Agad naman na napatitig si Lucas sa mukha ni Trisha. “Sigurado ka bang kaya mong mag-isa rito?” tanong niya rito.Ngunit hindi pinansin ni TRisha ang tanong sa kaniya ni Lucas. “O siya sige na, sanay naman akong mag-isa. Isa pa ay maliit na bagay lang ito sa akin dahil magpapalipas lang naman ako ng gabi e.” sagot niya rito. “Isa pa ay alam ko ng may asawa ka na at may sarili ng pamilya at ako ay isang pilay na walang magawa.” dagdag pa niyang sabi rito.“Pasensiya ka na. Hindi na kita hahanapin pa at sa pamamagitan nito ay baka…” tumigil ito sa sinasabi mo nito at pagkatapos ay napakagat-labi at nilingon ang direksiyon ni Annie. “Sa mga susunod na raw ay baka hindi na niya ako hanapin ng mali o puntiryahin pa ako.” sabi niya kay Lucas.Samantala ang mga paghakbang na gagawin sana ni Annie ay natigil nang mainig niya ang sinabi ni TRisha. Sa totoo lang ay nagtataka siya kanina pa kung bakit nananatiling kalmado si Trisha a halos hindi man lang kinakabahan na iwan siya ni Lucas mag-isa
Habang sakay ng kotse na minamaneho pa rin ni Kian ay tahimik na nakatanaw sa labas ng bintana si Annie. Hindi siya masaya at hindi rin siya malungkot ngunit parang walang nararamdaman ang puso niya ng mga oras na iyon. Pagkauwi niya ay nagkulong siya sa kwarto at natulog.Pagkatapos ng araw na iyon ay hindi umuwi si Lucas sa bahay nila ng isang buong linggo at sa loob ng isang linggong iyon ay hindi sila ni minsan man na nag-usap sa telepono. Hindi rin ito nag-text o nag-chat sa kaniya o ni nagkita ng personal.Naging mapayapa ang mga araw at sandali na wala si Lucas sa tabi niya at naisip pa nga niya na halos nakalimutan na niya ito dahil sa tagal ng hindi nila pagkikita. Bigla tuloy niyang naisip na pwede naman pala siyang mabuhay na patulog-tulog lang at nakikinig ng musika at pakikipag-usap sa kanyang mga baby sa kanyang tiyan.Ngunit akala lang pala niya.NANG araw na iyon ay nasa opisina niya si Lucas anng bigla na lamang pumasok sa loob si Kian at may inilapag ito sa akniyang
Kaya lang nang makita ni Annie na si Kian ang nasa labas ng kanyang pino ay tila ab kinurot ang puso niya. Ang akala pa naman niya ay si Lucas na ang dumating ngunit hindi naman pala.“Ikaw pala.” sabi niya rito at pagkatapos ay napakunot ang noo.“Ah ma’am may ipinapabigay po si sir sainyo.” nakangiting sabi nito at pagkatapos ay mabilis nitong inabot sa kaniya ang isang tila inbitation yata. Nagsalubong ang mga kilay niya at napatingin kay Kian.“Ano ito?” nagtatakang tanong niya rito.“Malapit na po ang birthday ni Miss Trisha at nagplano si sir ng birthday party nito. Gusto niya po na dumalo kayo.” sabi nito sa kaniya. Kung hindi niya narinig mismo ssa bibig ni Kian ang sinabi nito ay halos ayaw niya pang paniwalaan ito.Nagplano ito ng birthday party para kay TRisha? Ganun ba siya talaga kadesperado para patunayan rito kung gaano nito kamahal si Trisha? Bigla na namang kumirot ang puso niya ng mga oras na iyon at pagkatapos ay napakuyom ang mga kamay niya. Napakagat-labi din siya
“Biglaan nga Mommy. Pati ako ay nagulat.” sabi rin naman ng kanyang kapatid ng mga oras na iyon.Agad na binuksan ni Liliane ang invitation at nakita niyang birthday party. Agad naman nitong inilapag iyon sa mesa.“Sinong miyembro ng pamilya Montenegro? Si Lucas ba?” biglang sabi ni Greg na kanina pa tahimik na kumakain lang. “Ate tingnan ko nga.” sabi niya rito kung saan ay agad din naman itong inabot nito ang sobre sa kaniya. Dali-dali niyang binuksan ito at ang tanging nakalagay sa imbitasyon ay magdaraos ng isang birthday party ang pamilya Montenegro at nakalagay lamang doon ang oras at lugar na pagdadausan ng birthday party.Kung sino ang magbi-birthday ay walang nakalagay basta ang nakalagay lang ay imbitado ang kanilang buong pamilya. Ang unang lumitaw sa kanyang isip ng mga oras na iyon ay ang mukha ni Annie.“Ano?” akala ni Liliane ay mali siya ng narinig. Bakas sa mukha nito na gulat na gulat ito dahil sa sinabi niya.Itinaas niya ang kanyang ulo at pagkatapos ay tumitig rit
