Thank you sa mga pa-gems. Salamat sa tulong at support sa mga stories ko rito sa GN. Labyu all, guys.
FREYA Nang nakasakay na kami pareho sa sasakyan ay gusto kong magsalita pero hindi ko magawa. Natatakot ako sa lalaking nasa tabi ko. Nakakaakit ang kaniyang mga mata tumingin at sana manahin ng magiging anak namin ang kulay ng mga mata niya. Napatingin ako sa ilong niya na matangos. Sana manahin din ang ilong niya. Napunta ang tingin ko sa baba niya at may cleft chin siya. Sana manahin din ang cleft chin niya. Overall ay napakagwapo naman talaga ng tao na ito at sana kamukha niya ang anak namin. At napunta sa gabing pinagsaluhan namin na naman ang isip ko. Ngayon ay kahit paano kampante ako at may mukha na rin ang lalaking kasama ko nang gabi na iyon. Nag-imagine din ako na gwapo ang nakauna sa akin kasi nakita ko naman ang katawan niya at alam kong makisig siya. Hindi ko nga lang akalain na ganito kagwapo. Pero hindi naman lahat nakukuha sa itsura lang. Kahit napakagwapo nitong si Alguien ay sobrang yabang naman at masama ang ugali. . “May problema, Freya?” tanong niya kaya mab
ALGUIEN “Dahil sa babae na ‘yan ay ipagtatabuyan mo ako? Well, okay lang. But I will tell Don Raymond na ang babaeng inuwi mo rito ay pinagsawaan na ni Elon bago pa napunta sa ‘yo.” M!erda… Esta m*****a zorra me está irritando. Sa lahat ng ayaw ko pa naman ay ang ipanakot sa akin si papa. Haharapin ko pa lang sana si Sheena pero naunahan na ako ni Freya na may pasumpong-sumpong pala ang tapang. “Anong pinagsasabi mo, Sheena?” Freya asked and she is now in front of Sheena. Amazing! Sana ganito lagi kaysa tulala. “Bakit hindi totoo? Kaya ka nga ipinasa ni Elon kay Alguien kasi sawa na siya sa ‘yo!” A slap from Freya was done again. Strike two. Mukhang liyamado ang nanay ng anak ko. I shrugged and watched them. Naaliw ako bigla. But come to think of it… anong sinabi ni Sheena na sawa na si Elon? Sawa? Talaga? Gagong Elon! Akin lang si Freya at walang pwedeng magsabi na pinagsawaan siya. Mukhang gusto na talaga ni Elon mawala sa mundo. Sawa na yatang mabuhay. “Pinagsawaan? Pinagsaw
FREYA “Gan’yan ang phone mo?” parang diring-diri na tanong niya. Nailang akong itinago ang phone ko sa bulsa ko dahil doon. Alam ko na marami siyang pera pero dapat alam niya rin na maraming mahihirap na gaya ko sa mundo, na kontento na lang sa kung ano ang mayroon ako. “Importante lang naman sa akin ay may number ako mabigay sa mga inaaplayan ko ng trabaho kaya okay na ang ganito,” nahihiya kong wika. Alam ko namang naunawaan niya ang kaibahan ng mayaman sa mahirap. Naunawaan niya kaso baka hindi niya alam na… na kung sa gaya niya ay basura ang tingin sa mga gamit ko, ang isang gaya ko naman ay karangyaan na ang phone kong ito. At sa tulad niyang nahihiga sa pera, sigurado akong hindi niya alam ang sinasabing pangunahing pangangailangan lang ang mahalaga. Kaya sa gaya naming isang kahig at isang tuka, ang pagkakaroon ng phone kahit de-keypad lang 'yan ay luhong maituturing na. Karangyaan na ang phone na ito kasi pwede namang mabuhay na walang phone. Nabili ko lang naman ang p
