery sa kabilang bayan. Hindi na ginagamit, pero kumpleto pa ang mga gamit. Puwede nating paupahan ‘yun at gawing factory." Napanganga ako. "Talaga? Magkano kaya ang upa?" "Hindi pa ako sigurado, pero pwede kong kausapin ang may-ari." sagot niya. Tumango ako. "Sige, gawin mo ‘yan. Pero paano naman ang manggagawa? Hindi natin kaya ‘to nang tayo-tayo lang." Nagkatinginan kaming apat bago biglang napangisi si Rafael. "Bakit hindi tayo kumuha ng mga trabahador mula sa barangay? Alam kong maraming naghahanap ng trabaho, lalo na yung mga may nanay at tatay na
ANG PIYAYA NI PIPAY 🙂 Back to School ☺ 👉 Online Class 👈 Chapter 80
Chapter 80"Good morning, class!" bati ng professor namin sa screen."Good morning, Sir," sabay-sabay naming sagot.Napangiti ako habang nakikinig sa introduction ng subject namin. Hindi ko akalain na makakapag-aral ulit ako. Kahit online lang, excited pa rin ako.Habang nagle-lecture si Sir, biglang nag-pop up ang isang message sa phone ko mula kay Lucas.Lucas: "Pipay, may rush order tayo ng PIYAYA! 200 boxes. Kakayanin ba?"Nanlaki ang mata ko. 200 boxes?! Sinulyapan ko ang laptop ko at binalik ang tingin sa phone.Pipay: "Wait lang, Lucas! Nasa klase ako!"Lucas: "Eh urgent! mamayang hapon na ang pickup!"Napabuntong-hininga ako at pinatay saglit ang camera ng Zoom. Nag-reply ako nang mabilis.Pipay: "Sabihin mo kay Mamang, magpatulong kay Tristan at Rafael. Basta siguraduhin nilang perfect ang PIYAYA!"Lucas: "Copy! Good luck sa klase mo, scholar Pipay!"Napailing ako. Minsan ang kulit talaga ni Lucas.Bumalik ako sa class at nag-focus ulit. Hindi pwedeng mapabayaan ang negosyo,
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥴 Panaginip 🥴Chapter 80
Chapter 80Pagkatapos kong humiga ulit, pilit kong pinakalma ang sarili. Ngunit hindi ko namalayang unti-unti na naman akong nadadala sa antok.Sa panaginip, nasa isang madilim na kalsada ako. Sa malayo, nakita ko ang pamilyar na mukha—ang taong nanghiram sa akin ng isang libo at nangakong magbabayad, pero hanggang ngayon ay wala pa rin.“Hoy!” sigaw ko, habang mabilis na nilalapitan siya. “Kailan mo babayaran ang utang mo?”Tila wala siyang narinig at naglakad pa rin palayo. Nag-init ang dugo ko, kaya hinabol ko siya.“Wag kang magpanggap na hindi mo ako nakikita! Nagkakilala tayo, diba? Nangako ka! Nangako ka na babayaran mo ako!” galit kong sabi habang tinuturo siya.Lumingon siya sa akin, ngunit imbes na sumagot, ngumiti lang siya. Isang nakakalokong ngiti na lalo pang nagpainit sa ulo ko.“Anong ngiti-ngiti diyan? Ibalik mo ang pera ko!” sigaw ko habang nilalapitan siya. Pero habang papalapit ako, parang lalo siyang lumalayo.“Ang dali lang naman, di ba? Tutal, sabi mo pa nga na
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥰 Isang desisyon 🥰 Chapter 78
Chapter 78Pagkatapos naming magligpit ng hapunan, tumayo ako at nag-inat. "Mauna na ako, ha. Ang bigat sa tiyan ng beefsteak, kailangan ko nang humiga," sabi ko sa kanila habang hawak ang tyan ko."Hoy, Pipay, baka di ka na gumising bukas sa sobrang kabusugan," biro ni Tristan."Hayaan mo na siya, Tristan. Baka sa panaginip niya eh gumagawa pa rin siya ng PIYAYA," dagdag ni Rafael, natatawa."Bahala kayo sa buhay niyo! Alam ko naman na dito rin kayo matutulog, kaya wag kayong mag-ingay, ha?" sagot ko habang paakyat sa hagdan."Bakit? Ayaw mo bang marinig ang tambalan namin ni Lucas mamaya?" sabat ni Tristan, sabay tawanan nila ni Lucas."Ay naku, Tristan, mananahimik ako sa kwarto ko. Wag mo na akong idamay sa ingay niyo," sagot ko habang naglalakad papunta sa silid ko.Pagpasok ko, hinubad ko ang tsinelas ko at humiga agad sa malambot na kama. Napatingin ako sa kisame, at naisip ko ang lahat ng nangyari sa araw na ito."Grabe naman ang araw na 'to," bulong ko sa sarili ko. "Kanina l
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥰 Go, Pipay. Mag-aaral ka muli. 🥰 Chapter 77