Napakalamig ng mga tinig ni Lucas sa kaniya ng mga oras na iyon at hindi lang ang titig nito kundi maging ang boses nito. Tumingin sa kaniya si Trisha na may mga luha sa kanyang mga mata at umaagos sa kanyang pisngi. Hindi ito nakapagsalita ng ilang minuto at nanatiling nakatitig lamang sa mukha niya.“Sa totoo lang ay tinanong ko si Annie tungkol sa singsing at hindi sa hindi ako naniniwala sa kaniya pero, naging dahilan iyon para mag-isip siya ng hindi maganda.” sabi niya rito.“Siya ang asawa ko, dapat ko siyang binubuhusan ng pagmamahal at dapat ko siyang alagaan pero nabigo akong ibigay ang mga iyon sa kaniya. Nabigo akong magpaka-asawa sa kaniya.” dagdag niya pang sabi rito.“At ikaw TRisha ay gusto kong malaman mo na oo nangako ako sayo noong magpakasal sayo pero dahil nga sa ginawa ni lolo ay hindi ko natupad sayo iyon at walang kinalaman sa mga iyon si Annie kaya sana ay huwag mo siyang sisihin. Gusto kong makahanap ka ng taong magmamahal sayo.” sabi nito Lucas sa kaniya.Kun
Dahil birthday party nga niya iyon at inayos ni Lucas para sa kaniya. Inaasahan niya na masasaktan ito dahil sa ginawa ni Lucas at magmumukmok sa isang tabi. Hindi niya inaasahan na magkakaroon talaga ito ng lakas ng loob na pumunta doon.“Aalis ako kung gusto mo.” sabi ni Annie rito.“Hindi mo ba alam na birthday party ko ito?” tanong ni Trisha sa kaniya at pinagkrus pa ang mga kamay sa dibdib nito habang nakatingin sa kaniya.“Alam ko.” malamig na tugon niya.“Kung ganun, alam mo ba kung sino ang nag-organisa ng engrandeng birthday party na ito para sa akin?” tanong nito sa kaniya.“Ang aking asawa.” malamig na sagot niyang muli rito.Sinadya niyang sabihin iyon at kitang-kita niya kung paan nagbago ang itsura nito at bumakas ang galit sa kanyang mukha.“Yes, tama ka. Nag-ubos si Lucas ng oras at lakas niya para ayusin ito para lang sa akin. Isa pa ay napakarami niya ring business partners na inimbitahan para lang dumalo sa birthday party ko.” sabi pa nito sa kanya.Ngumiti si Annie
Nang maisip niya iyon ay biglang pumasok sa isip niya kung ano kaya ang magiging reaksiyon ni Lucas kapag nakita niyang ang eksenang iyon. Biglang umahon ang excitement sa kanyang dibdib. Natitiyak niya na hinid nito magugustuhan iyon.Biglang napakurba ang kanyang labi ng isang ngit, ngiting tagumpay.Samantala, pagkatapos naman uminom ni Annie ng maligamgam na tubig ay medyo guminhawa na ang pakiramdam ng tiyan niya. Pero sa kabila nun ay wala na sa isip niya na magtagal pa doon. Kung hindi lang dahil sa pagsakit ng tiyan niya ay baka kanina pa siya umalis.Sa kabila ng tapang na ipinakita niya sa harapan ni Trisha ay siya lamang ang nakakaalam kung paano nanlambot ang puso niya at nasaktan dahil lang sa mga sinabi nito sa kaniya. Pinilit lang niya ang sariling maging kalmado sa harapan nito para hindi siya maging katawa-taw sa harap nito.Ayaw niyang isipin nito na sobrang naapektuhan siya sa mga salitang binitawan nito sa kaniya. Humugot siya ng isang malalim na hininga. Baka kun
Nang magising si Annie ay nakaparada na ang sasakyan sa harapan ng kanilang bahay. Nang mapagtanto niyang nakatulog pala siya ay napahimas na lamang siya sa kanyang ulo dahil sa matinding hiya na naramdaman niya. “Pasensiya ka na kung pinaghintay kita, sana ay ginising mo na lamang ako.” sabi niya kay Greg na hiyang-hiya pa rin hanggang sa mga oras na iyon.“Ano ka ba, okay lang iyon. Nakita ko kasi na mahimbing ang tulog mo kaya napagpasyahan ko na huwag ka na lang gisingin.” kaagad namang sagot sa kaniya nito.“Maraming salamat sa paghahatid mo sa akin.” sabi niya at pagkatapos ay muling nilingon ito nang akma na sana siyang bababa. “Nga pala, paano mo nalaman na dito ako nakatira?” tanong ni Annie rito.Sa katunayan, gusto sanang isagot ni Greg na alam na niya ang lahat-lahat tungkol sa pagkatao nito na, isa siyang manugang ng pamilya Montenegro at alam niya rin siya ang asawa ng tagapagmana ng pamilya na si Lucas Montenegro ngunit sa huli ay ipinikit na lamang niya ang kanyang mga
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka