MasukShare
🥴Luh, nabigla kaba Ethan 🥴 Chapter 42
Terakhir Diperbarui:
2025-01-11 22:17:56
Bab terkait
ANG PIYAYA NI PIPAY 🤭 Tawagino na Pipay 🤭 Chapter 43
Chapter 43 Pipay POVNagiging ako ng nararamdaman kong nais kong umihi kaya agad akong bumangon ng dahan-dahan dahil parang namamaga yata ang pinaka gitna kong bahagi. Napatingin ako sa maliit na orasan sa dingding 4:30 am na pala. Tumingin muna ako kay Ethan hanggang ngayon ay mahimbing pa din ang tulog. Kaya paika-ika akong pumunta sa banyo dito sa loob ng room kong saan kami nag chuchàchan sa aking alaga na si sir Ethan, hanggang ngayon ay hindi ko lubos maisip na nagawa namin ang dapat sa mag-asawa lamang ang kamunduhan ng pagtatalik.Pagdating ko sa banyo ay agad akong umupo sa toilet bowl para umihi, pero napamura na lamang ako ng nararamdaman ko ang sakit at hapdi doon, parang may tinidor na kumikiskis sa loob ko! Ay, ano ba ito? Nagkasundo na nga kaming magkausap ng maayos, tapos ngayon ganito na! Buti na lang, hindi naman ako umiyak... or kung umiyak man ako, baka itawag ko na lang kay Ethan, "Babe, may emergency! Kailangan ko ng Doctor Love!"Tiniis ko nalang hanggang matap
Terakhir Diperbarui : 2025-01-12ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Wag kang sasama, Pipay 😱 Chapter 44
Chapter 44 Nagsasalita pa sana si Ma’am Margaret tungkol sa kung ano-ano nang biglang may pumasok na guard. Mukhang seryoso siya, kaya lahat kami napatingin. “Ma’am Margaret, Pipay… may naghahanap po kay Pipay,” sabi ng guard. Napataas ang kilay ko. Huh? Sino naman kaya ‘yon? Wala naman akong ibang kakilala kundi si Lulu, pero imposibleng si Lulu ang pumunta rito dahil alam kong busy siya sa pag-aaral. Baka nagkamali lang sila ng tao! Agad na sumabat si Ma’am Margaret, “Sino raw ang naghahanap?” “Mga kalalakihan po, Ma’am. Mukhang mayayaman,” sagot ng guard. Biglang nanlaki ang mata ko. Wait, ano? Kalalakihan? Mayayaman? Sino ang mga ito? Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Kung hindi ko lang kontrolado ang sarili ko, baka magmukha akong nalulula sa sitwasyon. Napatingin si Ma’am Margaret sa akin, ang kilay niya bahagyang nakataas, pero may ngiti pa rin sa kanyang labi. “Mukhang sikat ka, Pipay,” sabi niya, bahagyang pabiro. “Mga mayayaman pa ang naghahanap sa’yo.” “Uh... b
Terakhir Diperbarui : 2025-01-12ANG PIYAYA NI PIPAY 🤔 Sino ka ba talaga, Pipay? 🤔 Chapter 45
Chapter 45Pag-upo ko sa loob ng sasakyan, hindi ko mapigilang humanga sa paligid. Ang bawat detalye ng interior ay mukhang mamahalin—ang mga upuan ay gawa sa pinakamalambot na leather, at ang amoy ng loob ay tila bagong-bago pa. Sa harap ko, may malaking screen na naka-install at may maliit na refrigerator sa gilid na may lamang mga mamahaling inumin."Wow," bulong ko sa sarili ko, kahit na pilit kong pinipigilan ang pagka-amaze. Hindi ko na lang napigilan. Parang ibang mundo talaga ang pinasok ko.Napansin iyon ng lalaking nakaupo sa tabi ko—yung nasa gitna kanina na halatang lider nila. "Nagugustuhan mo ba?" tanong niya, nakangiti habang tinitingnan ako.Tumingin ako sa kanya, pilit tinatago ang kaba. "Ah... oo naman po. Ang ganda po dito."Ngumiti lang siya, pero may kung anong misteryosong bagay sa kanyang ekspresyon na hindi ko maipaliwanag. "Masasanay ka rin, Pipay. Sa susunod, hindi ka na magugulat."Masasanay? Anong ibig niyang sabihin? At bakit parang may malalim na kahuluga
Terakhir Diperbarui : 2025-01-13ANG PIYAYA NI PIPAY 🤔 Luh, Pipay. Mayaman ka pala. Sana all 🤧. Chapter 46
Chapter 46 Apat na oras kaming bumiyahe. Apat na oras! Para bang napunta na kami sa kabilang probinsya o baka sa ibang planeta na yata. Habang tumatagal, hindi ko na alam kung natutuwa ba ako sa aircon o nagsisimula na akong mairita sa sobrang lamig. Parang hinahanda nila akong maging popsicle! Sa wakas, huminto ang sasakyan. Pagtingin ko sa labas, ang bumungad sa akin ay isang mataas na pader. At hindi ito yung simpleng pader na pangbahay lang. Parang pang-fortress sa mga action movies. May mga bakal na gate, CCTV, at kung anu-ano pang security features na parang galing sa military base. Napalunok ako. "Uh, nasa tamang lugar po ba tayo?" tanong ko, pilit na tinatago ang kaba pero may halong pang-uuyam. Ngumiti si Rafael. "Oo, Pipay. Welcome to your new home." New home? Pader? Ano ba ‘to, bagong level ng mansion o parang nakatakas ako sa kulungan at ibinalik lang ulit? Habang bumubukas ang gate, dahan-dahang lumitaw ang isang malawak na lupain. May fountain sa gitna na parang na
Terakhir Diperbarui : 2025-01-14ANG PIYAYA NI PIPAY 😱Wow, Pipay. Mayaman ka pala 😱 Chapter 47
Chapter 47 Ang babae, na kanina pa tahimik, huminga nang malalim bago sumagot. "Pipay, ginawa namin iyon para sa kaligtasan mo. Ang pamilya natin... hindi ordinaryo. May mga taong nais kaming pabagsakin, at alam naming hindi ka magiging ligtas kung mananatili ka sa amin." Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko. "Kaligtasan? Kaya n’yo ako iniwan? Bakit hindi na lang kayo ang lumayo? Bakit kailangang ako ang lumayo?" "Mas madali para sa kanila na hanapin kami kaysa hanapin ka," sagot ng lalaki. "At si Samuel… isa siya sa iilang taong lubos naming pinagkakatiwalaan. Alam naming nasa mabuting kamay ka habang malayo ka sa gulo." Napatitig ako sa kanila, pilit na iniintindi ang paliwanag nila, pero hindi ko maalis ang kirot sa dibdib ko. "Pero alam niyo ba kung gaano kahirap para sa akin? Na hindi ko man lang alam kung sino talaga ako?" Lumapit ang babae, at sa unang pagkakataon, hinawakan niya ang kamay ko. "Pipay, patawarin mo kami. Alam naming mahirap ito para sa’yo, pero
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 🤣 Iwan ko sayo, Pipay 🤣 Chapter 48
Chapter 48 Naglakad ako patungo sa kama upang umupo, umaasang kahit papaano ay makapagpapahinga na ako. Pero laking gulat ko nang bigla akong lumubog sa malambot na kutson! Parang nilamon ako ng kama, dahilan upang mabilis akong napatayo ulit. "Anong klaseng kama 'to?!" bulong ko sa sarili ko habang tinitingnan ang malambot na higaan na parang ulap ang itsura. Sinubukan ko ulit itong hawakan, at halos mawala ang kamay ko sa sobrang lambot. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiilang. Sanay ako sa mga higaan na matigas-tigas, kaya itong mala-prinsesa na kama na parang yakap ng marshmallow ay ibang-iba sa akin. "Okay, Pipay, calm down. Kama lang 'to," sabi ko habang pinipilit na pakalmahin ang sarili ko. Sinubukan ko ulit umupo, mas dahan-dahan na ngayon, at oo nga—hindi pa rin ako mapakali sa sobrang lambot nito. Parang gusto kong tawagin ang tatlong pinsan ko at tanungin, "May instruction manual ba kung paano umupo rito?" Hanggang may kumatok sa pintuan, kaya agad akong pumunt
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 🤭 Princess, Pipay 🥴 Chapter 49
Chapter 49Lulubog na sana ako sa bathtub nang mapansin ko ang isang tablet sa gilid—parang katulad ng ginagamit ni Lulu! Hindi ko napigilan ang sarili ko at agad ko itong kinuha. Ano kaya ang meron dito?Pagbukas ko, ayan na, isang napaka-high-tech na tablet na parang galing pa sa ibang planeta. Agad akong naghanap ng paraan para mag-download ng story app. Buti na lang at hindi ako nakakalimot sa Gmail account ko at password (salamat sa memorya kong parang elepante). Agad akong naka-log in, parang hacker lang!Nang makapasok na ako sa app, dali-dali kong hinanap ang paborito kong story at nagsimula akong magbasa. Grabe, parang hinigop ako ng kwento! Apat na chapters agad ang nabasa ko, at sa dulo ng bawat isa, napapangiti na lang ako.Pero bigla akong napahinto at natawa nang makita ang notification: "Please vote to unlock the next chapter!" Huh?! Ang arte naman, parang naniningil pa ng tong sa sarili kong kaligayahan!Hindi lang 'yun, may pa-gem system pa sila para makapasok sa rank
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Hala Pipay, paano na ang baby damulag mo 😱 Chapter 50
Chapter 50"Ang mapapangasawa n'yo!" sabi ng isa sa kanila, at halos mapatalon ako sa gulat. Ano?!"Ha?" napasigaw ako sa sobrang pagkabigla. Para akong biglang ginising mula sa isang panaginip na hindi ko alam kung gusto ko bang maging totoo. Ano 'to? Nandiyan na pala ako sa stage ng arranged marriage?Tumingin ako sa kanila, para bang nagsusukat ng reaksyon ko. "H-Huwag po kayong magbiro!" sabi ko, kahit na may halong kaba at takot sa boses ko. "Hindi ako ready!"Pero hindi ko maitatanggi, may bahagi ng utak ko na curious na gusto pang magtanong ng mga detalye. Sino siya? Anong klaseng tao? At ang pinakatanong ko, Paano ko i-handle ito kung mangyayari talaga?Sumulyap ako sa paligid, parang may spotlight na naka-focus sa akin habang naglalakad ako papunta sa study room. Ang mapapangasawa ko? Parang pelikula lang na may twist.Pero seryoso, hindi ko pa rin alam kung paano ako makakasabay sa buhay na ito. Kaya bago ko pa masabi ang mga susunod na tanong, nag-pause ako at inisip, Well,
Terakhir Diperbarui : 2025-01-15
Bab terbaru
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 26
Special Chapter 26Pagkatapos magsalita ni Rachel, muling nagsalita ang pari."Sa harap ng Diyos at ng mga mahal ninyong kaibigan at pamilya, narinig natin ang inyong mga sumpa ng pagmamahalan at katapatan sa isa’t isa. Ngayon, sa pamamagitan ng kapangyarihang ipinagkaloob sa akin, idinedeklara ko kayo bilang mag-asawa."Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko inakala na ganito pala ang pakiramdam ng ganap na maging isang asawa."Tristan, maaari mo nang halikan ang iyong asawa," dagdag ng pari na may malumanay na ngiti.Dahan-dahan akong lumapit kay Rachel. Kitang-kita ko ang tuwa at pag-ibig sa kanyang mga mata. Para bang sa mga sandaling ito, kami lang ang nasa mundo. Inabot ko ang kanyang mukha, hinaplos ang pisngi niya, at marahan siyang hinalikan.Narinig ko ang palakpakan at masasayang hiyawan ng mga bisita, ngunit para sa akin, tanging si Rachel lamang ang mahalaga."Congrats, Tristan!" sigaw ni Pipay habang tumatalon sa tuwa. "Officially Mrs. Rachel Dela Vega ka na!"
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 25
Special Chapter 25Kanina pa ako hindi mapakali. Narito na ako sa harap ng altar, suot ang itim na tuxedo, pero parang mas nahihirapan pa akong huminga kaysa sa araw ng mga malalaking business deals ko."Relax lang, Tristan!" sabi ni Ethan, asawa ni Pipay, sabay tapik sa balikat ko. "Darating din 'yun.""Alam ko naman 'yun," sagot ko, pilit na ngumiti. "Pero hindi ‘yun ang dahilan ng kaba ko."Napakunot-noo si Ethan. "Eh, ano pa ba? Sigurado ka bang wala ka nang ibang tinatago? Baka may surprise guest ka diyan o may ex na biglang sumulpot—""Hoy!" inis kong putol sa kanya. "Wala akong ganun!"Tumawa lang si Ethan, pero ako? Hindi ko talaga mapigilan ang kaba. Lalo na’t kanina ko pa iniisip ang tatlo kong pinsan — sina Pipay, Rafael, at Lucas — na nasa bridal room kasama si Rachel."Paano kung tinuruan nila ng kung anu-anong kabalastugan ang asawa ko?" bulong ko kay Ethan, tila nanlalambot na ako sa pag-aalala. "Kilala mo naman ‘yung mga ‘yun! Wala akong laban sa trip ng tatlong ‘yun!"
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 24
Special Chapter 24Isang buwan ang mabilis na lumipas, at ngayon nga ay narito na ang araw na pinakahihintay namin ni Tristan — ang araw ng aming muling kasal. Hindi na ito isang kasunduan, kundi isang seremonya ng pagmamahalan.Sa mga nakalipas na linggo, mas lalo kong minahal si Tristan. At sa bawat araw na kasama ko siya, napagtanto kong siya ang lalaking gusto kong makasama habambuhay.Naging masaya rin akong makilala ang ilan sa mga pinsan niya — sina Pipay, Rafael, at Lucas. Sadyang nasa dugo ng mga Dela Vega ang pagiging mabait at masayahin. Si Pipay lalo na, palaging may kwentong nakakatawa at laging nagpapagaan ng paligid. Pareho kaming mahilig sa kape at madalas kaming magkwentuhan tungkol sa kung ano-ano lang."Rachel! Siguraduhin mong handa ka na mamaya, ha?" biro ni Pipay habang tinutulungan akong ayusin ang mga bridal essentials."Oo naman!" natatawang tugon ko. "Pero, kinakabahan pa rin ako.""Normal lang 'yan!" sabi ni Lucas, sabay kindat. "Si Tristan nga kanina pa nag
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 23
Special Chapter 23Rachel POVPagkatapos ng halik na iyon, ramdam ko pa rin ang mabilis na tibok ng aking puso. Hindi ko alam kung paano ko mapapakalma ang sarili ko, pero isa lang ang sigurado — totoo ang lahat ng nangyayari.Nasa mga mata ni Tristan ang sinseridad. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa puntong ito, pero narito na kami, at hindi ko na gustong umatras."Rachel," bulong niya habang marahan niyang hinaplos ang pisngi ko. "Simula ngayon, hindi na tayo kailangang magtago. Hindi na natin kailangang magpanggap sa harap ng iba. Totoo na ‘to, ikaw at ako."Napangiti ako, pero ramdam ko pa rin ang kaba. "Paano kung… paano kung magbago ang isip mo, Tristan? Paano kung isang araw magising ka at maisip mong hindi ako sapat?"Hinawakan niya ng mas mahigpit ang mga kamay ko. "Rachel, hindi ako basta-basta nagbabago ng isip. At kung sakali mang may mga pagsubok na dumating, haharapin natin ‘yon. Magkasama."Hindi ko napigilan ang luha na pumatak mula sa mga mata ko. Hindi ito luha ng
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 22
Special Chapter 22Tristan's POVPagkatapos ng mahabang araw, narito ako sa veranda ng mansion ng mga Rosales, katabi si Rachel. Isang basong wine ang hawak ko, pero ang mas matindi kong nararamdaman ay ang bigat ng mga salitang binitiwan niya kanina."Kahit na alam nating hindi ito totoo?"Paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko. Oo, kasal nga kami sa papel, pero hanggang kailan namin itatago ang kasinungalingang ito? Hindi ko maipaliwanag, pero sa tuwing tinitingnan ko si Rachel, may kung anong pumipiga sa dibdib ko. Parang gusto kong patunayan na pwedeng maging totoo ang lahat."Tristan, okay ka lang ba?" tanong niya, halatang napansin ang malalim kong iniisip.Napangiti ako ng bahagya, pilit itinatago ang bumabagabag sa akin. "Oo naman. Medyo naisip ko lang kung paano ko nakuha agad ang loob ng Daddy mo."Natawa siya. "Kailangan ko yatang matuto ng mga business tactics mo.""Pwede kitang turuan," sabi ko, sabay sulyap sa kanya. "Pero sa tingin ko, hindi ka naman mahirap matuto. Mat
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 21
Special Chapter 21"Welcome, Rosales Family, Iho!" bungad ni Daddy, sabay abot ng kamay kay Tristan.Nagulat ako sa naging tono ni Daddy — malumanay at tila may sinseridad. Hindi ko inaasahan ang ganitong pagtanggap. Agad namang tinanggap ni Tristan ang kanyang kamay at magalang na ngumiti."Salamat po, Sir," sagot ni Tristan. "Malaking karangalan pong makilala kayo."Nakahinga ako nang maluwag at napangiti. Sa isang iglap, nawala ang kaba ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa maayos na pagtanggap ni Daddy o dahil sa paraan ng pakikipag-usap ni Tristan na laging may respeto."Halika na, iho. Huwag na tayong magpanggap na pormal. Sabihin mo na lang 'Dad'," nakangiting dagdag ni Daddy na ikinagulat ko.Napatingin ako kay Mommy, at nagkibit-balikat lang siya na parang nagsasabing 'I told you so.'"Thank you, Dad," tugon ni Tristan, bakas sa mukha niya ang kasiyahan."Rachel, anak," tawag ni Mommy habang hinawakan ang kamay ko. "Dapat sinabi mo agad sa amin na ganito kaguwapo at maayos ang n
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 20
Special Chapter 20 "Mom, huwag naman po ganyan," mahina kong sabi habang pinipigilan ang pag-ikot ng mga mata ko. "Kahapon lang halos maputol ang mga linya ng telepono ko kakatawag niyo para sermonan ako. Ngayon naman, bigla na lang kayo masaya?" "Aba syempre, anak!" sagot ni Mommy na tila tuwang-tuwa. "Hindi naman kasi namin inakala na isang Dela Vega pala ang napangasawa mo. Kilalang-kilala ang pamilya nila, Rachel! Napakayaman at makapangyarihan. Naku, siguradong secured na ang future mo!" Napabuntong-hininga ako. "Mom, hindi naman po tungkol sa pera o kapangyarihan ang buhay." "Alam ko, anak. Pero hindi mo rin maikakaila na malaking bagay 'yan. Isa pa, hindi na namin kailangang mag-alala kung magiging maayos ba ang buhay mo." "Mom, mahalaga po ba talaga kung gaano kayaman si Tristan? Hindi po ba mas mahalaga kung masaya ako?" Natigilan si Mommy. Narinig ko ang isang malalim na hininga mula sa kabilang linya bago siya muling nagsalita. "Anak, syempre gusto ko naman talaga an
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 19
Special Chapter 19"Welcome to the Philippines!" masiglang bati ng flight attendant habang unti-unting bumaba ang eroplano sa runway.Natanaw ko agad mula sa bintana ang malalawak na palayan at mga gusali sa malayo. Ang init ng araw ay tila ramdam ko na rin kahit nasa loob pa ako ng eroplano."Finally, we're here," bulong ko sa sarili, pero may kung anong kaba ang bumalot sa dibdib ko."Excited?" tanong ni Tristan habang inaabot ang kanyang carry-on bag."Mixed emotions, actually," sagot ko, pinipilit na ngumiti. "Hindi ko pa alam kung anong sasalubong sa atin."Hinawakan niya ang kamay ko at marahang pinisil iyon. "Anuman 'yon, nandito ako. Hindi kita iiwan."Napatitig ako sa kanya, at kahit pa alam kong kasal namin ay parte lang ng kasunduan, may kung anong init sa puso ko sa mga sinabi niya.Pagbukas ng pinto ng eroplano, isa-isang bumaba ang mga pasahero. Humakbang kami palabas at sinalubong kami ng malamig na hangin ng airport terminal.Habang naglalakad kami patungo sa immigrati
ANG PIYAYA NI PIPAY Special Chapter 18
Special Chapter 18 Pagpasok namin sa maliit na opisina ng judge, naroon na ang ilang staff at isang legal assistant na mag-aasikaso ng mga dokumento. Tahimik akong naupo sa tabi ni Tristan, ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Good afternoon," bati ng judge, isang matandang lalaki na may maamong mukha. "Handa na ba kayong magsimula?" "Yes, Your Honor," sagot ni Tristan, hawak pa rin ang kamay ko. "Miss Rachel, are you sure about this?" tanong ng judge, tila sinisigurong buo ang loob ko. "Yes, Your Honor," mahina pero buo ang boses ko. Sinimulan na ng judge ang seremonya. Bawat salita niya ay parang unti-unting nagpapalalim sa bigat ng sitwasyon. Lahat ay parang isang panaginip — isang mabilis na desisyong ngayon ay nagiging totoo. "And now, do you, Tristan Dela Vega, take Rachel as your lawful wife, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, until death do you part?"
