ALGUIEN
M!erda. ¡Me he cortado!
What a foolish move!
Sa sobrang asar ko ay pabalibag kong itinapon ang blade na hawak ko at hinarap ang babaeng dahilan kaya nasugatan ang baba ko. Bigla akong niyakap kaya naibaon ko tuloy ang blade sa ilalim ng baba ko.
“Out!” I told her.
“Alguien…” malambing niyang sabi sabay hawak sa parte ng baba ko na may dugo. “I’m sorry.” She kissed it.
“I said…” I hold her face palayo sa akin. “Out!”
She gulped. Her eyes roamed around at my nakedness. Nasa mga mata niya ang panghihinayang.
She touched my erected male part but that won’t do anything for me. Kanina pa naninigas iyon dahil sa kalokohan na droga na sinubukan ko kasama sina Carlos. Manigas man buong gabi ang p*gk*lalaki ko ay balewala. Maraming nakapila. Huwag lang itong babae na nasa harap ko at baka mapatay ko lang.
I hate being cut, it leads me to my hated part of my life.
“Last warning…” mahina na ang boses ko at alam ko naman na alam na niya ang ibig sabihin no’n. “Get out.”
Wala nang nagawa ang babae kung hindi ang lumabas ng kwarto at doon na maghanap ng lalaki sa labas. Wala akong pakialam kung sino man sa mga tauhan ko ang b*bira sa kaniya. Mas okay na ‘yon.
I wear my clothes at habang hinihila ko pataas ang zipper ng pantalon na sinusuot ay may kumatok sa pinto. I looked at it and saw one of my men opening it. Si Rogelio.
“Boss…” he said when he saw me.
“Ano ‘yon?”
“Sabi ng pinsan mo may regalo raw sa ‘yo ang boyfriend niya.”
“Regalo?” I smirked. May paregalo pang nalalaman. Mukhang takot mapalayas ko sa mansion at ipapatay ang lalaki niya. “Nasaan ang regalo? Matutuwa ba ako d’yan?”
“Room 2510. Dito rin daw sa hotel.”
Sa baba lang ‘yon. Nandito kasi kami sa 26th floor ng Sacrebleu Hotel. Actually, this 26th floor belongs to me, ginawa ko na ngang another bahay ko.
Sacrebleu’s owner is Matthias Ivanov, pinsan ko mula sa mga Ivanov, sa side ni mama. They are Russians. My mother is half-Russian but I am not familiar with her kasi ipinanganak nga lang niya ako at inuna niya mag-suicide kaysa alagaan ako.
When I told Matthias na ako ang gagamit nitong 26th floor ng hotel niya ay pumayag naman. Malapit naman kasi ako sa magkakapatid na Ivanov. Hindi ko sinasabi kahit kanino pero naiinggit ako sa mga pinsan kong mga iyon kadalasan. They are three at magkakasundo. Matthias, Nikias, and their only sister na si Willow.
Si Willow lang din yata ang pinnsan kong babae na kasundo ko. Hindi kagaya ng pinsan ko na nakikitira sa mansion na iniinis lang ako lagi at pera ko lang naman ang habol. Gusto ko na nga patayin eh kaso inalagaan nga ako ng mama niya noon kaya naawa pa ako.
“Boss,” muling kausap sa akin ni Rogelio kaya naalala ko na nandito pa pala itong taong ito sa harap ko. “Iyong regalo…” Kumamot ito sa ulo na parang gago.
“Sige, puntahan ko lang ‘yang regalo na ‘yan. Siguraduhin niyo lang muna na hindi ‘yan padala ng mga kalaban ko.” Naupo ako sa kama at dinampot ang pakete ng sigarilyong nakakalat doon. Selyado pa kaya pwede.
Hindi ako basta naninigarilyo kung hindi selyado ang pakete. One thing about me is the fact that I am being cautious to everything. Never akong tanga at never akong basta magtitiwala.
I took a cigarette at kinuha ang lighter ko, sinindihan ko ang sigarilyo habang hinihithit iyon. Bihira akong manigarilyo at kasama sa bihira ang gabing ito dahil masakit na ang puson ko at kailangan ko ng babae.
“Maganda ba?” I asked Rogelio. I am referring to the ‘gift’ my fool cousin sent me. Sigurado naman na babae iyon eh.
