Sa mga oras na iyon ay maayos silang nagkasundong dalawa ni Lucas na maghihiwalay na sila at maayos silang nagkasundo.Hindi niya miwasang hindi mapabuntung-hininga dahil bigla niyang naisip na mukha naman silang okay pero bakit kailangan pa nilang maghiwalay. Kung meron lang sana itong pag-ibig sa kaniya ay baka may pag-asa pa na maging maayos ang relasyon nila pero alam niya na napaka-imposible na ng bagay na iyon.Pag-ibig? Paano nama ito magkakaroon ng pag-ibig sa kaniya kung sakali? Isang malaking kalokohan iyon. Sa kanilang dalawa ay siya lang ay may nararamdaman at sampung taon na ang nakalilipas simula nang umipsahan niya itong mahallin pero wala pa rin siyang napapala sa pagmamahal niya rito at pagod na pagod na siya.Ayaw na niyang humabol pa rito at ayaw na niyang magmukhang kaawa-awa rito. Gusto na niyang magpahinga mula sa sakit na nararamdaman niya sa totoo lang. Agad silang naglakad patungo sa silid ng kanilang lolo. Nauuna siyang naglalakad at nakasunod naman si Lucas
Agad naman na tumigil sa kanyang paglalakad si Lian at pagkatapos ay mabilis na nilingon siya. Pahakbang na sila ng mga oras na iyon ngunit dahil nga lumingin ito ay wala siyang nagawa kundi ang mapatigil sa kanyang paglalakad. Salubong ang kilay nito at pagkatapos ay bahagyang tumaas pagkatapos habang nakatingin sa kaniya."Gaano naman kaimportante masyado ang gagawin niyo ngayon? Hindi ba pwede mamayang gabi niyo na lang gawin iyan?” tanong nito sa kaniya.Hindi nakapagsalita si Annie at bahagyang napatigil sa kanyang plaong pag-alis doon at nakatingin lamang rito. Wala siyang alam na isasagot rito dahil sa katunayan ay hindi naman siya magaling sa pagsisinungaling talaga kaya mabilis siyang lumunok at pagkatapos ay tumitig rito. Pilit niyang pinagtakpan ang kabang nararamdaman niya ng mga oras na iyon at nagpaskil ng isang ngiti sa kanyang mga labi bago siya sumagot rito."Uhm ano kasi Mommy… magsasarado kasi sa gabi iyong pupuntahan namin kaya kailangan na naming puntahan ngayon.”
“Walang ibang pwedeng sumuyo kay Annie kundi siya lang din.” dagdag pang sabi ni Lian rito.Ilang sandali pa ay bigla na lamang siyang napabuntung-hininga at pagkatapos ay nawalan siya ng gana at mabilis na tumayo mula sa kanyang kinauupuan at pagkatapos ay nagmartsa paakyat ng kanyang silid.SA katunayan ay wala na talaga silang magagawa pa tungkol sa paghihiwalay ng mga iyon dahil si Annie na mismo ang ang handang makipaghiwalay kay Lucas. Isa pa ay hindi na nila kailangan pang banggitin ang tungkol sa kanilang Papa dahil bago man ito mawala ay naroon ang mga ito at hawak-hawak ang kamay nito ay nangako sila na hindi na sila maghihiwalay pa.Sa katunayan ay malungkot talaga siya sa balitang iyon tungkol sa paghihiwalay ng mga ito bilang ina dahil alam niya na napakabait ni Annie kaya napaka-swerte ni Lucas rito. Ngunit ganun pa man ay hindi siya makasarili upang salungatin ang desisyon ni Annie lalong-lalo na at talagang nakita niya sa mga mata ni Annie ang determinasyon. Kahit pa
Dahil nga wala nan nagawa pa si Lucas ay isinama nga niya si Annie sa kanyang pagpunta sa kumpanya.Sa totoo lang pagkatapos ng dalawang taon nila bilang mag-asawa ni Lucas ay iyon pa lamang ang unang beses na tatapak siya kumpanya nito. Hindi naman kasi siya nagka-interes na pumunta doon. Napatingala siya sa napataas na building kung saan tumigil ang kotse. Halos malula na siya sa kanyang pagtingala at halos hidni niya makita ang tuktok nito sa sobrang tayog.Ilang sandali pa nga ay kaagad niyang nilingon si Lucas na sa mga oras na iyon ay nakababa na rin ng kotse. “Pumunta ka na sa opisina mo at asikasuhin mo na ang mga dapat mong asikasuhin.” sbai niya rito. “Hihintayin na lamang kita sa lobby.” dagdag pa niyangs abi rito.Dahil rito ay agad naman na napakunot ng noo si Lucas at napatingin sa kaniya. “Bakit naman sa lobby ka pa maghihintay? Pwede ka namang pumunta sa office ko.” sagot naman nito sa kaniya.Agad siyang umiling rito. “Hindi na kailangan pa. Isa pa ay hindi naman ako