ALGUIEN I know Freya likes me. Mahiyain lang masyado talaga. Hinalikan ko nga kanina at gumanti naman. Nagustuhan niya rin kaya hindi ako makukuha sa style nito na pahiya-hiya. Soon, lalabas din ang ugali nito. At napakaimposible namang ako magkakagusto sa kaniya tapos siya ayaw niya sa akin. Kalokohan masyado! “I like how shy you are, Freya. Nauunawaan ko ‘yan,” I stated, and she looked at me. Her green eyes are still fascinating me. Nakatulala na naman siyang nakatitig lang sa akin at nakikinig sa sinasabi ko. Kung mayroon man akong nagugustuhan sa kaniya maliban sa mukha niya at sa mga mata niya ay ang pagiging listener niya. Iyon ang importante sa akin, babaeng makikinig at susunod lang sa sasabihin ko. Listen and oblige. “But I won’t stand a shy woman in bed,” patuloy ko. “Ayoko ng babaeng parang napipilitan lang makipag-sex sa akin. Gusto ko iyong pagka-Freya mo noong gabing buohin natin ‘yang anak ko na nasa sinapupunan mo ngayon.” I saw how she hated the thought of w
FREYA “Doña Elisa Esposito,” basa ko sa pangalan ng babae na nasa album. May dalawang picture si Doña Elisa Esposito na naroon. Ang isa ay noong edad niya ay twenty years old at mukhang kakakasal niya pa lang base sa ayos niya sa larawan. Ang isa ay picture niya noong matanda na siya. Napatitig ako sa mukha niya noong kabataan niya. Napakaganda. Sana kung babae ang anak namin ni Alguien ay kamukha ni Doña Elisa. Pero gusto ni Alguien ay lalaki. Napangiti ako. Siguradong kamukha pa rin ni Doña Elisa kahit lalaki dahil kamukha rin naman ni Alguien ang lola niya. Nakakatuwa. Siguradong napakaganda o napakagwapo ang magiging anak ko. Kinuha ko ang ibang album na naroon at iyon naman ang binuklat ko. Makikita si Doña Elisa na kasama ang tatlong anak nito sa mga larawan na naroon sa album. “Raymundo… Rafaella… Ramona…” basa ko sa pangalan ng mga anak niya. Si Raymundo ang papa ni Alguien. Tinitigan ko ang larawan ng ama ni Alguien, ang lolo ng anak ko. Ayon sa larawan, ang edad na
ALGUIEN “What can you say with these samples?” Nikias asked me. He was referring to the drug sample of our enhanced product to transport to Mexico. I checked its smell. Good. I tasted it. Nice. I waited for a minute for its effect. Relaxing. The drug is intended for those who are suffering from paralysis. An illegal drug, maybe, but it could help relax muscles. It was produced with herbal plants as its raw materials. We are doing drugs but it is not like any chemical drugs that could cause insanity. But illegal is illegal, wala na akong dapat isipin pa na benefits dahil pakialam ko pa ba kung ang bibili ay dahil may paralysis o dahil gusto lang gamitin para magpaka-high. Money is what we are making. Conscience is useless. “Rate that one, Alguien.” Matthias entered the room at lumapit sa kapatid niya at ibinigay ang hawak na nakarolyong papel rito. “This is good. Much better than the previous one,” I told them. “If I need to rate it, then nine out of ten. Let us leave the r
FREYA “Stop looking at me with your gaping eyes Freya…” Ano raw? Huwag ko raw siyang tingnan na—ewan. Basta itong si Alguien ay lagi na lang panggulo sa nararamdaman ko. “H-ha?” tanong ko na lang kasi hindi ako sigurado kung tama ang pagkakaintindi ko sa sinabi niya. Kanina kasi sabi niya importante ako sa kaniya at umaasa ako na totoo nga iyon. Kinilig pa ako na baka naman… baka naman pwedeng mahalin niya talaga ako. Pero lalong lumalim ang kunot sa noo niya habang nakatitig sa akin. Isang buntong-hininga ang pinakawalan ko, naguguluhan na talaga kasi ako sa bigla-biglang pagbabago ng nasa isip niya. Gaya ngayon… Kanina galit kasi pinayagan ko si Sheena makabalik, may mga sinasabi pa na kung ano-ano, na ako raw pap*tay kay Sheena kapag gumawa ulit ng kalokohan. Tapos bigla naging iba naman ang tingin niya sa akin, parang… parang gusto niya akong… parang gusto niya akong halik— Hindi ko na naituloy ang iniisip ko dahil ginawa na nga niya. Hinalikan na niya ako. Nagulat ako at