“Maganda, boss. At kil—”
“Puntahan ko na nga sa baba.” Tumayo na ako at isang hithit pa at bababa na ako. Iniwan ko sa ashtray ang sigarilyo na sobra pa sa kalahati at saka ako lumabas ng kwarto na gamit ko.
Halinghing ng babae ang sumalubong sa akin sa labas. Naririnig ko ang malakas na ungol at paghiyaw nito. Hindi ko na inintindi at lumakad na ako papunta sa elevator. Nadaanan ko ang kasunod na kuwarto na gamit ng magkapatid na Carlos at Benjamin, at doon nanggagaling ang malaswang ingay. Nasulyapan ko pa ang babaeng kasama ko kanina na nag-i-enjoy na ngayon sa magkapatid na humahataw sa p*gbira sa kaniya ngayon.
“Stop following me,” sabi ko kay Rogelio kahit hindi siya nililingon. “Samahan mo ang magkapatid do’n,” utos ko sa kaniya bago ako pumasok sa elevator.
Nang sumara ang elevator panels ay napatitig na lang ako sa bulto ko na nakikita sa salamin na nakapalibot sa loob ng elevator. I stared at my eyes, my amazing cobalt blue eyes. Kulay ng mga mata na parehong-pareho kay papa.
The elevator stopped at 25th floor, at lumabas na ako para puntahan ang Room 2510.
“Boss… nakahanda na ang babae,” bulong ng nagbabantay sa labas ng pinto.
I tapped his shoulder and told him na iwan na ako. Kung hindi lang talaga ako tinit*gasan ay hindi ko pagbibigyan ang paregalo na ito ng haliparot kong pinsan at ng boyfriend niyang kupal. Wala akong plano mapalapit sa pinsan ko na iyon. Hindi ko gusto ang karakas niya at ng lalaki niya.
Kinuha ko ang maskara na nasa bulsa sa likod ng pantalon ko. Sinadya kong dalhin iyon dahil ayaw kong nakikilala ng kahit sinong babae na regalo ‘lang’ sa akin. Ayoko na maging dahilan ang one-night-stand para maghabol sila sa akin kapag nakilala ako.
Well, that is what my amusing father always telling me… ako ang dapat may kontrol sa babae at hindi ang babae ang kokontrol sa akin. Papa never let any woman control him kaya nga hindi nag-asawa after mamatay ni mama.
The coldness caused by the air conditioner penetrated my system as I stepped inside the room. The redness of the room’s light made me feel more sensual, and then… I saw her…
A lovely creature who looked helpless yet her movements, obviously because of fear, made me grimace as I felt the pain caused by my rock-hard male part.
Puta…
Napatitig ako sa babae. Kilala ko siya! Akalain nga naman na siya pa ang ihahain sa akin ngayon. Magaling!
I walked near her. She was wearing a lingerie na sa sobrang nipis ay kapag hinila ko iyon ay punit na agad. Bumaba ang tingin ko sa dibdib niya na walang bra… kaya walang sagabal sa paningin ko. I saw her nipples, pink.
Does her labias’ color are pink too? I clicked my tongue. I touched her at mabilis siyang kumilos para lumayo sa akin. Lumayo pero sumiksik lang din sa headboard. I grinned. Nakakatuwa naman ang babae na ito.
Pero saan kaya siya nakuha ng magaling kong pinsan at ng lalaki no’n?
Tinitigan ko ang magandang nilalang sa harap ko. Nang maalala ko kung paano ko pala siya unang nakita ay parang gusto kong umuwi ng bahay at pagbuhulin ang pinsan ko at lalaki niya. This woman is obviously their victim.
But victim or not ay wala na rin naman pinagkaiba pa ang babaeng ito sa iba. Siguradong nadroga na kaya ngayon ay nakikita kong nagbabago na ang kulay ng balat niya. She’s getting red now. Parang sasabog na sa pagkapula. Ibang klase pagka-mestiza nito. Mahirap pero mestiza.
Nilapitan ko siya at hin*likan sa mga labi. I covered her mouth fully and inserted my tongue inside it. She moaned as her tongue met mine. Umuungol siyang napaliyad pa sa akin. Brushing my chest with her full and rounded breast that I grabbed and fondled.