Nang malapag nito ang mga dala nito ay agad siya nitong nilingon. “Ah, ma’am Annie ibinilin po sa akin ni sir na dalhan kayo ng mga ito. May gatas milk tea po rito ang sabi sa akin ni sir ay mahilig daw po kayo sa ganito.” sabi nito sa kaniya.Agad naman na napatingin si Annie sa milk tea na nasa ibabaw nga ng lamesa at salubong ang kilay na nagtanong rito. “Pinabili ka niya ng milktea?” hindi makapaniwalang tanong niya rito.“Yes po ma’am. Si sir po ang nag-utos sa akin pata bumili niyan at sinabi niya na yang flavor po na yan ang paborito ninyo.” mabilis na sagot nito sa kaniya.“Paano naman niya na laman?” nagtatakang tanong ni Annie rito ngunti sa halip na sumagot sa kaniya si Kian ay nagkibit balikat almang ito.“Hindi ko po alam ma’am.” sagot nito sa kaniya. “Inumin niyo na po at kainin niyo na rin ang mga binili kong meryenda.” sabi nito sa kaniya. “Kung may kailangan po kayo ay tawagin niyo lang ako at darating ako rto kaagad.” dagdag pa nitong sabi sa kaniya.Mabilis naman s
Sa loob ng kotse ay tahimik silang dalawa na para bang may sari-sarili silang mundo. Ilang sandali pa nga ay binuksan ni Annie nag bintana at mabilis na pumasok doon ang hangiin at inilipad ang kanyang buhok.Iniunat niya ang kamay at marahang hinaplos ang kanyang buhok habang kalmado siyang nakatingin sa labas ng bintana ngunit bigla na lamang bu,ilis ang tibok ng puso niya.Nagsindi si Lucas ng sigarilyo at pagkatapos ay napalingon si Lucas kay Annie at napansin niya na tulala itong nakatitig sa labas ng bintana kaya dali-dali niyang inabot ang kamay nito at marahang pinisli. Kaagad naman itong lumingon sa kaniiya. “Okay ka lang ba?” tanong niya rito.Agad naman na umiling si Annie at pagkatapos ay mabilis na napatakip sa kanyang ilong nang makita niya ang sigarilyo nito. “Kanina ka pa naninigarilyo ah.” puna niya rito. SA totoo lang ay ang naninigarilyo ang pinakaayaw niya sa lalaki. Dahil iyon ang isang bisyo ng magaling niyang ama bukod sa pag=inom ng alak at pagsusugal.Napakala
Pinilit niyang pigialn ang pagtulo ng akniyang mga luha hanggang sa tuluyan na nga siyang makarating ng banyo. Nang makapasok siya ay mabilis niyang ini-lock ang pinto at agad na naghilamos ng kanyang mukha. Hindi na niya kinaya pang pigilanang kanyang mga luha ng mga oras na iyon. Magkahalong tubig at luha ang dumadaloy na sa kanyang mga pisngi. Sobrang sakit ng nararamdaman niya ng mga oras na yon.Akala pa naman niya a napakagaan na lang para sa kaniya kapahgnghiwa;ay na sila ng tuluyan at hindi na makakaramdam pa ng sakit ngunit sobrang laking pagkakamali niya. Handa na ba talaga siya? Handa na ba talaga siyang kalimutan ito?Pagkatapos ng sampung taon na pagmamahal niya rito ay iyon na nga ba talaga ang tamang oras para kalimutan niya ito? alam niya na pagkatapos ng araw na iyon ay magkakaniya-kaniya na sila ng kanilang mga landas.Paulit-ulit siyang naghilamos at hindi siya tumigil hanggang sa may luha pang tumutulo sa kanyang mga mata. Ilang sandali pa ay itinaas niya ang kanya
Napalingon siya sa pinto ng banyo nang marinig niya ang tunog ng lagaslas ng tubig na nagmumula roon at alam niyang si Lucas ay naliligo. Tumayo si Annie mula sa kama habang hawak- hawak niya ang kumot at bahagyang namula pa ang kaniyang mukha ng maalala niya ang mga nangyari kagabi sa pagitan nila ng kaniyang asawa. Bagamat dalawang taon na silang kasal ay hindi pa rin niya maiwasan ang hindi makaramdam ng hiya tuwing nagniniig sila. Napatayo siya ng tuwid at binitawan ang kumot na hawak niya nang bigla na lamang tumigil ang tunog ng gripo sa banyo. Ilang sandali pa nga ay mabilis na lumabas mula sa banyo si Lucas na nakatapis lamang ng towel sa ibabang bahagi ng katawan nito. Hindi niya maiwasan ang hindi pamulahan ng mukha nang mapatitig sa hubad na katawan nito lalong- lalo na sa mga abs nito. Iniiwas niya ang kaniyang tingin mula rito. Nang makita siya nito na nakatayo sa tabi ng kama ay biglang napatanong ito sa kaniya. “May kailangan ka ba?” tanong nito sa kaniya habang nagp