Mag-log inShare
🥴Luh, nabigla kaba Ethan 🥴 Chapter 42
Huling Na-update:
2025-01-11 22:17:56
Kaugnay na kabanata
ANG PIYAYA NI PIPAY 🤭 Tawagino na Pipay 🤭 Chapter 43
Chapter 43 Pipay POVNagiging ako ng nararamdaman kong nais kong umihi kaya agad akong bumangon ng dahan-dahan dahil parang namamaga yata ang pinaka gitna kong bahagi. Napatingin ako sa maliit na orasan sa dingding 4:30 am na pala. Tumingin muna ako kay Ethan hanggang ngayon ay mahimbing pa din ang tulog. Kaya paika-ika akong pumunta sa banyo dito sa loob ng room kong saan kami nag chuchàchan sa aking alaga na si sir Ethan, hanggang ngayon ay hindi ko lubos maisip na nagawa namin ang dapat sa mag-asawa lamang ang kamunduhan ng pagtatalik.Pagdating ko sa banyo ay agad akong umupo sa toilet bowl para umihi, pero napamura na lamang ako ng nararamdaman ko ang sakit at hapdi doon, parang may tinidor na kumikiskis sa loob ko! Ay, ano ba ito? Nagkasundo na nga kaming magkausap ng maayos, tapos ngayon ganito na! Buti na lang, hindi naman ako umiyak... or kung umiyak man ako, baka itawag ko na lang kay Ethan, "Babe, may emergency! Kailangan ko ng Doctor Love!"Tiniis ko nalang hanggang matap
Huling Na-update : 2025-01-12ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Wag kang sasama, Pipay 😱 Chapter 44
Chapter 44 Nagsasalita pa sana si Ma’am Margaret tungkol sa kung ano-ano nang biglang may pumasok na guard. Mukhang seryoso siya, kaya lahat kami napatingin. “Ma’am Margaret, Pipay… may naghahanap po kay Pipay,” sabi ng guard. Napataas ang kilay ko. Huh? Sino naman kaya ‘yon? Wala naman akong ibang kakilala kundi si Lulu, pero imposibleng si Lulu ang pumunta rito dahil alam kong busy siya sa pag-aaral. Baka nagkamali lang sila ng tao! Agad na sumabat si Ma’am Margaret, “Sino raw ang naghahanap?” “Mga kalalakihan po, Ma’am. Mukhang mayayaman,” sagot ng guard. Biglang nanlaki ang mata ko. Wait, ano? Kalalakihan? Mayayaman? Sino ang mga ito? Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Kung hindi ko lang kontrolado ang sarili ko, baka magmukha akong nalulula sa sitwasyon. Napatingin si Ma’am Margaret sa akin, ang kilay niya bahagyang nakataas, pero may ngiti pa rin sa kanyang labi. “Mukhang sikat ka, Pipay,” sabi niya, bahagyang pabiro. “Mga mayayaman pa ang naghahanap sa’yo.” “Uh... b
Huling Na-update : 2025-01-12ANG PIYAYA NI PIPAY 🤔 Sino ka ba talaga, Pipay? 🤔 Chapter 45
Chapter 45Pag-upo ko sa loob ng sasakyan, hindi ko mapigilang humanga sa paligid. Ang bawat detalye ng interior ay mukhang mamahalin—ang mga upuan ay gawa sa pinakamalambot na leather, at ang amoy ng loob ay tila bagong-bago pa. Sa harap ko, may malaking screen na naka-install at may maliit na refrigerator sa gilid na may lamang mga mamahaling inumin."Wow," bulong ko sa sarili ko, kahit na pilit kong pinipigilan ang pagka-amaze. Hindi ko na lang napigilan. Parang ibang mundo talaga ang pinasok ko.Napansin iyon ng lalaking nakaupo sa tabi ko—yung nasa gitna kanina na halatang lider nila. "Nagugustuhan mo ba?" tanong niya, nakangiti habang tinitingnan ako.Tumingin ako sa kanya, pilit tinatago ang kaba. "Ah... oo naman po. Ang ganda po dito."Ngumiti lang siya, pero may kung anong misteryosong bagay sa kanyang ekspresyon na hindi ko maipaliwanag. "Masasanay ka rin, Pipay. Sa susunod, hindi ka na magugulat."Masasanay? Anong ibig niyang sabihin? At bakit parang may malalim na kahuluga
Huling Na-update : 2025-01-13ANG PIYAYA NI PIPAY 🤔 Luh, Pipay. Mayaman ka pala. Sana all 🤧. Chapter 46