“I know they drugged you,” I told her while taking the lingerie off from her body and next is her lacy panty.
She moaned at iba na ang paghinga niya. Naghahabol na rin ang mga labi niya sa akin. I pressed my manhood to her legs.
“Ahmmm…” she said nang muli ay pakawalan ko ang mga labi niya. I left her lips and trailed her skin with my mouth. I ended first on her breast. I sniffed her skin at iba ang kakaibang bango na nilalabas ng katawan ng babae na ito. Her particular smell is making me addictive. Parang may kung ano sa kaniya kung kaya ay gusto kong singhutin na lang ang balat niya.
I placed my hand on her mouth dahil maingay siya. Kahit natutuwa ako sa ingay na inilalabas ng bibig niya ay parang mas gusto kong patahimikin muna. While I am sucking one of her breasts and my left hand is fondling her right breast, ang kanang kamay ko naman ay nasa bibig niya and to my amazement, she sucked my thumb.
I grinned then continued devouring her breast with her nipples so hard that I kept on licking and sucking.
“Anong nangyayari sa akin?” she asked. Bigla gusto kong magmura. Imposible na magiging ganito siya sa kama kung hindi dahil sa droga.
“The drug would turn you wild tonight, sugar. Be thankful that I was the one who will fuck you.”
“Anong… pangalan mo?” her question made me still for a second.
And what the fuck is happening to me? Bakit parang gusto kong sabihin ang pangalan ko?
I can’t! Hindi maaari…
She is just a woman who will pass by. Paglal*basan ko lang ng init ng katawan ko. P*rausan. Nothing special.
“You don’t need to know my name,” tanging sabi ko. She better know when to stop asking at ngayon na ‘yon.
And since she is addictive ay patuloy ang pagdila na ginagawa ko sa balat niya pababa pa. I am going to her center where I know her sweet smell is more prominent. I am now facing her cunt na kanina lang ay iniisip ko kung ano ang kulay. I licked it. And I am satisfied. She’s hairless.
Whoever prepare her for me ay aalamin ko at hindi ako natutuwa na may nakahawak sa katawan niya kanina na tao ko. Siguraduhin lang nila na babae ang naghanda sa kaniya para sa akin.
I continued using my tongue and lips to her labias and clit. She arched her body as she orgasm with my mouth. I know she’s dripping wet now. Tinitigan ko ang magandang mukha niya habang hinuhubad ko ang suot kong pantalon. Her face was flushing but I saw her eyes watching me as I released my manhood, and I liked how she gulped sexily and opened her mouth in awe. She touched my length at lalo na iyon nagalit.
I spread her legs and stared at her sweet hole. I positioned myself between her legs and as I seek entrance ay nahila niya ang sarili paangat sa headboard ng kama. I pulled her at muling ipinasok ang kahabaan ko sa kaniya and the hell… kanina pa pero wala pa yata sa kalahati ang napapasok ko.
“I can’t believe you are this tight. I know I’m big, but you are totally dripping wet and yet you are still this tight, don’t tell me you are…”
Tinitigan ko siya at muli akong naasar isipin kung bakit siya narito ngayon kasama ko… lalo na at wala pa pala siyang karanasan.
“You are a virgin! Those fucking idiots!”
Sa sobrang inis ko ay muli kong ibinaon pabigla sa k*selanan niya ang k*rgada ko.
“Sorry for being rough.” I kissed her mouth to calm her senses. Nakikita ko na naiiyak na siya sa sakit. “Wala nang ibang paraan para hindi ka masaktan kaya biglain na natin." Muli kong ibinaon ang p*gkalalaki ko sa lagusan niya at dahan-dahang hinila.
Nang pakiramdam ko ay kalmado na siya ay muli kong sinubukan maglabas-masok. Dahan-dahan pa rin.
And while continuing doing it slowly ay inangat niya ang balakang niya. She was now ready, sinasalubong na niya ang bawat pagbaon na ginagawa ko sa p*gkababae niya.
M!erda… Nasasarapan ako sa babaeng ito!
Nasasarapan ako. At nang iangat niya ang kamay para tanggalin sana ang maskara ko, mabilis ko iyong hinawakan para pigilan. Ayokong makita niya ang mukha ko.
This is just a one night stand at pagkatapos kong l*basan ay okay na, iiwan ko na siya.
I keep on pumping in and out of her hanggang sa maramdaman ko ang papalabas na likido mula sa akin. I made it rougher at ibinaon ko lahat sa kaniya ang inilabas kong semilya. No unwanted pregnancy at bukas ay papasundan ko ito para masiguro na hindi ko mabubuntis.
Wala pa akong plano magkaanak kahit kanino. At mas lalo na sa babaeng niregalo lang sa akin.
I am a king of my own clan… and the king deserves a queen.
A queen... and not a peasant like this woman under me named Freya Lorenzo.
A/N: Spanish translation... M!erda. ¡Me he cortado! (Shit. I've cut myself!)
FREYA Isipin ko pa lang ang naging buhay ko sa nakalipas na ilang buwan pagkatapos kong mawalan ng trabaho sa restaurant… ay pakiramdam ko paborito ako ng kamalasan. Six months na ang lumipas mula noong gabing mawalan ako ng trabaho na maayos, at three months naman mula nang naiwala ko ang virginity ko sa hindi ko kilalang lalaki. ‘Diyos ko… Bakit naman ganito? Bakit parang ang dami ko namang kamalasan kailangan pagdaanan sa buhay ko? Mahirap na nga ako paborito pa ng kamalasan.’ Napahawak ako sa tiyan ko. Hindi… Hindi ko pwedeng isiping kamalasan itong baby ko. Buntis ako ngayon dahil kailangan kong ipanganak sa mundo ang baby ko at hindi dahil minalas ako. Oo, iyon ang dapat isipin ko at laging tatandaan ang laging sinasabi na mga malalakas lang ang sinusubok. Napangiwi ako roon. Malalakas? Siguro nga… Baka nga… baka kabilang nga ako sa mga may strong-will na sinasabi. Kaso malabo akong maging malakas dahil mahina ang personalidad ko. Nahinto ako sa paglalakad. Naupo muna a
ALGUIEN “Tara.” Nauna na akong naglakad palabas ng mansion at sumunod naman ang isang tauhan ko. Nasa parking area na kami nang huminto ako at nilingon si Rogelio. Nagbago bigla ang isip ko. Hindi pala siya ang gusto kong isama. “Maiwan ka rito,” sabi ko. Tumango lang siya at agad tumalikod. Rogelio seems a good assistant. Walang tanong-tanong. Kung ano ang sasabihin ko ay iyon lang ang gagawin niya. Medyo tanga lang minsan at kailangan specific ang utos dahil kapag senyas-senyas lang ay namamali. Like there was a time na sabi ko lunurin niya hanggang umamin iyong nagtangkang i-double cross ako. Nilunod talaga ng literal at nang balikan ko ay patay na ang nahuling tauhan ng sindikato nina Medina. Nalunod na lang na hindi pa umamin. Ayon nga… kagaya ng sabi ko…dapat specific. Kagaya rin no’ng ginawa niya kay Freya. Ang senyas ko ay ilayo niya si Freya sa akin. Pinapalayo ko lang dahil kung ano-ano na ang nasasagi sa pagpunas sa nabuhos na red wine sa hita ko. Ilayo lang dapa
FREYA Nagising ako na nasa isang silid. Puti ang kulay ng pintura at may mga kung ano-anong gamit na parang pang… doktor? Napalunok ako. Naguguluhan. Nasaan ako? Ospital? Clinic? Kung sino man ang nagdala sa akin dito ay nagpapasalamat ako. Bigla na lang kasi akong nawalan ng malay sa elevator kanina. Mabuti na lang at nadala ako rito at… at mabuti na lang ay hindi ako nakita nina Sheena at Elon. Ikinurap-kurap ko pa ang mga mata ko nang may naalala ako. Iyong lalaking may mata na kulay blue! Iyong lalaki na nasa restaurant kaya nawalan ako ng trabaho. Siya iyong nasa elevator! Bumangon ako. Iyong lalaki! Iyon ang sabi ni Sheena na pinsan niya. Siya iyong sa ele— “You’re awake,” sabi ng isang lalaki na dahilan para magulat ako at agad napalingon sa pinanggalingan ng boses. Nakatayo siya sa may pinto. Ang mga mata niya na parang hindi ko maklaro kung blue ba o parang may pagka-violet. Parang nagpapalit ng kulay eh. Nakatitig siya sa akin at bigla akong nahiya sa itsura ko.