ALGUIEN The fucking crazy sensation is making me wanna explode. Dinadahan-dahan ko si Freya sa bawat paggalaw ko para labasan siya agad pero parang ako na ang lalabasan sa sobrang libog ko. ¡Carajo! Hindi ko naman kasi maunawaan ang sarili ko at pinahirapan ko pa kakahintay na mag-request siya na ipasok ko na. Ewan. Siguro gusto ko lang marinig na inaasam niya rin ang gagawin ko. Sa isang buwan niya na kasi rito sa mansion at kahit gabi-gabihin ko pa siya o araw-arawin ay ni minsan wala siyang sinasabi kung gusto niya ba o hindi. Freya was timid most of the time but she will respond to my advances. She will kiss me back and spread her legs willingly for me. She will moan and even do that loudly, but still, I want her to be honest about her wants and needs. Ayoko na parang pinagbibigyan niya lang ako dahil wala siyang magawa. I like her. I am drawn to her. The moment na bumuka pa lang ang labi niya para hayaan akong maipasok ang dila ko sa bibig niya ay agad na titigasan na ak
ALGUIEN“Chelsea Perez…” Mathias yawned the name. “Sí… did your men find her?”“Nawala na sa isip kong ipahanap pa si Chelsea Perez…” Mathias shrugged and clicked his tongue with his teeth. “Trace and Chloe’s remaking of Romeo and Juliet’s love story became our main agenda for the last few months. Nalimutan natin ang lahat dahil sa pasaway na kapatid mong ayaw magpaawat kay Dimagiba.”“Should I thank Willow for that?” tanong ko na ikinatawa ni Mathias. Habang hinihigpitan ko kasi si Chloe, at hinahanapan ng mapapangasawa sa katauhan ni Zeno Scotto para mailayo kay Trace, ay gumawa naman ng paraan si Willow para maging tulay ng dalawa.“Yeah, Willow’s ‘obviously’ guilty with that,” natawang sang-ayon ni Mathias. “My sister is such a sucker for romance as we all know that. And with what you did with her ex years ago… I think my sister’s way of helping Chloe is her revenge on you.”“That’s unfair.” I snickered. “Sa pagkakatanda ko ay ‘napakiusapan’ lang naman ninyo ako ni Nikias para tap
FREYA “Kapatid ni Alguien ang tagapagmana ng CJ clothing line?” tanong ko sa kausap na nasa Pilipinas. Si Marco. Imbestigador na tanging pinagtitiwalaan ko. We are talking through another phone. The one my father doesn’t know I possess. Iniingatan ko na huwag malaman ni Pappa na mayroon talaga akong ibang phone, na hindi registered sa pangalan ko bilang prinsesa. I am using my old name with it when I registered it. Ayaw kong magalit sa akin si Pappa kaya hangga’t maaari sana ay hindi niya malaman ang pakikipag-ugnayan ko pa rin sa ilang tao sa Pilipinas. “Opo,” pagkumpirma ni Marco na tama ang sinabi ko. “Magkapatid sila sa ama. Iyan ang nakuha kong impormasyon mula sa mga balita, at sa mga social media na sila ang bumida sa mga post ng mga netizens ilang buwan na ang lumipas.” I smiled thinking na kapatid pala ni Alguien iyong si Chloe Jordan. Ngiti na agad kong inalis sa mga labi ko. I sighed. Hindi ko maintindihan kung bakit ba ako natuwa sa balita. I should be irritated na ma