Chapter 46 Apat na oras kaming bumiyahe. Apat na oras! Para bang napunta na kami sa kabilang probinsya o baka sa ibang planeta na yata. Habang tumatagal, hindi ko na alam kung natutuwa ba ako sa aircon o nagsisimula na akong mairita sa sobrang lamig. Parang hinahanda nila akong maging popsicle! Sa wakas, huminto ang sasakyan. Pagtingin ko sa labas, ang bumungad sa akin ay isang mataas na pader. At hindi ito yung simpleng pader na pangbahay lang. Parang pang-fortress sa mga action movies. May mga bakal na gate, CCTV, at kung anu-ano pang security features na parang galing sa military base. Napalunok ako. "Uh, nasa tamang lugar po ba tayo?" tanong ko, pilit na tinatago ang kaba pero may halong pang-uuyam. Ngumiti si Rafael. "Oo, Pipay. Welcome to your new home." New home? Pader? Ano ba ‘to, bagong level ng mansion o parang nakatakas ako sa kulungan at ibinalik lang ulit? Habang bumubukas ang gate, dahan-dahang lumitaw ang isang malawak na lupain. May fountain sa gitna na parang na
Huling Na-update : 2025-01-14ANG PIYAYA NI PIPAY 😱Wow, Pipay. Mayaman ka pala 😱 Chapter 47
Chapter 47 Ang babae, na kanina pa tahimik, huminga nang malalim bago sumagot. "Pipay, ginawa namin iyon para sa kaligtasan mo. Ang pamilya natin... hindi ordinaryo. May mga taong nais kaming pabagsakin, at alam naming hindi ka magiging ligtas kung mananatili ka sa amin." Parang may kung anong bumara sa lalamunan ko. "Kaligtasan? Kaya n’yo ako iniwan? Bakit hindi na lang kayo ang lumayo? Bakit kailangang ako ang lumayo?" "Mas madali para sa kanila na hanapin kami kaysa hanapin ka," sagot ng lalaki. "At si Samuel… isa siya sa iilang taong lubos naming pinagkakatiwalaan. Alam naming nasa mabuting kamay ka habang malayo ka sa gulo." Napatitig ako sa kanila, pilit na iniintindi ang paliwanag nila, pero hindi ko maalis ang kirot sa dibdib ko. "Pero alam niyo ba kung gaano kahirap para sa akin? Na hindi ko man lang alam kung sino talaga ako?" Lumapit ang babae, at sa unang pagkakataon, hinawakan niya ang kamay ko. "Pipay, patawarin mo kami. Alam naming mahirap ito para sa’yo, pero
Huling Na-update : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 🤣 Iwan ko sayo, Pipay 🤣 Chapter 48
Chapter 48 Naglakad ako patungo sa kama upang umupo, umaasang kahit papaano ay makapagpapahinga na ako. Pero laking gulat ko nang bigla akong lumubog sa malambot na kutson! Parang nilamon ako ng kama, dahilan upang mabilis akong napatayo ulit. "Anong klaseng kama 'to?!" bulong ko sa sarili ko habang tinitingnan ang malambot na higaan na parang ulap ang itsura. Sinubukan ko ulit itong hawakan, at halos mawala ang kamay ko sa sobrang lambot. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiilang. Sanay ako sa mga higaan na matigas-tigas, kaya itong mala-prinsesa na kama na parang yakap ng marshmallow ay ibang-iba sa akin. "Okay, Pipay, calm down. Kama lang 'to," sabi ko habang pinipilit na pakalmahin ang sarili ko. Sinubukan ko ulit umupo, mas dahan-dahan na ngayon, at oo nga—hindi pa rin ako mapakali sa sobrang lambot nito. Parang gusto kong tawagin ang tatlong pinsan ko at tanungin, "May instruction manual ba kung paano umupo rito?" Hanggang may kumatok sa pintuan, kaya agad akong pumunt
Huling Na-update : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 🤭 Princess, Pipay 🥴 Chapter 49
