kala niyo detailed no? HAHAHAHA pero atleast pangalawang beses na yun. Sapat na bayun para mabuo ang quadruplets? what if twins lang or troplets? o quadruplets talaga ? HAHAHAHAHA
Kinabukasan, kung hindi pa siya ginising ni Lucas ay hindi pa siya magigising dahil sa sarap ng tulog niya. Agad na siyang nagbihis at naligo pagkatapos nun dahil nga kailangan niya pang pumasok sa ospital. Bago pala siya pumasok ay may ibinigay itong kwintas sa kaniya, yung katerno nang hikaw na ibinigay nito sa kaniya noong nakaraan. Napangiti na lang siya sa loob-loob niya at naalala niya ang lolo nila na kung nakikita lang siguro sila nito ay magiging masaya ito.Inihatid siya ni Lucas sa may ospital. Dahil nga medyo tinanghali na siya ay hindi na niya nakuha pa ang mag-almusal. Nag-leave ang assistant ni Dr.Belle kaya siya na muna ang pumalit rito. Nagsasagawa ito ng konsultasyon ng mga oras na iyon at ang pila ay napakahaba hindi lang sa labas ng pinto kung hindi hanggang sa corridor, ang mga tao ay nagsisiksikan upang makapila lamang.Si Dr.Belle ay napakabait na tao, kahit anong oras kahit na tapos ang check up niya sana basta may dumating kahit gaano pa ito ka-huli sa oras ay
Ngumiti si Trisha sa kaniya at pagkatapos ay nagsalita ito. “Annie alam kong gusto mong makasama si Lucas pero sinisiguro ko sayo na hindi iyon ganun kadali. Hindi kayo pwedeng magpakasal hanggang sa may hadlang sa inyong dalawa.” sabi nito at napatawa. Hindi na nga nakapagpigil pa si Annie at malakas na sinampal niya ito dahilan kung bakit ito natumba at bigla na lang nawalan ng malay.Bilang isang doktor ay hindi naman ito natiis ni Annie kaya nagtawag siya ng mga kasamahan niya at ipinasok ito sa emergency room. Makalipas lamang ang kalahating oras ay lumabas ang doktor sa emergency room at pagkatapos ay hinubad nito ang suot nitong mask. “Hindi naman big deal ang nangyari sa kaniya. Nawalan lang siya ng malay dahil sa malnutrisyon at mababang blood sugar niya dahil na rin siguro sa pagbubuntis niya.” sabi nig doktor.Buntis? Buntis si Trisha? Napatanong si Annie sa kanyang isip at ilang sandaling natigilan. Hindi nagtagal ay agad niyang inilabas ang kanyang cellphone at agad na ti
Mabilis niyang kinalma ang sarili niya at pagkatapos ay nagpaskil ng isang ngiti sa kanyang labi. “Trisha, hinding-hindi ako maniniwala sa kabaliwan mo. isa pa ay naniniwala at nagtitiwala ako kay Lucas.” sabi niya rito. Noon, lagi silang nag-aaway ni Lucas dahil lang sa kagagawan ni TRisha kaya sa pagkakataong iyon ay gusto niyang maging matapang at lubos na nagtitiwala kay Lucas kahit na hindi siya sigurado.“O talaga?” tanong nito sa kaniya na may halong panunuya. “Ganun ka na ba talaga kadaling magtiwala ngayon?” “Nagpasya na akong magtiwala sa kaniya kaya wala ka ng magagawa pa para sirain kami.” sabi niya rito.“E di maghintay ka na lang at magsisi na hindi ka naniwala sa akin!” galit na sabi ni TRisha sa kaniya.Mabilis naman na ngumiti si Annie. “Baka ikaw ang magsisi. Pagkatapos ng isang buwan ay pwede nang matukoy kung kay Lucas ba talaga ang batang iyan sa pamamagitan ng DNA test.” sabi niya rito. “Since hindi tayo sigurado ay pwede nating hintayin ang araw na iyon.” dagd
Pagkatapos lang ng pag-uusap nila ni Lucas ay umalis na ito at bumalik rin sa may kumpanya nito dahila alma niyang busy din naman ito at marami ding ginagawa. Pagkarating ni Lucas sa may opisina niya ay biglang tumunog ang kanyang cellphone. Bagamat number lang iyon ay alam niya na kaagad kung sino ang tumatawag. Hindi na siya nag-isip pa ay mabilis na pinatay ang kanyang cellphone.Sa pangatlong beses na pagtawag ni TRisha rito at hindi na niya ito makontak pa ay napapukpok na lamang siya sa pader sa labis na galit niya.Ilang beses siyang humugot ng malalim na hininga at pilit na ikinalma ang kanyang sarili. Nang kumalma siya ay agad siyang muling nag-dial at tinawagan ang isang tao. “Ano nang balita sa mga bagay na pina-iimbestigahan ko sayo?” tanong niya rito.“Ipinadala ko na sayo. I-check mo na lang.” sagot nito sa kaniya.“Mabuti namang kung ganun. Isa pa ay kailangan ko rin pala ng ilang mga tao na may mga kasanayan.” sabi niya rito.“Trisha, binabalaan kita sa kung ano man a