ALGUIEN I am staring at Freya and she looked so pitiful. Mukha siyang nakakaawang nilalang pero hindi ako maawain kaya mukha siyang nakakainis bigla. Ayokong mainis sana sa kaniya lalo na at buntis siya. Anak ko ang pinagbubuntis niya kaya magkakaroon na ako ng tagapagmana. Kung noong una ay interesado lang ako sa kaniya gawing babae ko, ngayon ay kailangan ko na talaga siya para sa anak namin. Hindi ako papayag na ipagbuntis niya ang anak ko na pakalat-kalat siya sa kalye at mukhang kawawa. At siniswerte siya na nabuntis ko agad. Sa dami ng babaeng nahumaling sa akin at gagawin ang lahat para mapikot ako ay walang nagtagumpay. Kay Freya ay isang gabi lang pero nabuo na ang tagapagmana ko. “Pinahanap kita... At ngayon na nalaman kong buntis ka pa sa anak ko ay kailangan na kitang iuwi,” sabi ko sa kaniya. I am expecting her to show happiness dahil iyon naman ang gusto ng mga babae, ang panagutan sila. “A–Ayoko…” pabulong na wika niya. “Buntis ako pero hindi—” “Anong hindi?” pu
FREYA Nang nakasakay na kami pareho sa sasakyan ay gusto kong magsalita pero hindi ko magawa. Natatakot ako sa lalaking nasa tabi ko. Nakakaakit ang kaniyang mga mata tumingin at sana manahin ng magiging anak namin ang kulay ng mga mata niya. Napatingin ako sa ilong niya na matangos. Sana manahin din ang ilong niya. Napunta ang tingin ko sa baba niya at may cleft chin siya. Sana manahin din ang cleft chin niya. Overall ay napakagwapo naman talaga ng tao na ito at sana kamukha niya ang anak namin. At napunta sa gabing pinagsaluhan namin na naman ang isip ko. Ngayon ay kahit paano kampante ako at may mukha na rin ang lalaking kasama ko nang gabi na iyon. Nag-imagine din ako na gwapo ang nakauna sa akin kasi nakita ko naman ang katawan niya at alam kong makisig siya. Hindi ko nga lang akalain na ganito kagwapo. Pero hindi naman lahat nakukuha sa itsura lang. Kahit napakagwapo nitong si Alguien ay sobrang yabang naman at masama ang ugali. . “May problema, Freya?” tanong niya kaya mab
ALGUIEN “Dahil sa babae na ‘yan ay ipagtatabuyan mo ako? Well, okay lang. But I will tell Don Raymond na ang babaeng inuwi mo rito ay pinagsawaan na ni Elon bago pa napunta sa ‘yo.” M!erda… Esta m*****a zorra me está irritando. Sa lahat ng ayaw ko pa naman ay ang ipanakot sa akin si papa. Haharapin ko pa lang sana si Sheena pero naunahan na ako ni Freya na may pasumpong-sumpong pala ang tapang. “Anong pinagsasabi mo, Sheena?” Freya asked and she is now in front of Sheena. Amazing! Sana ganito lagi kaysa tulala. “Bakit hindi totoo? Kaya ka nga ipinasa ni Elon kay Alguien kasi sawa na siya sa ‘yo!” A slap from Freya was done again. Strike two. Mukhang liyamado ang nanay ng anak ko. I shrugged and watched them. Naaliw ako bigla. But come to think of it… anong sinabi ni Sheena na sawa na si Elon? Sawa? Talaga? Gagong Elon! Akin lang si Freya at walang pwedeng magsabi na pinagsawaan siya. Mukhang gusto na talaga ni Elon mawala sa mundo. Sawa na yatang mabuhay. “Pinagsawaan? Pinagsaw