Chapter 49Lulubog na sana ako sa bathtub nang mapansin ko ang isang tablet sa gilid—parang katulad ng ginagamit ni Lulu! Hindi ko napigilan ang sarili ko at agad ko itong kinuha. Ano kaya ang meron dito?Pagbukas ko, ayan na, isang napaka-high-tech na tablet na parang galing pa sa ibang planeta. Agad akong naghanap ng paraan para mag-download ng story app. Buti na lang at hindi ako nakakalimot sa Gmail account ko at password (salamat sa memorya kong parang elepante). Agad akong naka-log in, parang hacker lang!Nang makapasok na ako sa app, dali-dali kong hinanap ang paborito kong story at nagsimula akong magbasa. Grabe, parang hinigop ako ng kwento! Apat na chapters agad ang nabasa ko, at sa dulo ng bawat isa, napapangiti na lang ako.Pero bigla akong napahinto at natawa nang makita ang notification: "Please vote to unlock the next chapter!" Huh?! Ang arte naman, parang naniningil pa ng tong sa sarili kong kaligayahan!Hindi lang 'yun, may pa-gem system pa sila para makapasok sa rank
Huling Na-update : 2025-01-15ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Hala Pipay, paano na ang baby damulag mo 😱 Chapter 50
Chapter 50"Ang mapapangasawa n'yo!" sabi ng isa sa kanila, at halos mapatalon ako sa gulat. Ano?!"Ha?" napasigaw ako sa sobrang pagkabigla. Para akong biglang ginising mula sa isang panaginip na hindi ko alam kung gusto ko bang maging totoo. Ano 'to? Nandiyan na pala ako sa stage ng arranged marriage?Tumingin ako sa kanila, para bang nagsusukat ng reaksyon ko. "H-Huwag po kayong magbiro!" sabi ko, kahit na may halong kaba at takot sa boses ko. "Hindi ako ready!"Pero hindi ko maitatanggi, may bahagi ng utak ko na curious na gusto pang magtanong ng mga detalye. Sino siya? Anong klaseng tao? At ang pinakatanong ko, Paano ko i-handle ito kung mangyayari talaga?Sumulyap ako sa paligid, parang may spotlight na naka-focus sa akin habang naglalakad ako papunta sa study room. Ang mapapangasawa ko? Parang pelikula lang na may twist.Pero seryoso, hindi ko pa rin alam kung paano ako makakasabay sa buhay na ito. Kaya bago ko pa masabi ang mga susunod na tanong, nag-pause ako at inisip, Well,
Huling Na-update : 2025-01-15
Pinakabagong kabanata
ANG PIYAYA NI PIPAY Author Note
Hello all, sana ay napasaya ko po kayo sa aking akda.... ako po ay lubos nagpapasalamat sa inyong suporta... Sana po ay subaybayan ninyo ang iba kong story naisulat... maraming salamat sa inyong lahat. Love Inday Stories......
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥰Second Chance 🥰 Last Chapter
Pipay POVHabang naglalakad ako palayo, ramdam ko ang bigat ng puso ko. Dalawang taon. Dalawang taon akong namuhay sa sakit at pangungulila, tinanggap na wala na si Ethan, at pilit na binuo ang buhay ko kasama si Jhovel.At ngayon, parang isang iglap lang, bumalik siya—buhay at humihingi ng puwang sa buhay namin.Napahinto ako at mariing pumikit. Hindi ko alam kung paano haharapin ang katotohanang ito. Kung paano pipigilan ang emosyon sa loob ko na parang gusto nang sumabog."Mommy?" tinig ni Jhovel ang pumukaw sa akin.Paglingon ko, nakatitig siya sa akin, hawak ang kamay ng lalaking akala ko’y hindi ko na muling makikita. May pag-aalinlangan sa kanyang mukha, halatang may gusto siyang itanong ngunit hindi alam kung paano.Napangiti ako nang pilit. "Anak, halika na sa loob. Magpapalit ka pa ng damit para sa birthday party mo.""Pero Mommy… si Daddy?" may halong pag-aalalang tanong niya.Napatingin ako kay Ethan, at doon ko siya muling nasilayan nang buo. Matangkad, gwapo pa rin tulad
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥰 Special Chapter 🥰