Nakatitig lang ito sa kaniya. Nanatili namang nakaunat ang kamay ni Trisha rito. “Sa wakas ay nagkita na rin tayo Tita. ang pangalan ko ay Trisha at ako ang ex-girlfriend ni Lucas hindi ang current girlfriend niya.” sabi niya rito.“Ex-girlfriend?” tanong nito sa kaniya at nakatitig lamang sa mukha niya.Muli niyang iniunat ang kanyang kamay at sa wakas sa pagkakataong iyon ay inabot na nito sa wakas ang kamay niya. Ngumiti siya rito. “Tita Veron, nabalitaan ko na gusto mo si Annie na maging manugang mo kaya kailangan mo ng kumilos kung hindi…” tumigil siya. Sinadya niyang hindi tapusin ang kanyang sinasabi upang ma-curious ito.“Kung hindi ano?” tanong nito at sure enough ay nahulog ito sa nakahanda niyang bitag. Mas lalong lumawak ang kanyang pagkakangiti dahil rito.“Kung hindi ay baka magpakasal na siya ng tuluyan kay Lucas.” sabi niya rito.“Ano? Hindi ba’t hiwalay na sila?” tanong nito at biglang kinabahan ang mukha.“Tita nagkakamabutihan na sila ulit ngayon at malapit na ding
Dahil nga sa naging usapan nila ni Reid ay nauna na siyang lumabas patungo sa parking lot. Doon na lamang niya ito hihintayin. Habang naglalakad ay napapaisip siya kung paano niya sasabihin kay Lucas na sinasagot na niya ito. Hindi niya maiwasang hindi maging excited dahil alam niya kung gaano ito magiging masaya nang bigla na lamang may humawak sa pulso niya. Ilang sandali pa ay ibubuka niya na sana ang kanyang mga labi upang magsalita nang bigla na lamang tinakpan ng kung sino ang kanyang bibig at hindi siya makagawa ng kahit anumang tunog. Hindi nagtagal ay umepekto ang gamot na nakagalay sa panyo at nawalan siya ng malay.Agad na kinaladkad ng taong nagtakip sa bibig ni Annie ito sa loob ng isang kotse.Sumunod na bumaba si Reid at nagpunta sa parking lot ngunit hindi niya natagpuan si Annie. “Annie…” tawag niya pero walang tumugon sa kaniya. “Annie!” muli niyang sigaw ngunit wala pa ring tumutugon sa kaniya. Naglalakad lakad siya sa parking lot hinahanap niya si Annie ngunit nagu
Maaga pa lamang ay umalis na si Annie sa bahay ni Lucas. Hindi pa siya nagigising ng mga oras na iyon. Pinili niyang umalis ng maaga dahil hindi niya alam kung paano niya nga ba ito haharapin. Dumiretso siya sa isang parke at doon naglagi. Paulit-ulit nagring ang cellphone niya ngunit hindi niya ito pinansin. Gusto niyang mapag-isa at gusto niyang mag-isip.Inabot siya ng alas-tres doon at pagkatapos ay pumasok sa isang cafe upang bumili ng kape. Hindi sinasadya na magkita sila rito ni Greg at dahil doon ay nagkamustahan sila. Tinanong pa nga siya nito kung okay lang ba siya dahil bakit parang napakaputla daw yata niya ngunit sinagot niya ito na okay lang siya. Hindi nga nagtagal ay nagpaalam na siya rito dahil baka hindi niya mapigilan na umiyak sa harap nito at baka mamaya ay masabi niya ang tunay na nararamdaman niya.Pagkagaling niya sa cafe ay dumiretso siya sa ospital. Pumunta siya sa kanilang department kung saan ay agad siyang sinalubong ng yakap ni Kendra. “Annie sa wakas ay
Pagkalabas lang niya sa ospisina nito ay agad na tinawagan ni Annie si Lucas. Nang makita naman ni Lucas ang kanyang cellphone ay halos hindi pa siya makapaniwala sa kanyang nakikita at pakiramdam niya ay namamalikmata lamang siya dahil pangalan ni Annie ang naka-flash sa screen ng cellphone niya.Hindi siya nag-aksaya ng kahit na kalahating segundo lang at dali-dali niya itong dinampot at sinagot ang tawag nito. Sa isang iglap ay narinig ni Annie mula sa kabilang linya ang namamaos na tinig ni Lucas. “Annie, ikaw ba talaga yan? Nasaan ka? Susunduin kita at iuuwi kita.” sabi nito sa kaniya at sa sandaling marinig niya ang tinig nito ay biglang kumirot ang puso ni Annie. Bago pa man siya makapagsalita ay bigla na lang tumulo ang luha niya.Nang marinig ni Lucas na walang tugon mula sa kabilang linya ay mas lalo pa siyang nag-alala. “Umiiyak ka na naman ba? Okay, kung ayaw mo akong makita ay hindi ako magpapakita sayo pero atleast ay sabihin mo sa akin na safe ka ngayon.” sabi niya ri