ALGUIEN “Tino ta?” tanong ng isang bata na naabutan kong nakaupo sa ibabaw ng mesa. Nasa kusina kami. Kauuwi ko lang din kaya nagtaka ako kung sino ang bata na nakatingin sa akin at nagtatanong. Ngayon ko lang ito nakita dito sa bahay. Galing akong Fielvia at nakibalita sa mga tao ni Nikias na naroon tungkol kay Freya. I only need time and I can face again my wife. My real wife. I will never consider Camilla as my wife no matter what the circumstances are. For now, I can only do every plan of mine discreetly. Hindi pwedeng malaman ni Camilla ang mga plano ko. That woman is dangerous. Hindi ko naman mapatay basta-basta at makokompromiso ang Excellante. “Tagataan ta?” tanong na naman ng bata sa akin na nagbalik sa kaniya ng atensyon ko. Napangiti ako sa kainosentehan ng bata. “Anong pangalan ng mama mo?” tanong ko sa kaniya. Baka anak siya ng kasambahay rito sa mansion. “Mama to?” tanong niya sa akin. Napangiti ako dahil kahit bulol siya ay bibo pa rin makipag-usap. Mukhang ma
FREYA ‘The king summoned you…’ Iyon ang sabi sa akin ng royal messenger ng hari, ni Pappa. Nakakatawa na lang isipin na dito sa Fielvia ay napakapormal ng lahat. Pwede naman sabihin na hinahanap ako ng ama ko at gustong makausap, pero kapag kinakausap talaga ako ng mga kawal at kahit sino na naninilbihan sa palasyo ay pormal talaga silang magsalita. “The Princess of Stellan, Crowned Princess Faith Van Ackere!” pakilala sa akin ng tagapagsalita ng ama ko. I rolled my eyes. Sa araw-araw na senaryo na lang ay gano’n ang sistema kapag pinapatawag ako rito sa Blue Hall. I know that formality is a must of course but I admit it is kinda boring most of the time. Ngumiti ako sa ama ko at lumakad palapit. Nasa harap na niya ako nang yumukod ako bilang pagbibigay galang sa trono niya. Tatanungin ko pa sana si Pappa kung ano ang dahilan at pinatawag niya ako nang matigilan ako dahil sa mga biglang pumasok. “Prince Froyan Van Ackere of Nilsen!” pakilala sa pinsan ni Pappa na ang mga mata ay
ALGUIEN “Look!” ani Willow sabay abot sa akin ng phone niya. Sinulyapan ko lang ang larawan ni Freya na pinapakita niya at ibinaling agad ang tingin kay Heres na naglalaro sa may garden kasama ang yaya. Three years… three years and still I can’t do anything. Minsan ay gusto ko nang isipin na wala talaga akong kwentang tao. Tama nga si Freya na masama ako, at tama nga yata siyang iwan ako para sumama sa iba. “Is she still with Isidro Ferreira?” tanong ko kay Willow pero alam ko naman ang sagot na hindi na magkasama ang dalawa. Hindi ko alam kung ano ang nakain ng Ferreira na iyon na nangialam sa amin ni Freya. Kung mayroon mang may kasalanan sa akin ay si Ferreira talaga dahil pakialamero siya. Wala siyang pinagkaiba sa pinsan niyang si Dimagiba, pareho lang silang epal sa buhay ko. “That's unnecessry question.” Willow rolled her eyes and made a face. “Alam naman natin na nakaraang taon lang kumalat ang balita sa underground na patay na ang asawa’t anak ni Isidro Ferreira. Nakaka
FREYA “Faith!” tawag sa pangalan ko ni pappa. Pangalan na parang hindi pa rin ako sanay na marinig na pantukoy sa akin. Nilingon ko siya na palapit sa akin at nginitian. Siguro ay kanina pa niya ako hinahanap. Narito kasi ako sa pond at nagpapakain ng mga alaga kong pato. Natutuwa ako sa kanila at sila ang naging mga libangan ko kapag nalulungkot ako. “You love them so much…” tukoy ni pappa sa mga alaga ko. “I do.” Gusto kong sabihin sana na ang mga pato kasi ay nagpapaalala sa akin sa pagkatao ko noon. Na katulad ako ng mga pato na masyadong dependent at naghihintay lang lagi ng mag-iintindi sa akin. “They are good pets.” Tumingin ako kay pappa at ngumiti ulit. Sa ilang taon ko na narito sa palasyo ay puro kabutihan lang niya ang nakikita ko. Wala akong makita na pangit o negatibo para ipuna, na hindi ko alam bakit naghahanap ako. Siguro kasi kapag marangyang buhay, ay iniisip ko lagi na may karugtong na kasamaan kagaya sa buhay na mayroon ang pamilya nina Alguien. Huminga ak