Chapter 119Dalawang taon. Dalawang taon mula nang huli kong makita si Pipay at si Jhovel. Ngayon, narito ako sa harap ng Vega Mansion, hindi alam kung paano ko haharapin ang mag-inang matagal kong iniwan.Birthday ng anak ko. Ika-pitong taon niya, at ito ang unang pagkakataong makikita ko siya nang malapitan bilang ama niya—hindi bilang isang anino mula sa malayo.Huminga ako nang malalim, pinapakiramdaman ang kaba sa aking dibdib. Sa loob ng dalawang taon, wala akong nagawa kundi panoorin sila mula sa malayo. Ngayon, oras na para ipakita kong buhay ako—at bumalik ako hindi lang bilang Ethan Monteverde, kundi bilang isang ama kay Jhovel.Pinunasan ko ang pawis sa aking palad bago ako naglakas-loob na lumapit sa gate. Sa loob, maririnig ko ang masasayang tawanan ng mga bata, ang halakhak ng mga bisita, at ang malambing na tinig ng babaeng matagal kong iniwan.Si Pipay.Hindi ko alam kung paano niya ako tatanggapin, kung paano siya tutugon sa muli kong pagbabalik. Pero kahit anong mang
ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Misteryo 😱 Chapter 118
Ethan POVSa malayo, nakamasid ako sa kanila nakasuot ng itim na hoodie at tahimik na nakamasid sa kanila. Nakatayo ako sa likod ng isang malaking puno, hindi magawang lumapit.Nakita niyang dahan-dahang sumakay si Pipay sa sasakyan, karga si Jhovel. Halata ang lungkot sa kanyang mukha. Mula rito, rinig niya ang mahina ngunit punong-punong sakit na tinig nito nang sabihing, "Daddy is in heaven now, baby…"Napapikit siya, pilit nilulunok ang kirot sa kanyang dibdib."Pipay…" Mahinang bulong niya sa hangin.Gusto niyang lumapit, gusto niyang yakapin ito, gusto niyang sabihing nandito lang siya, buhay siya. Pero hindi niya kaya. Hindi pa.Sa ngayon, kailangan niyang manatiling patay sa mata ng mundo.Huminga siya nang malalim at nilingon ang isang babaeng lumapit sa kanya. Si Cie Jill, ang tanging nakakaalam ng kanyang sikreto."Umalis na sila," mahina niyang sabi sa lalaki. "Huwag ka munang magpapakita sa kanila, lalo na kay Pipay."Mahigpit niyang isinara ang kanyang mga kamao. "Alam k
ANG PIYAYA NI PIPAY 🥲 Huling hantungan 🥲 Chapter 117
Chapter 117 Kinabukasan, isang madilim at makulimlim na umaga ang bumungad sa amin. Parang nakikisama ang panahon sa bigat ng nararamdaman ko. Tahimik akong nagbihis ng itim, hinanda si Jhovel, at pilit na pinatatag ang sarili ko. Habang nasa sasakyan papunta sa sementeryo, mahigpit kong hawak ang maliit na kamay ni Jhovel. Tahimik lang siya, pero ramdam ko ang lungkot sa kanyang mga mata. Kahit hindi pa niya lubusang nakilala ang kanyang ama, alam kong dama niya ang pagkawala nito. Pagdating namin sa huling hantungan ni Ethan, marami nang tao roon—mga kaibigan, pamilya, at kasamahan niya sa negosyo. Tahimik ang lahat, tanging ang mahinang iyakan at panaghoy lang ang maririnig. Dahan-dahang inihatid ang kabaong niya sa hukay. Habang bumababa ito, parang unti-unting nababasag ang puso ko. Napakapit ako nang mahigpit kay Jhovel, pinipigilan ang mga luhang pilit na gustong bumagsak. Si Ma’am Margaret ay tahimik na nakatayo sa harapan, ni hindi kumikilos. Kita ko ang sakit sa kanyang
ANG PIYAYA NI PIPAY 💔 Burol 💔 Chapter 116
Chapter 116Naramdaman kong lumapit si Rafael at marahang pinisil ang balikat ko. "Pipay... kailangan mong magpakatatag para kay Jhovel."Huminga ako nang malalim at pilit na pinunasan ang aking luha. "Alam ko, Rafael... pero ang sakit."Tahimik lang siya, halatang hindi rin alam kung ano ang sasabihin. Ilang sandali pa, bigla kong narinig ang mahina at tila nag-aalalang tinig ni Ma’am Margaret mula sa labas ng pinto."Pipay... handa ka na ba?"Hindi ko alam kung paano ako sasagot. Pero alam kong wala na akong magagawa—bukas, haharapin ko ang pinakamalaking sakit ng buhay ko.Biglang nagsalita si Jhovel nakaupo sa kama habang nakamasid sa paligid. "Mom, what happened? Bakit po tayo andito? Bakit pong daming tao sa labas?" inosente nitong tanong.Napalunok ako at pilit na pinigilan ang muling pag-agos ng luha ko. Paano ko ipapaliwanag sa kanya ang nangyari? Paano ko sasabihin na ang ama niyang hindi niya pa nakikilala ay… wala na?Lumapit ako sa kama at marahang hinaplos ang buhok ni J