FREYA “Gan’yan ang phone mo?” parang diring-diri na tanong niya. Nailang akong itinago ang phone ko sa bulsa ko dahil doon. Alam ko na marami siyang pera pero dapat alam niya rin na maraming mahihirap na gaya ko sa mundo, na kontento na lang sa kung ano ang mayroon ako. “Importante lang naman sa akin ay may number ako mabigay sa mga inaaplayan ko ng trabaho kaya okay na ang ganito,” nahihiya kong wika. Alam ko namang naunawaan niya ang kaibahan ng mayaman sa mahirap. Naunawaan niya kaso baka hindi niya alam na… na kung sa gaya niya ay basura ang tingin sa mga gamit ko, ang isang gaya ko naman ay karangyaan na ang phone kong ito. At sa tulad niyang nahihiga sa pera, sigurado akong hindi niya alam ang sinasabing pangunahing pangangailangan lang ang mahalaga. Kaya sa gaya naming isang kahig at isang tuka, ang pagkakaroon ng phone kahit de-keypad lang 'yan ay luhong maituturing na. Karangyaan na ang phone na ito kasi pwede namang mabuhay na walang phone. Nabili ko lang naman ang p
ALGUIEN I know Freya likes me. Mahiyain lang masyado talaga. Hinalikan ko nga kanina at gumanti naman. Nagustuhan niya rin kaya hindi ako makukuha sa style nito na pahiya-hiya. Soon, lalabas din ang ugali nito. At napakaimposible namang ako magkakagusto sa kaniya tapos siya ayaw niya sa akin. Kalokohan masyado! “I like how shy you are, Freya. Nauunawaan ko ‘yan,” I stated, and she looked at me. Her green eyes are still fascinating me. Nakatulala na naman siyang nakatitig lang sa akin at nakikinig sa sinasabi ko. Kung mayroon man akong nagugustuhan sa kaniya maliban sa mukha niya at sa mga mata niya ay ang pagiging listener niya. Iyon ang importante sa akin, babaeng makikinig at susunod lang sa sasabihin ko. Listen and oblige. “But I won’t stand a shy woman in bed,” patuloy ko. “Ayoko ng babaeng parang napipilitan lang makipag-sex sa akin. Gusto ko iyong pagka-Freya mo noong gabing buohin natin ‘yang anak ko na nasa sinapupunan mo ngayon.” I saw how she hated the thought of w
ALGUIEN“Chelsea Perez…” Mathias yawned the name. “Sí… did your men find her?”“Nawala na sa isip kong ipahanap pa si Chelsea Perez…” Mathias shrugged and clicked his tongue with his teeth. “Trace and Chloe’s remaking of Romeo and Juliet’s love story became our main agenda for the last few months. Nalimutan natin ang lahat dahil sa pasaway na kapatid mong ayaw magpaawat kay Dimagiba.”“Should I thank Willow for that?” tanong ko na ikinatawa ni Mathias. Habang hinihigpitan ko kasi si Chloe, at hinahanapan ng mapapangasawa sa katauhan ni Zeno Scotto para mailayo kay Trace, ay gumawa naman ng paraan si Willow para maging tulay ng dalawa.“Yeah, Willow’s ‘obviously’ guilty with that,” natawang sang-ayon ni Mathias. “My sister is such a sucker for romance as we all know that. And with what you did with her ex years ago… I think my sister’s way of helping Chloe is her revenge on you.”“That’s unfair.” I snickered. “Sa pagkakatanda ko ay ‘napakiusapan’ lang naman ninyo ako ni Nikias para tap
FREYA “Kapatid ni Alguien ang tagapagmana ng CJ clothing line?” tanong ko sa kausap na nasa Pilipinas. Si Marco. Imbestigador na tanging pinagtitiwalaan ko. We are talking through another phone. The one my father doesn’t know I possess. Iniingatan ko na huwag malaman ni Pappa na mayroon talaga akong ibang phone, na hindi registered sa pangalan ko bilang prinsesa. I am using my old name with it when I registered it. Ayaw kong magalit sa akin si Pappa kaya hangga’t maaari sana ay hindi niya malaman ang pakikipag-ugnayan ko pa rin sa ilang tao sa Pilipinas. “Opo,” pagkumpirma ni Marco na tama ang sinabi ko. “Magkapatid sila sa ama. Iyan ang nakuha kong impormasyon mula sa mga balita, at sa mga social media na sila ang bumida sa mga post ng mga netizens ilang buwan na ang lumipas.” I smiled thinking na kapatid pala ni Alguien iyong si Chloe Jordan. Ngiti na agad kong inalis sa mga labi ko. I sighed. Hindi ko maintindihan kung bakit ba ako natuwa sa balita. I should be irritated na ma