Chapter 77Habang ini-steam ko ang gulay na kasama sa beefsteak, bigla akong nagsalita, medyo nag-aalinlangan. "Alam niyo, may gusto sana akong itanong sa inyo...""Ano na naman 'yan, Pipay? Kung paano gumawa ng sushi?" tanong ni Tristan, sabay tawa."Hindi ah," sagot ko, bahagyang ngumiti pero seryoso pa rin ang tono. "Alam niyo ba kung saan pwedeng mag-aral? Gusto ko kasi sanang makapag-aral ulit. Alam niyo naman hanggang Grade 5 lang ako dahil... sa madrasta ko dati."Biglang natahimik ang dalawa. Napatigil si Rafael sa pag-check ng phone niya, at si Tristan naman ay huminto sa pagsasalin ng tubig sa baso."Talaga? Gusto mong bumalik sa pag-aaral?" tanong ni Rafael, seryoso ang tono pero may halong pagkamangha."Oo," sagot ko, tumango nang marahan. "Alam ko naman na okay na ako sa buhay ko ngayon. May business na, nakakakain ng maayos... pero iba pa rin yung may diploma, di ba? At saka, gusto ko rin naman matutunan yung mga bagay na hindi ko naabot noon.""Grabe, Pipay, saludo ako
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥴 Chef Pipay 🥴 Chapter 76
Chapter 76"Magluto muna ako ng hapunan natin, habang wala pa si Lucas!" sabi ko sa kanila habang inaayos ang buhok ko para maghanda sa kusina."Wow, Pipay, chef ka na rin pala ngayon?" biro ni Tristan habang nakaupo sa sofa, hawak ang phone niya at nagba-browse sa page namin."Aba, oo naman!" sagot ko, naglalakad papunta sa kusina. "Kung kaya kong magluto ng piyaya, kayang-kaya ko rin magluto ng hapunan. Teka lang at ipapakita ko sa inyo kung anong magic ang gagawin ko."Sumunod si Rafael sa akin at sumilip sa kusina. "Anong lulutuin mo? Baka naman puro dessert din 'yan!""Hindi, no! Gusto n'yo ba ng adobo o sinigang? Ako bahala, basta tiyak masarap 'to!" sagot ko habang naglalabas ng mga sangkap."Kung ako tatanungin, Pipay, kahit ano. Basta may kanin!" sabi ni Rafael na tumatawa. "Hindi kami pihikan basta libre!""Libre? Aba, hindi libre 'to, ha! I-charge ko 'to sa mga kinita ng piyaya natin," sagot ko, kunwaring seryoso pero halatang nang-aasar."Ang daya mo, Pipay!" reklamo ni Tr
ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 New delivery boy 😱 Chapter 75
Chapter 75"Uwi na tayo, guys para ihanda ang ibang PIYAYA," sabi ko. Pagdating namin sa mansyon, agad kaming bumaba at dumiretso sa kusina para maghanda ng panibagong batch ng piyaya. Habang inaayos ko ang mga ingredients, si Lucas naman ay busy sa pag-check ng orders sa laptop. Si Rafael, on the other hand, nagtitimpla ng juice dahil mukhang pagod na."Okay, team! Kailangan nating magmadali. Ang daming orders!" sabi ko, punong-puno ng excitement habang sinisimulan nang magmasa."Grabe, Pipay," sabi ni Lucas, tumatawa habang nakatingin sa screen. "May nag-message pa dito, gusto raw bilhin lahat ng piyaya mo para exclusive sila lang ang may stock!""Hala! Ano sila, monopoly?" sagot ko, kunot-noo pero natatawa rin. "Sabihin mo, hindi for sale ang buong negosyo ko!""Hindi ka talaga magpapadaig, ano?" sabat ni Rafael habang nilalapag ang mga baso ng juice sa counter. "Sige, focus na tayo. Tristan lang ang may lakas mag-deliver. Kung puwede lang hatiin ang katawan nun, ginawa na natin."
ANG PIYAYA NI PIPAY 😍Finest products 😍 Chapter 74
Chapter 74"Okay, team, ito na ang last batch!" masaya kong sabi habang nilalagay ang mga neatly packed piyaya sa mesa. Si Lucas ang abala sa pag-label ng mga lalagyan, habang si Rafael naman ay maingat na tinatali ang mga boxes upang siguradong hindi magkalat sa biyahe."Rafael, huwag mong masyadong higpitan ang tali. Baka magmukha namang delivery ng cement bags ang mga piyaya natin," biro ni Lucas, na tinawanan naman ni Rafael."Ano ka ba, Lucas? Gusto mo ba na malaglag 'to sa daan? Isa pa, finest products ito ni Pipay, kaya dapat secured!" sagot ni Rafael habang tinitiklop ang tali."Aba, aba, ang gagaling ng mga tao ko," ngiti kong sabi habang abala rin sa pag-check kung kumpleto ang orders. "Tristan, 'yung sasakyan mo, naayos mo na ba? Siguraduhin mong malinis ang BMX mo. Baka may alikabok pa 'yan!""Relax ka lang, Pipay," sagot ni Tristan habang sinisilip ang loob ng BMX na naka-park sa driveway. "Pinunasan ko 'to kanina, pati gulong! Sobrang kinis nga, pwede na akong mag-mirror