ANG PIYAYA NI PIPAY 🤧 Magpakatatag ka,Pipay 🤧 Chapter 115
Chapter 115Pipay POVPakiramdam ko ay biglang gumuho ang mundo ko nang marinig ko ang sinabi ni Ma’am Margaret. Bukas na ang libing ni Ethan.Para akong sinampal ng reyalidad. Hindi pa ako handa. Hindi pa ako handang magpaalam.Mabigat ang bawat pintig ng puso ko habang pinagmamasdan ang kabaong sa harapan ko. Pilit kong iniisip na baka isang masamang panaginip lang ang lahat. Baka kapag nagising ako bukas, nariyan pa rin si Ethan, nakangiti, tatawagin ang pangalan ko gaya ng dati.Pero hindi. Hindi ito panaginip."P-pero, Ma'am... baka puwede nating ipagpaliban kahit isang araw pa?" mahina kong pakiusap, halos hindi ko na makilala ang sarili kong boses.Napatingin siya sa akin, ngunit hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. Para bang may iniisip siyang ibang dahilan na hindi niya kayang sabihin sa akin."Hindi na natin pwedeng patagalin pa," sagot niya nang matigas. "Mas mabuti na rin na matapos agad ang lahat."Tumulo ang luha ko. Hindi ko na alam kung paano ko pa mapipigilan ang saki
ANG PIYAYA NI PIPAY 😱 Bukas ang libing 😱 Chapter 114
Chapter 114Tahimik akong tumayo sa harap ng kabaong, pinagmamasdan ang bawat detalye nito. Napakabigat sa loob ko ang pagpapanggap na ito, pero wala akong ibang pagpipilian.Biglang bumukas ang pinto ng mansyon, at pumasok sina Pipay kasama sina Rafael, Lucas, at Tristan. Agad kong napansin ang pamumugto ng kanyang mga mata—halatang kakaiyak lang niya.Napalunok ako. Paano ko matitiis ang sakit na pinapasan niya ngayon?Dahan-dahan siyang lumapit sa kabaong, nanginginig ang kamay habang hinahaplos ang ibabaw nito. "Ethan..." mahina niyang tawag, na parang umaasang sasagot ito.Hindi ko napigilan ang sarili ko. Gusto ko siyang yakapin. Gusto kong sabihin ang totoo. Pero hindi ko maaaring sirain ang plano namin."Ma'am Margaret," basag ni Pipay sa katahimikan. Lumingon siya sa akin, at doon ko nakita ang matinding hinanakit sa kanyang mga mata. "Paano po nangyari ito? Bakit po siya kinuha nang ganito kabilis?"Napapikit ako at pilit na pinakalma ang sarili. "Isang aksidente, anak..." m
ANG PIYAYA NI PIPAY 😱Buhay ka pa pala, Ethan 😱 Chapter 113
Chapter 113 Margaret POVPinamasdan ko ang bulto sa likuran ni Pipay habang papaalis. "Patawad, Pipay anak. Kailangan kong gawin ito para sa ikabubuti ninyong dalawa," mahina kong sabi."Tita, sure ka na ba sa plano mong palihim kay Pipay na hindi pa patay si Ethan?" wika sa ex-fiance sa aking anak."Oo, buo na ang loob ko, Cie Jill. Kailangan kong gawin 'to!" tugon ko dito.Alam ko magagalit ito kapag nalaman niyang totoo na buhay si Ethan, pero kailangan itong maoperahan sa ibang bansa dahil matindi ang damage natamo nito sa disgrasya kanina."Pero, Tita, paano kung matuklasan ni Pipay ang totoo?" nag-aalalang tanong ni Cie Jill.Huminga ako nang malalim bago sumagot. "Hindi ko hahayaan na mangyari 'yon sa ngayon. Kailangan niyang lumayo sa sitwasyon, at higit sa lahat, kailangan nating bigyan si Ethan ng pagkakataong mabuhay."Napayuko si Cie Jill, halatang nag-aalinlangan. "Pero, Tita, may karapatan si Pipay na malaman ang totoo. Anak niya si Jhovel, at—"Pinutol ko siya. "At kay