ALGUIEN “Tino ta?” tanong ng isang bata na naabutan kong nakaupo sa ibabaw ng mesa. Nasa kusina kami. Kauuwi ko lang din kaya nagtaka ako kung sino ang bata na nakatingin sa akin at nagtatanong. Ngayon ko lang ito nakita dito sa bahay. Galing akong Fielvia at nakibalita sa mga tao ni Nikias na naroon tungkol kay Freya. I only need time and I can face again my wife. My real wife. I will never consider Camilla as my wife no matter what the circumstances are. For now, I can only do every plan of mine discreetly. Hindi pwedeng malaman ni Camilla ang mga plano ko. That woman is dangerous. Hindi ko naman mapatay basta-basta at makokompromiso ang Excellante. “Tagataan ta?” tanong na naman ng bata sa akin na nagbalik sa kaniya ng atensyon ko. Napangiti ako sa kainosentehan ng bata. “Anong pangalan ng mama mo?” tanong ko sa kaniya. Baka anak siya ng kasambahay rito sa mansion. “Mama to?” tanong niya sa akin. Napangiti ako dahil kahit bulol siya ay bibo pa rin makipag-usap. Mukhang ma
FREYA ‘The king summoned you…’ Iyon ang sabi sa akin ng royal messenger ng hari, ni Pappa. Nakakatawa na lang isipin na dito sa Fielvia ay napakapormal ng lahat. Pwede naman sabihin na hinahanap ako ng ama ko at gustong makausap, pero kapag kinakausap talaga ako ng mga kawal at kahit sino na naninilbihan sa palasyo ay pormal talaga silang magsalita. “The Princess of Stellan, Crowned Princess Faith Van Ackere!” pakilala sa akin ng tagapagsalita ng ama ko. I rolled my eyes. Sa araw-araw na senaryo na lang ay gano’n ang sistema kapag pinapatawag ako rito sa Blue Hall. I know that formality is a must of course but I admit it is kinda boring most of the time. Ngumiti ako sa ama ko at lumakad palapit. Nasa harap na niya ako nang yumukod ako bilang pagbibigay galang sa trono niya. Tatanungin ko pa sana si Pappa kung ano ang dahilan at pinatawag niya ako nang matigilan ako dahil sa mga biglang pumasok. “Prince Froyan Van Ackere of Nilsen!” pakilala sa pinsan ni Pappa na ang mga mata ay
ALGUIEN “Look!” ani Willow sabay abot sa akin ng phone niya. Sinulyapan ko lang ang larawan ni Freya na pinapakita niya at ibinaling agad ang tingin kay Heres na naglalaro sa may garden kasama ang yaya. Three years… three years and still I can’t do anything. Minsan ay gusto ko nang isipin na wala talaga akong kwentang tao. Tama nga si Freya na masama ako, at tama nga yata siyang iwan ako para sumama sa iba. “Is she still with Isidro Ferreira?” tanong ko kay Willow pero alam ko naman ang sagot na hindi na magkasama ang dalawa. Hindi ko alam kung ano ang nakain ng Ferreira na iyon na nangialam sa amin ni Freya. Kung mayroon mang may kasalanan sa akin ay si Ferreira talaga dahil pakialamero siya. Wala siyang pinagkaiba sa pinsan niyang si Dimagiba, pareho lang silang epal sa buhay ko. “That's unnecessry question.” Willow rolled her eyes and made a face. “Alam naman natin na nakaraang taon lang kumalat ang balita sa underground na patay na ang asawa’t anak ni Isidro Ferreira. Nakaka