ALGUIEN Kanina pa ako hindi mapakali. Kanina pa ako kinakabahan. Walang Rogelio na sumasagot ng mga tawag ko kahapon pa. Not even messages. At hindi ko na alam kung ano ang nangyayari sa Salvacion. Kaninang umaga pa kinuha ni Bruno ang phone ko, pinapakuha raw ni Mamita. They are really making me defeated before everything starts. Carajo… Nang pumasok si Willow sa kuwarto kung nasaan ako ay nakasimangot siyang lumapit sa akin. “And you really wanna continue this stupid wedding…” umiling siya. “This is insane, Alguien!” “I am doing my best for all of us,” asar kong tugon sa kaniya. Kanina pa ako badtrip dahil wala akong mabalitaan mula pa kahapon sa Salvacion at ngayong dapit-hapon na nga ang kasal namin ni Camilla tapos dadagdag pa siya. “This will break you! I am telling you, Alguien! This plan of yours will make your life a living hell! Huwag mo nang ituloy at piliin mo si Freya! Ipaglaban mo ang asawa mo!” Ipaglaban at matulad siya kay Damian? Choosing Freya will make her a tar
FREYA “C—Carmen?” nanginginig ang boses na tawag ko sa pangalan ng kaibigan ko. Nagising ako dahil narinig kong umiiyak siya. “Car–Carmen? Kausapin mo ako… Nasaan ka?” Tumigil siya sa pag-iyak. Hindi ko alam kung nasaan siya. Madilim. Madilim na madilim ang paligid at ilang beses na akong natumba at natalisod sa kung ano-anong mga bagay na nasa loob ng kuwarto kung saan ako dinala. Kaninang umaga ay nagulat na lang kami ni Carmen na biglang pinasok ang bahay ng limang lalaki. Nanlaban kami pero may kung ano silang pinaamoy sa akin na dahilan kaya nawalan ako ng malay. Nagising na lang ako na naririnig ko ang mga iyak ni Carmen na parang nasa kabilang kuwarto tapos nakatulog ako ulit kasi hindi ko malabanan ang antok ko. Ngayon na lang ako nagising ulit. At si Heres… nasaan si Heres? “Carmen…” muling tawag ko sa pangalan ng kaibigan ko pero hindi pa rin siya sumasagot. Kasalanan ko ba? Ito ba ang resulta ng pag-alam ko sa tunay na pagkatao ko? Ako ba ang nagpahamak sa kaibigan
ALGUIEN “You’re right. Ang asawa mo nga ang nawawalang prinsesa.” Matthias’ voice disturbed me. I turned my swivel chair paharap sa kaniya at napatingin sa pinto. Nakasara naman kaya safe ang impormasyon na sinabi niya, walang nakarinig. “Check this.” Inabot niya sa akin ang isang USB drive at saka naupo sa bakanteng upuan na nasa harap ng desk ko. Agad ko namang kinuha at tiningnan ang laman niyon. I read the information he got. Naniningkit na ang mga mata ko sa halo-halong emosyon. I pulled the flash drive from my laptop at napatingin kay Matthias. “Sino ang ibang nakakaalam nito?” “Tayo lang tatlo nina Nikias ang nag-iimbestiga tungkol diyan. Unless may sinabihan kang iba…” Matthias shrugged. “Si Nikias…” biglang naalala ko. Nasa Switzerland kami noong pinapaimbetigahan ko sa kaniya ang tungkol sa nawawalang si Princess Karina Faith Van Ackere pero… pero paano kung may nasabih palang iba iyon? Lagi pa namang may babaeng kasama. “Ako ang bahala kay Nikias, tatawagan ko ul