FREYA “Faith!” tawag sa pangalan ko ni pappa. Pangalan na parang hindi pa rin ako sanay na marinig na pantukoy sa akin. Nilingon ko siya na palapit sa akin at nginitian. Siguro ay kanina pa niya ako hinahanap. Narito kasi ako sa pond at nagpapakain ng mga alaga kong pato. Natutuwa ako sa kanila at sila ang naging mga libangan ko kapag nalulungkot ako. “You love them so much…” tukoy ni pappa sa mga alaga ko. “I do.” Gusto kong sabihin sana na ang mga pato kasi ay nagpapaalala sa akin sa pagkatao ko noon. Na katulad ako ng mga pato na masyadong dependent at naghihintay lang lagi ng mag-iintindi sa akin. “They are good pets.” Tumingin ako kay pappa at ngumiti ulit. Sa ilang taon ko na narito sa palasyo ay puro kabutihan lang niya ang nakikita ko. Wala akong makita na pangit o negatibo para ipuna, na hindi ko alam bakit naghahanap ako. Siguro kasi kapag marangyang buhay, ay iniisip ko lagi na may karugtong na kasamaan kagaya sa buhay na mayroon ang pamilya nina Alguien. Huminga ak
ALGUIEN Kanina pa ako hindi mapakali. Kanina pa ako kinakabahan. Walang Rogelio na sumasagot ng mga tawag ko kahapon pa. Not even messages. At hindi ko na alam kung ano ang nangyayari sa Salvacion. Kaninang umaga pa kinuha ni Bruno ang phone ko, pinapakuha raw ni Mamita. They are really making me defeated before everything starts. Carajo… Nang pumasok si Willow sa kuwarto kung nasaan ako ay nakasimangot siyang lumapit sa akin. “And you really wanna continue this stupid wedding…” umiling siya. “This is insane, Alguien!” “I am doing my best for all of us,” asar kong tugon sa kaniya. Kanina pa ako badtrip dahil wala akong mabalitaan mula pa kahapon sa Salvacion at ngayong dapit-hapon na nga ang kasal namin ni Camilla tapos dadagdag pa siya. “This will break you! I am telling you, Alguien! This plan of yours will make your life a living hell! Huwag mo nang ituloy at piliin mo si Freya! Ipaglaban mo ang asawa mo!” Ipaglaban at matulad siya kay Damian? Choosing Freya will make her a tar
FREYA “C—Carmen?” nanginginig ang boses na tawag ko sa pangalan ng kaibigan ko. Nagising ako dahil narinig kong umiiyak siya. “Car–Carmen? Kausapin mo ako… Nasaan ka?” Tumigil siya sa pag-iyak. Hindi ko alam kung nasaan siya. Madilim. Madilim na madilim ang paligid at ilang beses na akong natumba at natalisod sa kung ano-anong mga bagay na nasa loob ng kuwarto kung saan ako dinala. Kaninang umaga ay nagulat na lang kami ni Carmen na biglang pinasok ang bahay ng limang lalaki. Nanlaban kami pero may kung ano silang pinaamoy sa akin na dahilan kaya nawalan ako ng malay. Nagising na lang ako na naririnig ko ang mga iyak ni Carmen na parang nasa kabilang kuwarto tapos nakatulog ako ulit kasi hindi ko malabanan ang antok ko. Ngayon na lang ako nagising ulit. At si Heres… nasaan si Heres? “Carmen…” muling tawag ko sa pangalan ng kaibigan ko pero hindi pa rin siya sumasagot. Kasalanan ko ba? Ito ba ang resulta ng pag-alam ko sa tunay na pagkatao ko? Ako ba ang nagpahamak sa kaibigan
ALGUIEN “You’re right. Ang asawa mo nga ang nawawalang prinsesa.” Matthias’ voice disturbed me. I turned my swivel chair paharap sa kaniya at napatingin sa pinto. Nakasara naman kaya safe ang impormasyon na sinabi niya, walang nakarinig. “Check this.” Inabot niya sa akin ang isang USB drive at saka naupo sa bakanteng upuan na nasa harap ng desk ko. Agad ko namang kinuha at tiningnan ang laman niyon. I read the information he got. Naniningkit na ang mga mata ko sa halo-halong emosyon. I pulled the flash drive from my laptop at napatingin kay Matthias. “Sino ang ibang nakakaalam nito?” “Tayo lang tatlo nina Nikias ang nag-iimbestiga tungkol diyan. Unless may sinabihan kang iba…” Matthias shrugged. “Si Nikias…” biglang naalala ko. Nasa Switzerland kami noong pinapaimbetigahan ko sa kaniya ang tungkol sa nawawalang si Princess Karina Faith Van Ackere pero… pero paano kung may nasabih palang iba iyon? Lagi pa namang may babaeng kasama. “Ako ang bahala kay Nikias, tatawagan ko ul